Niemcy

Biblioteka Narodowa w Niemczech.
Niemieckie Bibliografie Narodowe.

Centra:

• Lipsk – 1912: Książnica Niemiecka (Deutsche Bücherei)

- 14,3 miliona pozycji

• Frankfurt nad Menem – 1946: Biblioteka Niemiecka (Deutsche Bibliothek) - 8,3 miliona pozycji

• Berlin – 1970: Niemieckie Archiwum Muzyczne

(Deutsches Musikarchiv)

- 1,5 miliona pozycji

w 2009 liczyła łącznie 25,4 miliona pozycji

• 1843 r. – pierwsza propozycja utworzenia BN – Karl Christian Sigismund Bernhardi

• 1848 r. – próba utworzenia BN pod nazwą Biblioteka Rzeszy Niemieckiej (Reichsbibliothek)

• 1912 r. – utworzenie Książnicy Niemieckiej w Lipsku na mocy decyzji Związku Księgarzy Niemieckich i władz Królestwa Saksonii

1946 r. – utworzenie Biblioteki Niemieckiej we Frankfurcie nad Menem

• 1949 r. – RFN: Biblioteka Niemiecka

– NRD: Książnica Niemiecka

• 1970 r. – utworzenie Archiwum Muzycznego w Berlinie

• 1990 – 2006 – Biblioteka Niemiecka (Die Deutsche Bibliothek)

• od 2006 – Niemiecka Biblioteka Narodowa (Die Deutsche Nationalbibliothek)

Niemiecka Bibliografia Narodowa do 1945 roku

Podstawa bibliografii:

• 1564-1749 – Messkatalogen (Frankfurt nad Menem)

• 1594-1860 – spisy wydawane w Lipsku

• 1921 r. – Książnica Niemiecka: Täglicher Verzeichniss der Neuerscheinungen, Wöchentlicher Verzeichniss der erschienenen und der vorbereiteten Neuigkeiten des Buchhandels – nad wydawaniem czuwał Związek Księgarzy Niemieckich w Lipsku

• 1931 – Deutsche Nationalbibliographie und Bibliographie der im Ausland erschienenen Schriftums – jednolita niemiecka bibliografia bieżąca

Zakres bibliografii:

Rejestruje:

• piśmiennictwo niemieckie wydane w kraju

• piśmiennictwo niemieckojęzyczne wydane poza granicami kraju

Serie:

• Reihe A – Neuerscheinungen des Buchhandels – nowości rynku wydawniczego

• Reihe B – Neuerscheinungen auβerhalb des Buchhandels – nowości spoza rynku wydawniczego

Niemiecka Bibliografia Narodowa w latach 1949-1990

• Biblioteka Niemiecka (RFN) – Bibliographie der Deutschen Bibliothek (Bibliografia Biblioteki Niemieckiej); od 1953 Deutsche Bibliographie. Wöchentliches Verzeichnis (Bibliografia Niemiecka. Wykaz Tygodniowy.)

Książnica Niemiecka (NRD) – Deutsche Nationalbibliographie und Bibliographie des im Ausland erschienen deutschsprachigen Schrifttums (Niemiecka Bibliografia Narodowa i Bibliografia Zagranicznych Druków Niemieckojęzycznych)

Niemiecka Bibliografia Narodowa Republiki Federalnej Niemiec

Zakres bibliografii:

Rejestruje:

• piśmiennictwo z całego obszaru RFN od 8 maja 1945 r.

• piśmiennictwo niemieckie w ogóle

Serie:

• Reihe A (tygodnik) – Erscheinungen des Buchhandels – nowości rynku księgarskiego

• Reihe B (miesięcznik) – Erscheinungen ausserhalb des Buchhandels – nowości spoza runku księgarskiego

• Reihe C (miesięcznik) – Karten – mapy

W kolejnych latach dochodzą serie:

• 1971/72 – Reihe H (miesięcznik) – Hochschulschriftenverzeichnis – wykaz dysertacji doktorskich i rozpraw habilitacyjnych drukowanych w RFN

• 1974 – Reihe T (kwartalnik, później miesięcznik) –Schallplattenverzeichnis – wykaz płyt muzycznych i płyt z tekstem

• 1975 – Reihe N (tygodnik) – Neuerscheinungen -Sofordienst [CIP] – wydawnictwa znajdujące się w produkcji

• 1979 – Reihe M (miesięcznik) – Musikalien – muzykalia

Bibliografia Narodowa Niemieckiej Republiki Demokratycznej

Zakres bibliografii:

• Reihe A (tygodnik) – Neuerscheinungen des Buchhandels – nowości rynku wydawniczego

• Reihe B (dwutygodnik) – Neuerscheinungen außerhalb des Buchhandels – nowości wydawnicze spoza rynku księgarskiego 

Od 1968 r. część serii B uzyskała status niezależnej serii:

• Reihe C (miesięcznik) – Dissertation- und Habilitationsschriften – dysertacje i prace habilitacyjne

Zakres bibliografii:

Rejestruje:

• książki i czasopisma, nagrania tekstów, kasety, mikrofisze, dokumenty elektroniczne, materiały audiowizualne ukazujące się na niemieckim rynku księgarskim oraz poza nim

• publikacje akademickie: dysertacje doktorskie i prace habilitacyjne z uczelni w Niemczech oraz w języku niemieckim, opublikowane za granicą (niezależnie od formy dokumentu)

• mapy

• muzykalia: nagrania utworów muzycznych

Serie dostępne w wersji drukowanej i na nośnikach CD/DVD:

• Reihe A (tygodnik) – Monografien und Periodika des Verlagsbuchhandels – monografie i periodyki ukazujące się na rynku księgarskim

• Reihe B (tygodnik) – Monografien und Periodika außerhalb des Verlagsbuchhandels – monografie i periodyki spoza rynku księgarskiego

• Reihe C ( kwartalnik) – Karten – mapy

• Reihe H (miesięcznik) – Hohschulschriften – publikacje akademickie

• Reihe O (miesięcznik) – Online-Publikationen – publikacje online

Serie dostępne w bazach danych NBN:

• Reihe A, B, C, H, indeks półroczny dla serii A, B

• Reihe M (miesięcznik) – Musikalien – nagrania utworów muzycznych (niezależnie od rodzaju nośnika)

Serie dostępne w wersji PDF:

• Reihe A, B, C, H, M, indeks półroczny dla serii A, B

• Reihe T – Musiktonträgerverzeichnis – indeks nagrań utworów muzycznych

Układ bibliografii:

• działowy według Klasyfikacji Dziesiętnej Deweya (KDD)

• w obrębie działów alfabetyczny

Aparat pomocniczy:

dla serii A:

• Verlagsregister – indeks wydawnictw

dla serii A, B:

• Autorenregister – indeksy autorski

• Schlagwortregister, Stichwortregister – indeks przedmiotowy

• Titelregister – indeks tytułów

• ISBN, ISSN Register – indeks ISBN, ISSN

dla wszystkich serii:

Sachgruppenübersicht – wykaz działów KDD

Francja

Bibliografia Narodowa Francji - Bibliographie de la France

• W początkowej fazie była ona bibliografią księgarską i ukazywała się pt. Journal general de l’Imprimiere et de la Librairie. W 1811 r. pismo zmieniło nazwę na La Bibliographie de la France.

• Bibliographie de la France składa się z trzech części

1. Bibliographie Officielle (Bibliografia Urzędowa)

2. Chronique (Kronika)

3. Annonces (Ogłoszenia)

• Każda z tych działów ma odrębny układ i służy odrębnym celom.

• Bibliographie Officielle

• Bibliographie Officielle: Livres w okresie od 1943 do 1944 r. obejmowała nie tylko egzemplarz obowiązkowy, ale także nabytki Biblioteki. Ukazywała się w trzech seriach: w wydaniu codziennym, tygodniowym i miesięcznym. Od 1945 r. ustaliła się obecna forma bibliografii.

• Rejestruje:

• Druki zwarte, które wpłynęły jako egzemplarz obowiązkowy

• Czasopisma, dzieła graficzne, muzyczne, rozprawy doktorskie, mapy, są wykazywane w suplementach (dodatkach) do Bibliografii Urzędowej. Suplementy oznaczone są literami od A do G. Wychodzą one nieregularnie i ilość poszczególnych zeszytów każdego roku może być inna.

• Układ:

• Systematyczny podzielony na dziesięć grup (0-9):

  • Dzieła ogólne (generalities)

  • Religia (religion, theologie)

  • Filozofia, nauczanie (philosophine, psychologie)

  • Nauki matematyczne, fizyczne i przyrodnicze (sciences pures)

  • Nauki medyczne (sciences appliquees)

  • Technika, gry i sporty (arts, jeux, sport)

  • Nauki prawne, ekonomiczne, polityczne i społeczne (sciences sociales)

  • Historia i geografia (geographie, histoire)

  • Archeologia, sztuki piękne

  • Językoznawstwo i literatura (linguistique, philologie)

• Suplement A – zawierający czasopisma ma taki sam układ jak Livres

• Suplement B – wykazuje dzieła graficzne i fotografie alfabetycznie według nazwisk autorów

• Suplement C – obejmuje twórczość muzyczną która podzielona jest na cztery grupy: muzyka instrumentalna, muzyka wokalne, teatr i film, teoria i technika

• Suplement D – zawiera wykaz rozpraw doktorskich według fakultetów i uniwersytetów

• Suplement E – wykazuje mapy w układzie topograficznym

• Suplement F – zawiera wydawnictwa urzędowe według urzędów.

• Suplement G – wykazuje katalogi sprzedaży podzielone na trzy części: katalogi dzieł sztuki, katalogi autografów i opraw oraz katalogi znaczków pocztowych. Katalogi uporządkowane są według daty ich wydania.

• Od 1963 r. w części Livres zastosowano klasyfikację według układu dziesiętnego. Zmiana ta nie dotyczy suplementów

• Indeksy

• Indeks autorski umieszczono w każdym zeszycie

• Co trzy miesiące ukazuje się Index Cumulatif będący kumulacją wszystkich poprzednich

• Suplement F posiada indeks autorski, a co roku ukazuję się indeks roczny Index Recapitulatif

• Całość bibliografii urzędowej wraz z suplementami (oprócz D i F) obejmują indeksy roczne Tables Annuelles

• Tables Annuelles zawierają:

  1. wykazy wydawców, księgarzy i drukarzy oraz ich adresów (Liste des editeurs, libraires et imprimeurs)

  2. indeks autorów i dzieł anonimowych (Table des auteurs et des ouvrages anonymes)

  3. wykaz czasopism, które zaczęły ukazywać się w ciągu ubiegłego roku (Nouvelles publications periodiques)

  4. indeks dzieł muzycznych (Oeuvres musicales)

  5. indeks ilustratorów (Tables des illustrateurs)

• Tables Annuelles wydawane są w numerowanych zeszytach i dodawanych do poszczególnych numerów Bibliografii.

Chroniqe

• Drugą część Bibliographie de la France stanowi kronika (Chronique)

• Rejestrują:

• Informacje o zrządzeniach dotyczących spraw księgarskich wydawniczych, teksty odnośnych ustaw, zarządzeń i okólników, sprawozdań z zebrań zawodowych, wiadomości dotyczące wydawnictwa, szkolenia zawodowego, nekrologi wydawców i księgarzy i artykuły dotyczące historii książki.

Wydawany jest przez Książnice Narodową.

Annonses

• Rejestruje:

• Ogłoszenia i wykazy książek które znalazły się w księgarni w ostatnim tygodniu.

• Układ:

• systematyczny według układu dziesiętnego

• Indeksy

• Występują 4 indeksy

• Livres de la Semaine (Książki tygodnia) – jest wykazem nowości księgarskich z ostatniego tygodnia.

• Livres du mois (Miesięczny wykaz książek) – jest kumulacją Livres de la Semaine. Poszczególne numery Livres du mois zawierają również indeks autorów i alfabetyczny wykaz tytułów.

• Livres du trimestre (Kwartalny wykaz książek) – jest kumulacją poprzednich numerów ale w układzie alfabetycznym autorów. W każdym zeszycie znajduje się też alfabetyczny wykaz tytułów. Od 1972 r. zostaje połączony razem z Biblio i nazywa się Livres du trimestre - Biblio

• Livres du semestre (Półroczny wykaz książek) – jest kumulacją poprzednich zeszytów i zachowującą ten sam układ.

• Wydawany jest przez Książnice Narodową.

Biblio

• Biblio jest bibliografią pochodną opracowywaną na podstawie Bibliographie de la France, ale uzupełnia ją książkami które wyszły za granicą lub nie są jeszcze w sprzedaży. Powstała w 1933 r. w firmie wydawniczej Hachette i wychodziła jako miesięcznik z rocznymi kumulacjami. Od 1972 r. bibliografię przejął Związek Księgarzy i odtąd wydawana jest z narodową bibliografią urzędową pt. Les livres du trimestre – Biblio – ukazuje się jako kwartalnik oraz jako Les livres de l’annee – Biblio kontynuacja poprzednio wydawanej La Librairie francaise. Les livres de l’anee. I tu ukazuje się jako rocznik.

• Układ

• W kumulacjach układ krzyżowy

• Aparat pomocniczy

• Odsyłacze do haseł przedmiotowych

Bibliographie Nationale Francaise

• Powstała w 1990 r.

• Składa się ona z 5 części:

• Livres (Książki),

• Publication en serie (Wydawnictwa Ciągłe),

• Musique (Muzykalia),

• Publication officielle (Druki urzędowe),

• Atlas, cartes et plans (Atlasy, karty i plany)

• Rejestruje:

• druki zwarte, wydawnictwa ciągłe, muzykalia, druki urzędowe, mapy i karty które wpłynęły jako egzemplarz obowiązkowy

• Układ

• Systematyczny według Układu Dziesiętnego

• Indeksy

• Każda część posiada inny Indeks

• Livres: Auteurs (Autorów), Titres (Tytułów), Matiers

• Publication en serie: Titres (Tytułów), Sujest (Osób)

• Publication officiele: Titres (Tytułów), Collectivites- auteurs (autorów firm), Matiers, Noms de perssones (Nazwy osób)

• Musique: Auteurs, Matires, Titres et incipits (Tytułów i incipitów)

• Atlas, cartes et plans: Geographique (Geograficzny), Thematique (Tematyczny)

• Częstotliwość

• Livres ukazuje się co 2 tygodnie

• Publication en serie ukazuje się co miesiąc w tym jeden podwójny numer

• Publication Officiele ukazuje się co 3 miesiące

• Musique ukazuje się co 4 miesiące

• Atlas, cartes et plans ukazuje się co roku

Izrael

Żydowska Biblioteka narodowa i Uniwersytecka = THE Jewish National and University Library

• National Jewish Bibliography Kiryat Sefer

• Jest bibliografią narodowa Żydów i Izraela

• Zapoczątkowana została w 1924 roku przez prof. Hugo Bergmann’a

• Od samego początku jest wydawana przez bibliotekę

• W wersji drukowanej ukazywała się jako kwartalnik, publikowany w jezyku hebrajskim

• Od 2003 roku wersje drukowana zastąpiła wersja elektroniczna, również jako kwartalnik

• Odejmuje książki wydane w Izraelu, niezależnie od języka tekstu, publikacje lokalnych etnicznych i religijnych kultur ; zawiera również książki o Żydach, judaizmie i Biblii, a także książki drukowane w którymś z żydowskich alfabetów niezależnie od kraju wydania i języka.

• Uwzględnia materiały włączone do biblioteki nie później niż pięć lat po dacie ich publikacji.

• W przeszłości każdy opis zawierał komentarz i pełny opis zawartości książki.

• Zawiera trzy indeksy autorów, tytułów i tematów.

• Retrospective Bibliography: Bibliography of the Hebrew Book, 1473-1960

• Powstała w 1954 roku z inicjatywy Izraela Mehlmann’a

• Jest to baza danych o książkach hebrajskich, zawierających informacje o autorach, drukarzach, wydawnictwach, miejscach wydania

• W większości bibliografia bazowała na informacjach z katalogu JNUL, po części czerpała z katalogów British Library i New York Publish Library

• W 1994 roku została wydana na płytach CD

• Pozycje umieszczone są alfabetycznie, według nazwiska autora, które jest podawane w alfabecie łacińskim i hebrajskim.

• Odsyłacze do pseudonimów.

• Zawiera Podstawowe dane biograficzne.

• Pod spodem zamieszczony jest wykaz dzieł autora (w porządku alfabetycznym)

• The Index of Articles on Jewish Studies- RAMBI

• Jest to selektywna bibliografia artykułów z różnych dziedzin badan żydowskich

• Indeks jest wydawany jako rocznik

• Jest skompilowany z czasopism i artykułów – w języku hebrajskim, jidysz i językach europejskich

• Od 2000 roku jest dostępny w Internecie

Chiny

• Do baz danych Chińskiej Bibliografii Narodowej należą:

• Database of Chinese Books for Loan [Baza Książek Chińskich do Wypożyczenia]- 400,000 rekordów bibliograficznych książek wydanych od 1985 roku,

• Database of Chinese Books at the General Stack- 670,000 bibliograficznych rekordów książek wydanych po 1975 roku

• Database of Chinese Periodicals- wykaz 10 tysięcy periodyków chińskich

• Database of Books in Western Languages- baza danych książek wydanych w zachodnich językach po 1975 roku

• Database of Dunhuang and Turpan Manuscripts- baza danych rękopisów chińskich pochodzących z Chin, Hong Kongu i Tajwanu- około 20 tysięcy rekordów książek, papierów

• Database of Chinese Books- ponad 300 tysięcy rekordów bibliotecznych. W tym ok 210 tysięcy rekordów książek z tematyki nauk społecznych opublikowanych w ciągu ostatnich 8 lat i 90 tysięcy książek z nauki i technologii opublikowanych w ciągu ostatnich 6 lat. Co roku baza jest aktualizowana o około 50 tysięcy rekordów

• Database of Periodicals in Western Languages- wykaz 8 tysięcy tytułów czasopism publikowanych w językach zachodnich

• Database on Who's Who in Local Chronicles

• Database of Chinese Yearbooks- baza danych roczników chińskich od 1981 r., zawierająca informacje statystyczne i prawne

• Database of Audio-video Materials- baza danych zbiorów audiowizualnych, około 60 tysięcy rekordów

• Biblioteka Narodowa Chin wydaje również publikacje takie jak:

• Journal of the National Library of China”, kwartalnik. Czasopismo obejmuje taką tematykę jak: rozwój i zarządzanie w NLC, budowy i udostępniania zasobów cyfrowych bibliotek i sieci, zarządzanie biblioteką i reform, budowy bazy danych, chiński biblioteka klasyfikacji i indeksowanie, rozwój bibliotek krajowych i międzynarodowych.

• „Beijing Library Press” [Pekińska Biblioteka Prasy], powstała w 1979 roku jako “Bibliography and Document Publishing House”. Publikuje prace na temat bibliografii, indeksów, przedruki rzadkich książek, prace akademickie znauk społecznych i humanistycznych.

• “The Documentation” jest czasopismem skierowanych do krajowych bibliotek i instytucji zajmujących się chińską literaturą i kulturą a także do placówek zagranicznych zainteresowanych tym zagadnieniem.

• “Journal of Library Science in China” jest dziennikiem wspólnie wydawanym przez Bibliotekę Narodową Chin i Chińskie Towarzystwo Bibliotek Naukowych pod patronatem Ministerstwa Kultury. Pismo jest skierowane głównie do naukowców, bibliotekarzy i nauczycieli. Zajmuje się aspektami praktycznymi i teoretycznymi bibliotekarstwa.

Rosja

Knižnaja Letopis

• właściwa bibliografia narodowa.

• W 1907 roku powstał Wykaz książek

• Na początku była tygodnikiem redagowanym przez Toporova, wydawanym przez Główny Urząd do Spraw Wewnętrznych.

• Od 1961 roku ukazuje się co miesiąc zeszyt uzupełniający Dopolnitelnyj vypusk.

• Od 1917 roku prace na bibliografią zostały scentralizowane we Vsesojuznaja Knižna Palata (Wszechzwiązkowej Izbie Książki w Moskwie).

• Bibliografia jest sporządzana na podstawie egzemplarza obowiązkowego,

• jest bibliografią prymarną.

• Opisy pochodzą z autopsji i są sporządzane w języku rosyjskim, występowały także adnotacje informujące w jakim języku druk został opublikowany, tzn. że bibliografia obejmowała także języki mniejszości narodowych.

• Obecnie obejmuje tylko dzieła wydane w języku rosyjskim.

• Bibliografia rejestruje wydawnictwa samoistne, uwzględniając całe terytorium Związku Radzieckiego, a obecnie byłe republiki Związku Radzieckiego.

• Bibliografia obejmuje materiały za bieżący rok oraz wydawnictwa pominięte w poprzednim roku. Swoim zakresem obejmuje: książki, broszury, druki urzędowe.

• Materiał jest podany w języku rosyjskim, ale przy pozycjach nierosyjskich występują notatki o języku oryginału, które są umieszczone na końcu opisu.

• Bibliografia nie rejestruje:

• druków ulotnych obejmujących mniej niż 5 stron

• katalogów technicznych

• norm

• szkolnych materiałów programowo-metodycznych

• wydawnictw powielonych.

• .Układ bibliografii do 1918 roku był alfabetyczny, a od 1918 roku działowy według typów rejestrowanych dokumentów: książki, czasopisma, mapy, nuty, grafika, plakaty i odezwy.

• Dawniej bibliografia składała się z 31 działów:

• Marksizm, leninizm.

• Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego.

• Wszechzwiązkowy Leninowski Komunistyczny Związek Młodzieży. Młodzież radziecka.

• Nauki społeczne w ogólności.

• Filozofia. Nauki socjalno-polityczne.

• Historia.

• Ekonomia polityczna. Historia nauk ekonomicznych.

• Stosunki międzynarodowe. Polityczny i ekonomiczny stan krajów obcych.

• Budowa komunizmu w ZSRR.

• Planowanie. Statystyka. Rachunkowość. Organizacja i kierownictwo przedsiębiorstw.

• Finanse.

• Praca w ZSRR.

• Państwo i prawo.

• Wiedza wojskowa. Wojsko.

• Nauki przyrodnicze. Matematyka.

• Technika. Przemysł.

• Gospodarstwo wiejskie.

• Transport. Budowa środków transportu.

• Łączność.

• Handel. Zaopatrzenie. Żywienie zbiorowe.

• Gospodarka komunalna. Gospodarstwo domowe.

• Służba zdrowia. Medycyna.

• Wychowanie fizyczne. Sport.

• Kultura. Nauka. Oświata.

• Filologia. Językoznawstwo.

• Nauka o literaturze. Literatura piękna. Folklor.

• Literatura dla dzieci.

• Sztuka.

• Ateizm. Nauka i religia. Religia.

• Przemysł wydawniczy. Księgoznawstwo. Bibliotekarstwo. Bibliografia.

• Informatory ogólne. Encyklopedie. Kalendarze. Dzieła treści ogólnej.

• Główne działy dzielą się na poddziały niższych stopni. Szczegółowy schemat jest umieszczany na końcu pierwszego zeszytu każdego rocznika.

• Aparat pomocniczy stanowią:

• Pereczen jazykov krome russkogo na kotorych napeczatany knigi (wykaz alfabetyczny języków publikacji innych niż rosyjski), który występuje na końcu każdego zeszytu. Są to ułożone alfabetycznie nazwy języków i numery odsyłające do pozycji bibliografii

• w każdym numerze jest wykaz pozycji, do których nie wydrukowano kart katalogowych

• Vspomagatelnye ukazateli – Indeksy pomocnicze, które ukazują się co kwartał, zawierają:

1. Imennoj ukazatel’ – osobowy indeks alfabetyczny

2. Predmetnyj ukazatel’- indeks przedmiotowy

3. Geograficzeskij ukazatel’- indeks geograficzny.

• Od 1933 roku z przerwami ukazuje się Ukazatel’ serijnych izdanij – roczny wykaz serii, a od 1961 roku bibliografia wychodzi w 2 seriach:

1. Osnovnoj vypusk – tygodnik, który zawiera indeks tytułów nierosyjskich, kwartalne indeksy osobowe, przedmiotowe i geograficzne oraz roczne indeksy wydawnictw seryjnych

2. Dopolnitelnyj vypusk – miesięcznik, który obejmuje piśmiennictwo spoza handlu księgarskiego, a także zawiera kwartalne indeksy osobowe, przedmiotowe i geograficzne oraz roczne indeksy serii; kumulacją jest Ežegodnik Knigi (Rocznik Książki).

Dopolnitelnyj vypusk

• (Zeszyty uzupełniające)

• to miesięcznik rejestrujący materiały wykazywane w Knižnaja Letopis, a później przez nią pomijane (wydawnictwa urzędowe, oficjalne, instrukcje, normalizacyjne, szkoleniowo-metodyczne, informacyjne oraz wydawnictwa dla niewidomych).

• Dopolnitelnyj vypusk nie rejestruje wydawnictw o nakładzie mniejszym niż 101 egz. i o krótkotrwałym znaczeniu.

• Składa się z 3 części:

1. wykazuje materiały pominięte w Knižnaja Letopis

2. autoreferaty dysertacji

3. wydawnictwa dla niewidomych.

• Zawiera indeksy kwartalne: osobowe, przedmiotowe, geograficzne oraz roczny wykaz serii.

Ežegodnik Knigi

• (Rocznik książki)

• jest roczną kumulacją materiałów z Knižnaja Letopis

• składa się z 2 tomów.

• Opis pozycji pomija nazwiska współautorów, informacje o bibliografiach załącznikowych, format, numer inwentarza WIK, symbole klasyfikacji dziesiętnej i adnotacje.

• Zastosowano w kumulacji taki sam układ jak w Knižnaja Letopis.

• Rocznik zawiera 5 indeksów:

1. osobowy - Imennoj ukazatel’

2. tytułowy – Ukazatel’ zagłabij

3. publikacji w językach obcych - Ukazatel’ knig izdannyh nie na russkom jazykie

przekładów – Ukazatel’ pieriewadow s inostranyh

Austria

Österreichische Bibliographie

• wydawana jest od 1946 roku.

• Zasięgiem chronologicznym obejmuje również rok 1945.

• Wydawana jest przez Austriacką Bibliotekę Narodową w Wiedniu a finansowana przez Związek Księgarzy Austriackich.

• Bibliografia opracowywana jest przez Bibliotekę Narodową Austrii.

• Znajdują się w niej wszystkie nowe prace opublikowane lub drukowane w Austrii, które dostarczane są zgodnie z prawem mediów jako obowiązkowy egzemplarz do Austriackiej Biblioteki Narodowej.

• Obok wydawnictw książkowych uwzględnia nowe czasopisma, wydawnictwa urzędowe, prace akademickie, dyplomowe, mapy i nuty.

• Częstotliwość tego periodyku ulegała zmianom.

• Miał on początkowo formę kwartalnika.

• W roku 1947 został przekształcony na miesięcznik, a od roku 1949 ukazuje się jako dwutygodnik (24 numery rocznie, numer styczniowy był podwójny).

• Od roku 2004 bibliografia ukazuje się w formacie HTML i dostępna jest na stronie Biblioteki Narodowej Austrii.

• Składa się z następujących części:

1. Reihe A. Verzeichnis der ӧsterreichischen Neuerscheinungen. (Wykaz publikacji Austrii)

2. Reihe A. Verzeichnis der ӧsterreichischen Neuerscheinungen. Sonderheft Zeitschriften. (Wykaz publikacji Austrii. Specjalne wydanie czasopism)

3. Reihe A. Verzeichnis der ӧsterreichischen Neuerscheinungen. Sonderheft Praktische Musik (Wykaz publikacji Austrii. Zeszyt specjalny muzykaliów)

4. Reihe B. Verzeichnis der ӧsterreichischen Hochschulschriften (Wykaz austriackich Pism Szkół Wyższych)

5. Reihe C. Neuere auslandische Austriaca. Auswahlbibliographie.

• Materiał poszczególnych zeszytów ułożono systematycznie.

• Schemat klasyfikacji obejmował początkowo 24 działy.

• W roku 1953 wprowadzono dział 25.

• Zastosowany układ przypomina schemat użyty w Deutsche Nationalbibliographie, jakkolwiek nie pokrywa się z nim całkowicie.

• Schemat ten jest umieszczony na początku każdego zeszytu Bibliografii i ułatwia korzystanie z żywej paginy, która na każdej stronie wymienia numer i nazwę działu, numer zeszytu oraz numer pierwszej i ostatniej pozycji zarejestrowanej na danej stronicy.

• Bibliografia składa się z 25 działów, a wewnątrz działów zastosowano układ alfabetyczny.

1. Allgemeines, Buch und Schrift, Hochschulen, Publizistik, Bibliotheken (Ogólne, Książki i Czasopisma, Uniwersytety, Publicystyka, Bibliotekoznawstwo)

2. Religion, Theologie (Religia, Teologia)

3. Philosophie, Psychologie, Esoterik (Filozofia, Psychologia)

4. Recht, Verwaltung (Prawo, Administracja)

5. Wirtschafit- und Sozialwissenschaten, Statistik (Nauki Gospodarcze i społeczne, Statystyka)

6. Politik, Militӓr (Polityka, Wojsko)

7. Sprach- und Literaturwissenschaft (Język i Literatura)

8. Schӧne Literatur (Literatura piękna)

9. Kinder- und Jugendliteratur (Literatura młodzieżowa)

10. Erziehung, Bildung, Unterricht (Edukacja, Szkoła)

11. Schulbücher (Podręczniki szkolne)

12. Bildende Kunst, Kunstgewerbe, Architektur (Dzieła Sztuki, Rzemiosła Artystycznego, Architekrura)

13. Musik, Theater, Film, Radio, Fernsehen (Muzyka, Teatr, Film, Radio, Telewizja)

14. Geschichte, Kulturgeschichte, Volkskunde (Wizje, Historia Kultury i Folkloru)

15. Geographie, Vӧlkerkunde, Reisen (Geografia, Etnografia, Podróże)

16. Karten, Atlanten (Mapy, Atlasy)

17. Medizin, Veterinӓrmedizin, Pharmazie (Medycyna, Weterynaria, Farmacja)

18. Naturawissenschaften, Ӧkologie (Nauki Przyrodnicze, Ekologia)

19. Mathematik, Informatik (Matematyka, Informatyka)

20. Technik, Industrie, Gewerbe (Technika, Przemysł, Handel)

21. Nachrichte- und Verkehrwesen, Fremdenverkehr (Ruch Turystyczny)

22. Land- und Forstwirtschaft, Hauswirtschaft (Rolnictwo, Leśnictwo, Gospodarstwo Domowe)

23. Turnen, Sport, Alpinismus Spiele (Ćwiczenia, zawody sportowe, wspinaczki)

24. Kalender, Zeitung, Verschidenes (Kalendarz, Gazeta, Różne)

25. Abgeschlossene, Verӧffentlichungen, Berichtigungen (Uzupełnienia, Publikacje, Korekty)

• Każdy zeszyt został zaopatrzony w indeks krzyżowy: „Autoren- Titel- und Stichwortregister” (Indeks Autorów, Tytułów i słów kluczowych).

• Każda pozycja więc, o ile posiada autora, występuje w indeksie co najmniej 3 razy: pod hasłem autorskim, tytułowym, słowem kluczowym tytułu, a często także pod nazwą serii.

• Hasło indeksu odsyła do pozycji, jak już było wspomniane, oznaczonej dwoma numerami: numerem zeszytu i numerem pozycji w tym zeszycie.

• Oprócz indeksu w zeszycie, ukazuje się także kumulacja roczna.

.

Česky Katalog Bibliografický

• Bieżąca bibliografia narodowa Czechosłowacji istnieje od 1889 roku.

• Česky Katalog Bibliografický (Czeski katalog Bibliograficzny) stanowi jej zalążek i podstawę dalszego rozwoju.

• Był to tygodnik, wydawany w Pradze, który w ciągu lat zmieniał tytuł, format, częstotliwość oraz wydawcę.

• Tytuł Bibliografický Katalog przyjął się na stałe dopiero w 1923 roku.

• Od 1929 wydawcą Bibliografickiego Katalogu została Národní Knihovna (biblioteka Narodowa) w Pradze. W latach 1939 – 46 bibliografia ukazywała się jako rocznik. Nie zaspokajało to jednak zapotrzebowania na bibliografie bieżącą, więc od 1933 wznowiono wydawanie zeszytów tygodniowych, które po 1947 roku, po zaniechaniu wydawania zeszytów rocznych, stanowiły jedyną oficjalną bieżącą bibliografię narodową Czechosłowacji – Bibliografický Katalog Československe Republiky. Týdenni sešitove vydáni (Katalog Bibliograficzny Republiki Czechosłowackiej. Tygodniowe wydanie zeszytowe).

• Cechą charakterystyczną Bibliografickiego Katalogu jest jego podział na części czeską i słowacką, którą redagował Instytut Bibliograficzny przy Bibliotece Uniwersyteckiej w Bratysławie. Od czerwca 1954 wydawana była przez Maticę Slovenską w Martinie.

• Od 1946 roku wprowadzono podział bibliografii na trzy serie:

• A – Knihy (książki wydawane na terenie Czech, Moraw i na Śląsku),

• B – Slovenske Knihy (książki wydawane na Słowacji) oraz

• C – wydawnictwa muzyczne, tzw. Hudebniny.

• W 1951 serie te otrzymały własne tytuły i zaczęły wychodzić jako równoległe bibliografie o różnej częstotliwości:

• A – jak tygodnik,

• B – jako miesięcznik i

• C – Česke a Slovenske Hudebniny obejmujące 10 zeszytów rocznie.

• W 1955 czechosłowacka bibliografia narodowa została wzbogacona o nowe serie, mianowicie o bibliografię zawartości czasopism, która również ukazywała się w podziale na część czeską i część słowacką.

• Od tej pory człon Bibliografickiego Katalogu stanowiły następujące bibliografie:

• Česke Knihy (Książki Czeskie),

• Česke Hudebniny (Czeskie Wydawnictwa Muzyczne),

• Članky w Českych Časopisech (Artykuły w Czeskich Czasopismach),

• Slovenske Knihy (Książki Słowackie),

• Slovenske Hudebniny (Słowackie Wydawnictwa Muzyczne)

• Članky w Slovenskych Časopisech (Artykuły w Słowackich Czasopismach).

• Kolejne zmiany, ale odnoszące się już tylko do części słowackiej, zaszły w 1970 roku.

• Tytuł Slovenske Knihy zmieniono na Slovenská Národná Bibliografia (Bibliografia Narodowa Słowacji), która ukazywała się w następujących seriach:

• A – Knihy (Książki) – miesięcznik,

• B – Periodika (Czasopisma) – rocznik,

• C - Članky (Artykuły) – miesięcznik,

• D – Drobne a specialne tlače (Druki okolicznościowe) – wydawnictwo nieregularne,

• E – Reprezentativny vyber najvyznamnejšich prac (Wybór Najważniejszych Prac) – wydawnictwo nieregularne.

Česká Národní Bibliografie

• Bibliografia Narodowa Republiki Czeskiej wydawana jest od 1993 i tworzona w oparciu o moduł zautomatyzowanego systemu bibliotecznego MAKS.

• Rekordy znajdują się w bazie danych Biblioteki Narodowej.

• Każdy numer zawiera pełne opisy bibliograficzne, z wyszczególnionymi hasłami przedmiotowymi oraz oznaczeniami UKD.

• W przypadku publikacji o tematyce medycznej, opis zawiera również ICZ (identifikační číslo zdravotnického zařízení), czyli numer identyfikacji medycznej.

• Bibliografia jest miesięcznikiem.

• Rejestruje książki od 1900 roku, opisy artykułów od 1989, inne typy dokumentów od 1985 roku.

• Kumulacja roczna zawiera indeksy:

• jmenné rejstříky (indeksy osobowe)

  • autorský rejstřík (autorski)

  • překladatelů rejstřík (tłumaczy)

  • ilustrátorů rejstřík (ilustratorów)

  • rejstřík ostatnich původců (inicjatorów wydania)

• názvovy rejstřík (indeks tytułowy)

• rejstřík překladů (indeks tłumaczeń)

  • překlady z cizího języka do češtiny

  • překlady z češtiny do cizích jazyků

  • překlady z cizích jazyků do cizích jazyků

• předmétovy rejstřík (indeks przedmiotowy)

Slovenská Národná Bibliografia

• Słowacka Bibliografia Narodowa wyodrębniła się z Českego Katalogu Bibliografickiego.

• Opracowana i wydawana jest na podstawie egzemplarza obowiązkowego dostarczanego do Słowackiej Biblioteki Narodowej.

• Rejestruje wydawnictwa zwarte wydane na terenie Słowacji, napisane lub wydane przez Słowaków, napisane w języku słowackim lub jakiekolwiek inne powiązane treściowo ze Słowacją, co wskazuje na to, iż obejmuje podobny zakres publikacji, w jakim specjalizuje się Słowacka BN.

• Podzielona jest na serie od A do E, gdzie

• A - Knihy,

• B – Periodiká,

• C – Članky,

• D – Drobné a špeciálne tlače,

• E – Reprezentatívny výber najvýznamnejšich prác.

• Serie A i C ukazują się jako miesięczniki, serie B, D i E rocznie lub w odstępach nieregularnych.

• Indeksy:

• osobowy (menný register)

• przedmiotowy (predmetový register)

• tytułowy (nazvový register)

Wielka Brytania

British National Bibliography

• BNB jest bibliografią narodową Wielkiej Brytanii.

• Redagowana jest przez Narodowy Serwis Bibliograficzny.

• Ukazuje się co tydzień, podając listę nowo wydanych publikacji w Wielkiej Brytanii i Republice Irlandii, otrzymywane jako egzemplarz obowiązkowy dla Biblioteki Brytyjskiej. (Legal Deposit Office);

• od 2003 roku w ramach egzemplarza obowiązkowego Biblioteka otrzymuje także wydawnictwa elektroniczne.

• Uwzględnia także publikacje, mające pojawić się na rynku księgarskim w ramach programu CIP (Cataloguing-in-Publication), pojawiają się one nawet z 16 tygodniowym wyprzedzeniem.

• Bibliografia wydawana jest od 1950 roku przez bibliotekę przy Muzeum Brytyjskim, a od 1973 przez Bibliotekę Brytyjską.

• Zakres: Bibliografia jest selektywna i kładzie nacisk na tworzenie rekordów tytułów dostępnych poprzez typowy handel księgarski.

• Bibliografia jest udostępniana co tydzień w wersji drukowanej (wersja ta zamawiana jest poprzez roczną subskrypcję) lub w wersji elektronicznej w formacie MARC (w ramach zintegrowanego katalogu).

• Wydawane są także całoroczne kumulacje zorganizowane w trzy grupy:

• Pozycje uszeregowane zgodnie z Klasyfikacją Dziesiętną Deweya (układ działowy)

• Indeks nazw i tytułów Name and title index – indeks nazw i tytułów zawiera wszystkie nazwy i tytuły, które pojawiły się w części ułożonej według klasyfikacji dziesiętnej Dewey’a. Zawiera: nazwy autorów, edytorów, opracowujących oraz nazwy korporatywne

• Indeks przedmiotowy Subject index – Indeks przedmiotowy, w którym pozycje uszeregowane są według haseł przedmiotowych Biblioteki Kongresu. Użytkownik odsyłany jest od wyszukanej na dany temat przez siebie pozycji do odpowiedniego numeru klasyfikacji Dziesiętnej Dewey’a

• Zasięg:

• Chronologiczny: bibliografia bieżąca i prospektywna w ramach CIP

• Terytorialny: Wielka Brytania, Republika Irlandii

• Formalny:

• wydawnictwa zwarte

• czasopisma

• publikacje rządowe

• publikacje elektroniczne i internetowe (czasopisma akademickie, kopie archiwalnych wydań stron internetowych, gazety - w ramach działalności Stationery Office, zajmującego się produkcja i dystrybucją tego typu wydawnictw)

• mapy

• gazety

• bazy danych

• obrazy i rysunki

• nagrania dźwiękowe

• Językowy: publikacje wydane w Wielkiej Brytanii i Republice Irlandii (większość znanych języków; około 400 języków)

• Bibliografia nie rejestruje

  • Materiałów ogólnych. Są to:

• Wydawnictwa bez oznaczenia wydawcy brytyjskiego lub irlandzkiego albo dystrybutora z Wielkiej Brytanii

• Przedruki z wcześniejszych wydań, o ile nie zmienił się wydawca i wygląd publikacji

• Następne i późniejsze wydania wydawnictw ciągłych

• Publikacje opublikowane w Wielkiej Brytanii, ale które nie są dostępne w tym kraju

• Wyniki badań naukowych i monografie nie włączone do handlu księgarskiego

• Publikacji oficjalnych. Są to:

• Wydawnictwa o charakterze administracyjnym, takie jak: okólniki, poprawki, apelacje i odwołania, przesłuchania, notatki służbowe, ogłoszenia, dokumenty dotyczące spraw podatkowych i in.

• Sprawozdania z pracy instytucji, takich jak szkoły, więzienia, siły policji

• Materiałów lokalnych. Są to:

• Publikacje władz lokalnych o charakterze administracyjnym, np. broszury, ulotki

• Książki telefoniczne

• Przewodniki

• Materiałów wykluczonych ze względu na formę. Są to:

• Mapy

• Książeczki „zabawkowe” np. do kąpieli

• Zabawki i gry

• Karty do gry

• Kalendarze

• Pamiętniki, o ile nie zawierają istotnego tekstu

• Pocztówki

• Plakaty

• Patenty

• Materiałów promocyjnych. Są to:

• Literatura handlowa

• Prospekty

• Materiały reklamowe

• Wydawnictw efemerycznych. Są to:

• Raporty działalności organizacji, które nie są publicznie odpowiedzialne

• Materiały przewidziane do ograniczonej dystrybucji np. tylko do wglądu dla udziałowców

• Materiały, które mogły by ulec zniszczeniu

• Rozkłady jazdy

• Arkusze egzaminacyjne

• Rozprawy religijne i polityczne

• Rękopisy i maszynopisy

• Nie zapisane materiały piśmiennicze (papeteria)

• Indeksy:

• Name and title index – indeks nazw i tytułów

• Subject index – Indeks przedmiotowy

• Do 2009 roku bibliografia posiadała tylko jeden indeks –autorski, tytułów i przedmiotowy (Author, Title and Subject Section)

English Catalogue of Books i British Book News

The English Catalogue of Books

• jest to bibliografia retrospektywna wydawana od 1836 do 1969.

• Są to wieloletnie kumulacje, poprzedza je bibliografia pod tym samym tytułem opracowana przez Peddiego i Waddingtona za okres 1801-1836.

• Kumulacje wydawane były na podstawie tygodnika The Bookseller z wykazami książek opublikowanych w ostatnim tygodniu lub mających się ukazać. Te wykazy stały się podstawą do sporządzania rocznych spisów bibliograficznych, które ukazywały się pod różnymi tytułami (A Catalogue of Books publoshed In London, A Catalogue of Books Publisher In the United Kingdom)aż wreszcie od 1860 ustalono ostatecznie tytuł Enghlish Catalogue of Books.

• English Catalogue of Books zawiera wydane w Zjednoczonym Królestwie i znajdujące się w handlu księgarskim:

• Książki

• Broszury

• Mapy

• Atlasy

• Albumy

• Z publikacji urzędowych uwzględnione są tylko nieliczne.

• Od 1891 zastosowano układ krzyżowy zawierający opisy pod hasłami autorskimi, opisy tytułowe i pod wyrazami głównymi.

• W osobnej grupie podano mapy i atlasy, mając jako hasła nazwy części świata, krajów lub miejscowości.

• Na aparat pomocniczy Enghlish Catalogue of Books składa się indeks A list of Publishers czyli lista wydawców, gdzie obok nazwy wydawnictwa podany jest jej adres.

• R. A. Peddie, Q. Weddington, The English Catalogue of Books

• Retrospektywne uzupełnienie do wydawanej kumulacji.

The English Catalogue of Books. Cummulative issue

• Wieloletnie kumulacje zaczął opracowywać Low, włączając do pierwszego wydania za okres 1835-1863 materiał z trzech bibliografii: English Catalogue of Books, London Catalogue Benta i English Catalogue.

• Następne kumulacje oparte są już tylko na English Catalogue.

• Kumulacja wieloletnia (najczęściej za 4 lub 6 lat) sporządzana jest na podstawie rocznych kumulacji wydawanych przez firmę Samson Low.

• Obejmuje okres 1835-1965.

• Pozycje uporządkowane są według układu alfabetycznego autorsko-tytułowego połączonego z głównymi hasłami przedmiotowymi.

• Od 1960 można rozróżnić podział na dwa zestawienia alfabetyczne:

• Wydawnictwa kieszonkowe i broszury

• Książki

• Na końcu znajduje się wykaz map i atlasów, do 1941 w dodatku wydawnictwa akademii i towarzystw naukowych oraz druków prywatnych, wyłączone z rejestracji czasopisma, muzykalia i druki spoza handlu księgarskiego.

The English Catalogue of Books. Annual issue

• Roczne kumulacje sporządzane na podstawie bieżącej bibliografii księgarskiej wydawanej przez firmę Samson Low od 1837 do 1969 w postaci tygodnika pt. The Publishers’ Circular and booksellers’ Record, czasopismo księgarskie ogłaszające nowości wydawnicze.

• Kumulacje roczne obejmują okres 1860-1969, za okres 1837-59 wychodziły roczne indeksy do tygodniowych wykazów w Publishers’Circular.

• Układ zmieniał się w kumulacjach rocznych, przeważnie był to układ alfabetyczny autorsko-tytułowy z głównymi hasłami przedmiotowymi.

• Osobno znajdował się wykaz map i atlasów, wyłączone czasopisma, nuty oraz wydawnictwa spoza handlu księgarskiego.

• Zarejestrowany materiał daje podstawę do kumulacji wieloletnich.

British Book News

• Jest to bibliografia wyborowa, adnotowana, wydawana przez British Council. Bibliografia jest zestawiona z pomocą Stowarzyszenia Bibliotek (Library Associations), The Royal Institute of International Affairs, The Royal Empire Society, Bristol Libraries, Middle Temple Library i innych bibliotek.

• Adnotacje bibliograficzne w niektórych przypadkach oparte są o recenzje w The Times Library Supplement i The Times Educational Supplement.

Jest to miesięcznik, który obejmuje:

• Książki znajdujące się w handlu księgarskim nie tylko wydawane w Wielkiej Brytanii, ale również w krajach należących do Wspólnoty Brytyjskiej (Kanadzie, Australii, Nowej Zelandii)

• Pozycje w bibliografii uporządkowane są według Klasyfikacji Dziesiętnej Deweya.

• Numer pozycji jest podany w nawiasie na końcu hasła.

• Na aparat pomocniczy British Book News składają się: Index of book list i Index titles, authors, series.

Stany Zjednoczone

The Publisher’s Weekly (Tygodnik Wydawcy)

• The Publisher’s Weekly ukazuje się od 1879 r.

• Rejestruje tygodniową produkcję wydawniczą Stanów Zjednoczonych.

• Misją bibliografii jest ogłoszenie wiadomości o książce (wyłącznie o wydawnictwach zwartych) równocześnie z jej publikacją. Jest to zgodne z interesami poszczególnych firm wydawniczych, które przysyłają egzemplarze książek do redakcji, jeszcze przed ukazaniem się ich w sprzedaży.

• The Publisher’s Weekly to wiodące czasopismo księgarskie założone przez Bowker Company.

• Tygodnik składa się z dwóch części:

1. Artykuły na tematy interesujące świat księgarsko-wydawniczy.

2. Tygodniowy wykaz dzieł przysłanych do redakcji.

• Zakres:

• bibliografia pełna (rejestruje dokumenty bez względu na ich treść).

• Zasięg:

• bibliografia narodowa bieżąca (zasięg terytorialny: rejestruje dokumenty wydane na terytorium Stanów Zjednoczonych).

• Częstotliwość wydawania:

• tygodnik; od 1963 r. – kumulacje miesięczne.

• Forma publikacji:

• drukowana i elektroniczna (http://www.publishersweekly.com/pw/home/index.html).

• Rejestruje:

• tygodniowe przeglądy nowości wydawniczych z USA w postaci wydawnictw zwartych.

• Nie rejestruje:

• druków urzędowych, dysertacji i broszur.

• Układ:

• alfabetyczny (alphabetical).

• Aparat pomocniczy:

• Indeksy (Indexes):

• alfabetyczny autorów (directory of author’s),

• alfabetyczny tytułów (directory of title’s),

• haseł przedmiotowych (directory of subject’s).

• Elementy opisu bibliograficznego:

• Elementy główne:

• author – autor,

• title – tytuł dzieła,

• place and date of edition – miejsce i rok wydania,

• publisher – wydawca,

• pages – ilość stron,

• price – cena.

• Symbole literowe, mające bardziej charakteryzować dzieło:

• F, Q, O, D, S, T – dla oznaczenia formatu dzieła oraz skróty zaliczające dzieło do określonego typu literatury. Skróty te zostały zamieszczone z prawej strony opisu w jednym rzędzie z hasłem.

• Niemal każdy opis zawiera odpowiadający mu numer karty katalogowej Biblioteki Kongresu oraz krótką adnotację informującą o treści utworu.

Books in Print (Książki w Druku)

• Bibliografia Books In Print rejestruje nieomal wszystkie bieżące książki głównych wydawców, które są dostępne w języku angielskim.

• Jest pomocna księgarniom, bibliotekom i wydawcom.

• Bibliografia ma wersję drukowaną, jednak częściej udostępniana jest elektronicznie.

• Ukazuje się od 1948 r.

• Stanowi indeks do Publisher’s Trade List Annual. Roczny przewodnik do Books In Print nosi nazwę Subject Guide To Books In Print.

• Zakres:

• autorzy i tytuły dzieł występujące w Publisher’s Trade List Annual.

• Zasięg:

• bibliografia rejestrująca literaturę w języku angielskim (zasięg językowy),

• bibliografia bieżąca narodowa.

• Częstotliwość wydawania:

• rocznik.

• Forma publikacji:

• drukowana i elektroniczna.

• Rejestruje:

• w dwóch częściach:

• autorów i redakcje (author and editor) oraz tytuły i serie (title and series) książek wydawców amerykańskich.

• Nie rejestruje:

• czasopism, map ściennych, globusów, puzzli, kalendarzy, mikroform, kart, pamiętników, pism, przemówień, wierszy, zbiorów wierszy, listów, części listów, esejów, części esejów, krótkich opowiadań, zbiorów krótkich opowiadań, ich części, muzyki, materiałów audiowizualnych (chyba, że towarzyszy im tekst) etc.

• Układ:

• alfabetyczny z wyjątkami.

• Aparat pomocniczy:

• Indeksy:

• Indeks tytułów – Title Index,

• Indeks serii – Series Index,

• Indeks organizacji – Organization Index,

• Indeks ISBN – ISBN Index.

• Spisy:

• Biura sprzedaży/ Agencje – Sales Offices/Agents,

• Wydawców – Publishers,

• Abrewiacje, czyli skróty.

The Cumulative Book Index (Skumulowany Indeks Książek)

• Najważniejsza bibliografia produkcji bieżącej USA, wydawana przez The H. W. Wilson Company’s.

• Pierwszy raz została wydana w 1898 r. W 1930 r. dodano podtytuł: A world list of books in the English language

• . Obejmuje odtąd całą literaturę w języku angielskim.

• Pomija mapy, nuty, broszury i piśmiennictwo spoza handlu księgarskiego.

• Od 1970 r. ukazuje się jako miesięcznik; kumulacja kwartalna i roczna.

• Kumulacje wieloletnie od 1928 r. zastępują wydawnictwo: United States Catalog. Books in print.

• Bibliografia dąży do zarejestrowania wszystkich wydawnictw w języku angielskim na całym świecie.

• Zakres:

  • bibliografia pełna.

• Zasięg:

  • bibliografia rejestrująca literaturę w języku angielskim (zasięg językowy).

  • bibliografia bieżąca.

• Częstotliwość wydawania:

  • miesięcznik (od 1970 r.); kumulacja kwartalna i roczna.

• Forma publikacji:

  • drukowana i elektroniczna.

• Rejestruje:

  • całą literaturę w języku angielskim.

• Nie rejestruje:

  • map, nut, broszur i piśmiennictwa spoza handlu księgarskiego.

• Układ:

  • krzyżowy.

• Każde dzieło można znaleźć w trzech miejscach bibliografii – pod nazwiskiem autora (opis główny), pod hasłem tytułowym (opis skrócony), pod hasłem przedmiotowym (opis skrócony). nazwiskiem Hasła autorskie, tytułowe i przedmiotowe następują po sobie w ciągu alfabetycznym.

• Jeśli dzieł literatury pięknej nie da się podciągnąć pod hasło tematyczne, występują tylko pod hasłem autorskim i tytułowym. W dwóch miejscach występują również czasopisma, które nie mogą mieć opisu autorskiego.

• Oprócz trzech zasadniczych rodzajów opisów, w tym samym szeregu alfabetycznym występują nazwiska tłumaczy, ilustratorów, nazwy serii, które odsyłają do opisu głównego.

• Materiał zgromadzony pod hasłami przedmiotowymi jest często podzielony na działy, zależnie od treści opisywanych pozycji. Następstwo nazw poddziałów, a także samych opisów jest alfabetyczne.

• Umieszczenie podrzędnych haseł przedmiotowych w środku szpalty zwraca uwagę czytelnika, który jest skłonny traktować je ze względu na centralne miejsce jako hasło główne. Zapoznanie się dokładne z układem bibliografii usuwa jednak tę trudność.

• Aparat pomocniczy:

  • Indeksy

  • Każdy zeszyt miesięczny i każdy tom roczny bibliografii zawiera alfabetyczny indeks wydawców (Directory of Publisher’s) z podaniem adresów wydawców oraz oddzielny wykaz pozycji angielskich wydanych poza granicami Wielkiej Brytanii, Kanady i Stanów Zjednoczonych (Recent English publications issued in countries other than Great Britain, Kanada and United States).

  • Opisy ostatniego indeksu są kopią opisów głównych bibliografii.

  • Wykaz ułożony jest topograficznie wg krajów.

  • W obrębie haseł topograficznych układ jest alfabetyczny.