Co zrobić, jeśli jest się już uzależnionym od narkotyków? Najwazniejsze to chcieć się wyleczyć. Jeżeli ktoś nie ma zamiaru zaprzestać ćpania, żadne hellrondy i inne diabły go do tego nie zmuszą.

Nieważne, czy ktoś uzależnił się do marihuany, czy heroiny – leczenie przebiega podobnie.

Pierwszym miejscem w którym możemy otrzymac pomoc jest punkt konsultacyjny. Ocenia się tam zazwyczaj stopień zaawansowania uzależnienia i poleca leczenie ambulatoryjne, oraz odpowiednie terapie krótko, średnio lub dlugoterminowe. W punkcie konsultacyjnym można uzyskać wsparcie oraz zdobyć więcej informacji dotyczących problemu narkomanii.

Kolejnym przystankiem na drodze leczącego się narkomana jest oddział detoksykacyjny. Jego rolą jest odtrucie od substancji przyjmowanej przez osobę uzależnioną, a także zmniejszenie głodu narkotycznego, bólów oraz innych objawów poprzez podawanie substytutów narkotyków np. metadonu.W poradni detoksykacjnej wykonuje się też wszelkie badania( m. in na obecność wirusa HIV) i zapobiega powikłaniom po przeżytych chorobach np. wirusowym zapaleniu wątroby. W skrajnych przypadkach placówka ma za zadanie zapobiegać zgonom.

Poradnia ambulatoryjna to placówka o wyznaczonym programie leczenia w formie spotkań i konsultacji. Przez wyznaczony termin narkoman powinien stawiać się w poradni na terapii grupowej lub indywidualnej, która pomaga mu w walce z nałogiem. Programy poradniane trwają z reguły rok/dwa lata. Początkowo są bardzo intensywne, z czasem częstotliwość spotkań spada, jednakże, jak pokazuje praktyka, w programach utrzymują się pacjenci albo z bardzo dużą motywacją, albo będący w fazie nadużywania.

Leczenia stacjonarne oferuje trzy rodzaje leczenia: krotkoterminowe (6-8 tygodni), średnioterminowe (6-8) miesięcy i długoterminowe(12-24 miesięcy). Polega ono na przyjęciu narkomana do kliniki psychiatrycznej, zakładu dla mlodzieży problemowej lub specjalistycznego ośrodka odwykowego jak Monar, czy Karan na czas odpowiedni do stopnia jego uzależnienia. Na oddziałach można liczyć na całodobową opiekę medyczną oraz pomoc psychologiczną z indywidualnym podejściem do każdego pacjenta. Kadrę stanowią terapeuci, psycholodzy oraz neofici ( wyleczeni narkomani- stanowią oni ok. 40% personelu). W czasie leczenie stacjonarnego jest możliwa dalsza edukacja oraz późniejsze podjęcie pracy na terenie placówki jak i poza. Wśród ośrodków, które oferują leczenie stacjonarne warto wyróżnić MONAR utworzony przez zmarłego w 2002r Marka Kotańskiego. Jest to ośrodek przeciwdziałający narkomanii, bezdomności, oferujący pomoc ludziom w trudnej sytuacji życiowej. Jego początki oraz zasady działania zostały opisane w „Pamiętniku narkomanki” Barbary Rosiek.

Istnieją również grupy Anonimowych Narkomanów, działające podobnie jak spotkania AA. Polegają na mityngach, w czasie których uczestnicy opowiadają o swoich przeżyciach i motywują się wzajemnie do dalszego życia bez używek.

Pomoc telefoniczna:

0 801 199 990 Ogólnopolski Telefon Zaufania Narkotyki – Narkomania. Czynny codziennie od 16.00 do 21.00. Całe połączenie płatne t ylko 35 gr.

0 800 120 289 Infolinia Stowarzyszenia KARAN

Czynne od pn. do pt. w godzinach 10.00–17.00. Połączenie bezpłatne.