Z bajkÄ… bezpieczniej! inscenizacja

Narrator I

Bezpieczeństwo – dziwne słowo. Co to znaczy? Czy ty wiesz?
Jeśli nie, to masz okazję lepiej poznać słowo te.
Popatrz wkoło. Kogo widzisz? Znasz postacie przecież te.
Tu Kapturek jest Czerwony, Jaś, Małgosia, Śnieżka też.
I królewna, którą znacie, z tego, że ukłuła się.
Spała potem przez wiek cały, zasnął z nią i król i dwór.

Narrator II

Przez 100 lat nie wiedział nikt, że istnieje zamek ten,
że śpi piękna w nim królewna w wielkim łożu mocnym snem.
Czy musiało tak się stać, by aż przez 100 lat tak spać?
Pokażemy wam, że nie. I tu wkracza słowo te:

Narrator III

Bezpieczeństwo – ważna sprawa, każde z was to musi wiedzieć.
I przestrzegać zawsze, wszędzie, by nie stało się nić złego.
Zaczynamy przedstawienie, w którym chcemy wam pokazać,
jak bezpiecznie przejść przez życie by niczego nie żałować.
Te postacie prosto z bajek chętnie wam pomogą w tym,
bo przeżyły coś strasznego. Chcą was przestrzec przed tym złem.

Kapturek
Dnia pewnego moja babcia była chora, A daleko miała z domu do doktora.
Poprosiła mnie mamusia, abym ja, kochana wnusia
zaniosła babuni leki z domowej apteki.
Zanim wyszłam przestrzegała mama mnie.

Mama
Z nikim obcym nie rozmawiaj, o nie! Bo zło wszędzie czai się.

Narrator
Babcia Kapturka w lesie mieszkała,
Dziewczynka wesoło po ścieżce skakała. Wokoło ptaki, kwiaty i zioła.

Kapturek
Jakże ja jestem dzisiaj wesoła.
Nazrywam babci białych kwiatuszków, by jej pachniały w szklanym dzbanuszku.
Pójdę na prawo, potem na lewo, Och! Jakie wielkie rośnie tu drzewo!

Narrator IV
Gdy nazrywała już kwiatów kilka
na swojej drodze spotkała wilka, który uprzejmym głosem zagadał.

Wilk
Witaj dziewczynko. Co tutaj robisz? Sama w tym lesie, czy siÄ™ nie boisz?
Dokąd zmierzają małe twe nóżki? Komu chcesz zanieść te piękne kwiatuszki?

Kapturek
Moja babcia kochana leży chora od rana.
Niosę jej leki, jedzenie i zioła, by wyzdrowiała i była wesoła.

Wilk
Gdzie ona mieszka? Powiedz mi rybko. Drogę ci wskażę byś doszła szybko.

Narrator IV
Już, już dziewczynka powiedzieć chciała, lecz słowa mamy sobie przypomniała.

Kapturek
Nic wilku nie powiem idź swoją drogą, z obcymi rozmawiać dzieci nie mogą.

Narrator V
Czy dobrze zrobiła dziewczynka miła? Czy dobrze, że wilka się pozbyła?
Jasne, że tak, bo w innym przypadku nie uniknęła by z babcią nieszczęśliwego wypadku.

Narrator I
A w innej bajce Królewna Śnieżka, wśród krasnoludków szczęśliwie mieszka.
Sprząta, gotuje, tańczy i śpiewa, ptaszek radośnie ćwierka jej z drzewa.
 Wśród siedmiu przyjaciół jest bardzo szczęśliwa.
Wszystkim wkoło ufa, jak to w bajkach bywa.
Gdy pewnego razu staruszkę spotkała, to o niczym złym nie pomyślała.
Wygląd babuni nie zdradzał niczego, lecz zaplanowała ona zrobić coś złego.

Śnieżka
Witaj babciu miła, czyś drogę zgubiła? Chętnie ci pomogę, byś do domu wróciła.

Czarownica
Dziękuję bardzo za twe dobre serduszko.
W podziękowaniu przyjmij ode mnie to rumiane jabłuszko. Zjedz prędko, nie zwlekaj!

Ptaszki
Śnieżko, Śnieżko, poczekaj!  Nie jedz tego jabłuszka,
Bo to nie jest miła babcia ale bardzo zła wróżka!

Narrator II
Wszyscy wiemy, jak naprawdę bajka się skończyła.
Ostrzegamy przed obcymi, aby tak nie było.
Pamiętajcie drogie dzieci, by od obcych ludzi
nie brać nigdy żadnych rzeczy, choć was czasem kusi.
Wasze bezpieczeństwo jest tu najważniejsze,
Nie cukierki czy lizaki, musicie to wiedzieć!

Narrator III
Jeszcze kilka innych bajek warto tu przytoczyć,
dzięki którym bezpieczeństwa można się nauczyć.
Pamiętacie pewnie wszyscy Jasia i Małgosię,
którzy będąc w wielkim lesie pogubili się.
Noc zapadła, wkoło ciemno, boją się dzieciaki,
pośród nocnej, leśnej ciszy słychać gdzieś zwierzaki.
 I w tym miejscu ważną radę wszystkim dzisiaj damy.
Idźcie w las, słuchajcie ptaków, ale pod opieką mamy
lub innego dorosłego dobrze wam znanego,
by nic złego się nie stało koleżanko i kolego.

Narrator IV

Teraz inną sytuację chcemy wam pokazać.
Bardzo ważną naszym zdaniem, nie ma co tu gadać.
O koźlątkach siedmiu bajkę znają dzieci wszystkie.
Nie słuchały swojej mamy, spotkały się z wilkiem.
On podstępu użył chytrze i do domu wkroczył,
a koźlątkom wystraszonym straszną krzywdę zrobił.

Narrator V

Pamiętajcie drogie dzieci, gdy jesteście same w domu,
nigdy nie otwierajcie drzwi nikomu obcemu.
Choćby pięknych słów używał, kusił słodyczami,
twierdził, że jest przyjacielem i taty i mamy,
to nie wierzcie, może to być kłamstwo,
a najważniejsze przecież jest wasze bezpieczeństwo.

Przypomnijmy wszystkie rady, jakie wam dajemy:
  

Po pierwsze – do obcego domu nigdy nie wchodzimy!

Gdy obcy człowiek was kiedyś zagada, nie mówcie, gdzie mieszkacie, to jest druga rada!

A po trzecie nigdy nie bierz od obcego słodyczy,

 nie wiesz przecież, czy jest dobry, czy może chce skrzywdzić!

Nie oddalaj się od domu, choć ci trochę szkoda,  ale może ciebie spotkać niemiła przygoda!

I ostatnią radę damy – nie otwieraj nieznajomym, kiedy nie ma w domu mamy!

Źródło: bliżejprzedszkola.pl