METODA GALWNICZNA

Inwentaryzacja przewodów podziemnych polega na zastosowaniu technik pomiarowych w celu określenia ich położenia , uwidocznienia na mapach bądź sporządzeniu dokumentów dla inwestorów.

Zasada dziania wykrywaczy polega na wykrywaniu sztucznego zmiennego pola elektromagnetycznego , które jest wytwarzane wokół przewodu .( zasada działania opiera się o prawo indukcji elektromagnetycznej )

W skład wykrywacza wchodzi :

-nadajnik *(generator z układem sterującym; źródła zasilania, anteny nadajnika do sprzężenia indukcyjnego oraz kabli i sond uziemiających do sprzężenia galwanicznego)

-odbiornik

Prąd zmienny w wykrywanym przewodzie może być wzbudzany dwoma metodami: indukcyjną i galwaniczną

ZASADA POMIARU :

W metodzie galwanicznej niezbędny jest bezpośredni dostęp do (kabla rury) a następnie odbiornik rejestruje indukowany prąd .

W celu wyznaczenia położenia przewodu podziemnego metodą galwaniczną należy nadajnik podłączyć bezpośrednio (za pomocą izolowanej linki metalowej) z widocznym elementem poszukiwanego przewodu. Może nim być zawór, hydrant, przewód w studzience lud odkrywce itp. Ponadto nadajnik musi być uziemiony za pośrednictwem sond uziemiających. Sondą może być pręt metalowy o długości ok. 50 cm i średnicy 1-2 cm lub płyta stalowa o wymiarach 20x40 cm i grubości 0,5-1 cm. W praktyce należy wykorzystywać kilka sond rozmieszczonych symetrycznie po obu stronach przewodu. Zaleca się, aby odległość pomiędzy sondą uziemiajacą, a przewodem wynosiła około 10 m.

Wyznaczenie trasy przewodu zaczynamy zwykle od ustawienia nadajnika, uziemiacza i wykonania połączeń, po czym obchodzimy miejsce połączenia nadajnika z szukanym przewodem w promieniu około 10 m. ( zależnie od warunków miejscowych wskaże bliskość przewodu podziemnego ).

Dokładność:

Metodą galwaniczną możemy wyznaczyć przebieg urządzeń podziemnych z dokładnością sięgającą nawet kilku centymetrów. Taki sposób pomiaru jest dokładniejszy od metody indukcyjnej, której dokładność sięga decymetrów