Łojotok: istotą łojotoku jest wzmożone wydzielanie łoju skórnego w obrębie twarzy,zmiany obejmują czoło,nos,ałdy nosowo-policzkowe i fałdy zauszne.Skóra jest błyszcząca,tłusta,lepka z rozszerzonymi ujściami gruczołow łojowych i zalegającymi w nich masami łojowo-rogowymi.

Trądzik różowaty: jest chorobą przewlekłą odgraniczoną od skóry twarzy rozwijającą się na podłożu zaburzeń naczyniowych i łojotokowych.

Jest dermatozą o wieloletnim przebiegu występującą u ludzi dojrzałych najczęściej po 30 roku życia.

ETIOLOFIA:

-Czynniki genetyczne np jasna karnacja,występowanie rodzinne.

-Podłoże łojotokowe.

-Zaburzenia naczyniowe: rumień i teleangiektazje.

-Zaburzenia hormonalne.

-Czynniki psychogenne.

-Aktywność fizyczna.

-Nieodpowiednia pielęgnacja skóry.

-stosowanie środków drażniących.

OKRESY CHOROBY:

1.rumieniowy: początkowo przemijający (występuje okresowe zaczerwienienie skóry twarzy, uczucie pieczenia,palenia,napięcia skóry

z czasem się utrwala z obecnym rumieniem i teleangiektazjami.

2. grydkowo-krostkowy: zmiany o charakterze wykwitów rumieniowo-grudkowo-krostkowych, brak zaskórników

3. zmiany przerostowe,naciekowe-prawie wyłącznie u mężczyzn 40-60 letnich

4. w ciężkich przypadkach dochodzi do powikłań ocznych:zapalenie spojówek, brzegów powiek, rogówki,tęczówki-trądzik różowaty oczny.

LOKALIZACJA:

twarz:nos,czoło,policzki,broda.rzadziej górna część dekoltu i pleców.

RÓŻNICOWANIE:

z toczniem rumieniowym,

z trądzikiem pospolitym,

z toczniem rumieniowym-brak grudek i krostek

LECZENIE:

Przyczynowe: unikanie słońca,alkoholu,papierosów,kawy,stresu,zmian temperatury,ostrych przypraw.

Ogólne:antybiotyki,chemioterapeutyki,retinoidy.

Miejscowe:amtybiotyki i chemioterapeutyki,kwas azelainowy,retinoidy,zawiesina siarkowo-ichtiolowa.

Inne metody:laserowe,chirurgiczne,fizykoterapia.leki naczyniowe (detralex)

PIELĘGNACJA SKÓRY:

-kosmetyki do skóry wrażliwej

-stosowanie preparatów hipoalergicznych,

-toniki bezalkoholowe,

-unikanie kosmetyków z alkoholem,

-zabiegi kosmetyczne (drenaż limfatyczny,masaż twarzy)

PREROSACAE-jest to nadmierna wrażliwość skóry za skłonnością do występowania nagłych zaczerwienień u osób młodych.

Łupież owłosiony skóry głowy:

a) łupież zwykły-odmiana łojotokowego zapalenia skóry zlokalizowanego na skórze owłosionej głowy pod postacią nadmiernego tworzenia

drobnych łusek barwy biało szarej.

- drobno otrębiaste łuski początkowo są w okolicy środkowej skóry owłosionej głowy następnie przechodzą na okolice ciemieniowe, skroniowe, potyliczne

b) łupież tłusty:

-jest odmianą łupieżu który powstał na podłożu skóry owłosionej głowy z tendencją do nasilonego łojotoku,

-pojawia się on najczęściej u młodych mężczyzn od 18-24 roku życia

-na skórze owłosionej głowy rozwija się wówczas nasilony proces zapalny na podłożu którego lokalizują się kruche tłuste łuski o barwie brunatno żółtej

- w obrazie klinicznym dominuje wówczas nasilony łojotok tej okolicy z towarzyszącym świądem o różnym nasileniu.

PRZYCZYNY ENDOGENNE:

-czynniki immunologiczne: zaburzenie odporności hormonalnej

-czynniki hormonalne

-zaburzenia neurologiczne

PRZYCZYNY EGZOGENNE:

-styl życia

-mikro urazy

- stres

-czynniki dietetyczne(alkohol ,stres ,papierosy)

-czynniki środowiskowe(klimat, zanieczyszczenie powietrza,)

LECZENIE:

-miejscowe: środki przeciw grzybiczne, siarczek selenu, środki syto-statyczne, dziegcie, kwas KW. Salicynowy, mocznik.

Do czynników predysponujących zaliczamy:

a) predyspozycja genetyczna

b) zaburzenia hormonalne

c) zaburzenia uk. Nerwowego np.(choroba Parkinsona)

d) czynniki klimatyczne

e) czynniki emocjonalne

f) zakażenie drożdżakiem

Łojotok stanowi podłoże dla następujących chorób:

a)trądzik pospolity

b) trądzik różowaty

c) zapalenie łojotokowe wokół ust

d) łojotokowe zapalenie skóry

e) łupież łojotokowy

Łuszczyca- jest to jedno z najczestrzych genetycznie uwarunkowanych schorzen skory o przewlekłym i nawrotowym przebiegu, cechujące się zwiekszona proliferencja naskórka , a klinicznie złuszczającymi się wykwitami grudkowymi, ustępującymi bez pozostawienia sladu.

Etiopatogeneza:

czynniki genetyczne maja duzy wpływ lecz nie do konca wyjaśniony na wpływ rozwoju łuszczycy. Wyroznia się 2 typy:

1 TYP- jest dziedziczona w sposób autosomalny, choroba zaczyna się w młodym wieku- najczęściej przed 40 rokiem zycia.zmiany skorne SA rozlegle, często wysiewne nie stwierdza się jednak łuszczycy krostkowej.

2TYP- zaczyna się miedzy 50-70 r zycia. Zmiany skorne zazwyczaj SA nieco mniej nasilone a łuszczyca Krostkowa stanowi spory odsetek postaci klinicznych schorzen.

EPIDEMIOLOGIA- objawy : Łuszczyca jest przewlekłą dermatozą charakteryzującą się okresowymi nawrotami i remisjami. Może rozpocząć się w każdym wieku, choć najczęściej pojawia się przed trzydziestym rokiem życia, równie często u kobiet, jak i u mężczyzn. Z wyjątkiem rzadko występujących ciężkich odmian, łuszczyca nie upośledza ogólnego stanu chorych, często jednak jest negatywnie postrzegana przez otoczenie, a uciążliwe leczenie ogranicza komfort życia chorego.

Zmiany skórne, wielkości od kilku milimetrów do kilkudziesięciu centymetrów, najczęściej przybierają postać czerwonobrunatnych grudek lub wypukłych ognisk pokrytych łuskami. Występują zwykle na łokciach, kolanach, w okolicy krzyżowej, czasem pokrywają całą skórę , a nawet pojawiają się na paznokciach. Często łuszczyca zaczyna się ujawniać na owłosionej skórze głowy.

Mechanizm powstawania zmian łuszczycowych.:

W normalnie funkcjonującej skórze proces proliferacji i złuszczania komórek skóry trwa około jednego miesiąca. W łuszczycy system odpornościowy wysyła wadliwe sygnały, które znacznie przyspieszają ten proces, skracając go do czterej dni. Ta nienormalna sytuacja związana z wzmożeniem wzrostu i podziału komórek powoduje także przyspieszenie przepływu krwi i rozszerzenie naczyń krwionośnych w chorych miejscach, co wynika ze wzmożonego zapotrzebowania na składniki odżywcze. Dochodzi do zaczerwieniania chorych miejsc i szybkiego gromadzenia się martwych komórek na powierzchni skóry.

UMIEJSCOWIENIE;łokcie, kolana, stopy i dłonie. Mogą mieć najróżniejsze postać począwszy od plamek az po grudki z ropna treścią. Drugim miejscem jest owłosiona skora głowy z naciekami na skore czola. Ogniska zapalne pokryte sa nawarstwionymi łuskami, woły nie ulegają zmiana i nie wypadają. Może lokalizować się także w okolicach odbytu i miejsc płciowych przy czym będzie miała tendencje do wysięku.

10. Postacie łuszczycy.

1.) łuszczycę zwyczajną (psoriasis vulgaris) - wysiewną, zadawnioną, przewlekłą plackowatą,

2.) łuszczycę krostkową (psoriasis pustulosa) - ograniczoną dłoni i stóp, rozsianą, uogólnioną typu von Zumbusch,

3.) łuszczycę stawową (psoriasis arthropatica),

4.) łuszczycę paznokci (psoriasis unguium).

ROZPOZNAWANIE LUSZCZYCY ZWYKLEJ OPIERA SIĘ NA:

1) stwierdzeniu wykwitów grudkowych i ognisk bardzo wyraznie odgraniczonych, szerzących się odśrodkowo. Pokrytych obfitymi, srebrzystymi luskami i ustępujących bez pozostawienia blizn.

2) często symetrycznym rozmieszczeniu

3) typowym zajmowaniu łokci, kolan, owłosionej skory glowy

4) przewlekłym i nawrotowym przebiegu

5)dobrym stanie ogolnym, pomocny jest wywiad rodziny

ROZNICOWANIE:

LUSZCZYCY ZWYKLEJ:

1) wyprysk łojotokowy

2)przyluszczyca grudkowa

3)liszaj plaski

4)grzybica skory gładkiej

5) lupiez rozowy Gilberta

6)Odmiana luszczycopodobna podostrego tocznia rumieniowatego

LECZENIE ZLUSZCZAJACE:

-maść salicylowa 5-30 %

-maść mocznikowa 10-20%

-masc solankowa 5-10%

-oliwa salicylowa 5-7%

-masc salicylowa-siarkowa

-dziegcie roślinne( rozene stężenia 5-20%)

LECZENIE OGOLNE;

- RETIONOIDY, metotreksan, antybiotyki,leki biologiczne, fotochemioterapia, fototereza

-stosowanie diety bezglutenowej, unikanie urazow skory, spozywanie oleju rybiego.

PROFILAKTYKA:

UNIKANIE stresu, niektorych lekow, nadwagi, zwalczanie przewlekłych stanow zapalnych . zwalczanie próchnicy zębów, chorob zębów usuwanie migdałków, infekcji pasożytniczych.

umiarkowane korzystanie ze słońca , dieta niskokaloryczna eliminacja uzywek.