Popyt i zachowanie konsumenta.
Użyteczność – satysfakcja , dotyczy tego, jak konsumenci szeregują różne dobra i usługi. W teorii popytu ludzie maksymalizują swoją użyteczność, co znaczy, że wybierają koszyk dóbr konsumpcyjnych , który najbardziej preferują.
Użyteczność krańcowa - oznacza dodatkową użyteczność wynikającą z konsumpcji dodatkowej jednostki jakiegoś dobra.
Prawo malejącej użyteczności krańcowej głosi, że w miarę jak zwiększa się skonsumowana ilość dobra, krańcowa użyteczność tego dobra ma tendencję do spadku.
Użyteczność całkowita na rysunku a rośnie wraz z konsumpcją, ale rośnie coraz wolniej, co oznacza malejącą użyteczność krańcową. Ta obserwacja doprowadziła dawnych ekonomistów do sformułowania praw opadających krzywych popytu.
Zasada ekwimarginalna : równe użyteczności krańcowe na jednostkę pieniądza dla każdego dobra. Zastosowanie teorii użyteczności do wyjaśnienia popytu konsumenta i do zrozumienia charakteru krzywych popytu.
Konsument dąży do maksymalizacji swojej użyteczności, co oznacza, że konsument wybiera spośród tego, co jest dostępne, najbardziej preferowaną wiązką dóbr.
Zasada ekwimarginalna – podstawowym warunkiem maksymalnej satysfakcji lub użyteczności.
Konsument mający stały dochód i mając doczynienia z danymi cenami rynkowymi dóbr, osiąga maksimum satysfakcji lub użyteczności , kiedy krańcowa użyteczność ostatniej jednostki pieniężnej wydanej na każde dobro jest dokładnie taka sama, jak krańcowa użyteczność ostatniej jednostki pieniężnej wydanej na każde inne dobro.
Krańcowa użyteczność dochodu mierzy dodatkową użyteczność, która byłaby uzyskana, gdyby konsument mógł skorzystać z konsumpcji o wartości jednej dodatkowej jednostki pieniężnej.
Wyższa cena dobra zmniejsza pożądane przez konsumenta spożycie towaru, dlatego krzywe popytu są opadające.
Alternatywne podejście do analizy popytu nie wiąże się z koncepcją użyteczności krańcowej.
Stosuje się krzywe popytu.
Analiza obojętności podejmuje problem substytucyjnego i dochodowego efektu zmiany ceny, dzięki czemu można wyjaśnić, dlaczego pożądana ilość jakiegoś dobra zmniejsza się kiedy jego cena rośnie.
Efekt substytucji – kiedy ceny jednego dobra rosną, a ceny innych dóbr pozostają bez zmian to dobro staje się relatywnie droższe.
Efekt substytucji informuje, że gdy cena dobra rośnie, konsumenci mają tendencję do zastępowania droższego dobra innymi dobrami, aby zaspokoić swoje pragnienia mniejszym kosztem.
Efekt dochodowy oznacza wpływ zmiany ceny na pożądaną ilość dobra, wynikającą ze skutków zmiany ceny dla realnych dochodów konsumenta.
Niższy realny dochód prowadzi zwykle do mniejszej konsumpcji , efekt dochodowy przyczynienia się do wzmocnienia efektu substytucji, sprawiając, że krzywa popytu staje się opadająca.
Krzywą popytu na dane dobro uzyskuje się dla całego rynku, sumując ilość pożądanej przez wszystkich konsumentów.
Krzywa popytu rynkowego ( DD ) jest sumą indywidualnych popytów przy każdej cenie.