Minerałami nadającymi się do analizy są takie, które wykazują zmiany termiczne. Nie poddaje się analizie takich minerałów jak: plagioklazy, kadm i inne. Minerały, które zawierają grupę hydroksylową(woda) – są najlepsze do badań.
Węglany – dekarboksylacja z wydzieleniem CO2 (pik endotermiczny)
Kalcyt – max temp reakcji w 950°C, duża strata masy na TG, efekt wyraźnie asymetryczny
Magnezyt – temp rozkładu niższa niż w przypadku kalcytu - 700°C, strata masy bardzo duża – 50%
Smitsonit – rozkład w temp 500°C – wydzielenie CO2, strata masy nie duża
Aragonit – malutki efekt endotermiczny, jako efekt przebudowy sieci krystalicznej – przeobrażenie w kalcyt. Brak straty masy. Zdarza się, iż przebudowa doprowadza do uwalniania się inkluzji, roztworów, co może skutkować utratą masy
Syderyt – rozkład w 460°C
Rodochrozyt
Cerusyt (węglan ołowiu) – rozkłada się stopniowo
Dolomit – krzywa wykazuje dwa wyraźne efekty endotermiczne. Pierwszy z nich to rozkład węglanu magnezu, podgrzanie do wyższej temp prowadzi do rozkładu wapnia.
Malachit, azuryt – węglany miedzi z grupą OH, oddają wodę, rozkład Ca i rozpad pojawiają się jako jeden pik.
Siarczany (uwodnione, bezwodne)
Gips – w temp 170°C przejście gipsu dwu-wodnego w pół-wodny, podgrzewany mocniej oddaje wodę - 210°C to, co powstaje z rozkładu to nie jest klasyczne anhydryt, ponieważ wciąż łatwo wiąże wodę. Później mały efekt egzotermiczny to przebudowa sieci krystalicznej gips – anhydryt.
Wodorotlenki
Goethyt (FeOOH)
Gipsyt – AlOH3 pik endotermiczny powodowany jest grupą hydroksylową
Diaspor AlOOH
Krzemiany
Tremolit (amfibol) – nie są odpowiednie do tego badania termicznego.
Analiza ta przydatna jest dla minerałów ilastych takich jak serpentyny.
Desmit – zeolity – zawierają wodę zoelityczną, słabo związaną w dużej ilości. Podczas podgrzewania woda ta jest oddawana. Efekt dehydratacji taje połogi, rozległy pik.
Kwarc- jeden mały pik w temp 575°C – przebudowa struktury. TG nie ulega zmianie. Jeśli nie jest to czysty kwarc – trudny do identyfikacji
Kaolinit – w 570°C pojawia się pik związany z grupą OH, później pik egzotermiczny związany z krystalizacją nowych faz. Mały spadek masy na początku jest to efekt wiązania wody z blaszek kaolinitu, absorbuje wodę z powierzchni.
Smektyty – (montmorylonit, beideit) – woda międzypakietowa powoduję wyraźne piki endotermiczne. Pierwszy wydzielenie grupy OH a drugi dehydratacja.