westfalski system bezpieczeństwa – suwerenne państwa są najlepszymi gwarantami bezp. człowieka – ale czy na pewno? w XX w. z ręki własnego rządu zginęło 262 mln ludzi, 6x więcej niż w walce z innymi państwami’
Międzynarodowa Komisja ds. Interwencji i Suwerenności (ICISS) – 2001 przygotowany na zlecenie Kanady raport The Responsibility to Protect (R2P) – zasada nieinterwencji jest mniej ważna niż międzyn. odpowiedzialność za ochronę – nie tylko obowiązek reagowania na kryzysy humanitarne, ale też zapobieganie im i przebudowa despotycznych państw po ich opanowaniu
ONZ poprarło R2P w 2005
KNZ zawiera dylemat między zasadą nieingerencji a prawami człowieka
w czasie zimnej wojny nie było interwencji, bo państwom zależało na utrzymaniu spokojnego ładu międzyn.
po ZW ludobójstwa itd. w Iraku, Rwandzie, Somalii, Bośni – coś z tym trzeba zrobić – zezwolenie RB i można interweniować, chociaż ONZ wcale się tak nie paliło do zezwalania – Kosowo NATO musiało bombardować bez rezolucji ONZ
redefinicja <lol> suwerenności – Deng: prawomocna suwerenność wymaga okazania odpowiedzialności za swoich obywateli, w razie potrzeby należy pozwolić interweniować zewnętrzym podmiotom; Kofi Annnan też się rozwodził nad pojęciem suwerenności
R2P
odpowiedzialność rządów za swoich obywateli, jeśli jej nie wykazują, to jest to podstawą do interwencji humanitarnej
odpowiedzialność za zapobieganie konfliktom
wczesne ostrzeganie – nie jest problemem, że nie wiemy o problemie, ale to, że nic z tą wiedzą nie robimy
eliminacja gęłbokich przyczyn – różnorodne: polit., gosp., prawne, wojsk.
prewencja bezpośrednia (dyplomacja, sankcje, mediacje, rozmieszczenie sił)
Wszystko spoko, ale tak naprawdę dalej nie wiadomo jak działać :/
odpowiedzialność za reagowanie
zmniejszyć ryzyko weta stałych członków RB – wyznaczyć konkretne kryteria, którymi rządy posługiwałyby się podejmując decyzję o IH (próg słusznej sprawy)
skłonić państwa do narażania swoich żołnierzy w IH – określić jakie państwa (pojęcie „społęczność międzynarodowa” znaczy wszyscy i nikt) – właściwa władza (hierarchia odpowiedzialności: państwo, w którym dochodzi do kryzysu, RB, Zgromadzeni Ogólne ONZ, organizacje regionalne, koalicja chętnych, pojedyncze państwa)
przez wyznaczenie progu słusznej sprawy będzie już wiadomo kiedy interweniować, wtedy potrzebny jest nacisk społeczeństwa w poszczególnych państwach na konieczność interwencji
odpowiedzialność za odbudowę
przekształcenie społeczeństwa państwa, w którym doszło do interwencji (bo jego wcześniejsza forma była zła, bo doprowadziła do kryzysu)
ten, kto podejmuje się interwencji powinien mieć plan na to, co będzie później w 3 aspektach: bezp., sprawiedliwość i pojednanie oraz rozwój
nie wiadomo kto za to ma bulić (vide: Irak); nie zawsze jest na to kasa – i co wtedy? interwencja była be?; kto decyduje o tym, jakie społeczeństwo ma być budowane i jak długo ciąży na nim za to odpowiedzialność