1. Atopia – genetycznie uwarunkowana skłonność do nadmiernego wytwarzania przeciwciał klasy IgE, zwiększa podatność na alergie

2. Ze względu na drogi penetracji alergeny dzielimy na:

• Wziewne

• Pokarmowe

• Kontaktowe

1. Choroby autoimmunizacyjne narządowo-swoiste:

• Choroba Hashimoto - przewlekłe limfocytowe zapalenie gruczołu tarczowego; choroba o bardzo zróżnicowanych objawach, która po raz pierwszy została opisana w 1912 roku przez Hakaru Hashimoto; często współistnieje również z innymi chorobami autoimmunizacyjnymi; 
• Choroba Gravesa-Basedowa - zaburzenie funkcjonowania tarczycy; o wiele częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn; nasilenie i objawy choroby mogą być bardzo różne i związane zarówno z nadczynnością, jak i niedoczynnością gruczołu oraz zaburzeniami czynności układu odpornościowego; 
• Niedokrwistość złośliwa (inaczej niedokrwistość Addisona-Biermera) - objawia się jako niedokrwistość związana z zaburzeniami wchłaniania witaminy B12; odpowiedź autoimmunologiczna jest tu skierowana przeciwko komórkom błony śluzowej żołądka; z niewiadomych przyczyn najczęściej występuje u osób z grupą krwi A; 
• Choroba Addisona - na skutek autoagresji dochodzi w niej do zniszczenia kory nadnerczy i niedoboru produkowanej przez nią hormonów;

• Cukrzyca typu I - polega na zniszczeniu komórek β wysp trzustkowych Langerhansa odpowiedzialnych za produkcję insuliny
• Miastenia - zaburzenie przekaźnictwa nerwowo - mięśniowego związane z obecnością przeciwciał skierowanych przeciw receptorom acetylocholiny błony postsynaptycznej, charakteryzujące się osłabieniem i zmęczeniem występującym po wysiłku fizycznym; 
• Pęcherzyca zwykła - choroba skóry objawiająca się powstawaniem pęcherzy; autoantygeny są w niej zlokalizowane w błonie komórkowej keratocytów; 
• Stwardnienie rozsiane - choroba po raz pierwszy opisana w 1868 roku przez francuskiego neurologa Jeana Martina Charcota; komórki układu odpornościowego atakują w niej antygeny osłonki mielinowej, w wyniku czego neurony tracą zdolność do przekazywania bodźców. 

1. W chorobach autoimmunologicznych gdy dominuje odpowiedź humoralna tkanki są niszczone przez: przede wszystkim przeciwciała i kompleksy przeciwciał z antygenami. Przykłady: Pęcherzyca zwykła, Miastenia, Choroba Gravesa-Basedowa, Toczeń układowy rumieniowaty

2. Cechy przeszczepu allogenicznego:

• Dawca i biorca są różni genetycznie, ale należą do tego samego gatunku

• Antygeny są wysoce immunogenne

• Dawcę i biorcę przeszczepu trzeba dobrać tak, aby mieli identyczne cząsteczki HLA

1. Cząsteczki HLA klasy I prezentują limfocytom T antygeny endogenne (własne białka komórki, antygeny wirusowe), taki sygnał odbiera limfocyt cytotoksyczny CD8+

2. Limfocyty Th1 wytwarzają: IL-2, IFN-y

3. Do ziarnistości swoistych obecnych w fagocytach nalezą:

• ziarnistości pierwotne, nazywane inaczej azurofilnymi, spośród zawartych w nich białek szczególnie istotne są: kwaśne hydrolazy lizosomowe, serprocydyny, defenzyny i mieloperoksydaza.

• ziarnistości wtórne, stanowiące 80-90% wszystkich ziarnistości, nazywane są także ziarnistościami swoistymi, ze względu na fakt ich występowania tylko w neutrofilach. Zawierają m.in. alkaliczną fosfatazę; lizozym.

• ziarnistości trzeciorzędowe, czyli gelatynowe, nazwane tak ze względu na obecność enzymu gelatynazy

1. Domeny łańcucha ciężkiego immunoglobulin:

• VH

• CH1

• CH2

• CH3

1. Wymień sposoby zabijania drobnoustrojów przez komórki żerne:

• mechanizmy tlenowe - proces endocytozy w ciągu kilku sekund wywołuje w komórkach żernych : pobudzenie procesów tlenowych, powstanie tzw. reaktywnych form tlenu

• mechanizmy beztlenowe - przez enzymy i białka

1. Dużą ekspresję cząsteczek HLA klasy I wykazują:

• Limfocyty

• Skóra

• Nerki

• Trombocyty

1. Co powoduje powstawanie porów w błonach/ścianach kom: perforyny

2. Jak działają mediatory generowane – leukotrieny i prostaglandyny

• Prostaglandyny - należą do mediatorów odczynu zapalnego; kwas acetylosalicylowy, czyli aspiryna, w wyniku inhibicji cyklooksygenazy zmniejsza produkcję prostaglandyn zmniejszając przez to stan zapalny, działają chemotaktycznie na leukocyty

• Leukotrieny:

- LTB4 - reguluje funkcje granulocytów obojętnochłonnych i kwasochłonnych

- LTC4 - powolne kurczenie mięśni gładkich dróg oddechowych i przewodu pokarmowego, zwiększanie przepuszczalności naczyń włosowatych (co sprzyja powstawaniu obrzęków zapalnych)

- LTD4 - powolne kurczenie mięśni gładkich dróg oddechowych i przewodu pokarmowego, zwiększanie przepuszczalności naczyń włosowatych (co sprzyja powstawaniu obrzęków zapalnych)

- LTE4 - pobudzają skurcz oskrzeli i jelit

- także do rekrutacji leukocytów do miejsc stanu zapalnego

1. Duża aktywność limfocytów Tc w odpowiedzi przeciwnowotworowej wiąże się z: prezentacją przez cząsteczki MHC I antygenów TSA i TAA  może chodzić o to ze Tc są odpowiedzialne za wywoływanie procesów apoptozy w komórkach nowotworowych

2. Wymień komórki zaangażowane w odpowiedź przeciwnowotworową: Tc, NK, fagocyty

3. Składowa C1 układu dopełniacza rozkłada składową C2 na C2a i C2b

4. Wymień receptory limfocytów B: BCR

5. Interakcja układu Fas/FasL prowadzi do: apoptozy

6. Rola przeciwciał w odpowiedzi na nowotwór: współdziałają z mechanizmami nieswoistymi

7. Komórki NK to komórki pochodzące z komórek macierzystych szpiku należące do komórek układu odpornościowego , wykazują bezpośrednią cytotoksyczność, nie wymagają prezentacji antygenu do działania

8. Co to są opsoniny, podaj przykład - to substancje, które po przyłączeniu się do antygenu pozwalają na łatwiejsze zajście fagocytozy. Taka ułatwiona dzięki opsoninom fagocytoza nosi nazwę immunofagocytozy, zaś proces i stan opłaszczenia antygenu przez opsoniny nazywamy opsonizacją. Najważniejszymi opsoninami są składniki dopełniacza: C3b, C4b, iC3b, C3dg i C3d oraz przeciwciała klasy IgG. Niemniej jednak także inne substancje, jak np. białko C-reaktywne, fibrynogen czy fibronektyna, także mogą pełnić funkcję opsonin.

9. Etapy odpowiedzi immunologicznej:

• Rozpoznanie antygenu

• Neutralizacja antygenu

• Eliminacja antygenu

1. Limfocyty Th1 wytwarzają

• IL-2 która jest najważniejszym czynnikiem wzrostu limfocytów T(Tc) i komórek NK

• IFN-y który pobudza bezpośrednio komórki układu immunologicznego, jak makrofagi oraz

• GM-CSF

1. Etapy fagocytozy:

• Chemotaksja

• endocytoza

• Faza trawienia

1. Co mają limfocyty T i B do prezentacji antygenu: cząsteczki MHC (?)

2. Autoimmunogeny w chorobach autoimmunizacyjnych:

• autoantygeny, czyli antygeny znajdujące się w prawidłowych komórkach ustroju (np. receptor acetylocholinowy - AChR), w ich cytoplazmie (np. enzym GAD, czyli dekarboksylaza kwasu glutaminowego) lub wytwarzane i wydzielane przez prawidłowe komórki ustroju (np. insulina). Autoantygeny zawierają epitopy (determinanty antygenowe) rozpoznawane przez limfocyty T i B;

• autoreaktywne limfocyty T - komórki warunkujące tzw. odporność komórkową i będące w stanie rozpoznać epitopy autoantygenów związanych z cząsteczkami MHC i znajdujących się na błonie komórek prezentujących antygen (APC);

• autoreaktywne limfocyty B - komórki warunkujące odpowiedź humoralną (tzn. zachodzącą z udziałem przeciwciał) i będące w stanie rozpoznać rozpuszczalne autoantygeny niezwiązane z MHC. Limfocyty B spełniają również funkcję komórek prezentujących autoantygeny autoreaktywnym limfocytom T;

• autoprzeciwciała - wytwarzane przez autoreakywne limfocyty B, mogą wiązać autoantygeny zarówno rozpuszczalne jak i powierzchniowe niezwiązane z cząsteczką MHC.

1. Budowa HLA klasy II:

• Łańcuch alfa i łańcuch beta, domeny alfa-1 i beta-1 tworzą rowek dla antygenu, związane w szczelinie 10-30 aminokwasów, powstaje peptyd z wystającymi końcami

1. Limfocyty T mają receptory: TCR i CD4/CD8

2. Immunosupresja i Immunostymulacja

• Immunosupresja - jest to hamowanie procesu wytwarzania przeciwciał i komórek odpornościowych przez różne czynniki zwane immunosupresorami, najczęściej farmakologicznie przez leki immunosupresyjne (kortykosteroidy, cytostatyki, przeciwciała)

• Immunostymulacja - sztuczne pobudzanie organizmu do reakcji immunologicznej

1. Co umożliwia limfocytom B i T wiązanie z antygenem: Receptory BCR i TCR

2. Które komórki działają spontanicznie i czego nie muszą mieć aby działać, do jakiego typu odporności należą: komórki NK, nie wymagają prezentacji antygenu cząsteczkami MHC, wykazują bezpośrednią cytotoksyczność komórkową/zależną od przeciwciał ADCC, uczestniczą we wczesnych fazach odpowiedzi nieswoistej

3. Treg – regulatory odpowiedzi immunologicznej; markery CD4, CD25

4. Łańcuch ciężki decyduje o przynależności p/c do klasy immunoglobulin (IgA, IgD, IgG, IgE, IgM), a łańcuch lekki o typie (przynależności) lambda i kappa

5. Jakie procesy zachodzą w narządach obwodowych – miejsce gdzie limfocyty kontaktują się z antygenem i powstaje odpowiedź immunologiczna

6. Cząsteczki powodujące nadwrażliwość typu I: alergen + przeciwciała klasy IgE wiązane z powierzchnią komórek tucznych i bazofili przez receptory FcR

7. Limfocyty B dzielą się na B1 i B2, nawięcej we krwi jest B2

8. Wymienić nazwy, typy HLA I i HLA II:

• HLA I – HLA-A, HLA-B, HLA-C,

• HLA II – HLA-DP, HLA-DQ, HLA-DR

1. MALT – co to i z czego się składa

MALT – układ odpornościowy związany z błonami śluzowymi, w jego skład wchodzą GALT (tk. ukł. Pokarmowego), NALT (tk. ukł. Noso-gardzieli), BALT (tk. ukł. Oddechowego)

1. Odpowiedź typu humoralnego wspomagają limfocyty B a komórkowego limfocyty T.

2. Limfocyty Tc rozpoznają cząsteczki guza razem z: MHC I

3. Cząsteczki biorące udział w odpowiedzi alergicznej:

• IgE, IgM, IgG

• Makrofagi, limfocyty

1. Mediatory w reakcji zapalnej:

• Histamina, chemokiny proteazy serynowe

• Prostaglandyny, leukotrieny

1. Limfocyty Th1 – odpowiedz typu komórkowego

2. Fazy alergii –

• uczulenie

• pobudzenie kom. tucznych,

• opóźniona reakcja alergiczna

1. Funkcja dopełniacza:

• eliminacja drobnoustrojów

• kompleksów immunologicznych

• wzmocnienie odpowiedzi immunologicznej

1. Dojrzewanie i selekcja limf. T: grasica

2. Inwolucja grasicy – powolny zanik grasicy (konkretnie zastępowanie jej tkanką tłuszczową)

3. Komórki docelowe dla limf. Tc – kom.nowotworowe, kom. zarażone wirusami

4. Przeszczepy immunogenne:

• alogeniczny,

• ksenogeniczny

1. Mediatory dla kom. tucznych i bazofili – preformowane, generowane, cytokiny

2. Odp. Immunologiczna – reakcja organizmu na antygen

3. Ziarnistości limf. Tc – granulosomy

4. Co wywołuje proces zapalny – nekroza

5. Rodzaje śmierci – nekroza i apoptoza

6. 3 hapteny:

• leki

• metale

• DNA

1. zwiekszoną ilość przeciwciał powoduje – adiuwant

2. kompleks dopełniacza atakujący blone – C5b6789

3. test NBT – ocena wewnątrzkomórkowego metabolizmy granulocytów

4. dopełniacz – błędne : należy do odpowiedzi swoistej

5. cechy naczyń limfatycznych:

• ślepo zaczynają się w tkankach

• nie mają błony podstawnej

• mają zastawki aby limfa nie cofała się

• odprowadza z tkanek limfę

1. konkurencja w metodzie metodzie(?) o miejsce wiazania ag do przeciwciała – kompetycyjna

2. wykrycie stężenia bialek – elektroforeza rakietowa

3. apoptoza - nie bierze udzial dopełniacz

4. HLA I – błąd: są egzogenne

5. Po transformacji blastycznej limf.B powstaja komorki plazmatyczne

6. Czym są ziarnistości w T cytotoksycznych – ziarna cytolityczne czyli granulosomy i zawierają perforyny i granzymy

7. Cząsteczki HLA klasy II uczestniczą w prezentacji antygenów egzogennych, taki sygnał odbiera limfocyt T

8. Co z reakcjach alergicznych powoduje powstanie komórek tucznych: alergen + 2x p/c IgE

9. Kiedy występuje pierwotna odpowiedź humoralna, jakie przeciwciała biorą udział

Występuje po pierwszym kontakcie z Ag, dominują p/c IgM (niskie miano)

1. Klasyczna droga aktywacji dopełniacza aktywowana jest przez kompleksy: antygen-przeciwciało (2x IgG lub 1xIgM)

2. Cząsteczka HLA I składa się z

• Łańcucha ciężkiego

• B-2-mikroglobuliny

• Domeny alfa-1 i beta-1 tworzących rowek dla antygenu

• Peptyd wiązany w rowku (7-10 aminokwasów) nie wystaje z rowka

1. Etapy aktywacji dopełniacza:

• Faza rozpoznania

• Faza aktywacji

• Faza ataku

1. Wzorzec molekularny połączony z antygenem(patogenem?) to PAMP

2. Surowica poliklonalna, monoklonalna

Przeciwciała monoklonalne – zbiór przeciwciał, które wykazują jednakową swoistość względem danego antygenu i ewentualnie takie samo lub podobne powinowactwo. Nazwa wywodzi się stąd, że wszystkie takie przeciwciała są otrzymywane z jednego klonu limfocytów B. Przeciwieństwem przeciwciał monoklonalnych są przeciwciała poliklonalne, czyli takie, które wiążą różne epitopy i względem tego samego antygenu wykazują różne powinowactwo. Analogicznie: surowica zawierająca przeciwciała monoklonalne to surowica monoklonalna, zaś surowica zawierająca przeciwciała poliklonalne to surowica poliklonalna.

1. Funkcje Fc

• Wiąże p/c do powierzchni różnych komórek (cytofilność)

• Transpiracja przeciwciała przez łożysko

• Reguluje katabolizm p/c

1. Adiuwant - substancja powodująca wzmocnienie poszczepiennej odpowiedzi odpornościowej na podany antygen. Adiuwanty stosowane są zarówno w badaniach naukowych, jak i w medycynie, np. w celu zwiększenia skuteczności szczepionek. Idealny adiuwant nie powinien wywoływać odpowiedzi swoistej względem siebie

2. Mechanizm działania NK:

• bezpośrednia spontaniczna aktywność cytotoksyczna

• cytotoksyczność komórkowa zalezna od ADCC

1. W chorobach autoimmunologicznych gdy dominuje odpowiedź komórkowa tkanki i organy są niszczone przez: Tc, makrofagi, NK