Dlaczego trzeba wykonywać badania dodatkowe w przypadku chorób skóry?
Większość zmian skórnych wbrew pozorom klinicznie ma bardzo podobny obraz i bez badań dodatkowych trudno ustalić pierwotną przyczynę choroby, a postawienie rozpoznania przypomina loterię. Minimalna liczba testów dermatologicznych, potrzebnych do postawienia diagnozy to; zeskrobina skórna, test z przylepcem, wymaz z uszu oraz badanie cytologiczne skóry. Celem wykonywania testów jest identyfikacja wszystkich wtórnych zakażeń (np ropne zap. skóry, nużyca, zap. na tle Malassezia, grzybica, zap ucha itp.) a następnie stworzenie planu diagnostycznego, który pozwoli na identyfikację i kontrolę choroby zasadniczej/pierwotnej (alergia, choroby gruczołów wydzielania wew, choroby autoimmunologiczne, pasożyty itp.)
Zeskrobina - badanie głównie wykorzystywane jest w celu identyfikacji pasożytów skórnych. Zeskrobina jest najpowszechniejszym testem dermatologicznym i polega na zeskrobaniu wierzchniej warstwy naskórka, a następnie przygotowaniu odpowiedniego preparatu przy użyciu substancji powodujących lizę naskórka -dzięki czemu pasożyty są lepiej widoczne - następnie poszukiwaniu ich pod mikroskopem.
Badanie cytologiczne naskórka - technika szczególnie przydatna do identyfikacji zakażeń bakteryjnych i grzybiczych (drożdżaki). Niekiedy pozwala na identyfikację komórek nowotworowych oraz chorób o podłożu immunologicznym. W zależności od rodzaju zmiany skórnej technika pobrania materiału może być różna. Ze zmian sączących można pobrać niewielką ilość wysięku na szkiełko lub zrobić odcisk skóry, w przypadku zmian guzkowych wykonuje się najczęściej nakłucie igłą lub/i za aspirowanie strzykawką. Pobrany materiał umieszcza się na szkiełku i barwi odpowiednimi barwnikami a następnie ogląda pod mikroskopem.
Test z przylepcem - technika pozwala na identyfikację pasożytów z rodzaju Cheyletiella, wszy oraz wszołów, oceny okrywy włosowej przy jej zaburzeniach, identyfikacji drożdżaków Mallassezia. Badanie polega na pobraniu na specjalną taśmę próbki ze skóry a następnie oglądaniu jej pod mikroskopem.
Wymaz z ucha - wykorzystywany głównie w celu identyfikacji roztoczy Otodectes, Demodex oraz identyfikacji zakażeń bakteryjnych i grzybiczych. Pobraną z ucha próbkę ogląda się pod mikroskopem.
Niekiedy potrzebne są bardziej specjalistyczne badania:
Badanie histopatologiczne - służy do rozpoznawania chorób o podłożu nowotworowym, autoimmunologicznym, zakaźnym. Do tego badania pobierany jest wycinek skóry, który następnie podlega specjalnemu przygotowaniu i ocenie mikroskopowej.
Hodowle - wykorzystywane głównie w celu identyfikacji konkretnych rodzajów bakterii i grzybów, oraz w przypadku bakterii oceny ich wrażliwości na określone rodzaje antybiotyków (antybiogram). Pobrany materiał wysiewa się na specjalne podłoża, inkubuje w określonych warunkach, zwykle czas oczekiwania na wynik to 1-4 tygodnie.
PCR - bardzo dynamicznie rozwijająca się metoda badań w medycynie, coraz częściej wykorzystywana również w celu identyfikacji chorób skóry - zakażenia bakteryjne, grzybicze oraz wirusowe. Powszechność tej metody ograniczają wysokie koszty badań.
Testy alergiczne - w medycynie weterynaryjnej dostępne są do wykonania zarówno testy skórne jak i testy serologiczne. Coraz powszechniej stosowane, wykorzystywanie metody często ograniczone ze względu na koszty.