Witamina B2

 Przekierowanie z „E101” wskazuje na tę stronę. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Ryboflawina
Witamina B2
Ogólne informacje
Nomenklatura systematyczna (IUPAC):
7,8-dimetylo-10-[(2S,3S,4R)-2,3,4,5- tetrahydroksypentylo]benzo[g]pterydyno-2,4-dion
Inne nazwy
Wzór sumaryczny
SMILES
Masa molowa
Wygląd
Identyfikacja
Numer CAS
PubChem
DrugBank
[pokaż]Właściwości
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja
ATC
Farmakokinetyka
Działanie

Zobacz hasło ryboflawinaw Wikisłowniku

Witamina B₂ (E101, ryboflawina, łac. riboflavinum) – organiczny związek chemiczny zbudowany z reszty rybitolu, którego grupa hydroksylowa w pozycji 1 zastąpiona jest flawiną. W organizmie człowieka pełni funkcję witaminy, której niedobór może powodować zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego oraz stany zapalne błon śluzowych.

Ryboflawina jest zaliczana do witamin z grupy B, gdyż jest prekursorem dwóch ważnych koenzymów i jest rozpuszczalna w wodzie. Jest degradowana przez UV.

Dzienne zapotrzebowanie na witaminę B₂ wynosi około 1,5 mg.

Spis treści  [ukryj] 1 Forma aktywna 2 Rola w organizmie 3 Skutki niedoboru 4 Skutki nadmiaru 5 Źródła występowania 6 Zastosowanie spożywcze 7 Przypisy 8 Bibliografia

Forma aktywna[edytuj]

W formie koenzymów:

• FMN – mononukleotyd flawinowy, powstały wskutek fosforylacji ryboflawiny;

• FAD – dinukleotyd flawinoadeninowy, powstały wskutek reakcji FMN z ATP.

Rola w organizmie[edytuj]

Ryboflawina bierze udział w procesach utleniania i redukcji, współdziała w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego, współuczestniczy z witaminą A w prawidłowym funkcjonowaniu błon śluzowych, dróg oddechowych, śluzówki przewodu pokarmowego, nabłonka naczyń krwionośnych i skóry, uczestniczy w przemianach aminokwasów i lipidów.

Odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu narządu wzroku^[3].

Skutki niedoboru[edytuj]

Opóźnienie wzrostu, uszkodzenie gałek ocznych i rogówki, pogorszenie ostrości wzroku, światłowstręt, łzawienie, łatwe męczenie się oczu i okołorogówkowe wrastanie naczyń, swędzenie w okolicy ujścia pochwy, wypadanie włosów, kłopoty z koncentracją,zawroty głowy, bezsenność, zaburzenia oddychania, obrzmienie lub pękanie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie czerwieni warg,języka lub błon śluzowych, pleśniawki, zajady jamy ustnej, łojotok, pelagra, choroby układu nerwowego, dystrofie mięśni, łuszczące się zmiany skórne okolic nosa, ust, czoła i uszu.

Skutki nadmiaru[edytuj]

Bardzo trudno przedawkować witaminę B₂ biorąc ją doustnie, ponieważ słaba rozpuszczalność w jelicie chroni przed wchłonięciem niebezpiecznych jej ilości. Ponieważ jest rozpuszczalna w wodzie, jej nadmiar może zostać wydalony z moczem, choć toksyczną dawkę można podać poprzez zastrzyk^[4].

Źródła występowania[edytuj]

Występuje w wątrobie, chudych serach, migdałach, grzybach, dziczyźnie, jajach, zielonych częściach warzyw, łososiu, pstrągu,makreli, pełnoziarnistym pieczywie, małżach, fasoli, grochu, soi, mleku, jogurcie, kefirze, maślance, drożdżach i orzechach włoskich, a także w różnych rodzajach mięs.

W preparatach może pochodzić z roślin genetycznie zmodyfikowanych w kierunku wytwarzania ryboflawiny^[5].

Zastosowanie spożywcze[edytuj]

Ryboflawinę stosuje się przy produkcji płatków kukurydzianych (także zbożowych), masła orzechowego, napojów kakaopodobnych, a także kawy^[5].