PLAN ĆWICZEŃ Z CHEMII ORGANICZNEJ
na rok 2014/2015
DLA KIERUNKU BIOTECHNOLOGIA
Tydzień |
Temat pracowni |
Ilość godzin |
1. |
Organizacja pracy w pracowni chemicznej. Regulamin pracowni. Przepisy BHP. |
1 |
2. |
Rodzaje szkła laboratoryjnego. Zasady montażu zestawów laboratoryjnych. Kolokwium - oczyszczanie związków organicznych |
3 |
3. |
Oczyszczanie związków organicznych - ćwiczenia |
4 |
4. |
Oczyszczanie związków organicznych - ćwiczenia |
4 |
5. |
Oczyszczanie związków organicznych - ćwiczenia |
4 |
6. |
Kolokwium - preparatyka organiczna |
2 |
7. |
Preparatyka organiczna 1 |
5 |
8. |
Preparatyka organiczna 2 |
5 |
9. |
Preparatyka organiczna 3 |
5 |
10. |
Preparatyka organiczna 4 |
5 |
11. |
Preparatyka. Kolokwium - lipidy, cukry, aminokwasy, białka. |
4 |
12. |
Analiza jakościowa lipidów, cukrów, aminokwasów i białek. |
3 |
Zasady zaliczenia pracowni z chemii organicznej
na kierunku Biotechnologia
Warunkiem zaliczenia pracowni jest:
wykonanie wszystkich preparatów i ćwiczeń praktycznych
zaliczenie wszystkich preparatów i ćwiczeń praktycznych, które odbywa się na podstawie oddanych prowadzącemu zajęcia sprawozdań.
Zaliczenie kolokwiów:
Student zobowiązany jest napisać:
kolokwium z metod oczyszczania związków organicznych ( pracownia 2) - za kolokwium można uzyskać 30 punktów
kolokwium z preparatyki związków organicznych (pracownia 6) - za kolokwium można uzyskać 30 punktów
kolokwium z lipidów, cukrów, aminokwasów i białek (pracownia 11) - za kolokwium można uzyskać 30 punktów
Za wszystkie kolokwia i sprawdziany można uzyskać 90 punktów. Zaliczenie pracowni następuje, gdy student uzyska ponad 60 % punktów.
Studentowi przysługują 2 regulaminowe poprawki, które odbędą się:
pierwsza - na pracowni 12
druga - w ustalonym terminie z prowadzącym ćwiczenia
Biotechnologia - kolokwia (zakres zagadnień)
Kolokwium 1
Metody oczyszczania związków organicznych (destylacja prosta, frakcyjna, pod zmniejszonym ciśnieniem, z parą wodną, sublimacja, ekstrakcja, krystalizacja), techniki ogrzewania, oziębiania i suszenia substancji, technika pomiaru temperatury topnienia, wrzenia i współczynnika załamania światła.
Kolokwium 2
Reakcje substytucji rodnikowej (mechanizm), substytucji elektrofilowej (mechanizm, czynniki elektrofilowe), podstawniki I i II rodzaju (efekt indukcyjny i mezomeryczny), substytucji nukleofilowej SN1 i SN2 (mechanizm, wpływ budowy związków, rozpuszczalnika, stężenie reagenta na przebieg reakcji substytucji nukleofilowej), eliminacji chlorowcopochodnych alifatycznych i alkoholi (mechanizm reakcji, eliminacji E1 i E2, wpływ budowy związków, rozpuszczalnika, stężenie reagenta na przebieg reakcji eliminacji), addycja elektrofilowa (jonowa) i rodnikowa alkenów i alkinów. Związki Grignarda. Stereochemia reakcji substytucji, eliminacji i addycji.
Reakcje addycji nukleofilowej (mechanizm), kondensacja aldolowa, reakcja Cannizzaro, tautomeria keto-enolowa związków karbonylowych. Syntezy ketonów z użyciem estru acetylooctowego.
Reakcja estryfikacji (mechanizm), hydroliza, amonoliza, transestryfikacja, redukcja, kondensacja Claisena estrów. Bezwodniki kwasowe i chlorki kwasowe hydroliza, amonoliza, alkoholiza, acylowanie Friedla-Craftsa. Ketokwasy (otrzymanie), hydroksykwasy (laktony i laktydy, stereoizomeria). Syntezy malonowe.
Alkilowanie i acylowanie amin, reakcja z kwasem azotowym (III), tworzenie soli diazoniowych, reakcje soli diazoniowych (wymiana, sprzęganie, reguły sprzęgania).
Związki heterocykliczne (furan, tetrahydrofuran, tiofen, pirol, pirazol, tiazol, pirydyna, pirymidyna, puryna). Substytucja elektrofilowa i nukleofilowa w związkach heterocyklicznych aromatycznych.
Reakcje utlenienia i redukcji związków organicznych (alkohole, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe, związki azotu)
Kolokwium 3
- lipidy - definicja, funkcje biologiczne; budowa steroidów, tłuszczów (kwasy tłuszczowe nasycone
i nienasycone, tłuszcze proste i złożone, wpływ wiązań podwójnych na temperaturę topnienia tłuszczu, reakcje - uwodornienie, zmydlanie, jełczenie, liczba jodowa, liczba zmydlania), fosfolipidów i wosków.
- monosacharydy - reakcje charakterystyczne, formy pierścieniowe cukrów, mutarotacja, enolizacja, epimeryzacja, izomeria (konfiguracja względna i bezwzględna)
- dwucukry - budowa laktozy, maltozy, celobiozy, sacharozy, wiązanie O-glikozydowe, własności redukujące dwucukrów, glikozydy
- polisacharydy - budowa i własności celulozy, skrobi, glikogenu
- nukleozydy, nukleotydy i kwasy nukleinowe - budowa i znaczenie
- aminokwasy - reakcje charakterystyczne; tworzenie peptydów, wiązanie peptydowe. Roztwory wodne aminokwasów (formy jonowe, punkt izoelektryczny), izomeria
- białka - budowa, klasyfikacja, przykłady białek
WYKAZ PODRĘCZNIKÓW
R.T. Morrison, R.N. Boyd : Chemia Organiczna I i II, PWN
J. McMurry : Chemia Organiczna , PWN
P. Mastalerz - Podręcznik chemii organicznej (Wyd.Chem. Wrocław )
L.E. Hart, D.J. Craine - Chemia organiczna - krótki kurs, PZWL
Z. Jerzmanowska - Analiza jakościowa związków organicznych, PZWL Warszawa
Elementy Chemii Ogólnej i Organicznej - skrypt Akad. Med. Bydgoszcz
Z. Jerzmanowska - Preparatyka organicznych związków chemicznych
A.I. Vogel - Preparatyka organiczna (WNT W-wa lub wydania następne)
G. Kupryszewski, M. Sobocińska, R. Walczyna - Podstawy preparatyki związków organicznych - Wydawnictwo Gdańskie
B. Bochwic - Preparatyka organiczna, PWN W-wa
M. Dziankowski - Pracownia preparatyki organicznej, WSiP W-wa
A. Zwierzak : Zwięzły kurs chemii organicznej - tom I i II, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej
Regulamin pracowni z chemii organicznej
ZASADY OGÓLNE
W laboratorium mogą przebywać wyłącznie osoby do tego upoważnione, tj. studenci wykonujący ćwiczenia pod opieką nauczyciela akademickiego.
W laboratorium obowiązuje używanie bawełnianej odzieży ochronnej, bezpiecznego obuwia oraz podręcznego sprzętu ochrony osobistej (rękawic i okularów ochronnych).
Należy przestrzegać, aby podłoga była sucha i czysta, ponieważ poślizgnięcie się może być bardzo niebezpieczne.
Szczególnie niebezpieczne substancje chemiczne należy przechowywać w zamkniętych opakowaniach w odpowiednich miejscach (np. kwasy, brom pod dygestorium itp.).
Podczas manipulowania związkami toksycznymi i żrącymi należy stosować rękawice gumowe oraz okulary ochronne.
Odczynniki należy odważać lub odmierzać w naczyniach przeznaczonych do tego celu.
Wszystkie reakcje, którym towarzyszy wydzielanie się gazów szkodliwych lub o nieprzyjemnym zapachu, należy wykonywać pod dygestorium.
Podczas prac pod obniżonym lub podwyższonym ciśnieniem należy zachować szczególną ostrożność i używać okularów ochronnych.
W laboratorium obowiązuje bezwzględny zakaz spożywania i przechowywania pokarmów, palenia papierosów i opuszczania pracowni na dłuższy czas bez zezwolenia prowadzącego.
ZASADY SZCZEGÓŁOWE
Każdorazowo przed przystąpieniem do pracy, należy dokładnie zapoznać się z podstawami teoretycznymi oraz ze szczegółami doświadczalnymi wykonywanego ćwiczenia.
Należy odpowiednio przygotować miejsce pracy oraz sprzęt potrzebny do wykonania zadania. Używane szkło laboratoryjne odpowiednie pod względem objętości i kształtu musi czyste i suche.
Na stole laboratoryjnym mogą znajdować się tylko naczynia, urządzenia i przybory niezbędne do wykonania bieżącego ćwiczenia.
W toku wykonywania pracy należy prowadzić na bieżąco notatki tak, aby w każdej chwili prowadzący ćwiczenia mógł zapoznać się z wynikami pracy.
Ze wszystkimi wątpliwościami należy zwracać się do osób prowadzących ćwiczenia.
Podczas prowadzenia reakcji należy stale doglądać aparatury i nie oddalać się na dłuższy czas, a w razie takiej konieczności zapewnić dozór innej osoby.
Po ukończeniu pracy uzyskane produkty należy odpowiednio zapakować oraz zaopatrzyć w etykiety z opisami (nazwa związku, nazwisko wykonawcy, itp.)
Odpadki stałe należy wrzucać do kosza. Zlewki zanieczyszczonych odczynników należy zbierać w przeznaczonych do tego celu pojemnikach.
Po zakończeniu pracy należy umyć wszystkie naczynia, uporządkować miejsce pracy, a także sprawdzić, czy instalacja wodna, gazowa i elektryczna, z której korzystano, zostały prawidłowo zamknięte i wyłączone.
POŻARY
Ze względu na to, że większość związków organicznych (zwłaszcza rozpuszczalników) to substancje palne, szczególnie ważne jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa przeciwpożarowego:
Naczynia, w których przechowuje się substancje łatwo palne muszą być szczelnie zamknięte i ustawione z dala od źródła ognia.
Nie wolno ogrzewać w naczyniach otwartych substancji łatwo palnych i wybuchowych.
Wszystkie ciecze łatwo palne (tj. eter dietylowy, metanol, etanol, eter naftowy, benzen itp.) należy ogrzewać wyłącznie pod chłodnicą zwrotną, na łaźni wodnej lub w płaszczu grzejnym.
Nie wolno odparowywać lotnych, palnych rozpuszczalników z naczyń otwartych, a jedynie je oddestylowywać.
Podczas przelewania lub sączenia roztworów łatwo palnych należy upewnić się, czy wszystkie palniki w pobliżu są zgaszone.
W przypadku reakcji silnie egzotermicznych lub takich, w których stosuje się energicznie reagujące związki, należy dozować odczynnik małymi porcjami i zapewnić dobre mieszanie, kontrolując jednocześnie temperaturę i stale dozorując przebieg reakcji.
Przy prowadzeniu reakcji, w których stosuje się metaliczny sód, potas lub ich amidki nie wolno używać łaźni wodnej, ponieważ w przypadku pęknięcia kolby istnieje możliwość przedostania się tych reagentów do wody, z którą reagują gwałtownie, co stwarza niebezpieczeństwo eksplozji lub pożaru.
W razie zapalenia się odczynnika lub mieszaniny reakcyjnej należy zachować spokój, wyłączyć prąd w instalacji elektrycznej i zamknąć dopływ gazu do instalacji gazowej, usunąć substancje łatwo palne oraz powiadomić przełożonego. Następnie przystąpić do gaszenia pożaru odpowiednio dobranymi środkami gaśniczymi.