SKAMANDER
Skąd nazwa?
Od mitologicznej rzeki opływającej Troję
Skąd się wzięli?
Kilku chłopaków, którzy skupiali się wokół uniwersyteckiego pisma „Pro arte et studio”, którzy w 1918 roku założyli kabaret literacki i występowali „Pod Picadorem”.
Czasopismo- 1920r. „Skamander”, od 1924 r.- „Wiadomości literackie”
Program- grupa sytuacyjna, głosili „bezprogramowość”
Głowne cechy:
Koncepcja poety -słowiarza; rzemieślnika słowa
Zachwyt życiem (także jego biologicznymi aspektami)
Fascynacja tłumem
Nawiązanie do filozofii Nietzchego i Bergsona
Bohaterem był zwykły, szary człowiek oraz jego życie
Dążenie do związania poezji z życiem politycznym
Łączenie poezji ze współczesną im codziennością
Adresatem były szerokie masy odbiorców
Dopuszczali język potoczny
Konkretność obrazowania
Tematyka codzienna, prozaiczna
Nacisk na żywiołowość, witalizm, swobodę i bezpośredniość
Nawiązania do tradycji
Co pisali?
Teksty kabaretowe
Felietony
Utwory satyryczne
Wiersze
Przedstawiciele
Julian Tuwim
Antoni Słonimski’
Jarosław Iwaszkiewicz
Jan Lechoń
Kazimierz Wierzyński
Jakieś przykładowe utwory