04-01-2012
Wybrane zagadnienia z profilaktyki i leczenia schorzeń biegunkowych cieląt
Przemysław Sobiech, Katedra Chorób wewnętrznych, Wydz. Med. Wet. UWM Olsztyn
Siara - wydzielina gruczołu mlecznego i składników surowicy krwi; gromadzi się w wymieniu w okresie zasuszenia
Co dać zwierzęciu nowonarodzonemu się po siarze? Czy mleko czy preparaty mlekozastępczy.
Mleko jest bardziej naturalne i cielęta rosną po nim lepiej. Mlekozastępczy lepiej przekształca zwierzę z monogastrycznego na poligastryczne.
Preparat mlekozastępczy stabilizuje żywienie, skład jest dostosowany do potrzeb cielęcia.
System tradycyjny żywienia cieląt skł. się z 3 rzeczy:
Pójło – czyli mleko lub preparat mlekozastępczy;
Mieszanka treściwa;
Siano;
Odchodzi się od tego systemu bo stwierdzono, że siano jest niepotrzebne dla cielaka a wręcz jest szkodliwe
System tradycyjny
Tygodnie życia | Pójło (I) | MT (kg) | Siano (kg) |
---|---|---|---|
2-4 | 6 | 0,2-0,5 | 0,2 |
5-7 | 6 | 0,6-0,9 | 0,4 |
8-9 | 4,5 | 1,0-1,5 | 0,6 |
10-11 | 3 | 1,5-1,8 | 0,8 |
Siano jest to zbędny składnik bo:
Utrudnia powstawanie rynienki przełykowej!
Obniżało strawność dawki pokarmowej
Nie stymuluje rozwój brodawek żwacza
Co za tym idzie ciele wolniej przechodzi na karmę stałą!
Nowy system:
pójło
mieszanka treściwa
Mieszanka treściwa (starter)
50% - granulowany koncentrat białkowy
50% całe ziarna zbóż
Ziarna zbóż oparte są na 2 komponentach
kukurydza
Owies
Ziarno zbóż stymuluje
Rozwój mięśniówki żwacza
Odruch przeżuwania
Rozwój brodawek żwacza
Od 2 miesiące życia, wprowadzamy dobrej jakości pasze objętościowe. Przy gorszej jakości pasz objętościowych wprowadzamy je o miesiąc później. Poza tym staramy się przestać jak najszybciej używać startera bo jest drogi.
Od 3 miesiąca życia mikroflora żwacza jest taka sama jak u dorosłej krowy, czyli są te same bakterie żwaczowe.
Gdy ciele pobiera dziennie 800g mieszanki treściwej ograniczamy podawanie pójła o połowę.
Natomiast gdy ciele pobiera już 1,5kg mieszanki treściwej wycofujemy pójło z dawki. To jest szczęśliwy dzień dla rolnika, bo już ma znacznie mniejsze koszty utrzymania cielaka ;) Koniec pojenia mlekiem w 3 m-c życia gdy ciele pobiera swobodnie pasze treściwą i objętościową.
System skrócony
- Szybka zmiana cielaka z nie przeżuwacza w przeżuwacza; odsadzenie od drogiego preparatu mleko zastępczego;
- 4-5 litrów pójła i w ciągu 45-50 dni, czyli w granicach końca 2giego miesiąca, cielaka przestawić całkowicie na pasze stałe;
- Podajemy tylko mieszanki treściwe (bez innych pasz), przede wszystkim koncentraty białkowe i ziarna zbóż.
- Pasze objętościowe podajemy od 3 miesiąca (czyli jak przestaniemy podawać mleko) od tego czasu jest całkowitym przeżuwaczem
Zapotrzebowanie na wodę
Wiek | Zapotrzebowanie na płyn (w litrach) |
---|---|
1 miesiące | 7-8 |
2 miesiące | 9-10 |
3 miesiące | 10-12 |
Ocena odchowu cieląt
Wiek | Masa ciała (kg) |
---|---|
W dniu urodzenia | 40 |
2 miesiące | 80 |
6 miesięcy | 160 |
Pozostawienie cieląt z krową
najbardziej tradycyjny, ale najmniej wydajny dla hodowcy, ale najbardziej wydajny dla cielęcia
ciele będzie piło siarę a potem będzie piło mleko, nie ma wtedy zachorowań itp. Ale jest zbyt drogi
Budka
nie ma transmisji z cielęcia na ciele
łatwość odkażania cielęcia i budki
łatwość przestawienia budki
dobra przy zwalczaniu biegunek w cielętniku kiedy cielęta są grupowane (koło 2-5 dnia)
jest to system dosyć drogi
w zimę może być za zimno
bardziej pracochłonny, chociaż pracuje się bezpośrednio z cielakami
Cielętnik
miejsce gdzie trafiają cielaki po urodzeniu i tam są grupowane
zawsze występuje tam transmisja pozioma patogenów
nie może być tam za wilgotno, musi być dosyć wysoka, a temp 15-16oC, nie może być wilgotnej ściółki.
Przyczyny biegunek
choroby układu pokarmowego są przyczyną 50% upadków cieląt do 3 tyg. Życia
najczęściej chorują cielęta 2-5 dniowe
cielęta w okresie choroby o miernym natężeniu tracą 3-4kg, przy bardziej nasilonej 7,5 kg, przy ciężkiej do 9kg
czynniki dietetyczne
czynniki enzymatyczne: niedobór disacharydaz (np. lakazy), przekarmianie polisacharydami
Czynniki bakteryjne: E. coli, Salmonella, Clostridium, Campylobacter, Proteus i Pseudomonas, B. cereus
Czynniki grzybicze: Stachybotrys, Mucor, Aspergillus, Candida
Mikotoksyny głownie aflatoksyny
Czynniki wirusowe: rotawirus, coronawirus, BVD, IBR [te 2 choroby mają największy wpływ na rozrodczość], adenowirus, enterowirus, kalciwirus, parwowirus
Czyniki toksyczne: NaCl, Cu, Hg
Czynniki pasożytnicze: Cryptosporidium, Eimeria, pasożyty jelitowe
Czynniki alergiczne i stresowe
Błędy żywieniowe powodujące biegunkę
Rozcieńczanie mleka wodą
Zbyt duża ilość mleka na jedno pojenie
Niewłaściwe wymieszanie i rozpuszczenie preparatu mlekozastępczego
Nieprawidłowe rozcieńczenie preparatu mlekozastępczego
Duże wahania temperatury
Czynniki infekcyjne
Liczba cieląt | Procenty | |
---|---|---|
Nie patogenne | 67 | 24,7 |
Cryptosporidium | 42 | 15,5 |
Rotawirus | 38 | 14 |
E.coli K 99 | 21 | 7,7 |
Coronawirus | 15 | 5,5 |
BVDV | 9 | 3,3 |
Salmonella spp. | 5 | 1,8 |
Rodzaje biegunek
Biegunka sekrecyjna – powodowana przez toksyny np. E. coli
Ta toksyna aktywuje cAMP, przez co dochodzi do zmian przemieszczania jonów z kosmków do światła jelit. Wydalane są jony chlorkowe i potasowe do światła jelita i blokowane jest wchłanianie jonów do światła jelita. Zwiększa się stężenie w świetle jelita, ściągana jest woda, zwiększana jest motoryka i mamy biegunkę. Nie ma widocznych uszkodzeń kosmków. Są tez enterokrwotoczne E. coli, które uszkadzają nabłonek.
Biegunka osmotyczna – spowodowana defektem enzymatycznym np. brakiem laktazy czy w przebiegu zakażeń wirusowych
Powodowany jest np. przez brak disacharydaz, brak jest trawienia mleka, mleko jest rozkładane w jelitach, dochodzi do fermentacji, zwiększenie ciśnienia osmotycznego, ściągnięcie wody do światła i mamy biegunkę. Tak samo jak mamy uszkodzenie kosmków jelitowych to mamy ten sam efekt. Brak możliwości wchłanianie płynów ze światła jelita. Nawadnianie doustne jest nieefektywne w przeciwieństwie do biegunki sekrecyjnej.
„Przy intensywnych biegunkach dochodzi do utraty silnych zasad i słabych kwasów i wzrostu ilości mleczanów; Kwasica metaboliczna (pH krwi spada poniżej 7,2); nasilona wentylacja płuc – kompensacja kwasicy”
Przyczyny upadków przy biegunce:
Znaczne niedobory energetyczne
Hipowolemia z objawami wstrząsu
Kwasica metaboliczna
Intoksykacja
Hiperkalemia
Bradykardia i arytmia serca
Enterotoksyczne E. coli
Najczęściej obserwowane u 3-4 dniowych cieląt
Obecność fimbrii F5 (K99) i F41 oraz produkcja enterotoksyn
Szczepy ETEC posiadające antygen K88 wywołują biegunkę i posocznicę
Postępujące odwodnienie, utrata sił, hypotermia, zapaść i zejście śmiertelne
Czasem upadki bez objawów biegunki – dużo płynnej treści w jelitach i trawieńcu
Kał jest białawy i bardzo rozrzedzony
Anatomopatologicznie jest tylko lekkie zgazowanie jelit
Posocznica
Powoduje bardzo duże straty
Występuje przy słabym statusie immunologicznym (słabe odpojenie siarą)E. coli wnikają przez nos, jamę ustną, gardło, pępek i nabłonek jelit
Przebieg gwałtowny, objawy po ok. dobie
Namnażanie bakterii we krwi i narządach wewnętrznych oraz endotoksemia
Wybroczyny na błonach surowiczych, powiększenie śledziony i zmiany krwotoczne w płucach, zmiany na osierdziu
Rotawirusy i Coronawirusy
Szeroko rozprzestrzenione
Powiązane z innymi patogenami
Mogą być izolowane od zdrowych cieląt
Biegunka z reguły między 5-10 dniem życia (nie później niż 3 tyg.)
Nagłą choroba z obfitą wodnistą biegunką
Wyzdrowienie w ciągu 2-3 dni
Rota bardziej odporne do Corona
Rota występują częściej
Rota biegunka jest bardziej śmierdząca i wodnista, ma białawe zabarwienie w literaturze anglosaskiej nazywana jest jogurtopodobną ;-)
Niszczą enterocyty
Kosmki jelitowe ulegają skróceniu
Większość dorosłych zwierząt ma wysokie miana przeciwciał w surowicy
Rotawirus bardzo oporny na warunki środowiskowe
Koronawirus powoduje tzw. Zimową dyzenterię krów
Kryptosporidioza
Pierwotniak zbliżony do kokcydii
Cryptosporidium parvum – szeroko rozpowszechniony (chorobotwórczy dla myszy, bydła, ludzi, trzody chlewnej, owiec, kóz, koni)
Cryptosporidium andersoni (trawieniec)
Są przyczyną ostrych biegunek cieląt
Są pasożytami o prostym cyklu rozwojowym
Infekcja następuje głownie droga pokarmową
Cykl rozwojowy odbywa się w komórkach nabłonkowych jelit i dróg oddechowych
Rozmnażają się bardziej intensywnie
Retroinfekcja (merogonia cykliczne I typu)
Autoinfekcja (uwolnienie sporozoitów przez oocysty o cienkiej skorupie i nowy cykl)
Wydalanie na zewnątrz oocyst inwazyjnych odpornych na warunki środowiskowe
Szybkość rozwoju fazy wewnętrznej
I typ merogonii: 16 h
II typ 24h
Gametogonia 40h
Sporogonia 6h
Nie potrzebują okresu prepatentnego – wydalona oocysta jest od razu patogenna (w przeciwieństwie do kokcydiozy)
Bardzo odporny na warunki środowiska:
Ponad 12 tygodni w temp 4C
Wiele miesięcy w glebie
70 dni w nawozie
Ulegają zniszczeniu w temp 70C w 5 sek
-70C – 1h; -20C – 24h; -5C – 8tyg
Szerzy się głównie drogą pokarmową, możliwe zakażenie erogenne (ptaki i ludzie)
Wrażliwe głównie młode zwierzęta;
W przebiegu choroby powstaje biegunka osmotyczna
Okres inkubacji – 4 dni
Szczyt wydalania oocyt – 14 dni
Główne objawy to: biegunka, anoreksja i odwodnienie
Biegunka trwa ok. tygodnia, jest nawrotowa
Wysoka zachorowalność, niska śmiertelność (do 25%)
Leczenie
Ograniczenie wystąpienia objawów klinicznych (biegunki, brak apetytu spadku masy ciała)
Ograniczenie wydalania oocyt z kałem przez chore zwierzęta;
Mleczan halofuginanu - cielęta z objawami klinicznymi i potwierdzoną laboratoryjnie diagnozą – ustąpienie objawów klinicznych, obniżenie śmiertelności, zatrzymanie chudnięcia i charłaczenia;
Mleczan halofuginanu – kontynuacja terapii dla pozostałych zwierząt w grupie – zapobieganie reinfekcji;
leczenie całej grupy po potwierdzeniu rozpoznania – dawka: 2ml/10kg; dł leczenia: 7 dni; bezpośrednio po lub w trakcie podawanie mleka zastępczego lub preparatów mlekozastępczych
Profilaktyka
Wyraźne zmniejszenie strat ekonomicznych
Zapobieganie obniżenia lokalnej odporności
„czyste środowisko”
Podawanie(mleczanu halofuginanu) wszystkim zwierzętom nowo urodzonym lub świeżo wstawionym do zakażonego obiektu; rozpoczęcie podania 24h po urodzeniu lub wstawieniu, okres podawania: 7dni; dawka: 2ml/10kg; bezpośrednio po lub w trakcie podawanie mleka lub preparatu mleko zastępczego;
Charakterystyka kokcydiozy
- gatunkowo wysoko specyficzna
- przenoszona bezpośrednio
- nie wszystkie gatunki kokcydiów są patogenne
- kokcydioza występuje gł u zw młodych
- ekstensywność inwazji jest bardzo wysoka – do 100% stada; 2-100% cieląt w stadzie; najczęściej u 3 tyg cieląt (6-12 miesięcy)
- czynniki ryzyka: matka, inne zw, środowisko, pasza;
-czynniki wpływające: stres, cechy indywidualne, wiek; STRES -> spadek odporności (zmiana paszy, przegęszczenie, choroba, zarządzanie na fermie: transport, przegrupowanie, zmiana pogody, ustalanie hierarchii)
Wystąpienie kokcydiozy pozostaje w ścisłym związku z wiekiem cieląt i technikami zarządzania fermą;
Czas wystąpienia choroby ustala się dla każdej fermy indywidualnie;
Choroba z reguły występuje w tym samym czasie u cieląt na jednej fermie;
Biegunka może się pojawić przed wydalaniem oocyt
Kokcydioza kliniczna:
50 000 oocyst wystarcza, by wywołać kliniczną postać choroby;
Nabłonek jelitowy ulega zniszczeniu
Pojawia się anoreksja, biegunka (krwawa), odwodnienie, utrata mc, w skrajnych przypadkach upadki zwierząt
Choroba wieloczynnikowa
Pojawia się z reguły 3-4 tyg po włączeniu zwierzęcia do nowej grupy
Jest problemem w dużych stadach
Powodowana prze E. Bovi i zuerni(oborowa) oraz E. alabamensis(pastwiskowa);