Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC)
Metoda ta służy do pobierania treści ze zmiany w sutku celem poddania jej następowej diagnostyce cytologicznej pozwalająca na uzyskanie szybkiego rozpoznania .
Powikłania sporadyczne (odma, krwiak)
Zabieg ambulatoryjny, niewymagający znieczulenia.
Chirurgiczne wycięcie zmiany w sutku
Zabieg diagnostyczno-terapeutyczny polegający na wycięciu zmiany w całości.
Cięcie chirurgiczne prowadzi się zależnie od lokalizacji zmiany wokół brodawki, lub bezpośrednio nad miejscem usunięcia zmiany..
Powikłania rzadko (złe gojenie rany, krwiak)
W razie korzystnego wyniku badania histopatologicznego zakończenie terapii.
Znieczulenie ogólne, jego typ zależy od anestezjologa
Leczenie operacyjne oszczędzające sutek
Zabieg polega na wycięciu guza w granicach tkanek zdrowych i usunięcia pachwinowych węzłów chłonnych.
W zależności od warunków można go wykonać z jednego cięcia, (gdy guz zlokalizowany jest w zewnętrznym, górnym kwadrancie) lub z dwóch osobnych cięć.
W razie stwierdzenia braku doszczętności zabiegu w badaniu histopatologicznym (obecność komórek nowotworowych w linii cięcia) możliwe jest rozszerzenie zakresu zabiegu.
Przeciwwskazaniem do tego zabiegu jest:
wieloogniskowość nacieku u młodych pacjentek.
obecność komórek nowotworowych w naczyniach
rak wewnątrzprzewodowy.
Znieczulenie ogólne.
Leczenie operacyjne doszczętne
Radykalna amputacja sutka (mastectomia sposobem Pateya).
Jest to w Polsce standardowa metoda leczenia operacyjnego chorych z rakiem sutka.
Zabieg polega na całkowitym usunięciu gruczołu sutkowego wraz z powięzią pokrywającą mięsień piersiowy większy oraz pachowych węzłów chłonnych.
Znieczulenie ogólne.
Powikłaniem leczenia operacyjnego może być:
brak jego doszczętności
złe gojenie miejscowe rany (4-18% przypadków)
krwiak
brzeżna martwica, lub niedokrwienie brzegów rany
torbiel chłonno przesiękowa w ranie operacyjnej, głównie okolicy pachowej (60% wszystkich operowanych) powinna zniknąć do 2 tygodni od zabiegu. Początkowo ma zawartość krwistą, później przesiękową.
trwałe lub przejściowe uszkodzenie nerwów przebiegających w obrębie pola operacyjnego (prawie 50% przypadków operowanych pacjentek).
u większości chorych po amputacji sutka w okolicach blizny pooperacyjnej występuje drętwienie, mrowienie, uczucie ciała obcego lub nadwrażliwość na dotyki ukłucie
występowanie dolegliwości fantomowych( mogą się utrzymywać przez wiele lat)
ograniczenie ruchomości w stawie barkowym. Prawidłowa, szybka rehabilitacja pozwala odzyskać sprawność już po około 4-6 tygodniach
Trwały obrzęk chłonny kończyny górnej związany z zaburzonym odpływem chłonki mogący prowadzić do trwałej słoniowacizny, ograniczenia jej ruchomości, deformacji stawów i porażenia splotu barkowego. Najgroźniejszym powikłaniem jest rozwój mięsaka naczyń limfatycznych. Aby uniknąć trwałego obrzęku limfatycznego chora powinna:
po stronie operowanej nie nosić ciasnej bielizny, unikać nadmiernego opalania, zadrapania skóry, zranienia, ukąszenia owadów przemywać środkiem dezynfekcyjnym
podczas gotowania nosić miękkie rękawiczki, do zmywania gumowe a do prac w ogrodzie ochronne
pomiary ciśnienia tętniczego, pobierania krwi oraz wstrzyknięcia wykonywać po stronie przeciwnej
nie obciążać zbytnio ramienia po stronie operowanej
w razie wystąpienia obrzęku, bólu lub zaczerwienienia zgłosić się do lekarza
Obrzęk limfatyczny kończyny może pojawić się nagle, bez objawów wstępnych zwykle do 3 lat od zabiegu.
11. Powikłania anestezjologiczne