Psychospołeczne warunki skutecznego wychowania 12.03. 2013 r.
Podmiotowe traktowanie dzieci i młodzieży
Podmiotowe traktowani dzieci i młodzieży to poszanowanie ich praw do własnej podmiotowości czyli niezależności, autonomii, odrębności. (humanizm)
Bezwarunkowa akceptacja
Akceptacja dziecka to uznanie dziecka jakim jest bez stawiania warunków. Dajemy uczniom przysługujące im prawo do wewnętrznej indywidualności, autonomii.
Akceptacja wyklucza formę grożenia, moralizowania, pouczania, krytykowania.
Plusy:
- lepszy kontakt z wychowankami
-relacje nacechowane serdecznością
-uczy cierpliwości wychowanka i nauczyciela
Rozumienie empatyczne dzieci i młodzieży
Empatyczne rozumienie dzieci i młodzieży polega na aktywnym wsłuchiwaniu się w wypowiedzi drugiego człowieka z intensywnym usiłowaniem wczuwania się w jego doznania, uczucia, myśli.
Autentyzm wychowanków i nauczycieli
Poczucie realizmu nauczyciela jest kluczem do nawiązania fajnej relacji. Jest to szczere wyrażanie myśli, uczuć, nie ukrywanie zachowań pozornych np. nauczyciel zachowuje się w szkole tak samo jak w domu.
Rozumienie dzieci w sensie personalistycznym
Personalizm- Stany Zjednoczone, XIX w., Karol Wojtyła, Tiszner
Najważniejszy w życiu jest drugi człowiek.
Doktryna filozoficzna stawiająca ponad wszelką wątpliwość, rację stanu wartość osoby wolnej. Osoba to indywidualność o własnym rozumie, uzdolnieniach, intelekcie.
Należy pamiętać, aby w każdym wychowaniu dostrzegać podstawową wartość (indywidualność), nie odbierać niezbywalnych praw, cenić rozwój moralny, duchowy, traktować podmiotowo.
Demokratyczny styl kierowania i inne style
Plusy stylu demokratycznego:
- w relacjach nauczyciel- uczeń panuje przyjazny kontakt
- zwiększą się kreatywność dzieci
-stosuje się kary i nagrody z tym że kara ma charakter rady
a) autokratyczny
- wychowankowie nie nawiązują dobrych relacji z nauczycielem
- podejmując zadanie nie wykazują się kreatywnością
- klasa nie umie pracować bez nadzoru
- w grupie nie ma pozytywnych relacji
c) liberalny
- słaba więź między członkami grupy
- każdy postępuje jak chce
Praca nad sobą nauczycieli i wychowanków
Autoedukacja- świadoma i celowa praca nad swoim rozwojem, sterowanie swoimi myślami i uczuciami a nie tylko zachowaniem. To inaczej samodoskonalenie.
Potrzeba pracy nad sobą
Dlaczego nauczyciel powinien pracować nad sobą?
Nauczyciel powinien pracować nad sobą żeby zmieniać pewne cechy osobowości np.
Brak okazywania dzieciom serdeczności, dzieci powinny być równo traktowane.
Nie należy szufladkować uczniów. Nie należy poniżać uczniów.
Musimy szukać rozwiązań:
- liczenie do 10
- głębokie oddechy itp.
Nauczyciele powinni być empatyczni. Kwestia praca- dom powinna być wyjaśniona. Ważne
jest nastawienie do życia ( musi być optymistyczne).
Samoocena nie powinna być niska lub zawyżona.
Techniki pracy nad sobą
-relaksacyjne ( trening autogenny lub relaksacji progresywnej)
Trening autogenny- polega na wywołaniu określonych doznań związanych z rozluźnieniem mięśni, naczyń krwionośnych z równomiernym oddychaniem i stwarzaniem „pustki myślowej”. Należy przyjąć właściwą pozycję ciała. Zamykamy oczy i powtarzamy w myślach np. „jestem zupełnie spokojna” itd. Reguły: „ moja prawa ręka jest cięższa…, lewa… itd.”Dzięki czemu rozluźniamy się nie myśląc o tym co nas denerwuje.
Trening relaksacji progresywnej- napinanie i rozluźnianie mięśni ciała. Wprowadzamy się w stan, w którym o niczym nie myślimy.
- odwołujące się do autosugestii ( w formie afirmacji, wizualizacji, aforyzmu
Trening autosugestii polega na wielokrotnym powtarzaniu w mowie, piśmie czy myślach odpowiednio dobranej afirmacji ( to pozytywne stwierdzenie,że coś jest takie jakie chcielibyśmy aby było). Wyraża się w czasie teraźniejszym w 1 lub 3 osobie. Afirmacje np. jestem piękna, uda mi się!
Techniki wizualizacji- polegają na świadomym i aktywnym sterowaniem swoją wyobraźnią w celu terapeutycznym. Umyślne przywołanie tego co chcemy widzieć. Wizualizacja - słuchowa, wzrokowa, dotykowa, ruchowa, smakowa, zapachowa. Co możemy uzyskać? Wewnętrzny spokój, rozładować napięcie, podnieść samoocenę.
Pomaga też podejście aforystyczne (szukanie zachowań w aforyzmach np. okazuj szacunek, uśmiechaj się).
Aforyzmy: „ Wielki człowiek pokazuje swoją wielkość przez sposób w jaki traktuje „małych””
„Ludzie, którzy się śmieją, pracują i uczą efektownie i wychowują szczęśliwe dzieci”
„Ludzie potrzebują być doceniani”
„Umysły małej wiary nie mogą pojąć myśli cudzych tylko swoje własne”
- techniki medytacji (joga) – osiąganie równowagi psychicznej
THE END