Kontrolna praca z fizykoterapii

Temat: Masaż segmentarny

Masaż segmentarny - to zespół rękoczynów, które stosuje się w celu świadomego odruchowego oddziaływania na wszystkie tkanki i ich zmiany chorobowe.

Główne założenie tego masażu to: opracowanie każdej odruchowej zmiany tkankowej przez zastosowanie najwłaściwszych technik. 
Badanie zmian odruchowych - służy do zlokalizowania zmian odruchowych w celu ich usunięcia. 
W skład badania wchodzą: 
Badanie zmian odruchowych w tkance skórnej - zamiany odruchowe w obszarze tkanki skórnej charakteryzują się: 
- wrażliwością czuciową, ~ zaburzeniami ukrwienia, ~ tępym bólem uciskowym, ~ uczuciem pieczenia, napięcia, 
- występują nabrzmienia i zgrubienia. 
Do określania zmian w tkance skórnej służą: 
- Technika wzrokowa - zwracamy uwagę czy występują przebarwienia, bladość, zaczerwienienia, potliwość skóry. 
- Technika termiczna - grzbietową stroną palców dotykamy skóry po symetrycznych stronach kręgosłupa.

Miejscowy wzrost temperatury może świadczyć o zwiększonym przepływie krwi i występującym stanie zapalnym. 
- Technika igłowa - wzdłuż segmentów i w poprzek nich przesuwamy igłę po skórze. 
W segmencie zmienionym chorobowo pacjent odczuwa delikatne przesuwanie jako bolesne. Łagodny dotyk w obszarze przeczulicy odczuwany jest jako ostry i kłujący. 
-Technika fałdu skórnego - zwracamy uwagę na łatwość powstawania i przesuwania fałdu skóry. W polu przeczulicy fałd jest grubszy, trudniej go utworzyć i przesunąć. Pacjent odczuwa dotkliwy ból. 
(badanie wykonujemy kciukiem i palcem wskazującym oraz jednym palcem) ~ Technika dotykowa - metoda polega na delikatnym dotykaniu opuszkami palców najbardziej powierzchownych warstw skóry. 
-Technika łaskotania - w obszarze nadwrażliwości chory nieczuje łaskotania, ponieważ tak słaby bodziec w tych miejscach nie jest odbierany. 
-Technika wywołania przekrwienia - opuszkami palców II - V obu rąk szybko i energicznie przesuwamy po skórze wzdłuż oraz prostopadle do dermatomów. W obszarze chorobowo zmienionym może mieć ciemnoczerwone zabarwienie albo trudno będzie doprowadzić do barwy bladoczerwonej. 
Badanie zmian odruchowych w tkance łącznej: 
Zmiany odruchowe w tkance łącznej charakteryzują się: 
- Obrzmieniami 
-W ciągnięciami 
- W głębieniami 
Zmiany umiejscowione są w tkance skórnej, podskórnej i powięzi podskórnej. Do określania zmian w tkance łącznej służą: 
- Technika wizualna
- Technika opukiwania Grugurina - metoda ta polega na delikatnym uderzaniu po skórze pacjenta całą powierzchnią dłoniową 3 palca - opukiwanie służy do stwierdzenia różnic w napięciach tkanki łącznej badanej części ciała. 
- Technika przesuwania - badanie wykonujemy płasko ułożoną dłonią ze zgiętymi palcami. Podczas przesuwania ręki po badanej okolicy opuszkami palców wywieramy lekki ucisk na skórę. 
W zmianach chorobowych można stwierdzić: 
zmniejszoną elastyczność skóry, ograniczoną przesuwalność tkanki łącznej oraz występowanie oporu w skórze. -Technika fałdu skórnego - w strefie o wzmożonym napięciu tkanki łącznej występują ograniczenia w przesuwaniu fałdu oraz grubość wału skórnego będzie zmniejszona. 
Badanie zmian odruchowych w tkance mięśniowej: 
Zmiany odruchowe w tkance mięśniowej charakteryzują się: 
- przeczulicą bólową, 
- wzmożonym napięciem, 
- zaburzeniami ukrwienia, 
- myogelozami. 
Do określania zmian odruchowych w tkance mm służą techniki: 

- Technika wizualna - określa się wielkość kształt umięśnienia chorego. Różnice masy mm po obu stronach ciała będą pomocne w rozpoznawaniu zaników oraz wzmożonego napięcia mm. 
-Technika dotykowa - obmacywanie mm opuszkami palców może ujawnić obolałe strefy. Ciastowata konsystencja świadczyć może o rzekomym przeroście tkanki mięśniowej. 
- Technika fałdu mięśniowego - chwytamy kciukiem i wskazicielem fałd mięśniowy, pozwalam, aby się wyślizgnął spod palców - zwiększona wrażliwość mięśnia na ból chory odczuwa jako silny przeszywający, kłujący lub uciskowy ból. 
- Technika głębokiego rozcierania - na przebiegu mięśnia uciskane zgrubienie powoduje duży, tępy, przeszywający ból oraz jeszcze większe napięcie mięśniowe. 
- Technika przesuwania - polega na przesuwaniu palcami II - V po mięśniu, poprzecznie do przebiegu włókien mięśniowych. Myogelozy najczęściej występują na brzegach mięśni i charakteryzują się zbitą konsystencją.
Podczas uciskania pionowo ustawionymi palcami tych miejsc wymykają się spod palców. Łatwo można je uchwycić, a na ściśnięcie reagują rozlanym bólem. Badanie zmian odruchowych w okostnej: 
Zmiany odruchowe w okostnej charakteryzują się: 
- Wgłębieniami 
- Zgrubieniami 
- Obrzmieniami 
Do określenia zmian odruchowych w służą techniki: 
- Technika przesuwania - opuszki palców jednej lub obu rąk przykładamy do badanej okolicy. Pionowo ustawione palce przesuwamy po okostnej. 
- Technika rozcierania - opuszkami palców. 
W miejscach zmienionych chorobowo występuje bolesność uciskowa. Badanie punktów maksymalnych: 
Punkty maksymalne to miejsca występujące w skórze, tkance łącznej okostnej, które charakteryzują się dużą wrażliwością bólową. 
Lokalizacja punktów maksymalnych musi być przeprowadzona w pozycji leżącej przy pełnym rozluźnieniu pacjenta. 
Do określania punktów maksymalnych służą techniki: 
- Technika kulkowa - określa bolesne punkty w skórze. W miejscu o wzmożonej wrażliwości odczuwa się: silny, kłujący, biegnący w głąb ciała ból. 
- Technika uciskowa - w tkance łącznej i mm wyznacza się tą techniką punkty maksymalne. Miejsca punktów maksymalnych charakteryzują się kłującym bólem. 

Opracowała:
Eunice Kalungulungo