MODEL WSPARCIA OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNEJ

Diagnoza problemu niepełnosprawności

Imię, nazwisko: Mateusz B.

Data ur.: 01.05.1993r.

Klasa III gimnazjum dla uczniów niepełnosprawnych umysłowo w stopniu umiarkowanym

I. Informacje pochodzące z orzeczenia poradni psychologiczno - pedagogicznej

Wyniki aktualnych badań psychologicznych wskazują na upośledzenie umysłowe w stopniu umiarkowanym. Wszystkie funkcje umysłowe chłopca są znacznie poniżej norm wiekowych, a ich poziom jest zróżnicowany. W obszarze myślenia słowno-pojęciowego Mateusz stosunkowo najlepiej radzi sobie z tworzeniem i rozumieniem pojęć, ich porządkowaniem, klasyfikowaniem oraz różnicowaniem cech istotnych od drugorzędnych. Mały jest zasób wiedzy werbalnej zgromadzonej przez ucznia w trakcie kształcenia formalnego i nieformalnego. Niewielka jest jego gotowość do reprodukowania zapamiętanego materiału słownego. Bardzo ubogi jest zasób słownictwa ucznia. Zakres i adekwatność w definiowaniu pojęć jest niewielka, podobnie jak umiejętność autoekspresji za pomocą słów. Zaburzone jest u Mateusza myślenie na materiale liczbowym. Nie opanował on nawet podstawowych operacji matematycznych, nie radzi sobie zupełnie z logicznym rozumowaniem w zadaniach z treścią. Uczeń posiada bardzo mały zasób wiedzy dotyczącej zasad rządzących życiem społecznym i w niewielkim stopniu je rozumie. Równie ubogie jest rozumienie i sensowne ujmowanie całości sytuacji społecznych. Mateusz nie potrafi dostrzec momentów kluczowych w tych sytuacjach, planować i przewidywać następstw zdarzeń. Zróżnicowany jest poziom rozwoju funkcji wzrokowych ucznia. Chłopiec stosunkowo najlepiej radzi sobie z syntezą wzrokową i tworzeniem całości poprzez wykrywanie związków między elementami. Zaburzona natomiast jest analiza wzrokowa, rozpoznawanie konfiguracji, rozkładanie całości na komponenty i wyobraźnia przestrzenna. Bardzo słabo funkcjonuje także rozpoznawanie wzrokowe znanych przedmiotów, odróżnianie szczegółów istotnych od nieistotnych oraz wzrokowe zapamiętywanie długotrwałe. Na bardzo niskim poziomie rozwoju znajduje się sprawność motoryczna Mateusza i koordynacja wzrokowo-ruchowa; uczeń zupełnie nie radzi sobie .z różnicowaniem i zapamiętywaniem jednostek symbolicznych wyrażonych graficznie, bardzo słaba jest jego szybkość grafomotoryczna
i koncentracja uwagi. Jedną z lepiej wykształconych funkcji jest natomiast mechaniczna słuchowa pamięć bezpośrednia.

II. Zalecenia do pracy

1. Zachęcać do samodzielnego wykonywania obowiązków dnia codziennego.

2. Doskonalić umiejętności czytania, pisania i liczenia.

3. Wdrażać do pełnienia ról społecznych.

4. Rozszerzać zakres kontaktów z instytucjami użyteczności społecznej (urzędy, sklepy, zakłady pracy).

5. Wspierać funkcje wychowawczą rodziców.

Cel główny planowanych działań:

Stymulowanie i doskonalenie dalszego rozwoju.

Cele szczegółowe:

- akceptacja samego siebie

- wyuczenie wykorzystywania w sposób, jak najbardziej efektywny zachowanych sprawności, w celu nie zapomnienia ich

- rozbudzenie ciekawości świata, obserwowania i badania najbliższego otoczenia, celem poszerzenia zasobu słownictwa i wiedzy

- ulepszenie umiejętności porządkowania i klasyfikowania poszczególnych elementów

- przeprowadzanie ćwiczeń, w których wychowanek wyraża swoje poglądy i ćwiczy ich prezentowanie (rozwijanie autoekspresji)

- kształtowanie umiejętności porozumiewania się z otoczeniem zarówno za pomocą mowy, jak i alternatywnych sposobów komunikacji- wyuczenie odpowiednich czynności niezbędnych do funkcjonowania w życiu

- szczegółowe zapoznanie z zasadami panującymi w życiu społecznym

- wykreowanie u wychowanka „koncentracji uwagi”

Zadania do realizacji

1. W przedszkolu/szkole:

- zapewnienie specjalistycznych zajęć mających na celu pomoc psychologiczno-pedagogiczną

- wyuczenie u wychowanka i jego opiekunów umiejętności współdziałania w życiu

1. Rodzinie

- określenie zadań i obowiązków członków rodziny

- motywowanie rodziców do współpracy ze szkołą

- stały kontakt rodzica z wychowawcą klasy, nauczycielami i specjalistami prowadzącymi zajęcia

1. Środowisku lokalnym

- zapewnienie kontaktu z grupą rówieśniczą i dostosowanie wychowanka do panujących tam reguł

- praca z wykwalifikowaną w tym celu kadrą, która ma służyć nie tylko pomocą ze strony emocjonalnej ale i również pomocą w osiągnięciu jak najlepszych efektów nauczania

- wykształcenie u uczucia przynależności narodowej i państwowej (nauka pełnienia obowiązków w tym zakresie)

Formy wsparcia:

*Terapia zajęciowa,

*Wsparcie w realizacji spraw życiowych (celem tej formy jest udzielanie wsparcia w wykonywaniu ról i zadań życiowych, a także kształtowanie kompetencji i poczucia wpływu na własne życie).

* Aktywność kulturalno-oświatowa (ta forma stwarza warunki do kształtowania gustów, nawyków kulturalnych. Kształtuje u osób z niepełnosprawnością intelektualną poczucie przynależności społecznej).

Instytucje udzielające wsparcia

1. Informacja Działu Opieki nad Osobami Starszymi i Niepełnosprawnymi (sprawy dot. PFRON): Ruda Śląska ul. Markowej 20, parter, pokój nr 4a

2. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna 41-705 Ruda śląska ul. Chrobrego 6

3. Stowarzyszenie Rodzin Osób Niepełnosprawnych ''Nadzieja Ruda Śląska 3 Godula ul. Stara 25a/4

4. Stowarzyszenie "DAJ SZANSĘ" Pomocy Dzieciom i Osobom Kalekim – Niepełnosprawnym ul. Wojska Polskiego 22, 42-400 Zawiercie

Monitorowanie realizowanego wsparcia (metody, formy)

- hospitacja,

- rozmowa z psychologiem szkolnym,

- sprawozdanie z zajęć na piśmie,

- zapisy w dzienniku lekcyjnym, dokumentujące czy dane zajęcia się odbyły,

- sprawdzanie czy dzieci są nauczone wykonywania zadań życiowych, np.: mycie buzi, zębów, zrobienie śniadania,

- organizacja zabawy dla dzieci w sposób taki, aby żadne z dzieci nie czuło się pokrzywdzone.