RACHUNKOWOŚĆ – WYKŁADY.
Wykład z dnia 27.11.2010 r.
6 Produkt
Fa PK
Fa Pw
Fa wewn. zewn.
Materiały
P.zewn. P.wewn.
Zewn.
490
0 ŚT
1 580 Wynik finansowy
Sp 3 Materiały 4 5 6 7 8
2 Rozrachunki Koszty Produkty Sprzed.
+ przych.
Produkty Ogólne Bilans + koszt.
Admistracji
Zarządcze Wynik
finansowy
Bilans
A P
ŚT -
Produkt +
Śp -
Materiały +
WYCENA NA MOMENT UJĘCIA I BILANSOWY
Art. 28 ust. 3. Koszt wytworzenia produktu obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Koszty bezpośrednie obejmują wartość zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje w dniu wyceny. Do uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych. Za normalny poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych uznaje się przeciętną, zgodną z oczekiwaniami w typowych warunkach, wielkość produkcji za daną liczbę okresów lub sezonów, przy uwzględnieniu planowych remontów.
KOSZTY
PRODUKTU OKRESU
BEZPOŚREDNIE POŚREDNIE
PRODUKT UZASADNIONE NIEUZASADNIONE
ZMIENNE STAŁE
BEZPOŚREDNIE POŚREDNIE POŚREDNIE
PRODUKT UZASADNIONE NIEUZASADNIONE
Art. 28 ust. 3. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie kosztu wytworzenia produktu, jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży netto takiego samego lub podobnego produktu, pomniejszonej o przeciętnie osiągany przy sprzedaży produktów zysk brutto ze sprzedaży, a w przypadku produktu w toku - także z uwzględnieniem stopnia jego przetworzenia.
KOSZT WYTWORZENIA=
KOSZTY BEZPOSREDNIE
materiały, przerób
+
UZASADNIONA CZĘŚĆ KOSZTÓW POŚREDNICH,
zmienne i stałe właściwe dla normalnego poziomu wykorzystania mocy produkcyjnych.
Do kosztów wytworzenia produktu nie zalicza się kosztów:
1) będących konsekwencją niewykorzystanych zdolności produkcyjnych i strat produkcyjnych,
2) ogólnego zarządu, które nie są związane z doprowadzaniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje na dzień wyceny,
3) magazynowania wyrobów gotowych i półproduktów, chyba że poniesienie tych kosztów jest niezbędne w procesie produkcji,
4) kosztów sprzedaży produktów.
Koszty te wpływają na wynik finansowy okresu sprawozdawczego, w którym zostały poniesione.
W przypadkach uzasadnionych niezbędnym, długotrwałym przygotowaniem towaru lub produktu do sprzedaży bądź długim okresem wytwarzania produktu, cenę nabycia lub koszt wytworzenia można zwiększyć o koszty obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu finansowania zapasu towarów lub produktów w okresie ich przygotowania do sprzedaży bądź wytworzenia i związanych z nimi różnic kursowych, pomniejszone o przychody z tego tytułu.
Art. 34. 1. Jednostki mogą wyceniać:
1) materiały i towary - w cenach zakupu,
2) produkty w toku produkcji - w wysokości bezpośrednich kosztów wytworzenia lub tylko materiałów bezpośrednich bądź nie wyceniać ich w ogóle
- jeżeli nie zniekształca to stanu aktywów oraz wyniku finansowego jednostki. Zasady, o których mowa w pkt 2, nie mogą być stosowane do produkcji o przewidywanym czasie wykonania dłuższym niż 3 miesiące, przeznaczonej do sprzedaży lub na rzecz środków trwałych w budowie jednostki. Nie dotyczy to jednak produkcji rolnej.
WYCENA
CENY EWIDENCYJNE = po jakich zapisuje się na koncie:
• ZMIENNE – skutkiem jest stosowanie metod lifo, fifo, średnia ważona,
• STAŁE – skutkiem są odchylenia, bo wartość bilansowa musi wyrażać rzeczywiste koszty wytworzenia
Art. 34 ust 4. W przypadku gdy ceny nabycia albo zakupu, albo koszty wytworzenia jednakowych albo uznanych za jednakowe, ze względu na podobieństwo ich rodzaju i przeznaczenie, są różne, wartość stanu końcowego rzeczowych składników aktywów obrotowych wycenia się w zależności od przyjętej przez jednostkę metody ustalania wartości ich rozchodu, w tym zużycia, sprzedaży:
1) według cen przeciętnych, to jest ustalonych w wysokości średniej ważonej cen (kosztów) danego składnika aktywów,
2) przyjmując, że rozchód składnika aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które jednostka najwcześniej nabyła (wytworzyła), FIFO
3) przyjmując, że rozchód składników aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które jednostka najpóźniej nabyła (wytworzyła), LIFO
4) w drodze szczegółowej identyfikacji rzeczywistych cen (kosztów) tych składników aktywów, które dotyczą ściśle określonych przedsięwzięć, niezależnie od daty ich zakupu lub wytworzenia.
ZESPÓŁ 5 – Koszty według typów działalności i ich rozliczenie
501 Koszty bezpośrednie produkcji
502 Koszty wydziałowe
503 Koszty zakupu
507 Koszty sprzedaży
530 Koszty działalności pomocniczej
550 Koszty ogólne (zarządu)
580 Rozliczenie produkcji lub wg miejsc powstawania
ZESPÓŁ 4 – Koszty według rodzajów i ich rozliczenia
400 Amortyzacja
410 Zużycie materiałów i energii
420 Usługi obce
430 Wynagrodzenia
440 Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia
450 Podatki i opłaty
460 Pozostałe koszty rodzajowe
490 Rozliczenie kosztów