KRYTYKA MITOGRAFICZNA I ARCHETYPOWA (Hans H. Skei)
Dlaczego krytyka mitograficzna wydaje się zajmować wyższą pozycję w opracowaniach niż na to zasługuje w związku ze znaczeniem jakie miała jako kierunek metodologiczny w XXw.?
Co jest przyczyną tego, że krytyka mitograficzna nie ma szczególnie wysokiego statusu dzisiaj?
Wyjaśnij twierdzenie: „Krytyka archetypowa jest niemalże synonimem krytyki mitograficznej”.
Czym są archetypy?
Który z krytyków był najbardziej wpływowy spośród wszystkich krytyków archetypowych i mitograficznych?
Czy się różniło postrzeganie archetypów u N.Fryes’a i C.G.Junga?
Jakie rozumienie mitu promowała szkoła Cambridge? Które dzieło leży u podstaw ich studiów?
Co jest wspólnego w pojmowaniu sztuki u J.E. Harrisona, F.M. Cornforda i G. Murray’a?
Jakie są dwie podstawy krytyki archetypowej?
Jakie zadanie ma pełnić krytyka archetypowa w oparciu o (psychologiczne) idee Junga na temat nieświadomości zbiorowej?
Jakie są ogólne wytyczne dla krytyki mitograficznej sformułowane przez Johna B. Vickery w książce Mit i literatura?
Co jest powodem postrzegania krytyki mitograficznej jako komparatywnych (porównawczych) badań literackich?