BEZPIECZEŃSTWO PUBLICZNE – WYKŁADY

17.04.2013

1. Prewencja kryminalna – ogół bezpośrednich działań instytucji państwowych, społecznych i obywateli mających na celu uniemożliwienie lub utrudnienie podjęcia akcji przestępczej, poprawę bezpieczeństwa i jakości życia osób poprzez eliminowanie ich lęku przed staniem się ofiarą.

2. System przeciwdziałania przestępczości i patologii:

a) Polityka społeczna – system środków i metod mających na celu usuwanie przyczyn ujemnych zjawisk społecznych i stworzenie warunków prawidłowego funkcjonowania i rozwoju jednostek oraz grup społecznych.

b) Polityka kryminalna – stanowi całokształt zagadnień zapobiegania przestępczości i ukierunkowana jest na potencjalnych przestępców, przestępców rzeczywistych i ofiary przestępstw.

- Profilaktyka kryminalistyczna – zespół metod i środków mających na celu uniemożliwienie lub utrudnienie przestępstwa,

- Profilaktyka kryminologiczna – zajmuje się zagadnieniami genezy i etiologii czynu przestępczego operując głównie metodami z zakresu psychologii i pedagogii społecznej i ma na celu nadanie pozytywnego kierunku aktywności ludzkiej oraz wywarcie wpływu na zmianę ujemnych postaw i intencji,

- Profilaktyka karna – dostosowanie kary do rodzaju i okoliczności przestępstwa oraz osobowości sprawcy tak aby kara przyczyniła się do spełnienia zadania ochrony społeczeństwa a jednocześnie gwarantowała powrót skazanego do życia społeczeństwa. Kara powinna być nieuchronna, natychmiastowa i surowa,

- Profilaktyka penitencjalna – sprowadza się do samego wykonania kary i ma na celu takie ukształtowanie jej przebiegu aby w optymalnym stopniu zrealizować funkcję resocjalizacji.

3. Klasyfikacja metod zapobiegania przestępczości:

- Profilaktyka pierwszorzędowa – ukierunkowanie na źródła i przyczyny przestępstw – zbieżne z profilaktyką społeczną i kryminologiczną,

- Prewencja drugorzędowa – obejmuje ograniczenie ryzyka wystąpienia przestępstw – zbieżna z profilaktyką kryminalistyczną,

- Prewencja trzeciorzędowa – ogranicza ryzyko powrotu do przestępczości, resocjalizacja – odnosi się do polityki karnej i penitencjalnej.

4. Polityka społeczna:

- Socjalne ubezpieczenia społeczne,

- Ochrona pracy,

- Zatrudnienia,

- Ochrona zdrowia,

- Polityka mieszkaniowa,

- Polityka oświatowa,

- Polityka kulturalna,

- Ochrona środowiska naturalnego,

- Polityka prewencji i zwalczania patologii społecznej,

- Polityka ludnościowa,

- Polityka rodzinna,

- Polityka wobec młodzieży,

- Polityka wobec ludzi starych.

5. Pomoc społeczna – instytucja polityki społecznej państwa, mająca na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości:

- Świadczenia społeczne,

- Usługi społeczne.

6. Akcje i programy:

- Akcje – krótkotrwałe działania związane z ograniczeniem zagrożenia pojawiającego się jednorazowo, okresowo,

- Programy prewencyjne – plany przedsięwzięć, czynności i metody działania, których celem jest zabezpieczenie przed szkodą lub likwidacją przyczyn powstawania zagrożeń.

7. Rodzaje programów prewencyjnych:

- Programy informacyjne,

- Programy edukacyjne,

- Programy alternatywne,

- Programy interwencyjne.

8. Obszary programu „Razem bezpieczniej”:

- Bezpieczeństwo w miejscach publicznych i miejscu zamieszkania,

- Przemoc domowa,

- Bezpieczeństwo w szkole,

- Bezpieczeństwo w środkach komunikacji publicznej,

- Bezpieczeństwo ruchu drogowego,

- Bezpieczeństwo w działalności gospodarczej,

- Ochrona dziedzictwa narodowego.