Surowce mineralne:
Węgiel kamienny (Wałbrzych, Nowa Ruda), brunatny (turoszów), rudy metali kolorowych i szlachetnych (miedzi, ołowiu, cynku, srebra i złota- Karkonosze, Rudawy Janowickie, G. Wałbrzyskie, G. Sowie, Masyw Śnieżnika), baryt (Boguszów-Gorce, Stanisławów k. Jawora), fluoryt (Kletno), gipsy i anhydryty (Lubań, Lwówek Śląski), granity (Przedgórze Sudeckie), piaskowce, porfiry, melafiry, bazalty, wapienie, marmury.

Głównymi surowcami wydobywanymi na Przedgórzu Sudeckim i w Sudetach są :
-węgiel brunatny (Bogatynia – Turoszów)
-węgiel kamienny (Wałbrzych)
-skały użytkowe – granity, bazalty, wapieni, piaskowce i inne (Strzelin, Strzegom, Wojcieszów itd.)
Na bazie węgla brunatnego i kamiennego rozwinęła się energetyka. W Bogatyni zbudowano olbrzymią elektrownię, opalaną węglem brunatnym. Węgiel kamienny Zagłębia Dolnośląskiego, doskonałej jakości, służy przede wszystkim do produkcji koksu. Niestety, jego eksploatacja jest niezwykle kosztowna, w związku z czym kopalnie wałbrzyskie ulegają stopniowej likwidacji.
Przemysł przetwórczy jest rozwinięty w licznych, lecz niewielkich na ogół ośrodkach. Poza energetyką reprezentuje go przede wszystkim przemysł włókienniczy i dziewiarski ( Bielawa, Kamienna Góra, Lubań, Zgorzelec) i elektromaszynowy (Dzierżoniów, Świdnica).

Gleby: brunatne, bielice, górskie, mady (w dolinach rzek), odmiany gleb brunatnych i płowych, czarnoziemy na Przedgórzu sudeckim.

Gospodarka:
Góry są regionem typowo przemysłowym, Przedgórze zaś jest krainą typowo rolniczą, choć nie pozbawioną przemysłu. Rozwinięta jest także turystyka. Powstał tu także najrozleglejszy okręg przemysłowy, zwany sudeckim. 
Przemysł:

Silnie rozwinięty i zróżnicowany. Dominuje przemysł wydobywczy węgla brunatnego oraz surowców skalnych, energetyka, przemysł przetwórczy, hutniczy, szklarski, włókienniczy, odzieżowy oraz środków transportu i chemiczny. Dawniej górnictwo węgla kamiennego, barytu, fluorytu, uranu, miedzi, a w czasach historycznych złota, srebra, żelaza, arsenu i in. W związku z tym w wielu miejscach napotkać można czynne, a jeszcze częściej opuszczone kamieniołomy, hałdy oraz pozostałości sztolni, szybów.

górnictwo- wydobywanie surowców mineralnych, patrz: surowce mineralne; przemysł włókienniczy (większe miasta Sudetów, Przedgórze w rejonach Dzierżoniowa i Świdnicy), przemysł drzewno-papierniczy, celulozowy, przemysł szklarski, porcelanowy (Sudecki Okręg Przemysłowy; Piechowice, Szklarska Poręba,Wałbrzych), przemysł elektromaszynowy, przemysł środków transportu
Rolnictwo:
Na Przedgórzu Sudeckim łagodny klimat i dobre gleby spowodowały, że dominują tutaj uprawy pszenicy i buraków cukrowych. Rozwinęła się hodowla bydła. W Masywie Ślęży rozwinęło się sadownictwo czereśni i wiśni. Warunki naturalne Sudetów nie sprzyjają rozwojowi rolnictwa. Uprawia się tu głównie ziemniaki i żyto.

Wody mineralne:
Sudety są największym obszarem występowania wód mineralnych w Polsce. Występują tam głównie szczawy (zawierają CO2), wody radoczynne (zawierają niewielkie ilości pierwiastków promieniotwórczych) oraz cieplice (wody, których temp. jest wyższa niż 20 stopni C).

Sudety to także liczne uzdrowiska. O miano najstarszego kurortu w Polsce spierają się Cieplice i Lądek. Oba powstały już w średniowieczu. Z młodszych uzdrowisk należy wymienić , Duszniki, Kudowę, Polanicę i Szczawno. Obok dużych uzdrowisk istnieją też mniejsze - jak Długopole czy Przerzeczyn. W XVIII i 1-szej połowie XIX wieku sudeckie uzdrowiska ciągały licznych Polaków. Dwoje najsłynniejszych gości z Polski to królowa Marysieńka Sobieska, która leczyła się w Cieplicach i Fryderyk Chopin, który swoje pierwsze publiczne koncerty dał podczas kuracji w Dusznikach (upamiętnia to jego pomnik i coroczne festiwale chopinowskie). Z innych znamienitych gości wspomnieć warto o królach Prus: Fryderyku II i Fryderyku Wilhelmie III i carze Aleksandrze I, którzy gościli w Lądku, Winstonie Churchilu, który odwiedził Kudowę. Listę znanych osobistości odwiedzających sudeckie zdroje można by ciągnąć długo.

TURYSTYKA

Silnie rozwinięta (ale mniej, niż przed 1945 - z działających wówczas kilkuset schronisk pozostało do dzisiaj około 15%^[2]) ze względu na korzystne walory przyrodnicze i kulturowe oraz dobrze rozwiniętą bazę turystyczną. Główne regiony: Karkonosze, ziemia kłodzka, Hrubý Jesenik. W tych trzech rejonach koncentruje się większość bazy noclegowej, są też głównymi centrami sportów zimowych. Pojedyncze schroniska, wyciągi narciarskie, a po czeskiej stronie liczne wieże widokowe rozrzucone są również w innych pasmach. Sieć szlaków turystycznych jest dobrze rozwinięta, najwięcej szlaków jest w trzech ww. rejonach. W ostatnich latach powstało sporo szlaków rowerowych oraz nieliczne trasy do narciarstwa biegowego.