CZĘŚĆ III. A tak naprawdę...
Uczeń 3.
Na lekcjach zawsze siedzimy tak cichutko, że bez problemu można usłyszeć, jak w rogu sufitu pająk plecie pajęczynę, i z wielkim zaciekawieniem słuchamy wykładów naszych nauczycieli.
Gdy nauczyciel wchodzi do klasy, siedzimy z otwartą książką i z wielką niecierpliwością oczekujemy wywołania do odpowiedzi - każdy w duchu pragnie, aby to on został tym "szczęśliwcem". Uwielbiamy też kartkówki i sprawdziany, które nauczyciele tak rzadko nam robią. Czy nie można młodzieży podarować choć trochę przyjemności?
Uczeń 4.
Koszmarem jest dla nas dźwięk dzwonka na przerwę- wprawdzie na korytarzu jest cichutko i spokojnie - można tylko zobaczyć kogoś, kto idzie do toalety, bo na lekcji nikt nie śmie wyjść do łazienki.
Uczeń 5.
Wszyscy nauczyciele są dla nas bardzo pobłażliwi - pozwalają zapomnieć zadania domowego i nie wpisują jedynek. My jednak nie korzystamy z tych przywilejów. Natomiast bardzo chętnie bierzemy udział w licznych apelach i konkursach. Systematycznie też korzystamy ze zbiorów biblioteki, która jest bardzo dobrze wyposażona we wszelkiego rodzaju książki, które wprost pochłaniamy. Nauczyciele są z nas po prostu bardzo dumni, wiedzą, że z tych murów wypłynie rwąca rzeka geniuszu.
Uczeń 6.
Dlatego, gdy kończy się tydzień i czeka nas aż dwa dni odpoczynku, wszyscy ze smutkiem żegnają szkołę i już nie mogą się doczekać kolejnego poniedziałku. W autobusie jest nam tak przykro, że panuje kompletna cisza - tylko w wyjątkowych chwilach śpiewamy nastrojowe pieśni.
Wersja druga
Przygotowana w oparciu o dowcipy zamieszczone w czasopiśmie VICTOR.
Scenografia - sala lekcyjna, uczniowie siedzą w ławkach, zmieniają się "nauczyciele".
"Kartki na ławce"
("Zamki na piasku" LADY PANK)
Jesteś idolem,
Wielbi cię tłum
Gdzie się pojawisz,
Słychać zdumionych głosów szum
Codziennie rano w szkole
Radosną minę masz
Z uczniami naszej szkoły
W niejednej farsie grasz
Ref.
Kartki na ławce
Gdy sprawdzian jest
Radosna żegnaj chwilo
To życie twe
Idziesz do klasy
Uśmiechasz się
Skonstruowałeś teścik
Skondensowana śmierć
Znasz datę i godzinę
Gdy świat się zacznie bać
Wyniki wszystkich zadań
Ty jeden tylko znasz
PROWADZĄCY:
Lekcje, lekcje i jeszcze raz lekcje - biologii, matematyki, polskiego...
Ile ciekawych rozmów się na nich przeprowadziło.
Posłuchajcie, jak mogłyby przebiegać niektóre z nich.
"LEKCJA"
Lekcja - horror się zaczyna.
Dla niej - frajda. Dla niej - kpina.
Uczeń wchodzi na katedrę.
Ona - z wiedzy cię obedrę!
Teraz śpiewaj jak słowiczek
Albo pała wprost w dzienniczek!
Po kolei wywołuję,
Już nikomu nie daruję.
Pierwsza, druga, trzecia pała...
Wreszcie się wyluzowała.
PROWADZĄCY: Lekcja wychowawcza:
Wychowawczyni: Jedziesz w końcu na tę wycieczkę?
Uczeń: Nie wiem.
W: Ale raczej tak, czy raczej nie?
U: Raczej nie wiem.
W: Romek, przypomnij mi, jak się nazywasz?
R: Nowak.
W: Dobrze, Romku, ale jakie masz imię?
PROWADZĄCY: Język polski:
POLONISTKA: Tristan i Izolda wspólnie spędzili noc, a jednak między nimi cos leżało. A co?
U: Król Marek.
PROWADZĄCY: Religia:
U: Słyszał ksiądz o pierwszej żonie Adama, Lilit?
K: Nie ma żadnej Lilit?
U: Jak to? Nawet w Piśmie świętym o niej jest.
K: Nigdy o niej nie słyszałem.
U: Bo ksiądz chyba tylko streszczenie czytał.
PROWADZĄCY: Język niemiecki:
UCZEŃ: Mogę o coś spytać?
GERMANISTA: Ja!
U: Kto powiedział, że mamy oddać zeszyty do sprawdzenia?
G: Ja!
PROWADZĄCY: Język angielski:
ANGIELKA: Przestańcie, bo wyjdę z siebie i stanę obok.
UCZEŃ O nie! Tylko nie to! Z dwiema to już na pewno nie damy rady!
PROWADZĄCY: Lekcja wos-u:
N: Kiedy pieniądze wpływają na konto, są to?
U: Dochody!
N: Świetnie, a kiedy wypływają?
U: Odchody!
PROWADZĄCY: Matematyka:
N: Końcowe ramię trójkąta nie leży na żadnej z osi...
U: Jakiej Zosi?!
PROWADZĄCY: Chemia:
CHEMICZKA: Nie chlapnęłam cię tym kwasem?
U: Nie.
CH: A szkoda.
PROWADZĄCY: Biologia:
N: Jakie znasz rodzaje komórek?
U: Nokia, Motorola, Simens...
BIOLOGICZKA: A więc żyły... a więc żyły...
UCZEŃ: Żyły, żyły i umarły.
PROWADZĄCY: Geografia:
U: Ziemia to jedyna planeta zamieszkana przez inteligentne istoty.
GEOGRAFICZKA: Tylko Ziemianom tak się wydaje.
PROWADZĄCY: Historia:
N: Nie urywają się wam w tym tygodniu żadne lekcje?
U: Nie, ale może pani mogłaby nam coś urwać?
N: Ja bym ci urwała, ale miałabym konsekwencje w dalszym życiu.
PROWADZĄCY: W-F
N: Kiedyś zastrzelę tego bociana, co cię przyniósł.
U: Jak on zobaczył, co przyniósł, to sam popełnił samobójstwo.
PROWADZĄCY: Plastyka:
PLASTYK: Musicie narysować coś strasznego.
UCZEŃ: To może zrobimy portret rady pedagogicznej?
PROWADZĄCY: DWIE NAUCZYCIELKI:
- My, nauczycielki, jesteśmy jak siłaczki!
- Tak, jesteśmy miłosierne, a miłosierdzie jest niewymierne, jak pierwiastek z dwóch.
"Nie jestem wzorem"
("Wciąż bardziej obcy" LADY PANK)
Są dni, kiedy mówię dość
Chodzę tutaj chyba sobie sam na złość
Wciąż gram, ściągam, jem i śpię
Tak naprawdę ciągle nie ma mnie
Ref.
Nie jestem wzorem, zupełnie zwykły ktoś
Niby nikt
Nie jestem wzorem, na lekcjach daję w kość
Innym na złość
Ktoś znów wczoraj mówił mi
Trzeba przecież uczyć się, by być
Mieć gdzieś, jakiś przyszły ląd
Choćby nieopodal stąd
PROWADZĄCY: W bibliotece...
Skecz pochodzi z programu Kabaretu Moralnego Niepokoju. Wprowadzone zmiany dotyczą tytułów niektórych utworów.
- Chciałem oddać.
- Proszę, Nad Niemnem, Promethidion, Z legend dawnego Rzymu...? Egiptu!
Jak tam się podobało Nad Niemnem?
- Gdzie?
- Nad Niemnem. Oddałeś książkę, to znaczy czytałeś.
- A to! Tak. Normalnie mi się podobało. Orzeszkowa, tak. Gruba, ale mi się podobała. Powinna więcej pisać. Więcej i grubiej.
- I tak żadnych krytycznych uwag nie posiadasz?
- Nie no, czytałem, ale mi się podobało, tak gruba, ale mi się podobała. Uwagi mam, no tak
- Jakie?
- Liczne. Jeśli chodzi o uwagi, to mam takie uwagi, że na przykład jeśli chodzi o tytuł... jeśli chodzi o tytułowe Niemno...
- Niemen
- Niemen
- Niemen
- Niemen
- Chodzi ci pewnie o to, że Orzeszkowa tak bardzo dużo miejsca w swoim dziele poświęca opisom przyrody. No tytułowy Niemen o tym świadczy. Jak myślisz, dlaczego tyle świata przyrody u Orzeszkowej?
- Bo dziwny jest ten świat!
- Właśnie dziwny, bardzo dziwny, doskonale to zauważyłeś. Tak, tak można wysnuć bezpośrednią paralelę do Promethidiona, tak, tak, którego również czytałeś. Można wysnuć pa-ra-le...
-... le
-... le. Jakżesz tę paralelę konstatuujesz?
- (łapie się za głowę) Czego pan ode mnie chce? Oddaję te książki, to proszę brać! O co się pani pyta? Jakie paralele? No co to w ogóle jest?! Słowniki pan zjadła?
Tak, w porządku, tak naprawdę to czytałem tylko Z legend dawnego Rzymu...Egiptu. Tamte dwie wziąłem, bo się skleiły okładkami!
- A co dzisiaj chciałbyś wypożyczyć?
- No właśnie. Bo dzisiaj mam napisane na kartce - od całej rodziny.
- Bardzo pomysłowo.
- Więc mam tak: Bolesław Prus...
-... czyli inaczej Aleksander Głowacki...
- (zdziwiony ogląda karteczkę) Lalka, czyli inaczej taki szmaciany ludzik. Bo to jest dla siostry - niech się przyzwyczaja do szmat.
Teraz tak: Balladyna, ale tu nie ma nazwiska autora, ale to jest dla brata na polski.
- Słowacki.
- (oburzony)...polski! Coś w twardej okładce...
- A co w twardej okładce chciałbyś?
- A wszystko jedno, to jest dla psa, zęby mu się wyrzynają.
(piskliwym głosem) Ale teraz mam najgorzej, najgorzej mam, tu jest jakiś pan..., jakiś pan...
- Pan Tadeusz (z dumą). Doskonałe dzieło. Epopeja.
- Może i Tadeusz, bo tu jest tylko nazwisko - Wołodyjowski. (z ulgą) Pan Tadeusz Wołodyjowski. Dla mamy jest ten pan...
- A co dla Ciebie?
- (uśmiech) Z legend dawnego Rzymu...Egiptu 2
- Nie ma, autor nie pomyślał o napisaniu drugiej takiej obszernej książki!
- Nie ma?! (płacze) Dlaczego? Ratunku!
A nie wie pan kiedy napisze?
- Nie napisze!...
-Nigdy? Ale on jest!...
"Zawsze tam, gdzie my"
("Zawsze tam, gdzie ty" LADY PANK)
Zamienię każdą lekcję
W niespokojny szum
By zabrał mnie z powrotem
Tam, gdzie mam swój świat
Poskładam wszystkie szepty
W jeden głośny wrzask
Żeby znaleźć się aż tam,
Gdzie swoich kumpli mam
Ref.
Już teraz wiem, że lekcje te są po to
By do szkoły wracać znów z ochotą
Nie znam słów, co maja jakiś większy sens
Jeśli tylko jedno, jedno tylko wiem
Być tam, zawsze tam, gdzie my
Budzić się i chodzić znów do naszej budy
Być tam, zawsze tam, gdzie my
Żegnać się co dzień i wracać znów do siebie
Być tam, zawsze tam, gdzie my
PROWADZĄCY:
A oto najciekawsze powiedzonka nauczycieli:
PROWADZĄCY: WYCHOWAWCA:
Wszyscy kłamią, tylko ja czasem powiem prawdę, jak się zapomnę.
Na temat mojej choroby krążyło wiele plotek. Jedna jest prawdziwa: wycięto mi serce, więc nie mam uczuć.
Potrafię być bardzo wredna, a moja ciemna strona jest bardzo ciemna.
Jesteście typowa klasą wyzyskiwaczy - wyzyskujecie moja cierpliwość.
PROWADZĄCY: NAUCZ. J. POLSKIEGO:
Nie wydawaj dźwięków niezwiązanych z językiem polskim.
W waszym przypadku to nie ogary poszły w las, ale nauka!
Twoje lenistwo jest niesamowite, nawet nie stawiasz kropki nad "i".
Któż dzisiaj umawiał się ze mną na dzisiaj, odpowiadać dzisiaj?
Będę po materiale latać!
Moje pytanie uderza, a nawet morduje!
Humanizm to jest umysłowy i bardzo kulturalny okres.
Ej, ty, nie pamiętam, jak się nazywasz, ale jak cię wyrzucę za drzwi, to mi się utrwali.
Co lekcja, to wy są głupsi!
PROWADZĄCY: NAUCZ. GERMANISTA:
- Doszlifować, doszlifować...
- Do roboty, do roboty...
- To jeszcze raz przeorać...
- I o to chodzi, i o to chodzi...
- Do pracy, bo jutro zaatakuję
- Oj, fatalna sprawa, fatalna
|
PROWADZĄCY: NAUCZYCIEL MUZYKI:
Ja nie wiem, czy ja wiem?
Zaraz wam wszystko powiem, ale przecież nie mogę powiedzieć wam wszystkiego.
Widzicie ten kaloryfer? To harmonia!
PROWADZĄCY: NAUCZYCIEL BIOLOGII:
Bądź łaskaw zmoczyć sobie ścierkę i rekultywować tablicę. Jakbyś nie wiedział, rekultywacja to odzyskiwanie powierzchni utraconej.
Na jutro nie zapowiadam kartkówki, ale lepiej powtórzcie, bo nie wiadomo, co mi jeszcze do głowy strzeli.
PROWADZĄCY: NAUCZYCIEL GEOGRAFII:
Cofnijcie te ławki do przodu.
Fatalna ta mapa i uparta na dodatek.
Mapa to nie zdrajca, a wskaźnik to nie pistolet.
Ochotniczki pytam kiedy ja chcę.
Naturalnym satelitą danej planety jest księżyc. Ziemia ma jeden księżyc. Księżyc Ziemi nazywa się Księżyc.
PROWADZĄCY: NAUCZYCIEL HISTORII:
Nie moja wina, że historię macie z roku na rok dłuższą.
Nie zaczynaj odpowiedzi od "Ja myślę", bo kłamstwa są zabronione.
To nie jest teleturniej, tu się staje i mówi.
Monarchia despotyczna - państwo, w którym daje się "oko za oko, ząb za ząb".
Trzeba napisać do prezydenta, aby przyjechał i ławki pomył?!
Nie denerwujcie mnie, bo sobie pójdę.
PROWADZĄCY: NAUCZYCIEL WOS-u:
Słuchajcie małpoludy!
To, że nosze okulary, nie znaczy, że jestem głuchy.
Nie rozśmieszaj mi skarpetek!
Wyskoczyłeś jak gumka ze spodni.
To jest proste jak świński ogon, a wy nie rozumiecie.
PROWADZĄCY: NAUCZ. MATEMATYKI:
Który tam tak gada i wchodzi na te fale, na których ja nadaję?
O jedno cię tylko proszę, przywołaj swoje uszy, przyjdź z nimi na lekcję! Nie pozwól im spacerować.
Zmaż to wszystko, bo zaraz tablica spadnie z wrażenia - pewnie coś źle poknociłeś.
Marcinie, nie masz żadnej ściągi? Coś się ostatnio leniwy zrobiłeś.
PROWADZĄCY: NAUCZ WUEFISTA:
Ale teraz pojeżdżę na was...
Na początek zegnijcie stopy w kolanie.
Potem klęknijcie na stopach.
PROWADZĄCY: KATECHETA:
Zajęcia z wami to Kalwaria i Golgota do kupy.
Jak się jeszcze raz obejrzysz, to będzie to twoje ostatnie spojrzenie.
Opracowanie: Agata Moździerz
|