LEKI PRZECIWKRWOTOCZNE

I Leki przyspieszające procesy krzepnięcia stosowane miejscowo

1. Trombina - proszek, którym można posypać krwawiące miejsce

2. Gastrotrombina - proszek, najczęściej doustnie, żeby zatamować krwawienie błony śluzowej żołądka

3. Hemostim - aerozol

4. Spongostan - gąbki żelatynowe, kremowobiała gąbka, wkłada się do narządu miąższowego, który krwawi

II Leki stosowane ogólnie

1. Liofilizowany fibrynogen ludzki - preparat krwiopochodny

2. Globulina antyhemofilowa - podawana przy hemofilii, gdy brakuje VIII czynnika krzepnięcia; podaje się dożylnie, proszek rozcieńczany specjalnym, dołączonym rozpuszczalnikiem

3. Siarczan protrombiny - stosuje się po przedawkowaniu heparyny; antagonista heparyny

4. Związki wapnia - stosowane głównie w zatruciach związkami wiążącymi jony wapnia

5. Witamina K - Vitacon, stosowana w niedoborach protrombiny, działa po kilku tygodniach

Wskazania:

• skaza krwotoczna spowodowana zaburzeniem czynników krzepnięcia

• przedawkowanie heparyny i doustnych leków przeciwzakrzepowych

• profilaktycznie u chorych z żółtaczką mechaniczną

III Leki hamujące procesy fibrynolizy

Ich działanie polega na hamowaniu rozpuszczania świeżych skrzepów

1. Exacyl - hamuje bezpośrednie aktywatory plazminogenu (streptokinazę i inne lizokinazy) przeciwdziałając w ten sposób fibrynolizie, bezpośrednio wpływa na aktywatory tkankowe i urokinazę

2. Etamsylat - Cyclonamine, Dicinone

Wskazania:

• krwawienia spowodowane pierwotną, uogólnioną fibrynolizą

• krwawienia na skutek stosowania leków fibrynolitycznych

• krwawienia żołądkowo - jelitowe

• krwawienia z dolnych dróg moczowych

• krwawienia po zabiegach otolaryngologicznych (np. wycięcie migdałków, bo tego nie ma jak ucisnąć)

• krwawienia z dróg rodnych (też nie ma jak ucisnąć)

LEKI MOCZOPĘDNE

Stosowane są głównie w celu zwiększenia diurezy niezależnie od przyczyn skąpomoczu lub bezmoczu a także w celu przyśpieszenia wydalania substancji toksycznych w zatruciach związkami wydalanymi przez nerki.

1) diuretyki pętlowe - ich głównym miejscem działania jest wstępująca część pętli nefronu. Są lekami o największej efektywności. Lekiem modelowym tej grupy jest furosemid - furosemidum, lasix (tabletki, ampułki do podawania dożylnego).

Działanie:

• hamuje zwrotne wchłanianie chloru i sodu w kanalikach nerkowych

• nasila sekrecję potasu w cewkach krętych dystalnych

• szybka i znaczna diureza powoduje szybkie i znaczne zmniejszenie objętości płynów krążących (osocza)

• początek działania następuje po 2-3 minutach od podania dożylnego

Zastosowanie:

• nagłe stany wymagające szybkiego odwodnienia chorego np.

• obrzęk płuc

• przełom nadciśnieniowy

• obrzęk mózgu

• ciężka niewydolność nerek przy nieskuteczności innych leków

• niewydolność krążenia

• nadciśnienie tętnicze

• marskość wątroby

• obrzęki różnego pochodzenia

• zatrucia związkami wydalanymi przez nerki

Przeciwwskazania:

• niedrożność dróg moczowych (jeśli pęcherz jest pełen -ostre zatrzymanie moczu, leki moczopędne mogą znacznie pogorszyć stan chorego)

• śpiączka wątrobowa

• hipokaliemia (nie ma sensu, żeby jeszcze obniżać poziom potasu)

• ciąża i okres karmienia piersią

• przedawkowanie glikozydów nasercowych

Działania niepożądane:

• spadek ciśnienia krwi

• bóle i zawroty głowy (przejściowe)

• hipokaliemia

• hipomagnezemia

• hiperglikemia

• zaburzenia łaknienia, nudności, wymioty, biegunki lub zaparcia

2) tiazydy moczopędne - działają przez hamowanie zwrotnego wchłaniania jonów chlorkowych w korowej części nefronu. W wyniku tego zwiększa się również wydalanie jonu sodowego. Pociąga to za sobą znaczne ilości wody powodując zwiększenie ilości wydalanego moczu. Ponadto rozkurczają się mięśnie gładkie naczyń krwionośnych i obniżają ciśnienie tętnicze krwi.

Działania niepożądane:

• hipokaliemia i hipomagnezemia

• zaburzenia rytmu serca

• zaburzenia funkcji szpiku i wątroby

• alergia

• hiperglikemia

• hipercholestorolemia

Wskazania:

• obrzęki różnego pochodzenia

• nadciśnienie tętnicze

• moczówka prosta

Preparaty:

Hydrochlorothiazidum, Hygroton, Klopamid - brinaldix (wszystko tabletki)

Preparaty złożone:

Tialorid, Retiazid, Normatens-brinardin

Przeciwwskazania:

• hipowolemia

• cukrzyca

• niedobory elektrolityczne

• dna moczanowa

• zaburzenia funkcji szpiku

• niewydolność wątroby

3) diuretyki oszczędzające potas

Aldosteron jest hormonem nasilającym wymianę sodu na potas w kanaliku dystalnym nefronu. Zahamowanie tej wymiany prowadzi do utraty sodu i wody oraz zatrzymania potasu.

A. Antagoniści aldosteronu

Spironolakton - aldacton, verospiron, polspiron, spironol

Działają słabo moczopędnie, są stosowane głównie jako leki wspomagające, łącznie z innymi lekami moczopędnymi

Wskazania:

• obrzęki w niewydolności krążenia i retencji sodu

• marskość wątroby z obrzękami i wodobrzuszem

• nadciśnienie tętnicze

• zespół nerczycowy

B. Pseudoantagoniści aldosteronu

Amilorid

Tialorid (preparat złożony =Hydrochlorothiazidum+Amilorid)

Hamują wymianę sodu i potasu poprzez uszczelnienie komórek kanalika

4) diuretyki osmotyczne

Mannitol 20%

Substancje, które dobrze przesączają się z osocza i szybko są wydalane przez nerki bez wchłaniania zwrotnego. Osiągają one w przesączu duże stężenie powodując związanie dużej ilości wody, która razem z nimi opuszcza organizm. Jest to jedyna grupa moczopędnych skutecznie działających w stanach hipowolemii.

Wskazania:

• obrzęk mózgu

• stany zagrażające obrzękiem mózgu

• wstrząs (pobudzenie diurezy)

• hipowolemia

5) roślinne leki moczopędne:

futoliza, urosan, urogran