Beryl | Wist | P-83 | PK |
---|---|---|---|
Działanie części i mechanizmów podczas strzelanie ogniem ciągłym. Chcąc strzelać ogniem ciągłym, należy ustawić bezpiecznik w położeniu odbezpieczonym O, a przełącznik nastawić na ogień ciągły, jeżeli nie był nastawiony w czasie ładowania, nacisnąć spust. Po ustawieniu bezpiecznika w położeniu odbezpieczenia zwalnia od tylne ramie spustu (odryglowuje spust). Po nastawieniu przełącznika na ogień ciągły dźwignia przełącznika uniemożliwia obrót zaczepu ognia pojedynczego i jego zazębienie się z kurkiem. Po naciśnięciu spustu zaczep kurka na spuście rozzębia się z zębem kurka. Kurek pod działaniem sprężyny obraca się na swojej osi i energicznie uderza w iglice, która uderza grotem w spłonkę i następuje strzał. Pod działaniem gazów prochowych pocisk przesuwa się w przewodzie lufy do przodu i gry mija przewód gazowy, część gazów przedostaje się do komory gazowej, naciska tłok gazowy i przesuwa suwadło do tyłu. Suwadło przesuwając się do tyłu, obraca przednim skosem wycięcia zamek wokół osi wzdłużnej i wyprowadza rygle zamka za opór ryglowych komory zamkowej; następuje odryglowanie zamka i przewodu lufy, występ suwadła zwalnia dźwignie spustu samoczynnego, która pod działaniem sprężyny przenosi się, a zaczep spustu samoczynnego przylega do przedniej płaszczyzny kurka. W tym czasie pocisk wylatuje z lufy. Pod działaniem siły bezwładności suwadło z zamkiem przesuwa się do tyłu, łuska utrzymywana przez pazur wyciągu uderza w wyrzutnik i zostaje wyrzucona na zewnątrz. Działanie części i mechanizmów podczas strzelania ogniem pojedynczym. Działanie części i mechanizmów podczas strzelania serią trzech strzałów. Chcąc strzelać serią trzech strzałów, należy ustawić bezpiecznik w położeniu odbezpieczenia, a przełącznik nastawić na serię trzech strzałów i nacisnąć spust. Przestawienie przełącznika powoduje, że osadzony w soi przełącznika kołek powoduje obrót przełącznika zębatki a ten z kolei podnosi zębatkę, umożliwiając jej współpracę z zapadką. Kołek zaczepu ognia pojedynczego opiera się o tylną część zębatki, ryglując zaczep ognia pojedynczego i uniemożliwiając tym samym zatrzymanie kurka. Po wolnieniu napiętego kurka zapadka umieszczona w obejmie sprzęgającej z kurkiem, obraca się, zabiera pierwszy ząb zębatki i obraca ją o określony kąt. Kołek ognia pojedynczego wchodzi we wręb tylnej części zębatki i zabezpiecza ją przed powrotem do pierwotnego położenia kołek zaczepu ognia pojedynczego w tym położeniu nadal rygluje zaczep. Po drugim strzale cykl się powtarza; zębatkę obraca zapadka tak, że kołek zaczepu ognia pojedynczego wchodzi w następny wrąb. Zaczep ognia pojedynczego jest nadal zaryglowany. Zapadka napotykając podczas napinania kurka ząb zębatki zagłębia się w obejmie i po minięciu zęba wyskakuje pod działaniem sprężyny. Karabinek Beryl składa się z następujących zasadniczych zespołów i mechanizmów: -lufy z nasadką, -komora zamkowa z przełącznikiem, mechanizmem spustowym, mechanizmem przerywacza serii i bezpiecznikiem, przyrządów celowniczych i kolby, |
Podstawowe części i zespoły pistoletu WIST 94. • szkieletu, |
Charakterystyka techniczna P-83
Przy upadku na ”lufę” broni odbezpieczonej nie ma osobnych mechanizmów zabezpieczających przed strzałem. Zabezpieczenie polega na dobraniu masy iglicy i siły sprężyny iglicy. Przy upadku na kurek broni odbezpieczonej, kurek blokuje się na dźwigni zabezpieczającej. |
Podstawowe części i mechanizmy karabinu maszynowego: - lufa. - komora zamkowa z pokrywą, podstawą donośnika i kolbą; - suwadło z wyłuskiwaczem i tłokiem gazowym; - zamek; - sprężyna powrotna; - trzpień prowadzący - rura tłoka gazowego z dwójnogiem - skrzynka amunicyjna - przybornik - wycior |
Aby spowodować strzał, należy nacisnąć język spustowy, obróciwszy przedtem skrzydełko bezpiecznika do przodu, jeżeli karabin maszynowy był zabezpieczony. W czasie obracania skrzydełka bezpiecznika do przodu szerokie wycięcie bezpiecznika ustawia się pod dźwignią spustową, co pozwala na obniżenie dźwigni spustowej. Język spustowy, obracając się na osi, naciska zębem na dźwignię spustową i wyzębia ją z zaczepu suwadła. Pod działaniem sprężyny powrotnej suwadło z zamkiem przesuwa się do przodu, przy czym zamek wypycha swym dosyłaczem nabój z korytka podstawy donośnika i dosyła go do komory nabojowej. W czasie ruchu suwadło oddziaływa swą prawą płaszczyzną na występ podajnika i odchyla górną część podajnika w prawo; łapka podajnika zaskakuje za kolejne ogniwo taśmy, a zaczepy taśmy utrzymują przy tym taśmę i zabezpieczają ją przed wypadnięciem. W czasie zbliżania się zamka do tylnego ścięcia lufy wyciąg wchodzi w wycięcie znajdujące się na lufie, a pazur wyciągu zaskakuje za kryzę łuski. Zamek – początkowo pod działaniem skosu występu komory zamkowej na skos prawego rygla, a następnie tylnego skosu wycięcia kształtowego suwadła na występ prowadzący – obraca się wokół osi podłużnej w prawo, a jego rygle wchodzą za opory ryglowe komory zamkowej; następuje zaryglowanie zamka. W czasie dalszego ruchu suwadła zaczepy wyłuskiwacza zaskakują za kryzę dna łuski kolejnego naboju; grot iglicy wychodzi z otworu czółka trzonu zamkowego i nakłuwa spłonkę naboju. Następuje strzał. Pod działaniem ciśnienia gazów prochowych pocisk przesuwa się w przewodzie lufy; gdy mija otwór gazowy w lufie, część gazów prochowych – wypływając przez ten otwór do komory gazowej – prze na tłok gazowy i odrzuca suwadło do tyłu. Odchodząc do tyłu, suwadło ( jak podczas odciągania rękojeścią przeładowania) wyciąga zaczepami wyłuskiwacza z taśmy i przenosi do tyłu nabój, który pod działaniem skosu – znajdującego się na przycisku naboju – i opory nabojowej opuszcza się do korytka podstawy donośnika. Gdy suwadło przejdzie odległość ruchu swobodnego (10-15 mm), działa przednim skosem wycięcia kształtowego na występ prowadzący zamka, obraca zamek wokół osi podłużnej w lewo i wyprowadza rygle zamka z zazębienia z oporami ryglowymi komory zamkowej; następuje odryglowanie zamka. Zamek przesuwając się z suwadłem do tyłu, wyciąga pazurem wyciągu łuskę z komory nabojowej, suwadło przesuwa w lewo popychacz, który swoim zagięciem obraca osłonę i otwiera wyrzutnicę w komorze zamkowej; łuska utrzymywana dotychczas przez pazur wyciągu napotyka na swej drodze wyrzutnik znajdujący się w komorze zamkowej i zostaje wyrzucona na zewnątrz. Suwadło, przesuwając się w dalszym ciągu do tyłu, oddziaływa swą lewą ukośną płaszczyzną na rolkę podajnika i obraca górną część podajnika w lewo, łapka podajnika przesuwa taśmę w lewo i ustala kolejny nabój naprzeciw zaczepów wyłuskiwacza. Po uderzeniu w skrajnym tylnym położeniu w zderzak suwadło przesuwa się pod działaniem sprężyny powrotnej do przodu i jeżeli język spustowy jest naciśnięty, nie zatrzymuje się na zaczepie dźwigni spustowej, lecz dosyła dosyłaczem naboju kolejny nabój do komory nabojowej, a iglica zbija spłonkę naboju; następuje kolejny strzał. Strzelanie automatyczne trwa tak długo, jak długo naciśnięty jest język spustowy, a w taśmie znajdują się naboje. Po zwolnieniu języka spustowego suwadło zostaje zatrzymane przez zaczep spustowy suwadła na dźwigni spustowej w tylnym położeniu i strzelania zostaje przerwane, lecz karabin maszynowy pozostaje załadowany. W wypadku wystrzelenia wszystkich nabojów i naciskania języka spustowego suwadło z zamkiem pozostanie w skrajnym przednim położeniu. |