Praca semestralna z przedmiotu:
MATERIAŁOZNAWSTWO ROŚLINNE
Temat pracy:
”ZASTOSOWANIE ZIELENI CIĘTEJ W
KOMPOZYCJACH OKOLICZNOŚCIOWYCH.”
Rozwijający się rynek kwiaciarski stawia coraz większe wymagania co do jakości i bogactwa zieleni ciętej. Asortyment zieleni ciętej wykorzystywanej obecnie w kompozycjach roślinnych jest bardzo bogaty. Z każdym rokiem pojawiają się w tej grupie kolejne nowe gatunki jeszcze niedawno nieużywane do tego celu, najczęściej pochodzące z rejonów Afryki Południowej czy Australii, niekiedy w efekcie prac hodowlanych ulepszane i oferowane jako nowe odmiany.
Zieleń cięta jest obok kwiatów materiałem roślinnym najczęściej wykorzystywanym w kompozycjach florystycznych. Jest równie dekoracyjna jak barwne kwiaty. Wielkie liście, małe listki, drobne trawy i strzeliste pędy - dodatki do bukietów są bardzo różnorodne i jest ich mnóstwo. W kompozycjach zieleń cięta najczęściej traktowana jest jako uzupełnienie oraz baza bukietu, może być wykorzystywana także jako główny, centralny element roślinnych kompozycji. Ponad to zieleń cięta jest urozmaiceniem formy, dodaje i podkreśla charakter kwiatowych kompozycji. Zielone rośliny stanowią piękne tło do podkreślenia barwy kwiatów wykorzystanych w kompozycjach, są doskonałym wypełnieniem pustych miejsc między kwiatami. Jedne z najczęściej wykorzystywanych we florystyce zielonych liści to liście kordyliny krzewiastej - rośliny występującej na wielu obszarach tropikalnych głównie w rejonach Południowej Azji i Australii. Są one miękkie, długie i dość wąskie. W zależności od odmiany występują w różnych kolorach od ciemnozielonych w jasnożółte i kremowe pasy, po czerwonobrązowe. Inną często stosowaną w kwiatowych kompozycjach rośliną jest pochodząca z Chin aspidistra. Jej długie, mocne i lancetowate liście o ciemnozielonym kolorze świetnie nadają się do bukietów i wiązanek. Floryści nierzadko sięgają też po duże, okazałe liście funkii o barwie zielonej z jasnokremowymi krawędziami oraz sercowate, błyszczące i sztywne liście epipremnum, na których można układać niewielkie kompozycje. Do małych bukietów świetnie nadają się zaś drobne listki pochodzącej z zachodniej części USA rośliny galax. Z polskiego podwórka do branży florystycznej trafiają najczęściej liście gerbery oraz orzecha.
W bukieciarstwie popularnością cieszą się również, wykorzystywane najczęściej podczas tworzenia kompozycji na uroczystości pogrzebowe liście palmowe, pochodzące z różnych części świata. Do najczęściej stosowanych należą japoński sagowiec, który dzięki długim, lśniącym liściom, przypominającym pióra, posiada wysokie walory ozdobne oraz pochodzące z Meksyku chico i teepee o ciemnozielonych, szerokich liściach rosnących przy łodydze.
W bukietach często pojawiają się także różnego rodzaju trawy i paprocie, które, dodane do kompozycji sprawiają, że nabiera ona życia i dynamiki. Ulubioną paprocią florystów jest paproć skórzasta, inaczej zwana szwedzką o trójkątnych, strzelistych liściach. Pochodzi ona z półkuli południowej, ale obecnie uprawiana jest w różnych zakątkach świata. Rzadziej stosowane są, znacznie bardziej nietrwałe liście adiantum delikatnego. Jeśli chodzi o trawy, uprzywilejowaną pozycję zajmują dwa gatunki: trawa niedźwiedzia, której cienkie i długie liście wyginają się pod własnym ciężarem, a dodane do bukietu dają efekt „fontanny” i sprawiają, że staje się on delikatniejszy. Konkurencją dla niej jest trawa stalowa, stosowana szczególnie przy tworzeniu kompozycji ślubnych.
Elementem wiązanek są też często pędy bambusa czy sztywne, zielone patyczki snakgrass, czyli skrzypu. Dodane do bukietu zawsze wyglądają ciekawie i nietypowo i sprawiają, że kompozycja wydaje się wyższa. Częsty dodatek do ciętych kwiatów stanowią także suszone pędy żarnowca lub gałązki drzew i krzewów, np. wierzby czy leszczyny. Przy tej okazji nie wypada pominąć także popularnej gipsówki o wielu drobnych, białych kwiatkach czy ostrokrzewu okółkowego, którego piękne, czerwone owoce dodadzą oryginalności niejednej wiązance.
Zieleń dekoracyjna jest często niedocenianym elementem bukietów, lecz to właśnie ona dodaje wielu kwiatowym kompozycjom wyjątkowości i oryginalnego charakteru i pozwala z tych samych kwiatów tworzyć zupełnie różne, niepowtarzalne zestawienia barw, kształtów i zapachów.
We florystyce ślubnej - bukietach, przypinkach, ozdobach samochodów, kościołów, sal weselnych wykorzystuje się bardzo szeroką gamę zieleni ciętej. W zależności od rodzaju kompozycji wykorzystuje się pędy bukszpanu, bluszczu, mulenbekii, ruszczyka, pitosporum, szparaga modrzewiowego, szparaga pierzastego, noliny, pałki wąskolistnej, trawy ozdobne. Wprowadza się także bardzo oryginalne i zaskakujące rośliny np.: kaktusy.
Do kompozycji komunijnych poleca się szparaga pierzastego, modrzewiowego, sierpowatego, listki mirtu, ruszczyk, eukaliptus, bluszcz, trawę niedźwiedzią, barwinek, paproć szwedzką, pałkę wąskolistną.
W kompozycjach funeralnych (pogrzebowych) najczęściej stosuje się pędy roślin iglastych takie jak np.: świerku pospolitego, srebrnego, jodły, cisa, żywotnika, jałowców, daglezji i choiny, które wykorzystuje się głównie do podkładów wieńca. Z roślin liściastych stosuje się dąb, laur, mahonię, rozchodnik, dziurawiec ozdobny.
Do kompozycji bożonarodzeniowych wykorzystuje się przede wszystkim zieleń roślin iglastych: pędy cisa, żywotnika, ostrokrzewu, jałowca, bukszpanu, jodły, świerka, jałowca, sosny, cyprysa, cedru. Bardzo popularną zielenią ciętą stosowaną w kompozycjach świątecznych oraz jako odrębna ozdoba jest jemioła. Oryginalną zielenią w okresie bożonarodzeniowym są pędy ceropegii.
Wielkanocne kompozycje florystyczne to przede wszystkim dominacja zieleni ciętej w postaci obsypujących się zielenią gałązek brzozowych. Popularne są także pędy bukszpanu, borówki i żywotnika, zielone Jagodziny czy po prostu gałęzie drzew i krzewów z pąkami. W niektórych regionach Polski do kompozycji wielkanocnych wykorzystuje się cis oraz widłak, który jest pod ochroną.