Promocja Zdrowia i prewencja zaburzeń z perspektywy psychologii,
Psychologia Kliniczna t. 1 - H. Sęk
1. Promocja zdrowia
Czynnik stymulujący rozwój PROMOCJI ZDROWIA:
Wzrost chorób cywilizacyjnych (choroby układu krążenia, nowotworowych, psychicznych i urazów powypadkowych)
czyli takie, gdzie czynnikami ryzyka są
- styl życia człowieka
- niekorzystne zmiany środowiska
W tym ujęciu - duży nacisk na DZIAŁANIE WŁASNE JEDNOSTEK i SPOŁECZNOŚCI na rzecz rozwoju i utrzymania zdrowia.
PROMOCJA ZDROWIA - proces umożliwiający każdemu człowiekowi zwiększenie oddziaływania na własne zdrowie w sensie jego poprawy i utrzymania (Karta Ottawska, 1994)
Celem promocji zdrowia - szerzenie i popieranie idei zdrowia pojmowanego pozytywnie
Zdrowie - jako zasób umożliwiający ludziom realizację aspiracji, zaspokojenie potrzeb oraz przeobrażanie i kontrole środowiska. (Słońska)
Zdrowie nie jest więc celem samym w sobie - ma umożliwić człowiekowi wykorzystanie istniejących możliwości, by życie uczynić lepszym, bardziej satysfakcjonującym i produktywnym.
Promowanie zdrowia - ma więc sprzyjać poprawie zasobów zdrowia.
Idea promocji zdrowia nakłada wymóg aktywnego uczestnictwa na:
- instytucje edukacyjne
- społeczności lokalne
- władzę i administrację
Promocja zdrowia ma przenikać wszystkie sektory życia.
Są to działania ukierunkowane na CAŁĄ populację w kontekście codziennego życia.
5 obszarów działania na rzecz promocji zdrowia:
Budowanie prozdrowotnej polityki państwa
Tworzenie środowisk sprzyjających zdrowiu
Wzmacnianie działań społeczeństwa na rzecz zdrowia
Rozwijanie indywidualnych umiejętności służących zdrowiu
Reorientacja służby zdrowia
1.1. Udział psychologii w promocji zdrowia
Profesjonalne działania psychologa, których celem jest rozwój i wzmacnianie zdrowia całej populacji w kontekście zycia codziennego, od poczęcia do późnej starości.
Cele:
Podnoszenie świadomości jednostkowej i społecznej na temat zdrowia
Umożliwianie człowiekowi kontroli nad procesami zdrowia
Rozwój i wzmacnianie zasobów zdrowotnych tkwiących w jednostce i jej środowisku
Dla psychologa niezwykle ważne:
Działanie na rzecz AUTONOMII i PARTYCYPACJI w kształtowaniu celów zdrowotnych.
Aspekty etyczne:
Działania promocyjne powinny polegać na przedstawieniu oferty i pozostawieniu adresatowi DECYZJI ale i ODPOWIEDZIALNOŚCI za jej skutki zdrowotne.
W promocji zdrowia - ważne jest kształtowanie zachowań
nawykowe - można wykorzystać modele perswazji, modelowania i identyfikacji aby wytworzyc ważne dla życia społecznego nawyki higieniczne, nawyki powstrzymywania się od ryzykownych zachowań, nawyki badan kontrolnych itp.
czynności intencjonalne
świadome kreowanie własnego stylu zycia 2 i 3 sa bardzo indywidualne
i udział technik w tych
wymiarach ma być jak najmniejszy
Psycholog może uczestniczyć w realizacji niemal wszystkich 5 obszarach działań promocji zdrowia.
- działać w strukturach samorządowych
- prowadzić treningi
- uczestnictwo w tworzeniu prawa do ubezpieczeń społecznych
- powadzić badania nad zdrowiem społeczeństwa
- tworzyć zdrowe pole życiowe w różnych siedliskach - szkoły, osiedla, miasta
Psycholog kliniczny jest najlepiej do tego przygotowany
Predestynowany jest do dwóch obszarów działalności:
upowszechniania wiedzy psychologicznej przydatnej do promocji zdrowia
kształtowania zasobów zdrowotnych i zachowań prozdrowotnych
Współcześnie głównymi adresatami promocji zdrowia są:
rodzina
przedszkola
szkoły
środowisko pracy
opieka medyczna
2. Prewencja psychologiczna
Prewencja = zapobieganie różnym formom patologii
= profilaktyka
Prewencja - zespół działań, w których wykorzystuje się metody i środki psychologiczne celem zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia zaburzeń w funkcjonowaniu somatycznym, psychologicznym i społecznym poprzez przeciwdziałanie czynnikom ryzyka i wzmocnienie zasobów
Caplan - 3 rodzaje prewencji
prewencja pierwotna - tzw. Właściwa, nastawiona na obniżenie prawdopodobieństwa wystąpienia zaburzeń poprzez przeciwdziałanie czynnikom ryzyka, zanim spowodują wystąpienie zaburzeń
prewencję wtórną - stosuje się w sytuacji pojawienia się wczesnych sygnałów zaburzeń, jej celem jest powstrzymanie rozwoju patologii (terapia)
prewencja trzeciego stopnia - ma na celu zapobieganie skutkom przebytej choroby i hospitalizacji oraz przeciwdziałanie nawrotom choroby (rehabilitacja, opieka środowiskowa)
Cowen:
Psychologiczna prewencja powinna dotyczyć ludzi z subiektywnym poczuciem zdrowia ale należących do grup ryzyka (prewencja nerwic, zaburzeń osobowości, zapobieganie uzależnieniom i patologii społecznej)
2.1. Pojęcie i rodzaje ryzyka.
W pojęciu epidemiologicznym:
RYZYKO - sytuacja lub działania, które powodują zagrożenie dla czegoś wartościowego.
Ryzyko zachorowania - określa się obiektywnie, stosunek liczby osób u których występuje dana choroba do wszystkich osób w określonej populacji.
W badaniach epidemiologicznych ustala się jakie czynniki
- ekologiczne, biologiczne, społeczno-kulturowe, sytuacyjne, behawioralne i osobowościowe
pozostają w związku z podwyższonym poziomem prawdopodobieństwa wystąpienia:
zaburzeń psychicznych
zaburzeń i chorób somatycznych i psychosomatycznych
krytycznych wydarzeń życiowych i kryzysów
konfliktów społecznych i interpersonalnych
Aby skutecznie zapobiegać zaburzeniom, trzeba znać rodzaj i mechanizm działania CZYNNIKÓW RYZYKA:
SYTUACJE RYZYKA - sytuacje zagrożenia, krytyczne wydarzenia
ŚRODOWISKOWE CZYNNIKI RYZYKA - ubóstwo, toksyczność, konfliktowość, stresowość.
Środowiskowe - długotrwałe oddziaływanie, niekonrolowalne przez człowieka
BEHAWIORALNE CZYNNIKI - zachowania związane z powstaniem zaburzenia
GRUPY RYZYKA - gangi, sekty,
RYZYKO OSOBOWOŚCIOWE - genetyczne czynniki ryzyka, temperamentalne, biologiczne, osobowościowe
RYZYKO ROZWOJOWE - kryzysy rozwojowe
Czynniki ryzyka pozostają w interakcji z zasobami jednostki i środowiska:
Prawdopodobieństwo czynniki ryzyka
Patologii zasoby
2.2. Rodzaje działań prewencyjnych.
Strategia negatywna - zmniejszanie lub usuwanie czynników ryzyka (apele, perswazja) - skuteczny przy wysokim ryzyku
Strategia pozytywna - wzmacnianie zasobów odpornościowych jednostki i zasobów środowiska
Ukierunkowaną na jednostkę
Ukierunkowana na kontekst
Techniki informacyjno - edukacyjne (poszerzanie wiedzy o ryzyku i czynnikach obronnych)
Techniki edukacji emocjonalnej
Trening umiejętności życiowych (podejmowanie decyzji, budowanie pozytywnego obrazu własnej osoby, samokontrola, komunikowanie się…)
Model wpływów społecznych (kształtowanie przekonań o szkodliwości różnych form ryzyka oraz prozdrowotnych zachowań)