W7 W obrocie wekslowym występują dwa podstawowe typy weksli:

1. Weksel własny (prosty) AB; BA,- B -> jest wierzycielem remitentem, natomiast A-> to dłużnik wystawca

2. Weksel Trasowany (ciągniony) B A

   1. C

A – wierzyciel, wystawca, trasant

B- dłużnik, trasat

C – wierzyciel wystawcy przyjmujący weksel, remitent

A ->(t)B t -> towar

C ->(t)A

B -> A (akcept)

A ->(w)C w -> weksel

C ->(pw)B pw- przedłożenie weksla

B ->(spłata długu) C

Litery w nawiasie nad strzałką.

Obliczenia dyskonta dokonuje się za pomocą wzoru:

O = w*d*t/100*360 (ułamek)

O – kwota odsetek

W – suma weksla

D – stopa dyskontowa

T- ilość dni pozostająca do daty płatności weksla

Zad.:

Bank przyjął do dyskonta weksel na sumę 100000zł, przy stopie dyskontowej 3%, a do dnia płatności pozostało 60 dni. Obliczyć ile posiadacz weksla otrzyma za niego w banku.

O = 100000*3*60/100*360 = 18000000/36000 = 500zł

O = 100000 – 500zł

Rozliczenia pieniężne dzielą się na:

• Bezpośrednie

1. Gotówkowe – to rozliczenia kasowe

2. Bezgotówkowe – to zapłata wekslem, kredyt w rachunku otwartym i kompensata

• Za pośrednictwem banku

1. Gotówkowe – to wpłata gotówki na rachunek bankowy i czek gotówkowy

2. Bezgotówkowe – zwane pieniądzem bankowym, to przelew bankowy, czek rozrachunkowy, akredytywa,

Akredytywa -> wyodrębnienie środków pieniężnych dłużnika na specjalnym rachunku w banku wierzyciela.

ROLA BANKU CENTRALNEGO W REGULACJI PODAŻY PIENIĄDZA NA RYNKU

Globalna podaż pieniądza - to ilość zasobów pieniężnych przedstawianych przez instytucje finansowe do dyspozycji wszystkich podmiotów działających w gospodarce.

Narzędzia jakie bank wykorzystuje to:

1. Stopy procentowe --> to cena jaką musi zapłacić kapitało biorca, za użytkowanie pożyczonego kapitału. Wzrost stopy procentowej powoduje, że pieniądz odpływa z rynku do banku, co powoduje że podaż pieniądza maleje i zmniejsza się ryzyko inflacji. W okresie recesji gospodarczej, gdy następuje spadek PKB i wzrost bezrobocia to bank centralny obniża stopę procentową, zwiększa ekspansję kredytową, co jest nazywane polityką taniego pieniądza. W okresie ekspansji gospodarczej podniesienie stopy procentowej zmniejsza podaż pieniądza, a określane jest polityką trudnego pieniądza.

2. Rezerwy obowiązkowe Rezerwy Muszą tworzyć banki komercyjne, obracające pieniędzmi dezypotariuszy . Rezerwę stanowi część środków zdeponowanych w bankach w formie wkładów bieżących i terminowych. Wysokość rezerwy określana jest przez bank centralny. W Polsce stopa rezerwy obowiązkowej jest stosowana od roku 1989, a w USA od 1933r. Obniżenie stopy rezerwy zwiększa możliwość udzielania kredytów przez banki, wzrasta podaż pieniądza, natomiast podwyższenie ogranicza podaż pieniądza. Jeżeli banki wyczerpały już swoje rezerwy nadwyżkowe, mogą zaciągnąć w banku kredyt lombardowy pod zastaw papierów wartościowych emitowanych przez skarb państwa, płacąc pewien % według stopy lombardowej. Bank centralny ustala stopę lombardową.

3. Operacje otwartego rynku w Polsce to narzędzie funkcjonuje od 1992r. Jest to kupno i sprzedaż przez bank centralny papierów wartościowych, będących w obrocie rynkowym. Jeśli bank centralny skupuje papiery wartościowe to dostarcza na rynek gotówkę, a jeśli sprzedaje to pochłania nadmiar gotówki z rynku. W celu zwiększenia podaży pieniądza bank centralny:

• Obniża stopę redyskontową

• Obniża stopę rezerw obowiązkowych

• Zakupuje rządowe papiery wartościowe

1. Operacje kursowe Poprzez obniżenie kursu waluty obcej, bank centralny skłania banki komercyjne do zamiany waluty krajowej na obcą. Bank centralny zmniejsza podaż waluty obcej poprzez jej skup (zwiększa jej cenę)

Redyskonto weksli polega na zakupieniu przez bank centralny weksli zdyskontowanych przez banki komercyjne. Bank centralny, udziela bankom handlowym kredytu redyskontowego. Podniesienie stopy redyskonta powoduje wzrost stóp dyskontowych, to powoduje podrożenie kredytu i spadek popytu na kredyt

Stopy procentowe NBP (rok 2013):

• Depozytowa -> 1,75; lipiec 1,00

• Lombardowa -> 4,75 ; lipiec 4,00

• Redyskonto weksli ->

• Stopa rezerwy obowiązkowej -> 3,5

SYSTEM PODATKOWY PAŃSTWA

System podatkowy państwa – to zbiór instytucji, norm regulacyjnych i ochronnych państwa oraz reguł rynkowych podejmowania i realizacji decyzji finansowych

Podmioty systemu finansowego:

1. Bank centralny

2. Banki komercyjne

3. Dysponenci funduszy publicznych

1. Budżet centralny

2. Budżety regionalne i lokalne

3. Fundusze ubezpieczeń społecznych

4. Pozabudżetowe fundusze publiczne

5. Giełdy, biura maklerskie

System budżetowy państwa -> Jeden z najważniejszych elementów systemu finansowego

Budżet Państwa to roczne zestawienie w założeniach według wykonania dochodów i wydatków

państwa !!

W Polsce od 1991r., rozdzielono budżety państwa i gmin. Budżety lokalne, czyli gminne wyłączono z budżetu państwa, a regionalne połączono z budżetem państwa.

Funkcje budżetu państwa:

1. Ekonomiczna, przykłady funkcji ekonomicznej

1. Fiskalna – ściąganie podatków

2. Redystrybucyjna – udział budżetu we wtórnym podziale dochodu narodowego

3. Alokacyjna – budżet zapewnia dopływ środków na finansowanie określonych potrzeb publicznych

4. Równowagi gospodarczej

5. Wzrostu gospodarczego

1. Zarządzania planowanie, administrowanie i kontrola dochodów i wydatków państwa

2. Społeczna znajduje wyraz, w:

1. Uspołecznieniu procesu podejmowania decyzji

2. Działaniach negocjacyjno-politycznych

3. Wychowaniu społeczeństwa

Najważniejszą, najbardziej podstawową funkcją jest funkcja redystrybucyjna.