Profilaktyka drugorzędowa

Profilaktyka drugorzędowa

Miśkiewicz Justyna

Edukacja wczesnoszkolna z terapią wczesnoszkolną

Co to jest profilaktyka?

Profilaktyka-jest to nauka zajmująca się niepożądanym zachowaniom wychowanków.

Profilaktyka uzależnień- dotyczy sposobów zapobiegania różnego rodzaju uzależnień tj.: alkoholizm, narkomania, uzależnienie od Internetu, gier komputerowych, telefonów komórkowych, przemocy, agresji itp.

PROFILAKTYKA – to ciągły proces, który dostarcza osobom, grupom społecznym i organizacjom sposobności do:

PROFILAKTYKA

TO ZAPOBIEGANIE

PROBLEMOM

ZANIM ONE WYSTĄPIĄ !!!

STARY PODZIAŁ POZIOMÓW PROFILAKTYKI

PROFILAKTYKA

PIERWSZORZĘDOWA

Adresaci: grupy niskiego ryzyka, szerokie nie zdiagnozowane populacje

Cele:

promocja zdrowego stylu życia

zmniejszenie ryzyka wystąpienia problemów

Przekaz: „Poczekaj!”

PROFILAKTYKA

DRUGORZĘDOWA

Adresaci: grupy zwiększonego ryzyka /po inicjacji/

Cele:

powstrzymanie rozwoju istniejących zaburzeń

umożliwienie wycofania się

Przekaz: „Wycofaj się!”

PROFILAKTYKA

TRZECIORZĘDOWA

Adresaci: grupy ryzyka zaktualizowanego/uzależnieni/

Cele:

powstrzymanie rozwoju istniejących zaburzeń i problemów

umożliwienie powrotu do społeczeństwa

Przekaz: „Ogranicz!”

NOWY PODZIAŁ POZIOMÓW PROFILAKTYKI

PODZIAŁ

TRADYCYJNY

NOWY PODZIAŁ
PROFILAKTYKA PIERWSZORZĘDOWA

PROMOCJA ZDROWIA PSYCHICZNEGO

PROFILAKTYKA UNIWERSALNA

PROFILAKTYKA DRUGORZĘDOWA

PROFILAKTYKA SELEKTYWNA

PROFILAKTYKA WSKAZUJĄCA

PROFILAKTYKA TRZECIORZĘDOWA

LECZENIE, READAPTACJA SPOŁECZNA

POSTREHABILITACJA

Profilaktyka drugorzędowa

Profilaktyka drugorzędowa ma na celu ujawnianie osób o najwyższym ryzyku dysfunkcjonalności oraz pomaganie im w redukcji tego ryzyka (a więc zapobieganie rozwojowi zaburzeń). Oddziaływanie profilaktyczne ma szczególne znaczenie w odniesieniu do dzieci i młodzieży w okresie dorastania (10 – 18 lat). Jest to okres budowania pomostu od dzieciństwa do dorosłości.

To takie zachowania, które zwiększają prawdopodobieństwo pojawienia się niekorzystnych psychologicznych, społecznych i zdrowotnych konsekwencji , a więc zaburzających prawidłowy rozwój. Są to m.in. :

Powyższe zachowania przy braku ich zahamowania – pociągają za sobą inne.

• ograniczenie głębokości i czasu trwania dysfunkcji

• umożliwienie wycofania się z zachowań ryzykownych.

Adresowana jest do grupy podwyższonego ryzyka. Celem działań jest ograniczanie głębokości i czasu trwania dysfunkcji, umożliwienie wycofania się z zachowań ryzykownych (np. poradnictwo rodzinne i indywidualne, socjoterapia). Poprzez różne działania przekazuje się młodzieży komunikat: WYCOFAJ SIĘ (dopóki jeszcze możesz ).

Programy drugorzędowe adresowane są do małych grup dzieci, młodzieży przeżywającej liczne trudności. Organizowane są np. grupy socjoterapeutyczne, które dzieciom zaniedbanym wychowawczo umożliwiają lepsze przystosowanie się do wymogów życia społecznego. Ponieważ zachowanie dziecka jest najczęściej reakcją na sytuację domową i szkolną, niezwykle ważne jest równoczesne oddziaływanie na rodzinę i szkołę.

W profilaktyce drugorzędowej realizatorami działań są przede wszystkim psychologowie i socjoterapeuci. Działania profilaktyczne prowadzone są w szkołach, poradniach, itp.

METODY I FORMY PRACY

Atrakcyjność i efektywność programów profilaktycznych jest większa jeśli spełniane są kryteria nowoczesnego kształcenia, do których należą:

Ważny jest również element twórczy w programie, uczestnictwo i podmiotowość uczestników.

Dobry program dba o zadowolenie z uczestnictwa w nim poprzez stosowanie możliwie, angażujących metod pracy. Cenne mogą być elementy pedagogiki zabawy. Cenne jest również kształtowanie w możliwie szerokim zakresie ważnych umiejętności życiowych poprzez trening i doświadczenia praktyczne.

Przykładowe metody do pracy to:

Działania profilaktyki drugorzędowej:

· informacyjne – ich celem będzie dostarczenie adekwatnych informacji na temat skutków zachowań ryzykownych i tym samym umożliwienie dokonywania racjonalnego wyboru, ukierunkowane są one na zmianę postaw, a co za tym idzie zmianę zachowań,

· edukacyjne – ich celem będzie pomoc w rozwijaniu ważnych umiejętności psychologicznych

i społecznych, przydatnych, korzystnych a nawet niezbędnych do tego, by odbiorcy byli w stanie

sami lepiej radzić sobie z zagrożeniem (umiejętności nawiązywania kontaktów z ludźmi, radzenia sobie ze stresem, rozwiązywania konfliktów, opierania się naciskom ze strony otoczenia itp.),

· alternatywne – ich celem będzie pomoc w zaspokojeniu ważnych potrzeb (np. sukcesu,

przynależności) oraz osiąganie satysfakcji życiowej przez stwarzanie możliwości zaangażowania się w działalność pozytywną (artystyczną, społeczną, sportową itp.),

· interwencyjne – celem tych działań będzie pomoc osobom mającym trudności w identyfikowaniu i rozwiązywaniu ich problemów oraz wspieranie w sytuacjach kryzysowych .

"znajdujesz to, czego szukasz, tracisz to, co zaniedbujesz" !!!


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ćw 4 Profil podłużny cieku
Profilaktyka nowotworowa
profilaktyka przeciwurazowa
Niezawodowa profilaktyka poekspozycyjna
profilaktyka nadcisnienia(2)
PROFILAKTYKA ZDROWIA
Profilaktyka przeciwzakrzepowa w chirurgii ogólnej, ortopedii i traumatologii
Profilaktyka poekspozycyjna zakażeń HBV, HCV, HIV
PROFILAKTYKA PREWENCJA A PROMOCJA ZDROWIA
Rodzina w systemie profilaktyki na szczeblu lokalnym
Profilaktyka wirusowa dla uczniów
Zastosowanie probiotyków i prebiotyków w profilaktyce i leczeniu ppt
Profilaktyka powikłań zakrzepowo zatorowych
sprzet lab profilografy

więcej podobnych podstron