prawo finansowe
wykłady
WYKLAD 1
finanse- zjawiska związane z gromadzeniem i wydatkowaniem środków pieniężnych, immanentnie związane z pieniądzem zjawisko finansowe
zjawisko finansowe- zjawisko pieniężne, w którym pieniądz jest w ruchu
zjawisko pieniężne > zjawisko finansowe
finanse publiczne
definicje
są to publiczne zasoby pieniężne, operacje tymi zasobami oraz normy prawne je regulujące
jest to wyraz stosunków społecznych i ekonomicznych powstających trakcie nieustannych, dynamicznie ujętych procesów gromadzenia dochodów i przychodów oraz dokonywania wydatków i rozchodów na cele publiczne
finanse publiczne a finanse prywatne
finanse publiczne | finanse prywatne |
---|---|
równowaga finansów publicznych przemieszczanie zasobów publicznych zdominowane przez interwencje państwa wyznaczone przez władze publiczne | równowaga finansów prywatnych i przemieszczanie zasobów prywatnych, kształtowanie głownie przez prawa gospodarki rynkowej |
przynajmniej jeden z podmiotów uczestniczących stosunkach finansowych jest podmiotem prawa publicznego(wyposażony w atrybut władzy, państwo) | podmioty uczestniczące w stosunkach finansowych SA podmiotami prawa prywatnego lub podmiotami z nimi zrównanymi (banki państwowe, spółki SP) |
możliwość władczego wiążącego kształtowania sytuacji prawnej jednego podmiotu (podporządkowany) przez inny (nadrzędny) w celu zapewnienia dochodów władzy publicznej | równorzędny charakter stosunków prawnych |
związane z realizacją interesu publicznego | zasadniczo związane z realizacja interesu prywatnego, indywidualnego (wyjątek- finanse fundacji lub niektórych stowarzyszeń) |
koncentracja zasobów publicznych | rozdrobnienie zasobów prywatnych, operacje nie mają decydującego wpływu na kształtowanie się równowagi finansowej państwa |
wysoki stopień reglamentacji prawnej (szczegółowa regulacja dotycząca źródeł dochodu, sposobu wydatkowania środków pieniężnych oraz organizacja zasobów pieniężnych) – w postaci norm prawnych kształtujących instytucje finansowoprawne jak i norm prawnych wynikających z planów finansowych | funkcjonują głównie w ramach uregulowań prawa prywatnego, niektóre ich aspekty w ogóle nie podlegają reglamentacji prawnej (np. sposób przeprowadzania rozliczeń pieniężnych pomiędzy nieprzedsiębiorcami) |
mogą mieć charakter scentralizowany (finanse państwa) jak i zdecentralizowany (finanse województw, powiatów, gmin) | charakter zawsze zdecentralizowany |
wyrażone w pieniądzu | obrót pieniądzem |
większy zakres | węższy zakres |
system finansowy (s.f.)
system finansowy - jest to całokształt uporządkowanych wewnętrznie instytucji finansowoprawnych, funkcjonujących danym państwie i regulujących gospodarkę finansową określonej kategorii podmiotów działających na jego terytorium (s.f. państwa, s.f gminy, s.f. spółdzielni, s.f. spółki akcyjnej)
instytucje finansowoprawne - stworzone przez normy prawne pewne zespoły spełniające określoną funkcje wobec finansów, np. podatek, budżet
gospodarka finansowa
gospodarka finansowa - jest to ogól czynności uczestników stosunków finansowych, których treścią jest gromadzenie i wydatkowanie środków pieniężnych, jak również planowanie i organizacja posiadanych zasobów pieniężnych (np. tworzenie funduszy wewnętrznych wprowadzających samoograniczenie w działalności danego podmiotu- działalności finansowej)
WYKLAD 2
instytucje objęte systemem finansowym
służące gromadzeniu przez państwo/gminę środków pieniężnych (podatki, opłaty, cła); funkcja dwoista
służące wydatkowaniu środków pieniężnych przez państwo/gmine (dotacje, wynagrodzenia, stypendia); funkcja dwoista, tzn. mechanizm danej instytucji finansowo prawnej, mamy do czynienia z gromadzeniem i wydatkowaniem (zarazem)
służące organizacji zasobów pieniężnych państwa/gminy (budżet, fundusze celowe)- zespoły prawnie określonych zasad regulujących postępowanie ze środkami uzyskiwanymi przez dany podmiot ze źródeł jego przychodów oraz podejmowanych decyzji w sprawie dokonywanych wydatków
jest wiele budżetów!!!
funkcje finansów publicznych
funkcja fiskalna (podstawowa)- dostarczanie podmiotom publicznym (państwu, jednostkom samorządy terytorialnego) środków finansowych na realizacje ich zadań
funkcja redystrybucyjna (rozdzielcza)- przenoszenie wartości ze sfery produkcyjnej do nieprodukcyjnej, gromadzenie środków finansowych przez określony fundusz (najczęściej budżetowy) i rozdzielania ich określonym podmiotom (w płaszczyźnie przedmiotowej)
funkcja stymulacyjna- oddziaływanie na stosunki społeczne, w szczególności gospodarcze, zachęcanie lub zniechęcanie do określonych rodzajów aktywności
funkcja ewidencyjno-kontrolna (informacyjna)- wyciąganie pewnych wniosków stanie gospodarki państwa dzięki rejestracji i analizie zjawisk finansowych, kontrola przebiegu procesów gospodarczych za pomocą analizy kształtowania się przepływów finansowych
prawo finansowe
- „dyscyplina pogranicza” o charakterze interdyscyplinarnym
- przedmiot regulacji- gospodarka finansowa państwa (działalność finansowa)
działy prawa finansowego
prawo budżetowe
prawo finansowe samorządu terytorialnego
prawo podatkowe
prawo celne (daniowe, dochodowe)
publiczne prawo bankowe
prawo dewizowe
międzynarodowe prawo finansowe
prawo rynku finansowego
prawo ubezpieczeniowe
prawo walutowe
źródła prawa finansowego
konstytucja
ratyfikowane umowy międzynarodowe
ustawy
akty wykonawcze
prawo miejscowe
-zwyczaj nie jest źródłem prawa finansowego
normy konstytucyjne dotyczące finansów publicznych
bezpośrednio i wyłącznie art. 84, 89, 118, 123, 167, 168, 171 ust.2, 190, 204, 216-227
odnoszące się zarówno do finansów publicznych jak i do innych zjawisk społecznych i gospodarczych, art. 87-94, 118-124, 125, 173-201, 202-207 (dot. tybu uchwalania ustaw)
wywołujące lub mogące wywołać określone skutki w dziedzinie finansów publicznych uwagi na zakres ich stosowania, art. 67, 69, 70 ust.1 i 2, 74 ust.1, 75 ust.1, 77 ust.2, 176 ust.1|
dotyczące podstaw (ogólnych) zasad treści (wartości) prawa, które mogą bezpośrednio wpływać na kształt prawa finansowego jego wykładnie oraz na finanse publiczne- przez przyjęcie przez TK lub doktrynę, art. 2 w szczególności
WYKLAD 3
administracja finansów publicznych
Skarb państwa
państwo jako podmiot stosunków cywilnoprawnych oraz państwo jako podmiot uprawnień organizacyjnych wobec państwowych osób prawnych
złożona szczególna osoba prawna składająca się z wielu jednostek organizacyjnych działających na rożnych szczeblach zarządzania majątkiem państwowym
instytucja dysponująca majątkiem i prowadząca działalność finansową oraz gospodarczą, a w szczególności polegająca na dokonywaniu wydatków i gromadzeniu dochodów
reprezentowany jest w głównej mierze przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa i ministra właściwego do spraw finansów publicznych (skupiają podstawowe kompetencje finansowe i majątkowe SP)
pojęcia SP i budżetu nie są tożsame:
SP- mienie państwowe (zasoby)
Budżet- strumienie środków pieniężnych
administracja finansów publicznych:
zorganizowany zespól organów, osób i jednostek organizacyjnych, któremu powierza się wypelnianie zdań państwa albo samorządu terytorialnego terytorialnego w dziedzinie gromadzenia i wydatkowania publicznych środkow pieniężnych (kierowania lub wykonywania działalności finansowej)
element w strukturze organów państwa i samorządów terytorialnych
organy zarządzające finansami publicznymi
kompetencje:
programowanie finansów publicznych (RM)
projektowanie (RM, Min. Fin.) i tworzenie prawa finansowego (Sejm, Min. Fin., Rada Gminy)
planowanie finansowe
organizacja i kierowanie wykonawstwem planowych zadań finansowych
kontrola finansowa (NIK)
organy finansowe:
wykonują zdania państwa i samorządu terytorialnego związane z konkretyzacją indywidualnych uprawnień i obowiązków prawnofinansowych podmiotów biernych stosunków prawnofinansowych
wydają indywidualne akty finansowe (urząd skarbowy wydaje decyzje), są to organy wyłącznie powołane do realizacji prawa finansowego publicznego TWORZĄ RESORT FINANSÓW
Minister Finansów (teka Min. Fin. + (często) teka premiera)
- ds. budżetu państwa
- ds. finansów publicznych
- ds. instytucji finansowych
formy realizacji działań zadań Ministra Finansów
funkcje analityczne- wykonywanie analiz, ocen i składanie sprawozdań z funkcjonowania finansów publicznych
funkcje projektowania polityki finansowej- inicjowanie i projektowanie (nie prowadzenie!!!- RM) polityki państwa w zakresie finansów publicznych; współudział w kształtowaniu polityki społeczno- gospodarczej
działania planistyczne- opracowywanie projektu ustawy budżetowej oraz bilansu finansów sektora publicznego bilansu należności i zobowiązań SP
aktywność legislacyjna- minister finansów nie jest podmiotem tworzącym prawo w formie ustaw!!!- opracowywanie rządowych projektów ustaw z dziedziny finansów publicznych oraz opiniowanie projektów ustaw i aktów wykonawczych tej dziedziny
zadania kontrolne i nadzorcze- organizacja aparatu skarbowego i kontroli skarbowej oraz sprawowanie nadzoru nad nimi; sprawowanie nadzoru nad administracja celną i nadzoru właścicielskiego nad bankami państwowymi oraz nadzoru dewizowego; organizacja systemu rachunkowości i sprawozdawczości finansowej oraz dyscypliny finansów publicznych
pełnienie roli organu podatkowego (w sytuacjach ściśle określonych w ustawie)
reprezentowanie SP w sprawach nie zastrzeżonych dla innych organów
WYKLAD 4
Budżet państwa
definicja
Budżet- szczegółowy plan finansowy zawierający zestawienie liczbowe przewidywanych dochodów i granic wydatków ustalonych na określony okres w przyszłości , posiadający określoną formę prawna (ustawa lub uchwala)
Zasady budżetowe (nie są przepisami prawa) – są to postulaty nauki, formułowane przez doktryny, pod adresem ustawodawstwa i praktyki, dotyczące prawidłowej organizacji i funkcjonowania gospodarki budżetowej, w celu optymalnej realizacji jej zadań
Stosunek zasad budżetowych do prawa budżetowego praktyki budżetowej
Zasada budżetowa postepowanie podmiotów
Zasada budżetowa przepis prawa
Przepis prawa praktyka budżetowa
1. zasada powszechności (zupełności; budżetowania brutto)
a) treść
postulat aby budżet obejmował wszystkie dochody i wydatki państwa; wszystkie jednostki sektora finansów publicznych wchodziły do budżetu państwa całością swoich dochodów i wydatków ( w pełnych kwotach); określa zakres budżetu w ujęciu podmiotowym (odnosi się do sektora finansów publicznych rozliczających się z budżetem zgodnie z zasada powszechności)
jednostki budżetowe- stos. zasadę powszechności- finansowane z finansów publicznych całość dochodów przekazuje budżetowi
b) prawo i praktyka
ograniczona z uwagi na wymogi operatywności i efektywności działania- formy budżetowania netto w publicznej gospodarce budżetowej - zakłady budżetowe, środki specjalne, gospodarstwa pomocnicze, fundusze celowe
zakłady budżetowe- koszty działalności pokrywają z własnych dochodów i odprowadzają tylko nadwyżkę (nie jest os. prawną)- mogą otrzymywać dotacje
2. zasada jedności formalnej
a) treść
postulat, aby jeden budżet ujmowany był w jeden akt prawny
b)prawo i praktyka
odstępstwo poprzez ustalanie kilku różnych budżetów (np. budżety jednostek samorządu terytorialnego; budżety załącznikowe)
3.zasada jedności materialnej
a) treść
postulat zorganizowania budżetu na zasadzie jednej puli środków, której całość dochodów przeznaczona jest na całość wydatków; unikanie łączenia- logicznego i finansowego- dochodów budżetowych konkretnych źródeł z określonymi kierunkami wydatkowania (ujecie przedmiotowe budżetu)
b) prawo i praktyka
alternatywa- przeznaczenie konkretnych dochodów na konkretne wydatki; funduszowanie: środki pochodzące z określonych źródeł, przeznaczone na określone cele (fundusze celowe, środki pochodzące ze źródeł zagranicznych)
4. zasada szczegółowości
a) treść
postulat, aby budżet był uchwalany ze szczególnym podziałem dochodów i wydatków; takie usystematyzowanie dochodów i wydatków aby właściwiej wyrażały działania rządu, pozwalając na ocen€ tej działalności przez parlament
b) prawo i praktyka
narządzie- klasyfikacja budżetowa i określone prawnie zasady podziału dochodów i wydatków budżetowych, system jednostek klasyfikacyjnych mających formę podziałek budżetowych
!wyjątek! - prowizorium budżetowe (budżet tymczasowy z ogólnie ustalonymi kwotami dochodów i wydatków)
5. zasada roczności
a) treść
postulat mroczności planowania budżetowego (ograniczenie władzy wykonawczej na rzecz ustawodawczej)
wada- ogranicza pełne i elastyczne wykonywanie budżetu i realizacji ekonomicznych funkcji budżetu, swobodę prowadzenia sprawnej polityki gospodarczej i społecznej
6. zasada równowagi
a) treśc
postulat takiego ukształtowania wydatków, aby nie przekraczały wysokości dochodów, tzn. nie wystąpił deficyt budżetowy
b) prawo i praktyka
w klasycznej wersji w zaniku zastępowana teorią systematycznego deficytu, teoria budżetu cyklicznego, teorią impasu
deficyt działa inflacjogennie!
WYKLAD 5
7. zasada jawności (zasada ogólna finansów publicznych)
a) treść
postulat, aby budżet był ujawniany obywatelom w fazie planowania, uchwalania, wykonywania oraz poddanie ograniczonej kontroli operacji finansowych objętych tajemnicą państwową
b) prawo i praktyka
wyraża się w wielu aspektach (otwartości obrad nad projektem budżetu, publikowaniu ustawy budżetowej itp.)
8. zasada przejrzystości
a) treść
postulat uporządkowania dochodów i wydatków budżetowych w odpowiednim systemie podziałek, dzięki stosowaniu klasyfikacji budżetowej
b) prawo i praktyka
narzędzia- jednolite kryteria klasyfikacji, jasne i jednolite zasady rachunkowości i sprawozdawczości budżetu oraz czytelne i logiczne zasady konstrukcji budżetu
charakter prawny budżetu
postanowienia budżetu nie są skierowane do nieskończenie wielu adresatów co do których powstanie stan faktyczny; postanowienia budżetu są skierowane do ściśle określonych wykonawców; postanowienia budżetu mogą być wykonywane tylko raz! <konkretny adresat, konkretny cel>- normy planowe
dochody- nie mają charakteru normatywnego (mocy wiążącej)- są to prognozy
wydatki- postanowienia po stronie wydatków mają charakter wiążący (w ustawie wynika upoważnienie do wykonywania wydatków przez dysponentów ramach nieprzekraczalnego limitu
niemożliwe jest dochodzenie roszczeń przez dysponentów!
!wyjątek! - jednostki samorządu terytorialnego mają prawo dochodzić subwencji ogólnych i dotacji na realizację zadań zleconych
fundusze celowe (zaprzeczenie jedności materialnej)
- są to formy organizacji publicznych zasobów pieniężnych (obok instytucji budżetu)
- zawiązanie dochodów ze ściśle określonych źródeł wydatkami na ściśle określone cele
Budżet | Fundusz |
---|---|
Urządzenie uniwersalne gromadzące dochody z różnych źródeł umożliwiające wydatkowanie zgromadzonych zasobów na różne cele- bez względu na to z jakich źródeł i w jakich proporcjach zasoby powstają | Urządzenia wyspecjalizowane służące finansowaniu wąskiej grupy celów w oparciu o zasoby gromadzone z niewielkiej grupy źródeł |
fundusze celowe: przesłanki zaliczenie do funduszy celowych na podstawie art. 22 ustawy o finansach publicznych
- utworzone w drodze ustawy przed dniem 01.01.1999
- publiczny charakter dochodów i wydatków funduszu
- realizacja zadań państwa lub zadań jednostek samorządy terytorialnego
podział funduszy celowych
1) kryterium status prawny
fundusz celowy posiadający osobowość prawną- np. NFOS i GW, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
fundusz celowy nie tworzący odrębnej struktury podmiotowej- forma organizacyjna zasobów pieniężnych zarządzana przez wskazany w ustawie organ państwowy FUS
2) kryterium powiązanie z budżetem
fundusze autonomiczne- brak możliwości transferu środków z budżetu do funduszu lub odwrotnie, odrębność finansowa (ale nie funkcjonalna) np. NFOS i GW, FGŚP, Fundusz Promocji Twórczości
fundusze powiązane finansowo z budżetem- możliwość dotowania ich z budżetu i przekazywania nadwyżek zasobów ponad potrzeby do budżetu, np. FUS, Fundusz Pracy
fundusze wewnątrzbudżetowe- szczególna konstrukcja prawna samego budżetu, dopuszczalność finansowania jednego z celów jedynie w takich granicach w jakich osiągane są wpływy z określonego źródła dochodów budżetowych (brak odrębności funduszu z nazwą, wskazanymi dysponentami zasobów itp.)
3) kryterium wewnętrzna konstrukcja
fundusze scentralizowane- tworzą jednolite konstrukcje a ich zasoby znajdują się najczęściej w dyspozycji określonego ministra jako wykonawcy plany finansowego np. Fundusz Pracy
fundusze zdecentralizowane- stanowią zespoły jednorodzajowych funduszy znajdujących się w dyspozycji np. poszczególnych wojewodów bądź tworzą zespól składający się z funduszu centralnego i funduszy zarządzanych przez np. wojewodów lub jednostki samorządu terytorialnego, np. Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (FOŚiGW)
WYKLAD 6
Dług publiczny / deficyt budżetowy
Regulacje konstytucji RP dotyczące długu publicznego
obowiązek ustawowy dla problematyki emisji papierów wartościowych przez Skarb Państwa, zaciągania pożyczek oraz udzielania gwarancji i poręczeń finansowych przez państwo (art. 216, ust. 2 i 4)
bezwzględny zakaz zaciągania pożyczek lub udzielania gwarancji i poręczeń finansowych w następstwie których państwowy dług publiczny przekroczy 3/5 (60%) wartości rocznego produktu krajowego brutto (art. 216 ust. 5)
obowiązek ustawowy dla sposobu obliczania wartości rocznego produktu krajowego brutto oraz państwowego długu publicznego (art..216, ust. 5)
XII 2002 | XII 2003 | |
---|---|---|
dług Skarbu Państwa - krajowy - zagraniczny |
42,0% PKB 28% PKB 13,9% PKB |
46,5% PKB 30,8% PKB 15,7% PKB |
państwowy dług publiczny | 45,1% PKB | 50,2% PKB |
państwowy dług publiczny powiększony o przewidywane wypłaty z tytułu poręczeń i gwarancji |
46,7% PKB | 51,6% PKB |
Regulacje konstytucji RP dotyczące długu publicznego i deficytu
Zakaz zwiększania wydatków lub ograniczenia dochodów planowanych przez RM, których skutkiem jest ustalenie przez Sejm większego deficytu budżetowego niż przewidziany w projekcie ustawy budżetowej (art. 220 ust. 1)
Regulacje konstytucji RP dotyczące długu publicznego
Obowiązek inicjatywy ustawodawczej w zakresie ustawy o zaciąganiu długu publicznego oraz ustawy o udzielaniu gwarancji finansowych przez państwo wyłącznie dla RM (art. 221)
Zakaz pokrywania deficytu budżetowego NBP (art. 220 ust. 2)
Państwowy dług publiczny
Nominalne zadłużenie podmiotów sektora finansów publicznych ustalone po wyeliminowaniu przepływów finansowych pomiędzy podmiotami należącymi do tego sektora (art. 9 ust. o fin. publ.)
państwowy dług publiczny = dług SP + dług sektora samorządowego + dług pozostałych
podmiotów sektora finansów publicznych
dług publiczny a deficyt budżetowy
dług publiczny(dotyczy okresy wieloletniego) = skumulowane deficyty budżetowe (związane z okresem rocznym) + zróżnicowane zobowiązania pozaplanowe zaciągnięte przez podmioty sektora finansów publicznych
saldo budżetowe
dochody (ustalone dla okresu rozliczeniowego, np. 1 rok) – wydatki budżetowe (ustalone dla okresu rozliczeniowego
saldo budżetowe >0 nadwyżka budżetowa
saldo budżetowe <o deficyt budżetowy
deficyt budżetowy
ujemna różnica pomiędzy dochodami a wydatkami państwa (art. 64 ust o fin. publ.) bądź budżetów jednostek samorządu terytorialnego (art. 112 ust. 1 ust. o fin. publ.)
deficyt sektora finansów publicznych
ujemna różnica miedzy dochodami publicznymi, powiększonymi o bezzwrotne środki pochodzące z budżetu UE oraz ze źródeł zagranicznych a wydatkami publicznymi w danym okresie rozliczeniowym (art. 7 ust. o fin. publ.); ustala się po wyeliminowaniu przepływów finansowych pomiędzy podmiotami tego sektora
deficyt budżetowy
dochody, wydatki (operacje definitywne) nie są równe przychodom i rozchodom (operacje nie ujmowane przy obliczaniu wielkości deficytu -> do pokrywania deficytu budżetowego)
źródła przychodów pokrywających deficyt
źródła przychodów pokrywających deficyt | deficyt budżetu państwa | deficyt budżetu jednostek samorządu terytorialnego |
---|---|---|
sprzedaż papierów wartościowych | skarbowych (emitowanych przez SP) | komunalnych |
kredyty zaciągnięte w bankach | krajowych i zagranicznych | krajowych i zagranicznych |
Pożyczki | + | + |
prywatyzacja majątku | SP | jednostek sam. teryt. |
nadwyżka budżetowa z lat ubiegłych | + | + |
wolne środki jako nadwyżka środków pieniężnych na rachunku bieżącym budżetu jednostki samorządu terytorialnego, wynikająca z rozliczeń kredytów pożyczek z lat ubiegłych | - | + |
Skarbowy papier wartościowy- papier wartościowy, w którym SP stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela takiego papieru i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia, które może mieć charakter pieniężny (emitowane wyłącznie przez Min. Fin.) lub niepieniężny (emitowane przez Min. SP); emitowane w granicach limitu zadłużenia określonego w ustawie budżetowej
Bon skarbowy- krótkoterminowy papier wartościowy oferowany do sprzedaży w kraju na rynku pierwotnym z dyskontem (tj. poniżej wartości nominalnej) i wykupywanym według wartości nominalnej po upływie okresu, na jaki został wyemitowany (krótszym niż rok)
Rynek pierwotny- sprzedawcą remitent (transakcja miedzy remitentem a pierwszym nabywcą)
Dyskonto- w treści ustawy jest ustalona cena a sprzedawana po niższej cenie; różnica miedzy obniżoną wartością emisyjna a wartością nominalną (zysk nabywcy bonu skarbowego)
Obligacja skarbowa- długoterminowy papier wartościowy oferowany do sprzedaży w kraju lub zagranicą oprocentowany w postaci dyskonta lub odsetek, może być sprzedawane z dyskontem, wg wartości nominalnej lub powyżej wartości nominalnej, a następnie wykupywane po upływie określonego termin, nie krótszego niż rok
Skarbowy papier oszczędnościowy- skarbowy papier wartościowy oferowany do sprzedaży wyłącznie krajowym osobom fizycznym np. obligacje oszczędnościowe
Euroobligacje- obligacje, których sprzedaż prowadzona jest poza państwem waluty jej denominacji i nie podlega regulacjom prawnym dotyczącym emisji papierów wartościowych obowiązującym w państwie, na terenie którego jest sprzedawana
WYKLAD 9
Budżet Unii Europejskiej
1) budżet ogólny UE- geneza
powstał w 1965r. w wyniku długotrwałych procesów integracyjnych budżetów wspólnot: budżetów EWWiS, budżetu EWG oraz budżetu Euratom
w 2002 r. nastąpiło połączenie tych budżetów
2) budżet ogólny UE- rola
podstawowe źródło finansowania działalności UE odzwierciedla prawie całokształt (ponad 95%) dochodów i wydatków dokonywanych przez UE
3) budżet ogolny UE- definicja
plan finansowy działalności Wspólnot Europejskich obejmujący przewidywane dochody ni wydatki w okresie rocznym, opracowywany i wykonywany przez Komisje Europejską i podlegle jej podmioty, podlegający okresowej autoryzacji przez Rade i Parlament Europ.
4) budżet ogólny UE- forma organizacji publicznych zasobów pienieżnych
cechy obciążeń na rzecz budżetu
powszechność (dotyczy wszystkich państw UE)
przymusowość (organy są zobowiązane do ściągania przymusem należnych świadczeń)
bezzwrotność (wkłady raz wpłynąć do budżetu nie podlegają zwrotowi)
nieekwiwalentnośc (brak wzajemnego bezpośredniego świadczenia ze strony WE)
5) budżet ogólny UE- ponadpaństwowość
- wyposażony we własne źródła dochodów, które wcześniej były źródłami dochodów budżetów państw członkowskich
- wydatki budżetowe dokonywane są na terenach wszystkich państw czlonkowskich WE
- budżet jest projektowany, uchwalany i wykonywany przez instytucje WE (niezależnie od władz publicznych państw czlonkowskich)
6) budżet ogólny UE- charakter prawny
nieokreślony akt prawny nie upoważnia do nakładania ciężarów podatkowych na konkretnych podatników i wydatkowania środków budżetowych na określone cele (konieczne odpowiednie akty wykonawcze do budżetu: decyzje, dyrektywy)
7) budżet ogólny UE- funkcje
fiskalna-
służy WE gromadzeniu środków pieniężnych wysokości wystarczającej na pokrycie zaplanowanych wydatków
redystrybucyjna
wtórny podział dochodów państw WE; odbieranie części dochodów państwom członkowskim za pomocą obciążeń fiskalnych, a następnie wydatkowanie zgromadzonych środków zgodnie z ustalonymi kierunkami na terenie państw czlonkowskich (2/3 środków alokowanych w rolnictwie i rozwoju regionalnego)
alokacyjna
- optymalne przemieszczanie czynników produkcji z sektora prywatnego sektora publicznego poszczególnych państw czlonkowskich WE do sektora publicznego WE, a następnie ich podziale w ramach tego ostatniego sektora
- alokacja czynników produkcji dokonywana przez WE w obszarach, obszarach których optymalnej alokacji zasobów nie mogą dokonać ani mechanizmy rynkowe ani państwa członkowskie
stymulacyjna-
- oddziaływanie na określone zjawiska i procesy gospodarcze w skali mikroekonomicznej
- oddziaływanie na decyzje gospodarcze konkretnych przedsiębiorstw w zakresie kierunków i rodzajów działalności preferowanej przez WE za pomocą dotacji, pożyczek, inicjatywy wspólnotowe
informacyjno-kontrolna
- zakres i wielkośc dochodów i wydatków budżetowych dostarcza informacji o zjawiskach społecznych i ekonomicznych zachodzących na terenie WE
- dostarczanie istotnych informacji na temat jakości pracy organów WE odpowiedzialnych za jego projektowanie, uchwalanie i wykonywanie
WYKLAD 8
dyscyplina finansów publicznych
1) obowiązek przestrzegania zasad legalności i gospodarki finansowej
2) zakres podmiotowy odpowiedzialności
osoby fizyczne należące do jednej z dwóch kategorii
pracownicy sektora finansów publicznych, którym powierzono prace związaną z gromadzeniem i wydatkowaniem środków publicznych i oznaczono związany z tym zakres ich obowiązków
dysponenci środków publicznych innym charakterze niż pracownicy sektora finansów publicznych
3) znamiona czynu naruszenia dyscypliny finansów publicznych
umyślne lub nieumyślne
działanie lub zaniechanie
odnoszące się do jednej z postaci zachowań wymienionych w ustawie o finansach publicznych (art. 138)
4) kary za naruszenie dyscypliny finansów publicznych
upomnienie
nagana
kara pieniężna (w wysokości od 1-miesiecznego do 3-miesiecznego wynagrodzenia)
zakaz pełnienia funkcji kierowniczych związanych z dysponowaniem środkami publicznymi na okres od roku do 5 lat
5) postępowanie z sprawach o naruszenie dyscypliny finansów pubbllicznych
ma charakter sporny miedzy rzecznikiem dyscypliny finansów publicznych a obwinionym
Komisja Orzekająca – I instancja (rozpatruje wnioski rzecznika dfp i wysluchuje obwionionego
Główna Komisja Orzekająca przy MF - II instancja
FINANSE SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO
dualizm administracji publicznej
administracja rządowa (państwowa)
szczebel centralny – naczelne i centralne organy administracji państwowej
szczebel wojewódzki – wojewodowie
samorząd terytorialny
samorząd wojewódzki
samorząd powiatowy
samorząd gminny
7) decentralizacja administracji publicznej
odpowiednie nałożenie zdań i kompetencji pomiędzy administracją rządową i samorządy terytorialne lub ewentualnie inne instytucje samodzielnie prowadzące działalność w zakresie administracji publicznej; przekazanie zadań i kompetencji ze sfery administracji rządowej do odpowiedniego szczebla samorządu terytorialnego a także z danego szczebla samorządu do niżej usytuowanej jednostki samorządowej.
8) decentralizacja a dekoncentracja
centralizacja i decentralizacja – w stosunkach pomiędzy państwem a samorządem terytorialnym (ewentualnie w ramach samorządu terytorialnego)
koncentracja i dekoncentracja- zadań lub kompetencji w sferze organizacji administracji; odnosi się do znaczenia i pozycji władz (organów) funkcjonujących ramach danej jednostki administracyjnej
9) finansowanie i nadzór na d realizacją zdań
Zadania samorządu teryt. | Zadania wlasne (służące zaspokojeniu potrzeb wspólnoty samoż.) | Zadania zlecone (zlecone do wykonania i bezpośredniego finansowania przez organy administracji rządowej) |
---|---|---|
Finansowanie | Zasadniczo z dochodów wlasnych oraz z subwencji ogólnej | Z dotacji celowych, przekazywanych przez administracje rządową |
Nadzór nad realizacją | Badanie w oparciu o kryterium legalności | Badanie w oparciu o kryterium legalności, celowości, rzetelności i gospodarności |
10) Finansowanie samorządu terytorialnego
całość stosunków społecznych związanych z gromadzeniem dochodów i dokonywaniem wydatków przez jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki i stowarzyszenia
11) system finansów samorządu terytorialnego
całokształt zasad, instytucji i procedur dotyczących gromadzenia i wydatkowania zasobów pieniężnych jednostek samorządu terytorialnego oraz ich związków i stowarzyszeń, regulowany normami prawa finansowego (prawo finansowe samorządu terytorialnego)
12) konstytucyjne zasady dotyczące finansów samorządu terytorialnego
jednostkom tym zapewnia się udział w dochodach publicznych odpowiesnio do przypadających im zadań
dochodami jednostek są ich dochody własne oraz subwencje ogólne i dotacje celowe z budżetu państwa
źródła dochodów są określone w ustawie
zmiany w zakresie zadań i kompetencji jednostek następują wraz z odpowiednimi zmianami w podziale dochodów publicznych
jednostki maja prawo ustalania wysokości podatków i opłat lokalnych w zakresie ustalonym w ustawie
FINANSE GMIN
źrodła wpływów z budżetu państwa
dochody własne gmin typu fiskalnego
Podatki
rolny
od nieruchomości
leśny
od środków transportowych
od posiadania psów’
od spadków i darowizn
dochody od osób fizycznych, opłaty w formie karty
od czynności cywilnoprawnych
Opłaty
skarbowa
targowa
miejscowa
administracyjna
eksploatacyjna
inne opłaty na podstawie odrębnych przepisów
Udziały w podatkach stanowiących zasadniczo dochody państwa
39,34 PIT
6,71 CIT
dochody własne gmin typu majątkowego
dochody z najmu bądź wydzierżawienia nieruchomości lokali i przedmiotów majątkowych
dochody ze sprzedaży majątku gminy
odsetki od środków finansowych gmin gromadzonych na rachunkach bankowych
odsetki od pożyczek udzielonych przez gminne
dochody uzyskiwane przez jednostki budżetowe gmin oraz wpłaty od zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetu gmin
wpłaty z samoopodatkowania się mieszkańców
spadki, zapisy, darowizny
5% dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami
dochody zewnętrzne gmin
subwencja ogólna
wyrównawcza
równoważąca powiat, gmina
oświatowa
regionalna województwo
dotacje – katalog zamknięty
na zadania zlecone
na finansowanie lub dofinansowanie niektórych zadań własnych
usuwanie bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego, skutków powodzi, osuwisk ziemnych, inne klęski żywiołowe
realizacje zadań wynikających z umów międzynarodowych
może również uzyskać dotacje celowa
ŚRODKI FINANSOWE pochodzące ze źródeł zagranicznych nie podlegające zwrotowi oraz środki pochodzące z UE
PRAWO PODATKOWE
podatki
→ daniny publiczne (← pojęcie szersze i starsze od podatków)
(historycznie: daniny rzeczowe, pieniężne, osobiste → np. obowiązek służby wojskowej)
system prawa podatkowego → szczególne
→ ogólne
- wzajemnie ze sobą powiązane normy, które regulują stosunki społeczne pomiędzy państwem a jednostką, związane z nieekwiwalentnym przesuwaniem środków pieniężnych pomiędzy tymi podmiotami
cele opodatkowania
fiskalne – uzyskanie środków pieniężnych niezbędnych dla pokrycia potrzeb publicznych
gospodarcze – wizja skutków gospodarczych, jakie towarzyszą opodatkowaniu (celowe wykorzystanie podatków do oddziaływania na gospodarkę)
społeczne – racjonalne dopasowanie interesów publicznych i interesów prywatnych
zasada sprawiedliwości podatkowej:
Obejmuje powszechnośc¹, równość opodatkowania²
¹wszyscy wini przyczynić się do pokrywania potrzeb
²w zależności od sytuacji materialnej i możliwości, zdolno9ści świadczenia
podatek → §6 ordynacji podatkowej
charakter jednomyślnego aktu władzy
nieodpłatny = nieekwiwalentny
bezzwrotny – definitywny, nie ma obowiązku jego zwrotu
zasady podatkowe sformułowane przez TK:
zasada wyłączności ustawy w kształceniu obowiązków podatkowych
└art. 217 Konstytucji
zasada powszechności opodatkowania
└art. 84 Konstytucji
zasada równości
└art. 32 Konstytucji
warunki konstytucyjności przepisów wykonawczych:
są wydawane na podstawie wyraźnego, szczegółowego upoważnienia ustawy
są wydawane w granicach upoważnienia ustawy i w celu jego wykonania
nie zmieniają przepisów ustawy, na podstawie której zostały wydane
zasada zakazu retroaktywności pr. podatkowego (lex retro non agit)
zasada zaufania do państwa i stanowienia przezeń prawa
jawność prawa (związane z vacatio legis)
jasność prawa (komunikatywny język)
pewność prawa
zasada praw słusznie nabytych – nie ma charakteru absolutnego; dot. ulg i zwolnień wpływających na nasze decyzje; ma zastosowanie w ograniczonym zakresie
zasada sprawiedliwości podatkowej
zakaz zmian podatków wymienianych w skali roku w trakcie roku podatkowego (zasada wprowadzania przez TK)
zasada zakazu zmiany pr. podatkowego w trybie przewidywanym dla ustawy budżetowej
zasada zgodności z prawem (nie ma podatków bez prawa)
└217 art. Konstytucji
Metody wygasania zobowiązań podatkowych
– zaspokojenie roszczeń wierzyciela podatkowego – efektywne i nieefektywne
efektywne sposoby wygasania zobowiązań podatkowych:
zapłata podatku
forma gotówkowa i bezgotówkowa
sposoby specjalne:
- papierami wartościowymi,
- znakami skarbowymi akcyzy,
- znakami opłaty skarbowej,
- urzędowymi blankietami wekslowymi
pobranie podatku przez płatnika lub inkasenta
potrącenie
→ warunki konieczne do dokonania potrącenia
- wzajemny charakter wierzytelności podatnika wobec SP lub j.s.t.
- bezsporny charakter wierzytelności podatnika wobec SP lub j.s.t.
- wymagalny charakter wierzytelności podatnika wobec SP lub j.s.t.
- powstanie wierzytelności podatnika wobec SP lub j.s.t. z taksatywnie wymienionych tytułów (w Ordynacji Podatkowej)
przeniesienie własności rzeczy lub praw wyjątkowych w zamian za zaległości podatkowe
przejęcie własności nieruchomości lub prawa majątkowego w postępowaniu egzekucyjnym
zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych lub bieżących zobowiązań podatkowych lub zaliczenie zwrotu podatku
nadpłata:
nadpłacony podatek
nienależnie zapłacony podatek
kwoty pobrane przez płatnika nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej
świadczenia pieniężne płatnika lub inkasenta określone w decyzji organu podatkowego jako nienależne lub w wysokości wyższej niż należnej
świadczenie pieniężne osoby trzeciej lub spadkobiercy określonej w decyzji organu podatkowego jako nienależne lub w wysokości wyższej od należnej
odsetki za zwłokę zapłacone na podstawie uchylonej decyzji podatkowej
nieefektywne sposoby wygasania z. podatkowych
umorzenie zaległości podatkowej
zaniechanie poboru podatków art. 22
etapy rozwoju stos. prawnopodatkowego
przedawnienie zobowiązań podatkowych – wygaśnięcie z. na skutek upływu czasu /art. 70/ - jeśli uiścimy po tym terminie możemy żądać zwrotu podatku! jako nienależnie zapłaconego!
PODATEK KATASTRALNY
REFORMA OPODATKOWANIA MAJĄTKU
Obecnie funkcjonujący system opodatkowania nieruchomości reguluje:
ustawa o podatku rolnym
ustawa o podatku leśnym
ustawa o podatkach i opłatach lokalnych
~ mogą być wymierzane jednym nakazem płatniczym
~ ewidencja nieruchomości(regulowana przez ustawę Prawo Gospodarcze i Kartograficzne
podatek rolny
przedmiot- grunty sklasyfikowane w EGiB jako rolne lub grunty zadrzewione na użytkach rolnych
podstawa opodatkowania- dla gruntów gospodarstw rolnych liczba hektarów przeliczeniowych, dla pozostałych liczba hektarów wynikającą z EgiB
jedyna forma opodatkowania rolników nie płacą PIT ani CIT
podatek leśny
przedmiot – grunty leśne sklasyfikowane jako lasy w EgiB
jeżeli las nie jest zajęty na wykorzystanie innej działalności niż działalność leśna podlega podatku od nieruchomości
podstawa opodatkowania-hektar przeliczeniowy
podatek od nieruchomości
przedmiot- grunty, budynki lub ich części(lokale), budowle lub ich części związane z działalnością gospodarcza
podstawa opodatkowania- dla gruntów powierzchnia na podstawie danych z ewidencji gruntów, dla budynków powierzchnia użytkowa, dla budowli wartość ustalona dla potrzeb amortyzacji albo wartość rynkowa + potencjalne korzyści
system podatkowy
tworzą 3 podatki o bardzo podobnym, zbliżonym przedmiocie – szeroko rozumiane nieruchomości
w założeniu podatkowym podatek od nieruchomości ma najszerszy zakres przedmiotowy ponieważ obciąża grunty, budynki i budowle natomiast przedmiotem podatku leśnego czy rolnego są tylko grunty
do końca 2002 roku użytki rolne niespełniające normy obszarowej gospodarstwa rolnego (1ha) obciążali podatek od nieruchomości, obecnie stanowią one przedmiot podatku rolnego
podstawowe etapy wprowadzania katastru
założenie nowoczesnego systemu ewidencyjnego inwentaryzującego nieruchomości pod względem fizycznym i ekonomicznym i prawnym
przeprowadzenie powszechnej taksacji nieruchomości –określenie wartości od której później liczony jest podatek
wprowadzenie podatku od wartości nieruchomości( ad valorem)
podatek katastralny na świecie
podstawą naliczenie podatku to wartość katastralna nieruchomości zbliżoną do wartości rynkowej
grunty podzielone na klasy i sektory( w miastach) które decydują o podstawie opodatkowania- możliwe jest stosowanie przez gminy dodatkowego mnożnika
szacuje się że na świecie właściciele nieruchomości płacą podatek w wysokości 0,5-2 wartości nieruchomości- nie zawsze płaci się podatek od 100% nieruchomości
kataster nieruchomości
metodycznie prowadzona publiczna ewidencja danych o wszystkich nieruchomościach na terytorium danego kraju
to synonim rejestru nieruchomości
zintegrowany system Informacji o Nieruchomościach
3 podsystemy- kataster nieruchomości, nowa księga wieczysta, ewidencja podatkowa
- oraz Integrująca platforma Elektroniczna
podsystemy katastru:
kataster fizyczny- zastąpi EgiB , dane o granicach nieruchomości, mapy, plany, dane dotyczące przeznaczenia i użytkowania
kataster prawny- związany z ustaleniem stanu prawnego nieruchomości, dane o właścicielu, prawach do nieruchomości
kataster fiskalny- system informatyczny gromadzący dane o zobowiązaniach podatkowych związanych z posiadaniem nieruchomości
wartość kastralna nieruchomości
- ustawa o gospodarce nieruchomości
- rozporządzenie o powszechnej taksacji:
wartość ustalona na podstawie oszacowania nieruchomości reprezentatywnych dla poszczególnych rodzajów nieruchomości w danej gminie
wartość nieruchomości ustalona z uwzględnieniem jej charakterystycznych cech np. położenie, rodzaj budynku, wyposażenia w instalację, dane techniczne, stopień zużycia
tabele i mapy transakcyjne zbliżone do cen rynkowych
nie wiadomo jeszcze jakie przedmioty będą upoważnione do prowadzenia powszechnej taksacji
będzie zależna od lokalizacji (strefa podatkowa), powszechnych cech indywidualnych
nie będzie to wartość stała (okresowość powszechnej taksacji np. co 5 lat)
przewidywane efekty
- wzmocnienie finansowe samorządu = odciążenie budżetu państwa
urealnienie wysokości płaconych od nieruchomości podatków – racjonalizacja wykorzystania nieruchomości
poprawa zagospodarowania gruntu, poprawa struktury urbanistycznej miast
szybszy rozwój rynku nieruchomości
publiczny dostęp do rejestru nieruchomości – rękojmia rzetelności informacji – bezpieczeństwo obrotu
MIĘDZYNARODOWE PRAWO PODATKOWE
1) nieograniczony obowiązek podatkowy:
- opiera się na zasadzie rezydencji - opodatkowaniu podatkiem dochodowym w danym państwie podlegają wszystkie dochody uzyskiwane przez osoby mające w tym państwie rezydencję bez względu na miejsce położenia źródeł tych dochodów
miejsce zamieszkania ocenia się według kc
sumuje się dochody uzyskiwane w kraju i za granica i ta suma jest podstawą opodatkowania
certyfikat rezydencji podatkowej- wskazuje gdzie dana osoba płaci podatek od całości dochodu
ograniczony podatek podatkowy:
oparty jest na zasadzie źródła ( która ma charakter uzupełniający w stosunku do rezydencji)- opodatkowaniem podatkiem dochodowym w danym państwie podlegają wszelkie dochody osiągane na terytorium tego państwa bez względu na to czy osiągają je osoby mające w nim rezydencje czy nie
liczy się fakt uzyskania dochodu ze źródła znajdującego się na terytorium danego kraju
podwójne opodatkowanie:
stosowane przez poszczególne państwa do określenia zakresu ich roszczeń podatkowych połączenie zasad rezydencji i źródła prowadzi do nieuchronnej kolizji przepisów podatkowych dwu lub większej ilości państw w zakresie opodatkowania osób osiągających dochody z zagranicy
w sensie prawnym- polega na nałożeniu na tego samego podatnika od tego samego przedmiotu i za ten sam okres porównywalnego podatku przez 2 lub więcej państw
ma zawsze charakter międzynarodowy – może nastąpić tylko wtedy gdy co najmniej 2 państw wysuwają roszczenia pod adresem podatnika z tego samego tytułu
zjawisko negatywne bo obniża dochód
w sensie ekonomicznym-sprowadza się do podwójnego obciążenia podatkiem tego samego przedmiotu ale u dwóch różnych podatników
np. opodatkowanie zysku spółki a potem jeszcze dywidendy u udziałowców spółki
Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
zawierane w danym kraju
najskuteczniejszy środek unikania podwójnego opodatkowania
Polska zawarła ponad 70 takich umów
zwykle są to umowy dwustronne
umowy te są wzorowane na modelowej konkurencji w sprawach podatku od dochodu i majątku opracowanej w 1997 roku przez OECD
istotą umów jest ograniczenie stosowania wewnętrznego prawa podatkowego jednego z państw będących stroną umowy
umowa wskazuje które z państw może opodatkować daną kategorie dochodów tak by nie doszło do podwójnego opodatkowania
Metody służące unikaniu podwójnego opodatkowania:
metoda zwalniania czyli wyłączania podatkowego’
metoda obliczania(zaliczania) tzw. Kredytu podatkowego
różnica miedzy tymi metodami zasadniczo się sprowadza do tego że metoda wyłączania stosowana jest do dochodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu a metoda kredytu podatkowego do podatku od tego dochodu
Ad.1. Metoda wyłączania
państwo rezydencji zwalnia z opodatkowania dochody osiągnięte przez podatnika w innym państwie, następuje wyłączenie ich z podstawy opodatkowania
zwolnienie z progresja- dochody wyłączone z opodatkowania są kumulatywne z innymi dochodami w celu ustalania stawki podatkowej – ale podatku od tej części dochodu się nie pobiera
zwolnienie całkowite
Ad.2.Metoda kredytu podatkowego
w państwie rezydencji podatnika przy ustalaniu podstawy opodatkowania dochodu podatnika pochodzące ze źródeł zagranicznych są łączone z jego dochodami krajowymi
od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się jednak zapłacony przez podatnika w państwie obcym podatek od dochodów zagranicznych
zaliczenie pełne
zaliczenie zwykłe( proporcjonalne) – odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem obliczenia która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą ( w państwie źródła)
unikanie podatku i uchylanie się od opodatkowania
Unikanie- redukcja, ograniczenie obciążeń podatkowych przy pomocy metod u środków dozwolonych przez prawo podatkowe
Uchylenie- polega na podejmowaniu działań zakazanych przez państwo podatkowe a prowadzących do minimalizacji obciążeń podatkowych lub do całkowitej ich eliminacji
raje podatkowe:
ich istotą jest całkowita eliminacja podatków lub ich nieznaczna wysokość
stabilizacja gospodarcza i polityczna – jedna z podstawowych kryteriów wyróżnienia rajów podatkowych
brak restrykcji dewizowych
pełna tajemnica bankowa
dogodny system prawny
nowoczesne środki łączności
możliwość zakupu nieruchomości
Zgodnie z definicja OECD
-oaza podatkowa- to taka jurysdykcja która celowo kształtuje swoje prawa wbrew standardom obowiązującym w kręgach członkowskich
-ponadto świadomie reklamujące się jako miejsce w którym nie płaci się podatku
-różnicuje się sytuację prawnopodatkową rezydentów i nierezydentów
klasyfikacja
raj klasyczny- kraj w którym dochody przyrost kapitału i majątku nie są opodatkowane(Kostaryka, Andora, Bahrajn)
2 kategoria- kraje które pobierają podatek jedynie wg. zasad terytorialnych(Kostaryka panama Hongkong, Haiti)
3 kategoria- kraje o niskim opodatkowaniu( wyspa Man, Antyle Holenderskie)
4 kategoria- kraje gwarantujące ułatwienia podatkowe(Jamajka, Gibraltar)
5 kategoria- kraje stosujące przywilej holdingowy czyli zwolnienie z opodatkowania dywidend( Luksemburg)
regulacje antykrajowe:
ograniczenie skutków utraty dochodów budżetowych będących następstwem korzystania podatnika z raju
szczególne zasady dokumentowania transakcji dokumentowanych z podmiotami z rajów
POSTĘPOWANIE PODATKOWE
dr Anna Jurkowska
- ma na celu ustalenie istnienia i zakresu roszczeń pieniężnych państwa i samorządu terytorialnego w stosunku do podmiotów, które znajdują się w sytuacji określonej przez Pr. podatkowe
- w tym sensie postępowanie podatkowe ma charakter instrumentalny w stosunku do prawa materialnego
sprawa podatkowa
podejmowane w postępowaniu podatkowym czynności organów podatkowych i innych uczestników postępowania zmierzają do rozstrzygnięcia sprawy podatkowej (wymiaru podatku, zwolnienia z uiszczenia podatku, przyznania ulgi, utworzenia zaległości itd.)
rozstrzygnięcie każdej sprawy podatkowej wymaga ustalenia dwóch stanów:
stanu prawnego (przepisy ogólnego pr. podatkowego i poszczególne ustawy podatkowe)
stanu faktycznego
strona postępowania art. 133
podatnik, płatnik, inkasent lub ich następca prawny
osoba trzecia odpowiadająca za zaległości podatkowe podatnika, która ze względu na swój interes prawny żąda czynności organu podatkowego, do której czynności organu podatkowego się odnosi lub której interesu prawnego działanie organu podatkowego dotyczy
inny podmiot niż wymieniony wyżej, jeżeli zgodnie z przepisami pr. podatkowego przed powstaniem obowiązku podatkowego ciążą na nim szczególne obowiązki lub zamierza on skorzystać z uprawnień wynikających z tego prawa
wszczęcie postępowania art. 165
z urzędu (datą wszczęcia jest dzień doręczeń stronie postanowienia)
na wniosek strony (datą wszczęcia jest dzień doręczenia żądania w formie elektronicznej)
zawieszenie postępowania art. 201
śmierć strony
utrata przez stronę zdolności do czynności prawnych
zagadnienie wstępne
zasady ogólne art. 120-129; zasady konstytucyjne
z. konst. – zasada demokratycznego państwa prawa; lex retro non agit, zasada ochrony prawa nabytych; zasada równości wobec prawa
podnoszone jako zarzut w postępowaniu podatkowym (w odwołaniu, skardze do NSA)
zasada praworządności art. 120
organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa
zasada w praktyce oznacza, że w procesie stosowania prawa rozstrzygnięcia organów podatkowych powinny zapadać w oparciu o przepisy Konstytucji, ustaw, ratyfikowanych umów międzynarodowych, rozporządzeń, aktów prawa miejscowego
zasada zaufania do organów podatkowych art. 121§1
organy podatkowe zobowiązane są prowadzić postępowanie w sposób bezstronny, w szczególności powstrzymać się od rozstrzygania jakichkolwiek wątpliwości na niekorzyść podatnika, czyli IN DUBIO PRO FISCO
realizacja:
interpretacja pr. podatkowego art. 14 (indywidualne i generalne ogłaszane w Dzienniku Urzędowym)
wyłączenie pracownika organu podatkowego oraz organu podatkowego art. 130,131
zasada udzielania informacji art. 121§2
postulat udzielania przez organy podatkowe „z urzędu” w postępowaniu podatkowym niezbędnych informacji i wyjaśnień o przepisach pr. podatk. pozostających w związku z przedmiotem tego postępowania
zasada prawdy obiektywnej art. 122
realizacja zasady prawdy materialnej (obiektywnej) sprowadza się do podejmowania przez organy podatkowe wszelkich niezbędnych czynności sprawy w toku postępowania podatkowego
↓
postępowanie dowodowe
otwarty katalog środków dowodowych; jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem art. 180
szczególna moc dowodowa ksiąg podatkowych; rzetelność i niewadliwość ksiąg art. 193
zasad swobodnej oceny dowodów art. 191
zasada czynnego udziału strony w postępowaniu art. 123
udział czynny na każdym etapie postępowania
organ podatkowy powinien przed wydaniem decyzji umożliwić stronie wypowiedzenie się co do zebranych dowodów, materiałów oraz zgłoszonych żądań
obejście prawa podatkowego-ukrywanie jednego typu czynności prawnych pod innym dla uniknięcia zmniejszenia zobowiązania podatkowego
- organ podatkowy wykrywający że pod daną umową stron ukryły inna treść rozpatruje skutki właściwe dla tej ukrytej czynności jednocześnie nie ma możliwość wpływu na organy prawa cywilnego by zmienić nieprawidłowa umowę
umowa cywilnoprawna nie może wyłączać obowiązku podatkowego
uszczegółowienie zasady art. 200- 7 dniowy termin na wypowiedzenie się w sprawie zebranego materiału dowodowego przed wydaniem decyzji przez organ
wyjątki ( by nie przedłużać postępowania):
decyzja w całości ma uwzględniać wniosek strony
sprawa dotyczy zabezpieczenia zastawu skarbowego umorzenia zaległości podatkowych z urzędu
zasada przekonywania art. 124
głównie ma znaczenie w egzekucji
organy podatkowe powinny wyjaśnić stronom zasadność przesłanek którymi kieruje się przy załatwianiu sprawy po to aby jeśli to tylko możliwe strony zastosowały się do decyzji bez stosowania przymusu
przejaw - uzasadnienie decyzji podatkowej
faktyczne- które fakty uznał organ za udowodnione, które opinie włączył do materiału dowodowego
prawne- przepis prawny + ewentualne interpretacja, orzeczenie
Zasada szybkości i prostoty postępowania art. 125
organy podatkowe mają obowiązek prowadzenia postępowania w każdej sprawie bez zbędnej zwłoki stosując możliwie najprostsze środki prowadzące do jego załatwienia
terminy załatwiania spraw art. 139:
co do zasady- niezwłocznie- sprawy niewymagające przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego
I instancja -1 miesiąc- licząc od dnia wszczęcia postępowania
-2 miesiące- sprawy szczególnie skomplikowane
II instancja -2 miesiące- od dnia otrzymania odwołania przez organ podatkowy
Ponaglanie organu przysługujące stronie postępowania
organu podatkowego wyższego stopnia
ministra finansów
Jeżeli organ odwoławczy nie załatwi sprawy w ciągu 2 miesięcy to z urzędu następuje wstrzymanie wykonania decyzji – od tego momentu nie są liczone też odsetki
Organ odrzucając ponaglenie nie może powołać się na fakt że podatnik sam przedłuża postępowanie korzystając ze swych uprawnień np. dostarczając ciąagle nowe dowody
Zasada pisemności art. 126
sprawy podatkowe załatwiane są w formie pisemnej, chyba że przepisy szczegółowe stanowią inaczej
dopuszczalna jest forma elektroniczna
ustne podania i wnioski wciągane są do protokołu
Zasada dwuinstancyjności art. 127
każdy ma prawo do dwukrotnego merytorycznego rozpatrzenia sprawy
organ 2 instancji ma obowiązek merytorycznie rozpatrzyć i wydać orzeczenie w sprawie już rozstrzygniętej przez organ 1 instancji
wyjątek art. 221- odwołania od decyzji wydanych w 1 instancji przez ministra finansów, dyrektora izby skarbowej, dyrektora izby celnej, sko, rozpatruje ten sam organ
zmiany ustawy o finansach publicznych:
likwidacja środków specjalnych
wykreślono art. 21
środki specjalne zastąpione 3 innymi; m.in. zupełnie nowa forma – fundusze motywacyjne; zakłady budżetowe w miejsce likwidowanych środków specjalnych
zmienił się art. 102 – rozszerzył się katalog wydatków niewygasających z końcem roku budżetowego
skreślenie warunków powstania funduszy celowych, umożliwiając powstawanie funduszy celowych
FORMY ORZECZEN ORGANOW PODATKOWYCH
1. decyzja – rozstrzyga sprawę co do istoty albo w inny sposób kończy postępowanie w sprawie
a) ustalająca
b) określająca
obligatoryjne elementy decyzji art.210
2. postanowienie – dotyczy poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania np o odroczeniu, przywróceniu terminów
obligatoryjne elementy postanowienia art. 217
co do zasady – tylko postanowienie na które stronie przysługuje środek zaskarżenia, musi być doręczone na piśmie
środki zaskarżenia:
1. odwołanie
strona może je wnieść co do zasady za pośrednictwem organu pierwszej instancji od decyzji w terminie 14 dni od dnia dostarczenia
wnosi się je równocześnie z dopełnieniem czynności
2. zażalenie
jest środkiem zaskarżenia postanowienia
strona może je wnieść tylko jeśli przepis ustawy wyraźnie na to pozwala
na złożenie zażalenia jest 7 dniowy termin
Ad.1. odwołanie:
właściwy do rozpoznawania odwołania jest organ podatkowy wyższego stopnia
budowa: powinno zawierać zarzuty prawne przeciw decyzji, określać istotę, zakres zadania oraz wskazywać dowody
wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji (w najpierw plac potem się kloc)
- organ podatkowy nie może wydąć decyzji na niekorzyść strony odwołującej się chyba ze zaskarżona decyzja rażąco narusza prawo lub interes publiczny wyjątek art. 230 – decyzja ustalająca (wymiarowa) – organ odwoławczy cofa decyzje do organu pierwszej instancji i ten poprawia decyzje wymiarowa (uzupełnienie decyzji)
a) w prawie podatkowym odsetki są ściśle związane z należnością główną – wplata jest proporcjonalnie rozkładana na należność główną i odsetki
b) wstrzymanie wykonania decyzji może nastąpić na wniosek podatnika ze względu na ważny jego interes
Ad.2. zażalenie:
- zażalenie nie wstrzymuje wykonywania postanowienia
- jeżeli na postanowienie nie służy zażalenie strona może je zaskarżyć w odwołaniu od decyzji
- nigdy nie powoduje wstrzymania realizacji postanowienia z urzędu
zasada decyzji ostatecznych art.128
- decyzje od których stronie nie przysługuje odwołanie, maja charakter ostateczny
- ostateczne decyzje maja atrybut trwałości, co oznacza, ze mogą być wzruszone w toku instancji, ale wyłącznie wówczas, gdy przewidują to przepisy ordynacji podatkowej lub ustawy podatkowe
- nie istnieje konkurencyjność trybów zaskarżenia i pojawia się ona dopiero na poziomie: wzruszyć decyzje czy wnieść sprawę do sadu administracyjnego
decyzje ostateczne
- wydane przez organ drugiej instancji
- wydane w toku postępowania jednoinstancyjnego
- wydana przez organ pierwszej instancji jeżeli strona uchyliła terminowi do wniesienia odwołania i terminu nie przywrócono
środki wzruszenia ostatecznej decyzji – środki nadzwyczajne:
wznowienie postępowania art. 240
umożliwia wyeliminowanie z obrotu prawnego ostatecznych decyzji ograniczonych wadliwością ze względu na ujawnienie lub wystąpienie określonych okoliczności faktycznych np. fałszywe dowody
decyzja została wydana przez pracownika podlegającego wyłączeniu
strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu – pobyt w szpitalu
sprawa nie jest badana merytorycznie
stwierdzenie nieważności decyzji art. 247
stosowane jeżeli ostateczna decyzja zawiera poważne wady merytoryczne o charakterze materialno-prawnym np.:
wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa
skierowanie decyzji do osoby niebędącej strona w sprawie
wydanie decyzji bez podstawy prawnej
wydano decyzje z naruszeniem prawa o właściwości (np. Nieruchomość na granicy gminy)
zmiana lub uchylenie decyzji ostatecznej art. 253 – 256
może jej dokonać z urzędu lub na wniosek strony organ, który wydal decyzje, jeżeli przemawia za tym interes publiczny lub ważny interes podatnika dotyczy:
decyzji na mocy której strona nie nabyła prawa – zgoda strony nie jest wymagana
decyzji na mocy której strona nabyła prawa – wymagana jest zgoda strony
postępowanie wykres!
wygaśnięcie decyzji art.258
służy usunięciu z obrotu prawnego decyzji, które stały się zbędne ze względu na zmianę w stanie prawnym bezczynności adresatów tych decyzji albo inne okoliczności
decyzje często wygasają z mocy prawa np.:
strona nie dopełniła przewidzianych decyzji lub przepisach prawa podatkowego warunków uprawniających do skorzystania z ulgi np. Nie zapłaciła jednej raty – decyzje uznaje się za niewydaną
decyzja przewidywała odroczenie płatności a podatnik zapłacił zobowiązanie
zasada ograniczonej jawności postępowania art. 129
- tylko dla stron
- tajemnica skarbowa
PRAWO CELNE
Prawo celne – zespół norm prawnych regulujących międzynarodowy obrót towarami, pobieranie z takiego obrotu ceł, innych należności celnych oraz podatków pośrednich;
prawa i obowiązki podmiotów dokonujących tego obrotu oraz ustrój prawa i obowiązki organów stanowiących, kontrolujących i egzekwujących przestrzeganie tych norm.
Funkcje:
fiskalna
regulator polityki handlowej
społeczna instytucja ochronna
porządkowa
stabilizująca bilans płatniczy kraju lub grupy krajów
Podstawowe regulacje w zakresie prawa celnego:
Kodeks Celny UE 1992r., Przepisy Wykonawcze Kodeksu Celnego oraz inne wspólnotowe akty prawa z zakresu prawa celnego
Wspólnotowa Taryfa Celna
Konwencje i umowy międzynarodowe w zakresie prawa celnego
Regulacje wprowadzające środki pozataryfowe
Polski ustawodawstwo celne – Prawo celne
Cło jest świadczeniem:
Pieniężnym
Przymusowym
Bezzwrotnym
Nieodpłatnym
Ogólnym
PODZIAŁY:
1) Podział ze względu na cel pobrania:
Fiskalne
Ochronne
2) Ze względu na sposób podejmowania decyzji o wysokości stawek celnych:
Koncesyjne
Autonomiczne
3) Ze względu na kierunek ruchu towarów w obrocie międzynarodowym:
Przywozowe
Wywozowe
Tranzytowe
Ze względu na rodzaj taryfy celnej, w której są zawarte stawki celne:
Maksymalne
Minimalne
Cła:
Preferencyjne
Dyskryminacyjne
Dumping
► definicja normatywna – art. VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych handlu z 1994 r.
► produkt uznaje się za będący przedmiotem dumpingu, tzn. wprowadzony do handlu w danym kraju po cenie niższej od jego wartości normalnej, jeżeli cena eksportowa tego produktu eksportowanego z jednego kraju do drugiego jest niższa od ceny porównywalnej stosowanej w normalnym obrocie handlowym za podobny produkt przeznaczonydo konsumpcji w kraju eksportującym.
Akcesja Polski do UE przyniosła cztery podstawowe zmiany w zakresie obowiązywania środków antydumpingowych:
► przestały obowiązywać wszelkie środki antydumpingowe w obrocie między Polską a pozostałymi krajami UE.
► przestały obowiązywać wszelkie środki antydumpingowe stosowane dotychczas przez Polskę.
► polskie rynek został objęty środkami antydumpingowymi stosowanymi przez UE
► polskich eksporterów objęły środki antydumpingowe państw trzecich, które do tej pory skierowane były…?
Cło antydumpingowe
Może zostać nałożone na każdy produkt dumpingowy, którego wprowadzenie do wolnego obrotu we Wspólnocie powoduje szkodę – art.. 1 rozporządzenia 384/96
Przed wprowadzeniem antydumpingowych środków muszą zostać spełnione 4 podstawowe warunki:
Występowanie dumpingu
Występowanie szkody dla przemysłu wspólnotowego
Nałożenie środków dumpingowych musi leżeć w interesie wspólnoty
Związek przyczynowy między dumpingiem a szkołą.
Etapy postępowania w sprawie stwierdzenia występowania dumpingu:
Obliczenie wartości normalnej
Ustalenie ceny dumpingowej
Porównanie między wartością normalną i ceną dump.
Jeżeli dump. miał miejsce, ustalenie marginesu dump.
Koncepcje szkody:
istotna szkoda dla przemysłu wspólnotowego
zagrożenie istotną szkodą dla przemysłu wspólnotowego
znaczne opóźnienie powstania takiego przemysłu
Skarga:
musi zostać złożona na piśmie,
może zostać złożona przez każdą osobę fizyczną lub prawną albo organizację nie posiadającą osobowości prawnej, działającej w imieniu przemysłu wspólnotowego,
do Komisji lub do państwa członkowskiego, które przekaże ją Komisji,
musi zawierać dowody na istnienie dumpingu, szkody i związku przyczynowego ,między rzekomym przywozem towarów po cenach dump. a domniemaną szkodą,
uważa się, za złożoną pierwszego dnia roboczego po dostarczeniu Komisji przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru przez Komisję.
Zanim rozpocznie się postępowanie Komisja sprawdza czy:
producenci popierający skargę reprezentują ponad 50% łącznej produkcji podobnego wyrobu tej części przemysłu wspólnotowego, wyrażając poparcie lub sprzeciw w stosunku do skargi,
producenci wspólnotowi jednoznacznie popierający skargę zapewniają ponad 25% całkowitej produkcji podobnego wyrobu wytwarzanej przez przemysł wspólnoty.
Obowiązki w wypadku wszczęcia postępowania:
opublikowanie zawiadomienia o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich
poinformowanie o wszczęciu postępowania
Środki antydumpingowe mogą przyjąć formę:
ceł antydumpingowych:
tymczasowych
ostatecznych
3) zobowiązania cenowe
Ad 1) cła tymczasowe – na okres 6 miesięcy, przedłużone raz o 3 mies., wyjątkowo od razu na 9 mies.
Ad 2) cła ostateczne – co do zasady nakładane na 5 lat, ich obowiązywanie można przedłużyć
Ad 3) zobowiązania cenowe – dobrowolne zobow. eksportera do dokonania przeglądu cen lub zaprzestania przewozu towarów na dany obszar po cenach dumpingowych.
PRAWO BANKOWE
BANK:
osoba prawna
utworzona zgodnie z przepisami ustaw
działa na postawie zezwoleń
- zezwolenie na utworzenie banku
- zezwolenie na rozpoczęcie działalności (techniczne przygotowanie)
zezwolenia tracą ważność w ciągu roku od wydania pierwszego zezwolenia
ma uprawnienia do wykonywania czynności bankowych (obiektywne i subiektywne)
Czynności obiektywne – może wykonywać tylko bank!
Czynności subiektywne – co do zasady może wykonywać każdy podmiot, ale jeśli wykonuje to bank to jest to czynność bankowa
jest instytucją zaufania publicznego (szczególne prawa i obowiązki) np.:
- tajemnica bankowa
- bezpośrednia windykacja
- szczególna ochrona konsumenta
obciąża ryzykiem środki powierzone pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym (dysponowanie w formie kredytów)
PARABANKI:
podmioty rynku finansowego, które nie będąc bankami wykonująca podstawie ustaw szczególnych czynności bankowe sensu stricto
np.: - spółdzielcze kasy skok
- kasy zapomogowo-pożyczkowe
- instytucje pieniądza elektronicznego
INSTYTUCJE KREDYTOWE:
dyrektywa 2000/12/EC w sprawie podejmowania i wykonywania działalności przez instytucje kredytowe
przedsiębiorstwo, którego działalność polega na przyjmowaniu depozytów depozytów innych zwrotnych funduszy i udzielaniu kredytów na własny rachunek
w Polsce: podmiot działający za granicą na terenie UE
KLASYFIKACJA BANKÓW
Wg powierzonych zadań:
centralny bank państwa (emisyjny)
banki komercyjne (kredytowe i depozytowe)
banki oszczędnościowe
banki inwestycyjne (rozwojowe)
banki specjalistyczne (branżowe, giełdowe) np. Bank Ochrony Środowiska
Wg własności kapitału:
banki państwowe (BGK)
banki komunalne (własność samorządu udziały większościowe)
banki spółdzielcze (kapitał należy do członków spółdzielni)
banki prywatne
banki zagraniczne
banki międzynarodowe, np. Bank Światowy
banki o kapitale mieszanym
wg formy organizacyjno-prawnej
banki państwowe
banki spółdzielcze
banki spółki akcyjne
POLSKI BANK CENTRALNY
NARODOWY BANK POLSKI
jest bankiem centralnym RP
posiada osobowość prawną i prawo używania pieczęci z godłem państwowym
nie podlega wpisowi do rejestru
prowadzi swą działalność na obszarze RP (nie może otwierać zagranicznych placówek)
ma siedzibę w Warszawie
POZYCJA NBP
nie jest przedsiębiorstwem państwowym
nie można ogłosić upadłości NBP (art. 58)
może być członkiem międzynarodowych instytucji finansowych i bankowych (art. 51)
nie może być udziałowcem ani akcjonariuszem innych osób prawnych (art. 5 ust. 2)
prowadzi samodzielną gospodarkę finansową i nie jest dysponentem części budżetowej w budżecie państwa (choć wpływy z zysku idą do budżetu)
do działalności NBP nie stosuje się przepisów ustawy Prawo bankowe - z czego wynika, iż nie jest to bank państwowy w rozumieniu tej ustawy
NBP nie należy do sektora finansów publicznych
NBP nie jest bankiem operacyjnym (nie prowadzi obsługi klientów)
- wyjątek: k. lat 90. NBP ogłosił przyjmowanie lokat na wyższy procent niż banki komercyjne (akcja interwencyjna, by ściągnąć środki z rynku)
nie jest:
- urzędem
- organem naczelnym
centralnym / klasycznym przedsiębiorcą
jest CENTRALNYM BANKIEM PAŃSTWA co oznacza sytuację odrębną od innych banków i innych podmiotów prawnych
istotą działalności NBP jest niezależność od władzy wykonawczej i pełnienie funkcji centralnego banku państwa
PODSTAWOWY CEL DZIAŁANIA BANKU CENTRALNEGO
1) art. 227 ust. 1 konstytucji RP – NBP odpowiada za wartość polskiego pieniądza
2) art. 3 ust. 1 ustawy o NBP
- podstawowym celem NBP jest utrzymanie stabilnego poziomu cen przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej rządu, o ile nie ogranicza to podstawowego celu NBP (zapis szerszy niż w konstytucji)
- CEL – stabilność szeroko pojętego rynku finansowego (wartość złotego, stabilność wskaźników itp.)
- STABILNOŚĆ – odporność na wszelkie sytuacje kryzysowe
ORGANY NBP
Prezes
powoływany przez Sejm na wniosek Prezydenta RP na 6-letnią kadencję
jest odpowiedzialny za organizację i funkcjonowanie NBP
ta sama osoba nie może być prezesem NBP dłużej niż dwie kadencje
zajmował się polityką pieniężną i nadzorem bankowym do 1997
- polityka pieniężna → Rada Polityki Pieniężnej
- nadzór bankowy → Komisja Nadzoru Bankowego (nie jest org. NBP)
przewodniczy NBP, RPP i KNB
ponosi odpowiedzialność konstytucyjną przed TS
Rada Polityki Pieniężnej
skład ustanowiony konstytucyjnie: Prezes NBP jako przewodniczący, 9 członków powoływanych przez Sejm, Senat i Prezydenta
6-letnia kadencja
Zarząd
skład: Prezes NBP jako przewodniczący, 6-8 członków (w tym 2 wiceprezesów)
PREZES NBP → art. 9-12
przełożony wszystkich pracowników NBP
przewodniczy RPP, zarządowi NBP i KNB
reprezentuje NBP na zewnątrz (w międzynarodowych instytucjach finansowych i bankowych
odwoływany tylko w szczególnych sytuacjach (art. 9 ust. 5 – niezależność personalna)
jest jedynym organem wobec którego przewidziana jest odpowiedzialność prawna przed TS
RADA POLITYKI PIENIĘŻNEJ – art. 12-16
ustala coroczne założenia polityki pieniężnej
ustala wysokość stóp procentowych NBP
ustala stopy rezerwy obowiązkowej banków i wysokość jej oprocentowania
określa górne granice zobowiązań wynikających z zaciągania przez NBP pożyczek i kredytów w zagranicznych instytucjach bankowych i finansowych
zatwierdza plan finansowy NBP oraz sprawozdanie z działalności NBP
przyjmuje roczne sprawozdanie finansowe NBP
ustala zasady operacji otwartego rynku
ZARZĄD – art. 17-20
kieruje działalnością NBP
realizuje zadania z zakresu polityki kursowej
nadzoruje operacje otwartego rynku
uchwala plan działalności i plan finansowy NBP
ustala wysokość oraz prowizje i opłaty bankowe stosowane przez NBP
określa zasady gospodarności finansami NBP
sporządza bilans NBP i rachunek zysków i strat
opracowuje bilans obrotów płatniczych państwa z zagranicą
ustala zasady i tryb naliczania i utrzymywania rezerwy obowiązkowej
FUNKCJE BANKU CENTRALNEGO
- instytucja odpowiedzialna za funkcjonowanie całego systemu finansowego w kraju (stąd podległość funkcjonalna banków komercyjnych NBP)
NBP jako bank centralny:
ustala założenia polityki pieniężnej
prowadzi obsługę bankową budżetu państwa (nie jest!) <nie kumam?>
prowadzi rachunki bankowe rządu i centralnych instytucji państwowych
zajmuje się obsługą finansową długu państwowego (krajowego i zagranicznego)
utrzymuje i zarządza rezerwami walutowymi (art. 52) – NBP realizuje funkcje centralnej i bankowej instytucji dewizowej – prezes NBP wydaje indywidualne zezwolenia dewizowe
prowadzi politykę kształtowania kursu walutowego
opracowuje statystykę pieniężną i bankową bilansu płatniczego oraz międzynarodowej pozycji inwestycyjnej
NBP jako bank emisyjny (głównie działalność prezesa) – art. 31 – wyłączne prawo emisji pieniądza (wg konstytucji)
NBP przysługuje wyłączne prawo emitowania znaków pieniężnych (art. 4)
określa wielkość emisji oraz moment wprowadzenia pieniądza gotówkowego do obiegu , organizuje obieg pieniężny i reguluje ilość pieniądza w obiegu (funkcja gestora pieniądza)
ustala wzory banknotów i monet
określa sposób postępowania z uszkodzonymi lub fałszywymi znakami pieniężnymi
NBP jako bank banków
organizuje system rozliczeń pieniężnych
jest bankiem rozliczeniowym banków komercyjnych i innych instytucji finansowych; prowadzi bieżące rachunki międzybankowe i aktywnie uczestniczy w międzybankowym rynku pieniężnym
jest kredytodawcą ostatniej instancji
- w wielu krajach funkcję pełni Fundusz Gwarancyjny
- wspomaganie płynności banku, gdy już nie ma innych chętnych poprzez kredyt refinansowy (najczęściej)
jest odpowiedzialny za stabilność i bezpieczeństwo całego systemu bankowego (funkcja wyprowadzona ze stabilności cen)
sprawuje kontrolę nad działalnością banków, a w szczególności nad przestrzeganiem przez nie przepisów prawa bankowego
- Komisja Nadzoru Bankowego – przewodniczy jej Prezes NBP, wydzielona z NBP
- Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego – organ wykonawczy KNB, ale istnieje w strukturach NBP
struktura hybrydowa – zgodnie z przepisami KNB jest niezależna od NB, ale jest związana funkcjonalnie
INSTRUMENTY ODDZIAŁYWANIA NBP NA BANKI KOMERCYJNE
zawarte w rozdziale VI ustawy o NBP
są to instrumenty oddziaływania na politykę pieniężną, która nie może być realizowana w oderwaniu od banków komercyjnych
strategia bezpośredniego celu inflacyjnego jest przeprowadzona od 1997 w ramach tego celu RPP tak dostosowuje instrumenty polityki, by maksymalizować osiągnięcie tego celu; od 2004 cel na poziomie 2,5%
INSTRUMENTY ADMINISTRACYJNE – wprowadzane metodą administracyjną czyli nakazową
INSTRUMENTY RYNKOWE – NBP jako uczestnik gry rynkowej
INSTRUMENTY RYNKOWE – dzisiaj dominują i. rynkowe (w przeszłości administracyjne)
Ad 1)
rezerwa obowiązkowa (art. 38 ust. 2) – środki pieniężne, które banki są zobowiązane utrzymywać na rachunkach w banku centralnym w wysokości nie niższej niż określony odsetek
pułapy kredytowe (art. 46) – wprowadzany w drodze uchwały RPP w sytuacjach zagrożenia - ograniczenie wysokości środków pieniężnych oddawanych przez banki do dyspozycji kredytobiorców
REZERWA OBOWIĄZKOWA
funkcja fiskalna – swoisty podatek, bo zapewniała budżetowi źródło finansowania (do 1997 r.)
funkcja czynnika wpływającego na płynność pieniądza, banków, poziom stóp procentowych, podaż pieniądza (funkcja stabilizacyjna)
funkcja gwarancyjna – rezerwa jako bufor bezpieczeństwa w razie braku płynności banku
instytucja powstała w USA w 1933 r.
utrzymywana na rachunkach NBP; wyjątek: banki spółdzielcze, które utrzymują rezerwy w bankach zrzeszających, dopiero te w NBP
łagodzi wpływ bieżących zmian płynności sektora bankowego na stopy procentowe na rynku bankowym
służy ograniczeniu nadpłynności banków
wysokość stopy ustala RPP – od 31.10.2003 – wynosi 3,5% dla wszystkich rodzajów depozytów
od 30.09.2003 r. wszystkie banki pomniejszają naliczoną rezerwę obowiązkową o równowartość 500 tys.€ (tendencja ogólnoeuropejska)
od 1.05.2004r. środki rezerwy obowiązkowej są oprocentowane (ok. 0,8% w skali roku)
Ad 2)
- operacje otwartego rynku (najważniejszy ze wszystkich instrumentów)
- to transakcje dokonywane z inicjatywy banku centralnego z bankami komercyjnymi
- obejmują warunkową i bezwarunkową sprzedaż lub kupno papierów wartościowych lub dewiz, a także emisje własnych papierów dłużnych banku centralnego
równowaga, popyt i podaż środków utrzymywanych przez bank komercyjny w banku centralnym; dzięki temu NBP wpływa na poziom krótkoterminowych stóp procentowych na rynku międzybankowym
obecnie polegają na emisji przez NBP własnych papierów dłużnych (7-dniowych bonów pieniężnych, których minimalna rentowność jest równa stopie referencyjnej wyznaczonej przez RPP
stopa referencyjna jest elementem rynkowym stąd nie ma jej w ustawie; to górna granica oprocentowania bonów
Ad 3)
operacje kredytowe NBP (art. 42)
a) kredyt refinansowy - udzielany przez NBP bankom komercyjnym w celu uzupełnienia ich zasobów pieniężnych
- udzielany w złotych do określonej kwoty w rachunku (to nie jest debet!)
- może być udzielany na realizację programu naprawczego
b) kredyt lombardowy - odmiana kredytu refinansowego
- udzielany pod zastaw papierów wartościowych
c) kredyt redyskontowy - wiąże się z redyskontowaniem weksli
WEKSEL – zobowiązanie do spełnienia świadczenia pieniężnego za określony czas
DYSKONTO WEKSLA – spełnienie świadczenia pomniejszone o określony procent (tzw. odsetki dyskontowane przez bank)
operacje depozytowe – rachunki lokat terminowych banków (deposit facility)
- zwykle są to depozyty jednodniowe
- NBP wyznacza minimalny pułap stóp depozytowych
OPERACJE KREDYTOWO-DEPOZYTOWE
służą łagodzeniu tych wahań stóp rynku międzybankowym
wpływają na wysokość stóp procentowych na rynku pieniężnym, których górną granicę stanowi oprocentowanie kredytu lombardowego, a dolną – oprocentowanie depozytu w NBP
największe znaczenie ma kredyt lombardowy oraz lokaty terminowe banków w NBP
KREDYT LOMBARDOWY
NBP udziela bankom kredytu lombardowego pod zastaw skarbowych papierów wartościowych
umożliwia pokrywanie krótkookresowych niedoborów płynności
narzędzie zapobiegające kryzysowi i służące wyjściu kryzysu
bank musi mieć zdolność kredytową, niezbędne jest zabezpieczenie
istnieje tendencja do stworzenia międzynarodowego banku będącego kredytodawcą ostatniej instancji (może to być EBC lub Międzynarodowy Fundusz Walutowy)
udzielany jest na pewnych zasadach:
- zastawem są skarbowe papiery wartościowe
- wysokość kredytu nie może przekroczyć 80% wartości nominalnej papierów
- termin spłaty – następny dzień operacyjny po dniu udzielenia
- warunkiem udzielenia kredytu jest spłata wcześniej zaciągniętego kredytu
NIEZALEŻNOŚĆ NBP
jest jednym z warunków konwergencji
aspekt instytucjonalny - nie jest organem
- isnieje w trójpodziale władzy
- brak nadzoru Sejmu
- NBP nie jest podczepiony do żadnego z organów państwa
aspekt personalny - 6-letnie kadencje
- tryby powołania i odwołania organów
- odwołanie zależne od sytuacji obiektywnych
aspekt finansowy - samodzielny budżet
- własne fundusze
aspekt funkcjonalny - premier czy minister finansów nie mają wpływu na
decyzje NBP
- współpracę rządu z NBP wyznaczają cele – stabilność cen
SYSTEM EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO
od 1.01.1999 jest odpowiedzialny za prowadzenie polityki pieniężnej obszaru euro – największej po USA gospodarki na świecie
obszar euro powstał po tym jak w styczniu 1999 r. odpowiedzialność za politykę pieniężną została przeniesiona z krajowych banków centralnych 11 państw członkowskich UE na EBC i jako dwunaste państwo dołączyła w 2 lata później Grecja
12 państw członkowskich musiało (i nadal musi) spełniać KRYTERIA KONWERGENCJI i to samo dotyczy przyszłych członków obszaru euro
kryteria konwergencji – nakładają wymogi gospodarcze i prawne, od których jest uzależnione uczestnictwo w unii walutowej
PODSTAWA PRAWNA
Traktat ustanawiający WE z Maastricht
Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i europejskiego Banku Centralnego
- EBC i ESBC powstały na mocy Statutu z dniem 1.06.1998
EUROPEJSKI BANK CENTRALNY
Powstał jako rdzeń Eurosystemu i ESBC
ESBC ma budowę dwustopniową
EBC
NBP i inne banki centralne
EBC i krajowe banki centralne wspólnie realizują powierzone im zadania
EBC posiada osobowość prawną jako instytucja publiczna w rozumieniu prawa międzynarodowego
Niezależność
Instytucjonalna
Personalna
Funkcjonalna
Finansowa
EUROPEJSKI SYSTEM BANKÓW CENTRALNYCH
Tworzą go EBC oraz krajowe banki centralne wszystkich państw członkowskich UE (25) niezależnie od tego czy przyjęły wspólna walutę
EUROSYSTEM
Składa się z EBC i krajowych banków centralnych, tych państw, które przyjęły euro
Eurosystem i ESBC będą współpracować obok siebie tak długo jak co najmniej jedno z państw członkowskich UE będzie pozostawało poza obszarem euro
OBSZAR EURO
Tworzą te państwa, które przyjęły wspólną walutę
Euro stało się wspólną walutą ponad 300 mln Europejczyków 1.01.1999 (pieniądz bankowy)
Banknoty i monety wprowadzono do obiegu po raz pierwszy 1.01.2002 – zastąpiły waluty narodowe
Obecnie euro jest prawnym środkiem płatniczym 12 państw
poza obszarem euro pozostają
Nowi członkowie
Szwecja i Wlk. Brytania – podejmą uchwałę to przystąpią (mechanizm IN)
Dania – dostała propozycję, ale ją odrzuciła (mechanizm OUT)
Uczestniczy w mechanizmie ERM II; oznacza to, że korona duńska jest powiązana z euro, ale jej kurs wymiany nie jest sztywny
ZADANIA ESBC
traktat mówi o ESBC a nie o Eurosystemie, ponieważ tworzono go przy założeniu, że euro przyjmą wszystkie państwa UE; do tego czasu zadania te będzie pełnił Eurosystem
CELE ESBC
głównym jest utrzymanie stabilności cen
bez uszczerbku dla celu stabilności cen, ESBC wspiera ogólne polityki gospodarcze w WE, mając na względzie przyczynienie się do osiągnięcia celów WE
wysoki poziom zatrudnienia
osiągnięcie zrównoważonego, bezinflacyjnego wzrostu
PODSTAWOWE ZADANIA
definiowanie i realizacja polityki pieniężnej obszaru euro
przeprowadzanie operacji dewizowych
utrzymywanie oficjalnych rezerw dewizowych państw obszaru euro
wspieranie sprawnego działania systemów płatniczych
EBC ma wyłączne prawo wydawania zgody na emisję banknotów na obszarze euro
państwa członkowskie mogą emitować monety po otrzymaniu zgody EBC co do wielkości emisji
działalność statystyczna (system Eurostat)
STABILNOŚĆ FINANSOWA I NADZÓR FINANSOWY
Eurosystem przyczynia się do sprawnego prowadzenia polityki realizowanej przez właściwe władze odnoszące się do nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi oraz stabilność systemu finansowego
stabilność = brak kryzysów w gospodarce – ma charakter globalnego dobra publicznego
normy ostrożnościowe – ograniczają wielkość kredytów, ilość kupowanych akcji itp.
współpraca międzynarodowa i europejska
NIEZALEŻNOŚĆ EBC I ESBC
sprzyja zachowaniu stabilności cen (ograniczeniu inflacji)
została określona w dokumentach ustanawiających porządek instytucjonalny – traktat i statut
aspekt polityczny – niezależność od władzy wykonawczej
aspekt personalny:
kadencyjność władz (8 lat)
odwołanie w sytuacjach obiektywnych (ekstremalnych)
aspekt finansowy – oddzielone finanse i budżet (tworzony przez wpłaty banków centralnych państw UE)
aspekt funkcjonalny – wyposażenie w odpowiednie instrumenty i kompetencje do realizacji zadań
ORGANY EBC
Rada Ogólna
organ tymczasowy
wykonuje zadania na trzecim etapie przystąpienia do UW (przyjęcie wspólnej waluty)
Rada Prezesów
skład:
- 6 członków zarządu
- prezesi krajowych banków centralnych 12 krajów obszaru euro
- Jean-Claude Trichet – prezes od 1.11.2003
Funkcje:
uchwalanie wytycznych i podejmowanie decyzji w celu wykonywania zasad Eurosystemu
polityka pieniężna strefy euro
decyzje w sprawach celów pieniężnych
podstawowe stopy procentowe
wielkość rezerw w Eurosystemie
Zarząd
Skład:
- prezes
- wiceprezes
4 innych członków
Funkcje:
działalność wykonawcza
kierowanie bieżącą działalnością
RADA OGÓLNA
Skład:
- prezes
- wiceprezes
- prezesi krajowych banków centralnych 25 członków
(innymi słowy – w skład RO wchodzi Rada Prezesów)
Funkcje:
działania doradcze EBC
działania statystyczne
sporządzanie raportów rocznych
ustala warunki zatrudniania personelu
przygotowanie do nieodwołalnego ustalenia kursów walut państw członkowskich objętych derogacją
procedury rachunkowe i sprawozdawcze banków centralnych wobec EBC
INSTRUMENTY POLITYKI PIENIĘŻNEJ EUROSYSTEMU
realizacja polityki pieniężnej poprzez praktyczne stosowanie konkretnych instrumentów pozostała w gestii narodowych banków centralnych
oznacza to, że banki komercyjne w dalszy ciągu współpracują z narodowymi bankami centralnymi
proces decyzyjny w zakresie PP został zatem scentralizowany na poziomie EBC podczas gdy funkcje wykonawcze pozostały scentralizowane na poziomie NBP
praktycznie oznacza to harmonizację instrumentów – kraje muszą mieć wypracowany jednolity system instrumentów, aby na jednolitych warunkach wprowadzać w życie postanowienia zarządu EBC