Notatki z ćwiczeń
Instytucjonalne specyfyka UE
UE jest organizacją międzynarodową i podmiotem prawa międzynarodowego (od 2009r. → do tego specyficzny zbiór państw)
Nie jest unią (federacja) – „unia bez unii“ → raczej wyraz jedności, celku → zmiana w wymiarze leksykalnym
„kwazifederacyjny projekt”
Trójkąt instytucjonalny: Rada – Parlament – Komisja
Rada – przewaga od początku
Parlament – prawo; jego rola wzrasta
Komisja – funkcje zarządzające
Organ międzyparlamentarny → nie bo wybierany bezpośrednio (tylko do 1970r.) → inne organizacje nie mają
Komisja – funkcja zarządzająca-wykonawcza
Organ ponadnarodowy
Funkcjonariuszy międzynarodowy
Równorzędny partner
Bardzo dużo personelu (25000) → hierarchiczna struktura (rozbudowane kompetencje)
Większe zaufanie do organizacji ponadnarodowych
Każdy organ ma własny sekretariat (OM mają 1)
Funkcje OM:
Operacyjne – funkcje o charakterze usługowym (UE dużo usług)
Kontrolne – UE silnie rozbudowana
Normotwórcze – w klasycznych OM najwięcej rozbudowana
→ UE ma rozbudowane wszystkie funkcje
Poziom kontroli prawa – źle x w UE – Komisja wykorzystuje instrumenty kontrolne
Funkcje operacyjne – w UE rozwinięte (w innych nie na taką skalę)
Mechanizm podejmowania decyzji
Zwykle jednomyślność w OM
W UE jednomyślność w kluczowych kwestiach
Nie ma największe znaczenie
Dominuje większość kwalifikowana
Na początku Rada korzystała głównie z jednomyślności
Często głosowanie ważone (w innych OM rzadko)
Konsensus – powszechny trend w OM i UE
W OM role ustawodawcza – organ międzyrządowy x w UE organ parlamentarny + międzyrządowy
Etapy integracji gospodarczej
Obszar wolnego handlu – najwięcej OM
Unia celna
Wspólny rynek
Unia gospodarcza
Unia pieniężna
→ UE jest na 4 etapie → inna OM nie
Literatura
Rodzaj organizacji – łączy cechy systemu politycznego i cechy rozbudowanej organizacji międzynarodowej
Posiada najszerszą gamę rodzajów organów
Organy:
Naczelne (decyzyjne); zarządzające; wykonawcze; operacyjne; rozstrzygania sporów; kontroli; administracyjne; konsultacyjne
Organy UE wyposażone są w największe kompetencje – mają uprawnienia ponadnarodowe
Tylko w UE ma organ składający się z osób wybieranych w wyborach powszechnych i bezpośrednich
Najbardziej charakterystyczne cechy UE:
Stopniowy rozwój od wspólnot sektorowych do rozbudowanej wspólnoty
Rozwinięty system prawa wspólnotowego (europejskiego)
Tworzenie ponadnarodowych instytucji unijnych (Parlament, Komisja, Trybunał Sprawiedliwości, Trybunał Obrachunkowy, Europejski Bank Centralny)
Rozwijanie wspólnych polityk unijnych (rolna, handlowa, transportowa)
Zwiększenie płaszczyzn integracji od początkowej unii celnej do likwidacji wewnętrznych barier granicznych
Utrwalenie się wewnętrznych więzi wspólnotowych
Powolne kształtowanie wspólnej tożsamości
System polityczny UE (określony w podstawowych traktatach):
Wszystkie państwa członkowskie
Wspólne akty prawa wspólnotowego
Instytucje unijne o charakterze wspólnotowym (Komisja)
Instytucje unijne o charakterze międzyrządowym (Rada UE)
Wysocy urzędnicy unijni
Załążki systemu partyjnego (grupy partyjne w Parlamencie)
Różnorodne grupy interesów wewnętrznych i unijnych
Unia nie dysponuje jednolitą władzą, odrębnym terytorium i obywatelstwem niezależnym
Dominuje koncyliacyjny sposób sprawowania władzy
Ważna rola komitetów specjalistycznych, Sekretariat Generalny („mózg koordynacyjny)
Łoś-Nowak – Organizacje w stosunkach międzynarodowych
Struktura międzynarodowych organizacji rządowych
Podstawowy element: posiadanie stałych organów (utworzone na czas nieograniczony
Kryterium podziału organów → ich ważność – organy główne i pomocnicze
Morawiecki: kryterium charakteru prawnego członków:
Organy międzyrządowe (przedstawicielskie)
Organy międzyparlamentarne
Organy administracyjne (trybunały sądownicze, Komisja UE)
Organy międzyrządowe
Członkami są państwa reprezentowana przez swych przedstawicieli
Organy plenarne (naczelne) = wszyscy członkowie organizacji x organy zarządzająco-wykonawcze (o ograniczonym składzie)
Organy plenarne = najważniejsze; sbierają się na sesjach regularnych i nadzwyczajnych; zwykle najważniejsze sprawy (inne na organach zarządzających)
Organy zarządzające – ważny wybór członków; coraz więcej prawomocji
Zasada sprawiedliwej reprezentacji geograficznej (organizacje skupiące państwa z różnych stron świata)
Organy parlamentarne
Powstały po II wojnie światowej
Np.Parlament UE (udział w procesie legislacyjnym; funkcje kontrolne, opiniodawcze i doradcze + funkcje związane z powoływaniem innych organów)
W skład wchodzą osoby wybrane przez parlamenty państw członkowskich (wyjątkiem Parlament UE – zasiadają według klucza partyjnego)
Zadanie: analizowanie działalności organizacji + wykonywanie funkcji kontrolnych + kompetencje doradcze
Organy administracyjne
Składają się z funkcjonariuszy międzynarodowych → niezależni od władzy poza organizacją
Jednoosobowe kierownictwo organów administracyjnych
Funkcje: techniczno-usługowe + informacyjno-badawcze
Zadanie: zarządzanie budynkami i salami organizacji, tłumaczenie przemówień i dokumentów na języki oficjalne; załatwianie spraw finansowych
Coraz więcej prowadzą działalność operacyjną
Funkcjonariuszy reprezentują organizację na zewnątrz
Organy pokojowego rozstrzygania i załatwiania sporów
Organy rozstrzygania sporów (organy sądowe) = rozstrzyganie sporów i wydawanie wyroków
Organy załatwiania sporów (organy koncyliacyjne, mediacyjne, badawcze) = udzielenie pomocy uczestnikom nieporozumienia w załatwianiu sporu przez nich samych
Pierwszy sąd międzynarodowy o zasięgu światowym był Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej związany z Ligą Narodów – funkcje:
Sądowa = rozstrzyganie sporów między państwami
Opiniodawcza = udzielanie opinii doradczej w zakresie prawa międzynarodowego
Najstarszy trybunał arbitrażowy = Stały Trybunał Rozjemczy (1907)
Najstarszy trybunał administracyjny = Trybunał Administracyjny ILO (1927) → rozstrzyganie sporów wynikłych ze stosunków pracy między personelem organizacji a organizacją
Proces podejmowania uchwał
Kryterium charakteru prawnego:
Uchwały pozbawione wiążącej mocy prawnej – większość; adresaci nie mają obowiązku prawnego zastosowania się do nich
Wiążące pod względem prawnego adresata – prawnie wiążące dla wszystkich państw członkowskich albo państwo, które głosują za ich przyjęcie
Kryterium sfery stosunków, do których odnoszą się uchwały:
Decyzje dotyczące wewnętrznego funkcjonowania organizacji
Decyzje dotyczące zewnętrznego środowiska
Kryterium przedmiotowe:
Uchwały dotyczące spraw politycznych, gospodarczych, społecznych, militarnych, technicznych, prawnych, naukowych, kulturalnych....
Kryterium podmiotowe:
Naczelne, administracyjne, rozstrzygania sporów, kontroli, konstytucyjne, doradcze, proceduralne
Iniciowanie uchwał:
Członkowie pełnoprawni; państwa o statusie członka niepełnego; organy samej organizacji; państwa i obszary stowarzyszone z organizacją; państwa nieczłonkowskie; inne organizacje rządowe
Mechanizm negocjacyjny:
36