Temat 1: Pojęcie, źródła, podmioty prawa międzynarodowego publicznego.
Pojęcie i funkcje prawa międzynarodowego publicznego.
Definicja prawa międzynarodowego:
Jest to zespół norm regulujących relację między państwami oraz organizacjami międzynarodowymi i innymi podmiotami mającymi zdolność do działania w stosunkach międzynarodowych.
Wyjątki kiedy jednostka działa w sferze międzynarodowej:
Prawa człowieka
Status uchodźcy
Zbrodniarze wojenni
Zbrodnia agresji
Zbrodnie przeciwko ludzkości
Zbrodnia ludobójstwa
Zbrodnie wojenne
Społeczność międzynarodowa-> zbiór wszystkich państw i narodów aspirujących do własnej państwowości.
Nie utożsamiamy z ONZ. Przynależność do społeczności międzynarodowej ma charakter arbitralny. Jest ona w małym stopniu zorganizowana. Cechą jest także równość wobec prawa, przejawem tego prawa jest zasada „jedno państwo, jeden głos”. Dominują w niej wielkie mocarstwa. Brak przymusu. Brak obowiązkowego sądownictwa.
W ramach społeczności mogą funkcjonować wspólnoty regionalne ( organizacje międzynarodowe). Przynależność do takiej wspólnoty będzie mieć charakter dobrowolny.
Cechy prawa międzynarodowego.
Normy tego prawa są niejednolite jest to system partykularny (niezupełny). Normy są zróżnicowane co do zasięgu terytorialnego ich obowiązywania.
System ten jest autonomiczny. Twórca norm jest jednocześnie ich adresatem.
Specyficzna budowa norm. Nie ma części sankcjonującej.
Sankcje prawa międzynarodowego.
Zorganizowane-> są to takie, które są stosowane przez organy międzynarodowe, np. zawieszenie, wykluczenie z organizacji międzynarodowej
Polegające na stosowaniu siły-> (absolutnie wyjątek) gdyż normą prawa jest zakaz użycia siły, np. blokady siły, demonstracji siły; może być zastosowana, tylko i wyłącznie wtedy gdy jest autoryzacja Rady Bezpieczeństwa. W przypadku gdy państwo musi się bronić, indywidualna lub zbiorowa samoobrona. Interwencja humanitarna.
Gospodarcze
Dyplomatyczne-> stosowane w stosunkach dyplomatycznych państwa
Psychologiczne-> wyrażenie dezaprobaty;