LEKI PRZECIWPADACZKOWE

FARMAKOLOGIA wykład 4 (29 X 01) LEKI PRZECIWPADACZKOWE

Na padaczkę choruje 1% populacji (małe dzieci i osoby powyżej 60 roku życia).

Padaczka to zespół chorobowy, którego podstawowym objawem są nawracające napady padaczkowe powstałe wskutek nieprawidłowych nadmiernych wyładowań bioelektrycznych w neuronach.

Klasyfikacja napadów padaczkowych:

  1. Napady częściowe

    1. z objawami prostymi (bez zaburzeń świadomości) ruchowymi, czuciowymi, wegetatywnymi

    2. z objawami złożonymi (z zaburzeniami świadomości)

    3. wtórnie uogólnione

  2. Napady uogólnione (bez początku ogniskowego, obustronnie symetryczne)

    1. nieświadome typowe i nietypowe

    2. miokloniczne

    3. atoniczne

    4. kloniczne, toniczne i toniczno-kloniczne

  3. Jednostronne

  4. Niesklasyfikowane

Patogeneza:

  1. zaburzenia morfologiczne lub czynnościowe

  2. genetycznie uwarunkowane obniżenie progu pobudliwości nerwowej

  3. czynniki prowokujące napad (np. TV, stroboskop)

Czy padaczka jest chorobą uleczalną?

po 15-20 latach choroby: 50% nie bierze leków, nie ma objawów chorobowych

20-30% bierze leki, nie ma napadów

20-30% ma napady pomimo leczenia (tzw. padaczka lekooporna)

(ok. 10-15% lekooporność prawdziwa)

Przyczyny drgawek:

  1. Procesy uszkadzające mózgowie

  2. Choroby układowe

    • schorzenia metaboliczne i zaburzenia biochemiczne

      • guzy mózgu

      • encefalopatie metaboliczne

      • niedokrwienie

      • hipomagnezemia

  3. Leki:

    • aminofilina, baklofen, barbiturany, butyrofenony, cefalosporyny, digoksyna, fenotiazyny, fluoksetyna, inhibitory MAO, kokaina, leki przeciwhistaminowe, leki hipoglikemizujące, lidokaina

  4. Toksyny:

    • alkohol, ołów, fosfor, glin, CO, związki fosforoorganiczne

2 neuroprzekaźniki: GABA – hamujący, glutaminian – pobudzający

Mechanizm działania leków przeciwpadaczkowych:

1) nasilenie działania GABA

  1. hamowanie czynności kanałów sodowych i związane z tym zmniejszenie uwalniania pobudzających aminokwasów

  2. hamowanie napięciozależnych niskoprogowych kanałów wapniowych typu T

Leczenie przyszłości:

Synapsa:

kanał sodowy ← zahamowanie kanału = nie ma depolaryzacji błony presynaptycznej

nie uwalnia się (pobudzający) glutaminian

nie łączy się z receptorami NMDA, AMPA i kainowym

nie ma pobudzenia, depolaryzacji, wzrostu stężenia Ca2+ w kom.

hamują kanał: karbamazepina, fenytoina, kwas walproinowy, lamotrygina, gabapentyna, felbamat, topiramat

Glutaminian

receptory: hamowane: NMDA ← felbamat

kainowy ← topiramat

Synapsa konkurencyjna (osłabiona w padaczce, za mało GABA):

Leki przeciwpadaczkowe:

Leczenie 1 lekiem:

↓ ↓

dobra kontrola napadów 70% niezadowalająca kontrola napadów 30%

2 lub 3 leki

↓ ↓

OK 15% nie OK 15% (nowy lek lub 10% lekooporność lub operacja)

Działania niepożądane:

Nie stosować BDZ w leczeniu przewlekłym!

Nie zmieniać leku nagle.

Leczyć jednym lekiem.

KARBAMAZEPINA

KWAS WALPROINOWY

FENYTOINA

Kobiety w ciąży a padaczka:

Cechy leków przeciwdrgawkowych III generacji:

  1. duża swoistość działania farmakologicznego

  2. stosowane jako leki dodatkowe do innego leku przeciwpadaczkowego

  3. mała toksyczność narządowa i ze strony OUN

  4. wysoka cena

Drgawki dłuższe niż 15-20 minut = zagrożenie życia

Leczenie stanu padaczkowego:

lub diazepam 0,2 mg/kg m.c. i.v. z szybkością 5mg/min max 20mg


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
88 Leki przeciwreumatyczne część 2
Opioidowe leki przeciwbólowe 2
Leki przeciwdepresyjne
(65) Leki przeciwreumatyczne (Część 1)
2011 Leki przeciwgrzybicze Kopiaid 27453 ppt
79 Doustne leki przeciwcukrzycowe
Leki przeciwwirusowe 4
Leki przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
leki przeciwpadaczkowestud
leki przeciwkaszlowe 3

więcej podobnych podstron