Ewelina Tobolak-Ignatowska

Klasa II SPTR

Semestr I

Rok szkolny 2008/09

Praca kontrolna

z produkcji zwierzęcej

Temat: Charakterystyka mięsnego użytkowania kur oraz wychów kurcząt.

1. Produkcja brojlerów

Brojlery kurze są to mieszańce międzyrasowe, których wytworzenie poprzedziło krzyżowanie międzyliniowe. Mieszańce do produkcji otrzymuje się kojarząc koguty kornisz (dominant white cornish) z kurami łajtrok (white rock).

Brojlerom stawia się następujące wymagania:

• szybkie tempo wzrostu, umożliwiające uzyskanie określonej masy w stosun­kowo krótkim czasie,

• dobre wykorzystanie paszy, które zależy od wieku kurcząt, tempa wzrostu oraz od jakości i formy skarmianych mieszanek,

• szybkie opierzanie się, co zapobiega kanibalizmowi i pterofagii,

• pożądana budowa ciała, szczególnie dobrze umięśnione pierś i uda,

• biała barwa upierzenia,

• biała lub żółta barwa skóry,

• wysoka wydajność rzeźna i dobra jakość mięsa.

Brojlery żywi się suchymi mieszankami przemysłowymi, stosując system żywienia do woli, tzn. że mieszanka jest dostępna cały czas a karmidłach. Podstawowymi składnikami mieszanek są śruty zbożowe, pasze białkowe pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, pasze witaminowe, dodatki mineralno—witaminowe, antybiotyki i środki kokcydiostatyczne (preparaty antybiotykowe, które zapobiegają chorobie kokcydiozie, wywoływanej przez pierwotniaki). Ponadto do mie­szanek może być dodawany tłuszcz w ilości 3—5%, gdyż przyczynia się to do obniżenia zużycia paszy na 1 kg przyrostu.

Pomieszczenia dla bojlerów wymagania:

• w pomieszczeniach zamkniętych bez wybiegów,

• podłoga pokryta ściółką, najczęściej z wiórów z drzewa liściastego lub sieczki długości 8-12 cm, powinna być sucha, mało pylista, odznaczająca się dużą zdolnością wchłaniania wilgoci i kału,

• obsada do 17szt na 1m² lub bateriach,

• wychów głównie w budynkach bezokiennych,

• oświetlenie sztuczne, w celu regulacji godzin sztucznego oświetlenia, niezbyt intensywne, tak aby w budynku panował półmrok,

• wentylacja grawitacyjna i mechaniczna (wentylatory osiowe ścienne i sufitowo - kanałowe), ma ona wpływ na temperaturę i wilgotność w pomieszczeniu (optymalna 60 – 65%), powietrze powinno być czyste, bez domieszek szkodliwych gazów. Ruch powietrza nie może być zbyt szybki, gdyż przeciągi powodują u drobiu choroby układu oddechowego,

• sprzęt do karmienia, stosuje się mechaniczne urządzenia pełzakowe i rurowe lub półautomaty paszowe typu cylindrycznego, na 1szt potrzeba 4 cm brzegu do paszy suchej,

• poidła automatyczne napełniane wodą z wodociągu,

• urządzenia ogrzewcze (grzejniki centralnego ogrzewania, elektrycznego, gazowego), dodatkowe źródło ciepła stanowią kwoki elektryczne lub promienniki podczerwieni.

1. Tucz kur dorosłych

Użytkowanie mięsne kur dorosłych ma charakter produkcji ubocznej, ponieważ celem ich chowu jest produkcja jaj. Kury przeznacza się na rzeź po zakończeniu okresu ich szczytowej nieśności. Jakość tuszki zależy od wieku oraz od typu ptaków.

U młodszych kur typu ogólnoużytkowego wydajność rzeźna jest większa, tuszka mniej otłuszczona, a jakość mięsa lepsza.

1. Wychów kurcząt

Zapewnienie pisklętom odpowiednich warunków środowiskowych od pierwszych dni życia jest bardzo ważne, ponieważ w tym okresie kurczęta charakteryzuje bardzo szybki wzrost i rozwój, następuje rozwój mięśni i narządów wewnętrznych, wymiana upierzenia. Dobre wyniki odchowu przyczynia się do zdrowia i lepszej produkcji kur w przyszłości.

• temperatura – w pierwszych tygodniach kurczęta są bardzo wrażliwe na działanie niskich temperatur, ponieważ nie mogą odpowiednio regulować temperatury ciała.

• oświetlenie – światło naturalne lub sztuczne, Bezpośrednie działanie promieni słonecznych przyczynia się do przekształcenia ergosterolu i 7- dehydrosterolu w witaminę D₂ i D₃. Nadmierne jednak działanie promieni słonecznych w upalne dni lata jest bardzo szkodliwe dla kurcząt, należy więc chronić je przed nimi, zaciemniając okna w wychowalni oraz ustawiając na wybiegach daszki dające cień ptakom, stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi powinien wynosić od 1:6 do 1:8.

• wentylacja – właściwa wymiana powietrza i duża ilość tlenu w pomieszczeniach jest niezbędna, ze względu na intensywną przemianę materii u rosnących kurcząt.

Uwaga! Należy unikać przeciągów, ponieważ kurczęta są na nie bardzo wrażliwe.

• zagęszczenie w wychowalni – dłuższe przetrzy­mywanie ptaków w ciasnym i przegrzanym pomieszczeniu wpływa hamująco na wzrost i opóźnia opierzanie się. Ponadto powoduje nadmierną wilgotność ściółki, co sprzyja rozwojowi w niej drobnoustrojów, pleśniaków i pierwotniaków wywołujących kokcydiozę. Na 1m² podłogi wychowalni przeznacza się około 20 kurcząt, na 1m² budki na wybiegu około 30 kurcząt.

• pasze - niezbędnym warunkiem prawidłowego wzrostu i rozwoju jest dostarczenie w paszy wysokowartościowego białka, zawierającego wszystkie aminokwasy egzogenne, składników mineralnych (głównie wapnia i fosforu), witamin oraz energii.

Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe zmienia się wraz z wiekiem kurcząt. W związku z tym w żywieniu kurcząt przeznaczonych do dalszego chowu wyróżnia się dwa okresy:

• I od 1 dnia życia do 8 tyg. - kurczęta są żywione do woli, w 1 kg powietrznie suchej paszy, przezna­czonej dla kurcząt typu nieśnego i mięsnego, powinno znajdować się 20% białka ogólnego, 11,72 MJ energii metabolicznej i maksymalnie 3,5% włókna surowego. Podstawą żywienia powinny być mieszanki przemysłowe, zawierające wszystkie potrzebne ptakom składniki odżywcze. W skład mieszanki wchodzą takie surowce, jak: śruta kukurydziana, śruta pszenna, śruta jęczmienna, śruta poekstrakcyjna sojowa, mączka rybna, kreda pastewna, fosforan pastewny oraz preparaty witaminowo-mineralne i prefiksy (witaminy, makroelementy, mikro­elementy oraz środek kokcydiostatyczny).

• II od 8 tyg do 21 tyg. - stosuje się żywienie ograniczone, które przyczynia się do opóźnienia wieku dojrzewania płciowego. Jest to istotne z tego względu, że zbyt wczesne rozpoczynanie nieśności (niekiedy już w wieku 20 tygodni) jest szkodliwe, odbija się na ich zdrowotności i przyszłej nieśności. Stosowanie ograniczonego żywienia, zwłaszcza w stadzie kurcząt typu mięsnego, zapobiega zatuczaniu się ptaków, stwarza korzystniejsze warunki dla rozwoju całego organizmu, wpływa dodatnio na zdrowotność stada. Z chwilą, gdy kurki ukończą wiek 22 tygodni lub gdy nieśność stada osiągnie 10%, stosuje się mieszankę przeznaczoną dla niosek o zawartości 17% białka ogólnego i 11,51 MJ energii metabolicznej w 1 kg.