KINO WSPÓŁCZ. 4.06
Kino węgierskie
Kornel Mundruczo '75
Gyorgy Palfi '74
Filmy realizowane po 2000 roku,
Wlasne wytwórnie filmowe, samorządy filmowe, środowiska wytwarzające film.
Samorządy filmowe - bez wkładu rządowego, dzięki temu lepiej rozpoznawalne poza granicami kraju (ponieważ zabiegają o fundusze międzynarodowe). W filmach na początku wyraźnie zaznaczone skąd fundusze na film były.
Skłonność do groteski - rzadko przekształca się w komizm.
Kraj czerni, ponurości, katastrofizmu, uczucia osaczenia (przez narody słowiańskie, niemieckie + Rumunia - poczucie obcości wobec nich), pokrzywdzeni przez inne kraje - sojusze zawsze kończyły się klęskami.
Tematy historiozoficzne wcześniej - byli w tym mistrzami (bezradność narodu z konfiktami ze światem zewn.) lub fatalizm indywidualizm (apatia, nastrój rezygnacji).
Mundruczo
2000 - "Dzień po dniu" - krótkometrażowy
- "To czego sobie życzę i nic więcej" - pierwszy pełnometrażowy film (2000 też) - transgresyjna (!) historia trójki bohaterów (dziewczyna, homoseksualny brat, biseksualny kochanek - ich relacja bardziej rodzeńska)
- 2002 - "Kilka pogodnych dni"/"Przyjemne dni" - też trójkąt bohaterów; dziecko wykorzystywane do szantażu (mężczyzn przez kobietę)
- 2003 - "Autobus przybywa" - film nowelowy węgierski
- 2005 - "Joanna" - I słynny film Mundruczo; musical filmowy, parafraza Joanny d'Arc; musical nakręcony w stylu francuskim, realistyczny (nie amerykański:d), kino muzyczne, wszystkie kwestie śpiewane bądź melorecytowane; opowieść pełna mroku, okrucieństwa; kobieta chce popełnić samobójstwo, ratuje ją lekarz, pozostaje w szpitalu i decyduje się pomagać wszystkim cierpiącym w szpitalu - świadczy usługi seksualne męskim pacjentom, wzbudza to kontrowersje otoczenia, ludzie decydują się dokonać na niej samosądu; kobieta odkupuje swoje własne zawinienia - sposób odkupienia odbierany jako bluźnierczy przez ludzi (związki z Joanną d'Arc widoczne).
Zsofia Taller - autorka musicalu
Orsolya Toth - aktorka grająca główną bohaterkę
Film wzbudził kontrowersje; piękny plastycznie
- 2008 - "Delta" - nagrany nad deltą Dunaju, pejzaż determinuje nastrój filmu; mężczyzna wraca do domu, poznaje swoją siostrę, o której istnieniu nie wiedział; zaczynają budować dom na balach w wodzie, ich relacja nie jest czysto braciano-siostrzana, nie podoba się to mieszkańcom, dochodzi do samosądu; niejasność uczuć definiujących bohaterów; istotne relacje z matką (wrogi, obojętny stosunek matki do dziecki), ojczym który zajął miejsce ojca (prymityw, brutal); wewnętrzne poczucie odrębności rodzeństwa - budują dom z dala od miasteczka, w wodzie - z dala od lądu; emocjonalny dystans bohaterów do widza, akcja oparta na emocjach
- 2011 - "Łagodny potwór - projekt Frankenstein" - 2 wątki, 2 historie - 1 - historia reżysera filmowego, który przygotowuje najnowszy film, 2 - historia młodego chłopaka, który uciekł z sierocińca, poszukuje matki, ale ta go odrzuca, przychodzi na plan filmowy, jego ufność, wrażliwość wzbudza zainteresowanie reżysera, zaczyna go traktować jak syna
G. Palfi
- 2002 - "Czkawka" - obserwacja różnych postaci i ich czynów, na tym tle policjant bada sprawę morderstwa - znikanie mężczyzn (okazuje się z biegiem "akcji", że kobiety we wsi kupują od starowinki zbierającej konwalie w pierwszej scenie truciznę, za którą wybijają mężczyzn), poczucie humoru:); Pafli nie jest reżyserem realistą, intensywny kreacjonizm, demiurgiczność (dziwne perspektywy ustawień kamery, np. oczami bociana, zmiany planów - wyostrzanie się drugiego planu gdzie odbywa sie inny wątek etc; obserwacja, łączenie ze sobą obrazów, od pewnego momentu policjant prowadzi widza; film kończy się weselną przyśpiewką kobiet, że najlepszym sposobem na pozbycie się mężczyzy jest zabicie go :)
- 2006 - "Taxidermia" - bajerka inscenizacyjna; groteska w czystej postaci; 3 pokolenia węgierskich mężczyzn; podglądactwo, masturbacja, kopulacja - zwierzęce zachowania (tak ukazane)
Attila Janitsch
"Cień na śniegu" - Mirosław Baka gra główną rolę
"Długi Zmierzch" - historia starszej kobiety, która przyjeżdża na wieś, miejsca które zna i które kiedyś opuściła, nękają ją koszmary, trafia w opętane jej zdaniem miejsce
"Nazajutrz" - historia człowieka, który przybywa na węgierską prowincję, wchodzi w przestrzeń niedostępną dla ludzi, świat dziwnych relacji - ludzie nie chcą z nim rozmawiać, bohatera ciągnie do jakiegoś jaru, często traci przytomność i budzi się w dziwnych miejscach; tajemnica - bohater rzeczywiście nie żyje - umarł w jarze do którego go ciągle ciągnie - ostatni przebłysk świadomości umarłego człowieka; kino bliskie Davida Lyncha; przedmioty, rzeczy, krajobrazy wiążące się z rozkładem, rozpadem; łączenie z Belą Tarrem - el. typowe dla kina T. - PGR-ski krajobraz, ten sam operator kamery co przy "Szatańskim tangu" + historyczna interpretacja (opowieść o komunizmie, postacie pokutujące za grzechy których się dopuścili wcześniej, których byli uczestnikami);
- wątek tożsamości ważny - bohaterowie którzy wracają do miejsca znanego z dzieciństwa, miejsca które determinuje ich postawę etc.
Nimród Antal - "Kontrolerzy" 2003 (reżyser urodzony w USA) - znów kwestia tajemnicy, zagadki się pojawia, tajemnicza postać zabijająca ludzi w metrze (alter ego bohatera?)
Lajos Koltai - "Los utracony"
"Narcyz i Psyche" - obejrzeć! (reż. Gabor Body) - twórca, który jest jednym wielki paradoksem, kwintesencja awangardy filmowej