EDUKACJA JĘZYKOWO LITERACKA Z METODYKĄ WYKŁAD 7
CHATAKTERYSTYKA SYSTEMU GRAMATYCZNEGO WSPÓŁCZESNEGO J. POLSKIEGO
FONETYKA I FONOLOGIA
/do kolokwium/
Alfabet składa się z 32 liter + 3 litery łacińskie takie jak: x, q, v
POLSKIE ZNAKI DIALEKTYCZNE
Alfabet polski jest wersja alfabetu późnołacińskiego wzbogaconego o znaki:
Ogonki pod litera / ą, ę
Kreski nad literką / ć , ź
Kropki nad literką ż , dż
Kreski w poprzek liter t
Gubienie kresek kropek itp. W klasie 3 może oznaczać dysortografie u dziecka.
JEZYK MOWIONY -GŁOSKA
Głoska- jest najmniejszym elementem mowy, który można wyodrębnić słuchowo. Graficznym znakiem głoski jest litera
Podziała głosek
Głoski otwarte: samogłoski: a e y o g ę itp.
Głoski zamknięte:spółgłoski: b c ć d f g
Podział wyrazów na głoski i litery
PARY SPÓŁGŁOSKOWE
Spółgłoski dźwięczne- bezdźwięczne:
Dźwięczne: b d g w z ż ź h dz dż dź m n ń r l t j
Bezdźwięczne : p t k f s sz ś ch c cz ć - brak-
Spółgłoski twarde -miekkie
Twarde : b c cz d dz dź f g ch/h k l m n p r
Miękkie/zmiękczone: b' ć c' cz' d' dź dz' f' g' ch'/h' k' l' m' ń p' r'
Twarde s sz t w z ż
Miękkie/zmiękczone: śs' sz' t' w' ź z' ż'
Kreska nad litera oznacza miekkośc/ ć ź
Apostrof przy literze oznacza jej zmiękczenie/ z'c'
GŁOSKI USTNE I NOSOWE
nosowa -powstaja kiedy podniebienie miękkie pozostaje w spoczynku. i są to głoski: m m' n ń a ę
ustna - powstaje kiedy podniebienie miękkie się podnosi i SA to wszystkie pozostałe głoski/nie wymienione w nosowej/
UPODOBNIENIA SPÓŁGŁOSEK POD WZGLĘDEM DŹWIECZNOŚCI
Upodobnienie spółgłosek pod względem dźwięczności - powstaje jeśli spólgłoska dzwieczna / ale tylko taka która ma swój bezdźwięczny odpowiednik/ sasiaduje ze spolgloska bezdzwieczna to obie staja się bezdźwięczne .
Spólgłoska dzwieczna i bezdzwieczna = obie bezdźwięczne/rzadziej obie dźwięczne
UPODOBANIA GLOSEK ZE WZGLĘDU NA :
1.Utrate lub uzyskanie dźwięczności
Ubezdźwięcznienia
Udźwięcznienia
2. Kierunek upodobnienia
Wsteczne
Postępowe
miejsce wystepowania upodobnienia
wewnątrzwyrazowe
międzywyrazowe
I PODZIAŁ; UPODOBNIENIA UBEZDZWIECZNIENIA- UDZWIECZNIENIA
Ubezdźwięcznienie-społgłoska dzwieczna traci swoja dźwięczność pod wpływem sąsiedniej spółgłoski bezdźwięcznej (obie wymawiane sA bezdźwięcznie)
Np. krzak -bd wymawiamy :[ kszak] bb
Rozpacz- db wymawiamy: [rozpacz] bb
Udźwięcznienie - spolgloska bezdzwieczna uzyskuje dźwięczność pod wpływem sąsiedniej spółgłoski dźwięczności / obie wymawiamy dźwięcznie
Np. prośba - bd wymawiamy: [prożba] dd
Liczba - bd wymawiamy: [lidżba] dd
II. PODZIAŁ : UPODOBNIENIA WSTECZNE- POSTĘPOWE
Wsteczne- z dwoch spółgłosek pierwsza upodabnia się do drugiej / upodobnienie odbywa się wstecz w lewa strone
Np. ławka [ łafka]
←
Podpalac [potpalac]
←
Rożdżka [rószczka]
←
Postępowe - z dwóch spółgłosek druga upodabnia się do pierwszej / upodabnienie odbywa się w prawo
Np. kwas [ kfas]
→
Przyjaźń [pszyjażń]
→
Krzywy [ kszywy]
→
III.PODZIAŁ: UPODOBANIA WEWNATRZWYRAZOWE - MIEDZYWYRAZOWE
Wewnątrzwyrazowe- upodobnienia zachodzą w obrebie 1 wyrazu
Np. I-II podział
Międzywyrazowe - upodobnienie zachodzi miedzy dwoma wyrazami / dotyczy ostatniej spółgłoski(I) wyrazu i pierwszej głoski (II) wyrazu
Np. kot Bury - bd [kod Bury] -dd
( -taki znak tylko jak łódka położony)
Bez prawa - bd [ bes prawa] - dd
( -taki znak tylko jak łódka położony)
UPROSZCZENIE GRUP SPÓŁGŁOSKOWYCH
Jeżeli stoja koło siebie trzy spółgłoski to jedna z nich wypada / nastepuje redukcja
Np. jabłko [japko]
Garnki [garki]
Krakowski [krakoski]
SYLABA
Sylaba- inaczej zgłoska /nie głoska! Grupa głosek zawierających samogłoske i wymawiana na jednym nieprzerwanym wydechu .
W każdej sylabie musi się znalesc samogłoska i jest ona osrodkiem sylaby.
Jedna sylaba = jedna samogłoska
Liczba sylab= liczba samogłosek
AKCENT WYRAZOWY
Jest to silniejsze wymawianie 1 sylaby w wyrazie.
Zasada:
W j. polskim w wyrazach co najmniej 2 sylabowych akcentuje się druga sylabe od konca / akcent paroksytoniczny/
Np. e-cho da- wac
Akcent główny i poboczny
Główny- /paroksytoniczny /pada na przedostatnia sylabe
Np. nie -spo-dzian-ka
Poboczny / słabszy/ pada na pierwsza sylabe
Np. od-po-wie-dzial-ność
ENKLITYKA I PROKLITYKA
Enklityka / to wyraz nie posiadający własnego akcentu, lecz tworzący całość akcentową z wyrazem poprzedzającym.
jednosylabowe zaimki /mi, ci, mu itp./
np. daj mi
partykuły / by, że, no/
np. chodź no
jednosylabowe wyrazy w kilku utartych wyrażeniach przyimkowych
np. na wieś
Proklityka / to wyraz nie posiadający własnego akcentu, lecz tworzący całość akcentową z następującym po nim wyrazem akcentowanym
jednosylabowe spójniki
np. Paweł i Gaweł
partykuły nie przed czasownikami wielosylabowymi
np. nie mielismy
przyimki przed rzeczownikami wielosylabowymi
np. do szkoly po pracy
AKCENT ZDANIOWY
Pada na ten wyraz który chcemy podkreślic, wyróżnic. Może on wystąpić w różnych miejscach / na początku w srodku itp../
Np. . Wiktor pojechał do Paryza / akcent na kto pojechał?/
Wiktor pojechał do Paryża / akcent na co zrobił?/
Wiktor pojechał do Paryża / akcent na to gdzie pojechał?/
Najważniejsze wyrazy , które chcemy przekazać odbiorcy / zaakcentowac/ umieszczamy na początku lub na końcu naszej wypowiedzi.
INTONACJA
Polega na zmianie wysokości tonu wypowiedzi.
III. rodzaje intonacji:
rosnąco opadająca- charakterystyczna dla zdań oznajmujących
np. dam ci pióro .
Rosnąca - charakterystyczna dla zdań pytających
Np. czy dasz mi pióro ?
Opadająca - charakterystyczna do zdań rozkazujących i wykrzyknikowych
Np. daj mi pióro
Dam ci pioro
Intonacja w wypowiedzi
Oznajmujące/ pytające/ rozkazujące
Np. idziemy razem/ zd. oznajmujące/
Idziemy razem?/zd . pytające /
Pojedyncze czy złożone
Np. nie rozumiem o co ci chodzi / 1 zdanie złożone/
Nie rozumiem. O co ci chodzi./ 2 zdania pojedyncze/