2.Co charakteryzuje pracę wentylatora. Podstawowe wielkości charakteryzujące pracę wentylatora to: a) wydajność wentylatora-q_v m³/s, q_m kg/s-

objętość lub masa czynnika przepływającego w jednostce czasu przez płaszczyznę wlotu wentylatora; b) przyrost ciśnienia statycznego P_s, Pa-różnica

między bezwzględnym ciśnieniem statycznym na wylocie z wentylatora, a bezwzględnym ciśnieniem statycznym na wlocie wentylatora; c) przyrost

ciśnienia całkowitego P_s, Pa-różnica między całkowitym ciśnieniem na wylocie z wentylatora, a ciśnieniem całkowitym na wlocie wentylatora; d) moc

wentylatora P, kW- moc przekazana na wał wentylatora łącznie ze stratami mechanicznymi mocy na łożyskach i uszczelnieniach stanowiących integralne

części wentylatora wraz z mocą potrzebną do napędu urządzeń pomocniczych połączonych z wałem wentylatora; e) moc użyteczna wentylatora P_u, kW-

przyrost użytecznej mocy czynnika przepływającego przez wentylator; f) sprawność całkowita (ogólna) wentylatora η_c –stosunek mocy użytecznej

wentylatora P_u do mocy wentylatora P; g) prędkość obrotowa wentylatora n, obr/s-liczba obrotów wirnika wentylatora w przeciągu jednostki czasu.

6. Wysokość podnoszenia pompy. Manometryczna wysokość podnoszenia pompy: a) dla układów

otwartych: p1=pb-pm1, p2=pb+pm2, $H_{m} = \frac{p2 + p1}{\text{ρg}} + z$, p1-bezwzględne ciśnienie w przekroju króćca ssawnego, Pa, p2-bezwzgledne ciśnienie w

przekroju króćca tłocznego,Pa. b) dla układów zamkniętych:-gdy p1>pb, to p1=pb-pm1, p2=pb+pm2, $H_{m} = \frac{p2 - p1}{\text{ρg}} + z$; - gdy p1,pb, wtedy Hm wyznacza

się z równania jak dla układu otwartego. Użyteczna wysokość podnoszenia pompy H równa jest różnicy między wysokością całkowitej energii cieczy

w przekroju wylotowym i wlotowym: $H = \frac{p2 - p1}{\text{ρg}} + z + \frac{c_{2}^{2} - c_{1}^{2}}{2g}$.

10. Wydajność wentylatora. Wydajność przetłaczanego powietrza wyznacza się za pomocą: -termoaneometrów; -rurek spiętrzających (najczęściej rurki Prandtla)- można

zmierzyć ciśnienie całkowite oraz ciśnienie statyczne płynu przepływającego w rurociągu. Poprzez odpowiednie połączenie końcówek rurki z manometrem można określić ciśnienie

dynamiczne. Natężenie przepływu jest wyznaczane pośrednio na podstawie znanej prędkości średniej płynu w rurociągu. Pomiar przy użyciu pojedynczej sondy Prandtla polega na

umieszczeniu jej w osi rury - zatem można pomierzyć ciśnienie dynamiczne odpowiadające prędkości maksymalnej płynu. Prędkość odpowiadającą pomierzonemu ciśnieniu

dynamicznemu oblicza się ze wzoru: $qv = \sqrt{\frac{2*P_{d}}{\rho}},\ m/s$ ;ρ-gęstość gazu w przekroju pomiarowym, kg/m3; pd - ciśnienie dynamiczne, Pa.; -zwężek pomiarowych (kryz)

-jest najbardziej rozpowszechnioną i najtańszą metodą pomiaru opartą na zmianie energii potencjalnej ciśnienia statycznego płynu przepływającego przez miejscowe zwężenie

przewodu. Wielkością charakterystyczną kryzy jest tzw. przewężenie, zdefiniowane jako stosunek średnicy najmniejszego przekroju zwężki do średnicy rury. $qv = \frac{C}{\sqrt{1 - \beta^{4}}}*$

$\varepsilon_{1}*\frac{\pi}{4}*d^{2}*\sqrt{2*p*\rho_{1}}$ d - średnica otworu kryzy w warunkach roboczych, m; D - średnica wewnętrzna rurociągu, m; Δp - spadek ciśnienia na zwężce, Pa; ρ1 - gęstość

właściwa czynnika przed zwężką, kg/m3; C - współczynnik przepływu, β-przewężenie kryzy. -anemometrów. W warunkach przemysłowych najczęściej używa się zwężek lub sond

Prandtla.

11.Metody pomiaru wielkości opisujących pracę pompy: -pomiary ciśnień, manometry powinny być umieszczone na wysokości przekroju pomiarowego. Jeżeli tak nie jest należy

wprowadzić poprawkę(dla sprężynowego, dla cieczowego); -pomiar temperatur zgodnie z zasadami pomiaru temperatur w rurociągu; -pomiary wydajności dla układu zamkniętego:

(zwężkowe-kryzy,dysze,zwężki Venturiego; różnego typu wodomierze; sądy piętrzące-Pitota, Prandtla,cylindryczne,uśredniające); -dla układu otwartego: (metody zwężkowe; danaidy;

sondy piętrzące; metody napełnieniowe-napełnienie zbiornika o znanej objętości; pomiary w kanałach otwartych- przelewy prostokątne Ponceleta, trapezowe Cipolettiego, różnego typu

kanały miernicze; pomiary ultradźwiękowe).

12. Wielkości opisujące pracę pompy: -moc użyteczna pompy-moc potrzebna do podniesienia w czasie 1s, bez strat, objętości cieczy

(o gęstości) równej liczbowo rzeczywistej wydajności pompy qv na użyteczną wysokość podnoszenia H, $N_{u} = *\dot{V}*H_{m}$; -sprawność dostarczona

N_d = N_el * η_el; -sprawność pompy $\eta_{p} = \frac{N_{u}}{N_{\text{el}}}*100\%$; wysokość pompowania:Hz, Hs, Ht, Δz, Hm, Hm1, Hm2; -wydajność pompy $\dot{V},\dot{M}$; -obroty pompy n.