1. Podatek VAT w Czechach

Przedsiębiorcami, w rozumieniu prawa czeskiego, są osoby prowadzące działalność gospodarczą znajdujące się w ewidencji jednego z urzędów rejestrujących taką działalność. Przedsiębiorcami są zatem osoby fizyczne i prawne znajdujące się w ewidencji Urzędu ds. Działalności Gospodarczej „Živnostenský úřad” (spółki prawa handlowego zobowiązane są dodatkowo do rejestracji w Rejestrze handlowym), osoby prowadzące działalność na podstawie odrębnych przepisów (adwokaci, tłumacze i inne wolne zawody) wpisane do odrębnych rejestrów oraz osoby wykonujące produkcję rolną wpisane do ewidencji przedsiębiorców rolnych

Z dniem 1. stycznia w Republice Czeskiej obowiązują nowe stawki VAT. Prezydent Republiki Czeskiej Vaclav Klaus podpisał nowelizacją ustawy uchwaloną w związku z obniżaniem deficytu budżetowego. Ponadto nowelizacja wprowadza szereg implementacji prawa wspólnotowego.

Od dnia 1. stycznia 2013 roku obowiązywać będą dwie stawki VAT - podstawowa 21 % (dotychczas 20 %) oraz obniżona 15 % (dotychczas 14 %).

Należy zwrócić szczególną uwagę na ceny oferowanych usług i sprzedawanego towaru, aby z dniem 1. stycznia zawierały już nową stawkę podatku VAT.

Równocześnie do stawki podstawowej zostały przeniesione niektóre artykuły dziecięce, w tym pieluchy oraz zostały transponowane niektóre nowe zapisy dyrektywy unijnej o VAT.

Ustawa o podatku VAT w nowym brzmieniu zaleca dokonywanie płatności pomiędzy płatnikami VAT tylko poprzez rachunki bankowe, które podatnik zgłosi urzędowi skarbowemu, które będą publiczne. W ten sposób podatnik ograniczy ryzyko konieczności ręczenia za nieodprowadzony podatek przez drugi podmiot. 

Ponadto od Nowego Roku odbiorca faktury nie będzie mógł żądać faktury papierowej, jeżeli dostarczona elektronicznie będzie zawierała certyfikat. Do końca 2012 odbiorca miał prawo nie akceptować takich faktur.

Ostatnią ważną zmianą jest zlikwidowanie konieczności rejestracji do podatku VAT w przypadku świadczenia lub przyjmowania usług z innego kraju EU. Do 2012 roku każde transgraniczne świadczenie usług było związane z obowiązkiem rejestracyjnym. Od 2013 roku świadczeniodawca lub świadczeniobiorca nie będą musieli się rejestrować jako podatnicy, a jedynie zgłosić świadczenie w tzw. deklaracji podsumowującej do VAT (zgłoszenie do VIES).

22 listopada 2011 r. Prezydent RCz podpisał nowelizację ustawy nr 235/2004 o VAT
Na podstawie nowelizacji wprowadza się następujące zmiany:
- z dniem 1 stycznia 2012 zostanie podwyższona niższa stawka podatku – z 10 do 14%.
- z dniem 1 stycznia 2013 zostanie wprowadzona jednolita stawka podatku wynosząca 17,5%.

Obowiązek rejestracji jako podatnika VAT spoczywa na podmiotach gospodarczych, których obrót jest wyższy niż 1 milion koron rocznie. Podatek uiszcza się w okresach miesięcznych lub kwartalnych. Zeznanie podatkowe składa się do 25 dnia po zakończeniu danego okresu podatkowego. 

Podatek od wartości dodanej (VAT)

Podatek VAT jest podatkiem pośrednim obciążającym konsumentów. W Republice Czeskiej zaczął obowiązywać z dniem 1 stycznia 1993 roku na mocy ustawy Nr 588/92 o podatku od wartości dodanej. Od 1 maja 2004 roku, tj. od wejścia Republiki Czeskiej do Unii Europejskiej, uregulowany jest ustawą Nr 235/2004 o podatku od wartości dodanej (zwanej dalej ustawą).

Przedmiot opodatkowania podatkiem VAT

Zgodnie z § 2 ustawy opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

- odpłatna dostawa towarów lub odpłatny transfer nieruchomości lub przeniesienie praw do nieruchomości na aukcji przez osobę podlegającą opodatkowaniu w ramach prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Republiki Czeskiej,

- odpłatne świadczenie usług przez osobę podlegającą opodatkowaniu w ramach prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Republiki Czeskiej,

- odpłatne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zrealizowane w Republice Czeskiej przez osobę podlegającą opodatkowaniu w ramach wykonywania działalności gospodarczej lub osobę prawną, która nie została powołana w celu prowadzenia działalności gospodarczej, jak też odpłatne nabycie

nowego środka transportu z innego kraju członkowskiego przez osobę nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT,

- import towarów z miejscem realizacji w na terytorium Republiki Czeskiej

Rejestracja podatników VAT

Osoba podlegająca opodatkowaniu z siedzibą, miejscem prowadzenia działalności gospodarczej lub zakładem na terenie Republiki Czeskiej, której obroty przekroczyły limit 1.000.000 CZK w okresie kolejnych 12 miesięcy kalendarzowych, ma obowiązek rejestracji do podatku VAT w ciągu 15 dni od zakończenia miesiąca kalendarzowego, w którym limit przekroczono. Osoba ta staje się płatnikiem VAT od pierwszego dnia trzeciego miesiąca, następującego po miesiącu, w którym

przekroczono limit (§ 94 ustawy). Jeżeli osoba podlegająca opodatkowaniu nie spełni obowiązku rejestracyjnego, ma obowiązek zapłaty na rzecz organu podatkowego kwoty w wysokości 10%

z przychodów podlegających opodatkowaniu, od których nie naliczono podatku VAT. Całkowita suma sankcji liczona jest od daty, kiedy osoba podlegająca opodatkowaniu miała stać się płatnikiem VAT, do dnia, kiedy stała się płatnikiem na podstawie decyzji organu podatkowego. Sankcja ta nie jest karą i można ją wliczyć do kosztów podatkowych.

Zwolnienie z podatku VAT

Osoba podlegająca opodatkowaniu, mająca siedzibę lub zakład na terytorium Republiki Czeskiej jest zwolniona z podatku, jeżeli jej obroty w ciągu kolejnych 12 miesięcy kalendarzowych, nie osiągnęły limitu 1.000.000 CZK. Pod pojęciem obrotu rozumie się przychody z operacji podlegających opodatkowaniu za wyjątkiem operacji, które są zwolnione z podatku bez prawa do odliczenia.

Okresy podatkowe

- kwartał kalendarzowy - jeżeli obroty płatnika za poprzedni rok obrotowy nie

przekroczyły 10.000.000 CZK,

- miesiąc kalendarzowy - jeżeli obroty płatnika w poprzednim roku kalendarzowym osiągnęły lub przekroczyły kwotę 10.000.000 CZK. Podatnik, którego obroty za poprzedni okres osiągnęły wysokość co najmniej 2.000.000 CZK, może wybrać miesiąc kalendarzowy jako okres podatkowy i zmianę tę zgłosić organowi podatkowemu.

Zmiany okresu podatkowego

Zmiany okresu podatkowego z kwartalnego na miesięczny lub z miesięcznego na kwartalny, podatnik ma prawo dokonać najwcześniej z początkiem następnego roku podatkowego. Podatnik jest zobowiązany do zawiadomienia organu podatkowego o zmianie okresu podatkowego, najpóźniej do 31 stycznia bieżącego roku kalendarzowego.

Deklaracja podatkowa

Podatnik ma obowiązek złożenia deklaracji podatkowej w ciągu 25 dni od zakończenia okresu podatkowego. Podatek należy zapłacić w terminie określonym dla złożenia deklaracji podatkowej. 23

Zwrot nadpłaty podatku

Jeżeli w wyniku nadmiernego odliczenia powstanie podlegająca zwrotowi nadpłata, jest ona zwracana podatnikowi bez konieczności składania wniosku w ciągu 30 dni od wymierzenia nadmiernego odliczenia.

Towary i usługi objęte niższą stawka VAT określone są w załączniku Nr 1 i 2

do ustawy. Należą do nich m.in.:

- usługi w zakresie budowy mieszkań i domków jednorodzinnych,

- artykuły spożywcze i napoje,

- pieluchy dziecięce,

- książki broszury, gazety i czasopisma,

- pomoce i materiały i urządzenia zdrowotne,

- usługi zakwaterowania,

- regularna komunikacja lądowa, lotnicza i wodna ,

- usługi kulturalne, artystyczne i rozrywkowe,

- usługi pogrzebowe i im towarzyszące,

- usługi rekreacyjne,

- usługi socjalne oraz towar o charakterze socjalnym

Obniżona stawka podatku VAT w budownictwie mieszkaniowym

Obniżona stawka podatku VAT stosuje się w przypadku budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, modernizacji oraz remontu domu mieszkalnego, domu rodzinnego oraz mieszkań. Niższa stawka dotyczy zatem kosztów usług budowlanych i montażowych związanych z budową, jak też konstrukcji, materiałów, maszyn i urządzeń wbudowanych lub zainstalowanych w obiekcie

http://www.firmawczechach.pl/news/41/Nowalizacja_ustawy_o_VAT.html

www.paiz.gov.pl/files/?id_plik=15250

1. Podatek VAT we Włoszech

Od 1 lipca we Włoszech podniesiona zostanie główna stawka podatku VAT – z 21 do 22 proc.

Podatek VAT – Imposta sul Valore Aggiunto IVA we Włoszech jest obowiązkowy dla każdego rodzaju działalności wykonywanej we Włoszech. Przedsiębiorca na początku swojej działalności powinien skontaktować się z odpowiednim biurem, gdzie następnie otrzyma numer dla potrzeb VAT.

Firmy indywidualne mogą ubiegać się o numer VAT w oddziałach odpowiednich instytucji w swoich regionach, a korporacje w miejscu, gdzie korporacja ma zarejestrowaną siedzibę. Stawka podstawowa podatku od towarów i usług wynosi 20%. Na wybrane produkty i usługi obowiązują niższe stawki tego podatku. Stawką zredukowaną 10% objęte są usługi telekomunikacyjne państwowe, tekstylia, obuwie, transport pasażerski, usługi hotelowe. Stawka super zredukowana 4% nałożona jest na niektóre artykuły spożywcze, produkty farmaceutyczne, wyposażenie medyczne, a stawka zerowa obejmuje transport publiczny, aparaty ortopedyczne, usługi medyczne i stomatologiczne. Prawo włoskie nie przewiduje natomiast zwolnień podmiotowych, oznacza to iż wszyscy przedsiębiorcy bez względu na wielkość rocznych obrotów podlegają obowiązkowej rejestracji na potrzeby podatku VAT. Więcej informacji można uzyskać w lokalnym biurze – Ufficio Provnciale Imposta sul Valore Aggiunto.

Urzędem właściwym posiadającym właściwość wyłączną w przedmiocie zwrotu podatku VAT przedsiębiorcom nie posiadającym miejsca zamieszkania na terenie Włoch jest Urząd Skarbowy w Peskarze. Prezentujemy Państwu artykuł, który z pewnością wzbogaci Waszą wiedzę na temat zwrotu podatku VAT we Włoszech.

Kilka miesięcy starań, kursowanie między urzędnikami, pozwolenia, bałagan i sjesta nadchodząca w najmniej oczekiwanym momencie. Tak polscy przedsiębiorcy wspominają rozkręcanie biznesu w słonecznej Italii. Skomplikowane prawo wymaga mnożenia dokumentów. Wejście na rynek staje się coraz bardziej kosztowne, co ma znaczenie, zwłaszcza jeśli dotyczy to małych firm. Od l maja 2004 r. przynajmniej pod względem pozwoleń ma być dużo lepiej- Polacy nic potrzebują już wizy, mogą zakładać działalność gospodarczą we Włoszech na takich samych zasadach, jak pozostali obywatele Unii. Pozostaje liczyć na to, że włoscy urzędnicy przestaną wynajdywać rozmaite przyczyny, dla których firma nie może szybko rozpocząć działalności.

O tym, że zakładanie firmy jest tu prawdziwą męką, wiedzą nawet włoskie władze. Dlatego kilka lat temu specjalnie dla przedsiębiorców powstały tzw, Sportello Unico, czyli punkty ułatwiające załatwienie wszystkich formalności związanych z rozpoczęciem działalności. Tak zwane one-stop-shop (zainteresowany załatwia sprawę tylko u jednego urzędnika) miały ograniczyć biurokację i skrócić czas rejestracji firmy. Punkty zajmują się załatwianiem dokumentów urzędowych (zezwoleń, zaświadczeń, certyfikatów), pomocą prawną, wydawaniem formularzy, służąc radą przy ich wypełnianiu, bieżącym informowaniem o nowych przepisach oraz procedurach w różnych sektorach, świadczeniem usług wspierających przedsiębiorczość (np. informacje o kursach szkoleniowych).

Warto skorzystać z pomocy wyspecjalizowanych biur prawniczych, których pracownicy mają kody do stron internetowych, przez które można szybciej załatwić formalności związane z rejestracją. Wysokość opłaty zależy od czasu, jaki prawnik poświeci danej firmie.

Częstą formą działalności, poza samozatrudnieniem, jest spółka z o.o. Minimalny kapitał wynosi tu 10 tys. euro. Każda firma musi być wpisana do Rejestru Przedsiębiorstw, prowadzonego przez Izby Handlowe. Od lipca 2003 roku składanie wszystkich dokumentów związanych z wpisem firmy do Rejestru Przedsiębiorstw jest możliwe wyłącznie drogą elektroniczną lub na nośniku elektronicznym, po potwierdzeniu podpisem elektronicznym. Do tego jest niezbędna specjalna karta SMART (wydają je biura Izb Handlowych), która umożliwia składanie podpisu elektronicznego. Obowiązek rejestracji przedsiębiorstwa drogą elektroniczną nie obowiązuje przedsiębiorców indywidualnych i podmiotów, które podlegają jedynie rejestracji w REA (Wykaz Gospodarczo-Administracyjny).

Notariusz, adwokat, doradca podatkowy i handlowy, lekarz oraz inżynier to według włoskiego prawa "zawody intelektualne". Każdy, kto chce założyć firmę w ramach jednej z tych profesji, musi należeć do Rady lub Izby. Obowiązkowy jest także wpis do rejestru.

Podatek dochodowy od firm jest pobierany na dwóch poziomach: krajowym i lokalnym. Standardowa stawka krajowa podatku dochodowego od osób prawnych wynosi 33 procent. Dodatkowo każda firma płaci podatek w wysokości 4,25 proc. na szczeblu lokalnym.

Osoby fizyczne płacą podatki według stawek progresywnych, które wynoszą od 23 do 45 procent.

Podstawowa stawka podatku VAT wynosi 20 procent.

We Włoszech nawet ubezpieczenia społeczne są skomplikowane. Płaci się tu dwa rodzaje składek. Pierwsza (INPS) jest odpowiednikiem naszego ZUS-u, druga (INALL) ubezpiecza od nieszczęśliwych wypadków. Zbieraniem składek zajmują się dwie oddzielne instytucje. Stawki zależą, od rodzaju działalności i wielkości firmy. Średnio na INPS wynoszą od 50 do 53 proc. wynagrodzenia brutto, z czego pracownik płaci 9 procent. Na INALL wynoszą od 5 do 16 procent.

Źródło: miesięcznik "Profit"

2.4.2. Podatek VAT

Zgodnie z przyjętym planem oszczędnościowym (D.L. n. 138/2011) z 13 sierpnia 2011 r., od

soboty 17 września 2011 r. obowiązuje we Włoszech nowa stawka podatku VAT. Stawka

podstawowa wzrosła z 20% do 21%, co według specjalistów, spowoduje dodatkowe wpływy do

budżetu w wysokości około 700 mln euro jeszcze do końca 2011 roku oraz ponad 4,2 mld euro

w roku 2012. Stawki obniżone (10% i 4%), które stosuje się do większości produktów

spożywczych i dóbr pierwszej potrzeby pozostają bez zmian, więc nie należy spodziewać się

podwyżek cen tych artykułów.

Rejestracja podatnika dla celów VAT we Włoszech

W jaki sposób powinno się dokonać zapłaty VAT we Włoszech?

Art. 17, par.2, Rozporządzenia nr 633/72 (zwanego dalej Rozporządzeniem VAT), mówi, że

obowiązek zapłaty podatku VAT spoczywa na podmiotach, które dokonały usług na terytorium

Państwa, ( art.35 Rozporządzenia VAT). Podmioty mogą dokonać zapłaty podatku osobiście lub

poprzez ich przedstawiciela na terytorium Państwa, w sposób przewidziany przez art.1 punkt 4

Rozporządzenia z 10.11.1997 r., poz.441.

Z art. 35 Rozporządzenia VAT wynika, że podmioty zobowiązane do zapłaty VAT muszą złożyć

odpowiednią deklarację w sprawie tego podatku do właściwego Urzędu Skarbowego, przed

wykonaniem operacji poddanej opodatkowaniu Vat.

Deklaracja powinna zawierać następujące dane:

a) dla osób fizycznych, nazwisko, imię i ewentualnie nazwę prowadzonej działalności

gospodarczej, miejsce i datę urodzenia, nr NIP;

b) dla innych podmiotów niż osoby fizyczne, nazwa, rodzaj spółki, siedziba w kraju wykonywania

działalności

c) nazwę urzędu administracyjnego w kraju pochodzenia uprawnionego do dokonywania kontroli

działalności podmiotu składającego deklarację, oraz numer NIP przyznany w kraju wykonywania

działalności;

d) rodzaj i przedmiot działalności wykonywanej w kraju wykonywania działalności;

e) zobowiązanie się do złożenia ksiąg rachunkowych w terminach ustalonych przez odpowiednie

urzędy;

f) wszelkie inne informacje, o których mowa w formularzu;

Urząd przyznaje wnioskującemu włoski numer NIP, w którym jest wzmianka na temat formy

prawnej podmiotu nierezydenta, zarejestrowanego we Włoszech. Numer ten musi być podawany w

deklaracjach oraz wszędzie tam, gdzie jest to wymagane.

W przypadku zmiany jakichkolwiek danych, nierezydent składa odpowiednią deklarację w terminie

trzydziestu dni do właściwego Urzędu Skarbowego.

Powyższe uregulowania dotyczące rejestracji bezpośredniej są poddane regulacjom europejskim, tj.

dyrektyw Rady nr 76/308/CEE z 15 marca 1976 i nr 77/799/CEE z 19 grudnia 1977 i Regulaminu

(CEE) n. 218/92 Rady z 27 stycznia 1992.

W szczególności, podmioty nie będące rezydentami na terenie Włoch mogą przystąpić do rejestracji

bezpośredniej, odnośnie czynności wykonywanych przez nie na terenie Włoch, poprzez złożenie

odpowiedniego formularza ANR/3 (Włoski Dziennik Ustaw nr 299 z 27.12.2007), obowiązujący od

1.1.2008 r., działając bezpośrednio, bez pomocy przedstawiciela podatkowego, która to instytucja

jest alternatywą do rejestracji bezpośredniej.

Deklaracja ANR/3, która stanowi potwierdzenie rozpoczęcia działalności dla podmiotów nie

będących rezydentami, które chcą się zarejestrować bezpośrednio we Włoszech, musi być złożona,

przed rozpoczęciem wykonania jakiejkolwiek usługi, bezpośrednio (lub też za pośrednictwem

osoby do tego upoważnionej) lub pocztą (list polecony z potwierdzeniem odbioru), do właściwego

centrum operacyjnego.

Razem z przyznaniem włoskiego numeru NIP podmiotom, które zarejestrowały się bezpośrednio,

zostaje wręczona koperta z kodem PIN, służącym do korzystania z usług informatycznych Entratel.

Podmiot nie będący rezedentem na terenie Włoch, nie jest zobowiązany do przechowywania ksiąg

rachunkowych we Włoszech, dotyczących rozliczeń VAT, ale musi się zobowiązać, że okaże księgi

rachunkowe odpowiedniemu organowi skarbowemu, do tego upoważnionemu. Zakładanie firmy w Państwach Członkowskich UE - WŁOCHY

"Nasz Biznes nr 11, marzec 2005

Obywatele polscy na mocy układu stowarzyszeniowego już od 1994 r. mieli prawo do zakładania i prowadzenia działalności gospodarczej we Włoszech, jednakże szereg barier o charakterze administracyjnym (głównie konieczność uzyskania pozwolenia na pracę) sprawiał, że Polacy bardzo rzadko z tego prawa korzystali. Po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej tych przeszkód już nie ma, a formalne procedury związane z założeniem działalności gospodarczej są takie same dla obywateli polskich, jak i innych obywateli UE.

Każdy obywatel UE planujący we Włoszech pobyt dłuższy niż 3 miesiące powinien w ciągu 8 dni od przyjazdu zgłosić się na najbliższy komisariat policji i złożyć wniosek o wydanie pozwolenia na pobyt. Od 1 maja 2004 r. obywatele nowych krajów członkowskich, którzy zamierzają podjąć we Włoszech prace na zasadzie samozatrudnienia, mogą to zrobić na takich samych zasadach jak pozostali obywatele UE, czyli bez uzyskiwania dodatkowych pozwoleń. Kwestie pracowników najemnych regulują odmienne przepisy.

Zakładając jednoosobową działalność gospodarczą przedsiębiorca powinien spełnić wszystkie formalne warunki obowiązujące włoskich przedsiębiorców, upoważniające do wpisu na tzw. listy zawodowe (albo professionale). W tym celu należy zwrócić się z prośbą o weryfikację kwalifikacji i wydanie stosownego pozwolenia lub koncesji do właściwego urzędu w zależności od rodzaju planowanej działalności:

• Izby Handlowej, gdy działalność wymaga wpisu na rejestru handlowców (Registro Esercenti il Commercio, REC),

• Urzędu gminy (comune) w wypadku działalności handlowej,

• Urzędu Policji Administracyjnej (Ufficio Polizia Amministrativa) w wypadku agencji reklamowej.

Przedsiębiorca musi również uzyskać zaświadczenie potwierdzające posiadanie niezbędnych warunków i środków materialnych do prowadzenia działalności gospodarczej (odpowiedni lokal, wyposażenie i środki finansowe). Zaświadczenia takie wydają regionalne izby handlowe. Po pozytywnej weryfikacji izba dokonuje wpisu do rejestru przedsiębiorców (Registro delle Imprese). Następnie trzeba dokonać zgłoszenia rejestracyjnego w lokalnym urzędzie skarbowym (Ufficio delle Entrate), który przydziela numer identyfikacji podatkowej (codice fiscale) i numer na cele podatku VAT (partita IVA). Przedsiębiorca musi się również zarejestrować we włoskim zakładzie ubezpieczeń społecznych (Institutio Nazionale per la Previdenza Sociale, INPS). Po skompletowaniu wszystkich dokumentów wszystkich dokumentów należy udać się na policję celem uzyskania karty pobytowej, która wydawana jest w ciągu 3 miesięcy.

Proces rejestracji spółki jest podobny do uruchamiania samodzielnej działalności gospodarczej. Wszyscy przedsiębiorcy planujący rozpoczęcie działalności gospodarczej we Włoszech muszą być zarejestrowani w jednej z lokalnych izb gospodarczych (przemysłowo - handlowo - rolniczych). Od 1 lipca 2003 r. wszystkie dokumenty związane z rejestracją firmy można składać wyłącznie drogą elektroniczną (obowiązkowi temu nie podlegają indywidualni przedsiębiorcy). Dokumenty winny być opatrzone podpisem elektronicznym. Po sporządzeniu odpowiednich dokumentów (np.: aktu notarialnego) należy zarejestrować spółkę w rejestrze firm prowadzonym przez regionalne izby handlowe. Statut spółki musi być sporządzony przez notariusza i powinien zawierać:

• nazwę i adres spółki,

• nazwiska i adresy wszystkich udziałowców, ich obowiązki i liczbę udziałów,

• informacje o wartości nominalnej udziału,

• opis przedmiotu działania spółki,

• dane na temat wielkości kapitału zakładowego i kapitału wpłaconego,

• informacje o liczbie członków zarządu i zakresie ich pełnomocnictw,

• określenie czasu, na który spółka została powołana.

W ciągu 30 dni od rejestracji spółki należy podać ten fakt do wiadomości publicznej, publikując ogłoszenia w dzienniku wydawanym przez lokalna izbę gospodarczą.

Oprócz rejestracji dla celów podatkowych i ubezpieczeń społecznych (jak w przypadku samodzielnej działalności gospodarczej), wszystkie oddziały przedsiębiorstw z krajów europejskich oraz spółki osobowe i jednoosobowe spółki z o. o. muszą zarejestrować się na tzw. powiatowej liście spisu przedsiębiorstw (Provinciale delle Imprese Artigiane), którą prowadzi Powiatowa Komisja Przedsiębiorców. W wypadku cudzoziemców wpis na listę przedsiębiorców powoduje automatyczne wpisanie do rejestru. W ciągu 30 dni od daty rozpoczęcia działalności przedsiębiorca zobowiązany jest do podania Powiatowej Komisji Przedsiębiorców numeru narodowego ubezpieczenia i numeru na cele podatku VAT oraz złożenia:

• wymaganych formularzy,

• kopii zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej,

• kopii zgody utworzenia spółki.

Po wpisaniu na listę przedsiębiorstw firma otrzymuje numer, który powinien widnieć na każdym dokumencie firmowym.

Prowadzenie działalności gospodarczej we Włoszech reguluje kodeks prawa cywilnego. We włoskim prawie można prowadzić firmę w jednej z następujących form prawnych:

• jednoosobowa działalność gospodarcza,

• spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

• spółka akcyjna,

• spółka zwykła (odpowiednik polskiej spółki cywilnej),

• spółka jawna,

• spółka komandytowa zwykła,

• spółka komandytowo - akcyjna.

Popularnością wśród przedsiębiorców zagranicznych cieszą się nie tylko spółki kapitałowe, ale i oddziały oraz filie. Oddział firmy nie posiada osobowości prawnej. Musi jednak być zarejestrowany w regionalnej izbie gospodarczej i w rejestrze firm. Firma macierzysta odpowiada za wszystkie zobowiązania swojej filii. Na filii spoczywa obowiązek składania corocznych deklaracji podatkowych u włoskich władz podatkowych. Dla celów odzyskania podatku VAT przedsiębiorstwo zagraniczne musi mieć swojego przedstawiciela podatkowego, który jest niekiedy jedyna bezpośrednią formą istnienia danej firmy na tym rynku. Oddziały firm zagranicznych płaca podatki na tych samych zasadach co firmy włoskie. Po zapłaceniu podatku dochodowego pozostałe zyski mogą być przekazane do firmy macierzystej.

Jeżeli chodzi o warunki prowadzenia działalności gospodarczej, to podatek dochodowy od osób fizycznych jest podatkiem progresywnym, uzależnionym od wysokości dochodów, a jego stawka wynosi 23%, gdy dochody nie przekraczają 100 tys. EUR, i 33%, jeśli są wyższe. Podatek dochodowy od spółek wynosi 33%, a od dywidend 27%. Podstawowa stawka podatku od wartości dodanej (odpowiednik polskiego VAT) wynosi 20%, ale istnieją również dwie stawki zredukowane - 10% (m.in. tekstylia, obuwie i usługi hotelowe) oraz 4% (niektóre artykuły spożywcze i lekarstwa). Podatek akcyzowy jest nałożony na alkohole, wyroby tytoniowe, paliwo i samochody. Podatek od nieruchomości wynosi od 0,4 do 0,7% i jest podatkiem miejskim. Wysokość składek na ubezpieczenia społeczne uzależniona jest od branży, liczby zatrudnionych w firmie oraz rodzaju wykonywanej pracy. Generalnie kwota ta waha się między 50 a 53% miesięcznego wynagrodzenia brutto, z czego aż 41 - 44% płaci pracodawca. Dodatkowo jest on zobowiązany opłacać składkę od nieszczęśliwych wypadków (INALL) w wysokości 5 - 16% wynagrodzenia brutto. Czas pracy we Włoszech to 30 - 40 godzin tygodniowo w zależności od branży. Wysokość minimalnego wynagrodzenia ustalana jest w sektorowych układach zbiorowych (tzw. porozumienia branżowe).

W opinii Pani Agnieszki Hoppen - Klikowicz, I sekretarza Wydziału Ekonomiczno - Handlowego Ambasady RP w Rzymie, rynek włoski jest bardzo atrakcyjny dla polskich przedsiębiorców, choć niewątpliwie dość trudny, dlatego też najlepiej dopełniać formalności z pomocą wyspecjalizowanych w zakładaniu firm kancelarii prawnych. Skróci to procedurę i pozwoli uniknąć błędów. Przed założeniem firmy polski przedsiębiorca powinien starannie zbadać rynek, bowiem włoscy klienci są przywiązani do towarów markowych, i to przeważnie włoskich, a gdy chodzi o artykuły spożywcze, liczą się niemal wyłącznie wyroby lokalne. Dlatego najlepiej radzą sobie polskie firmy wchodzące w kooperację z miejscowym partnerem. Start z własnym znakiem towarowym wymaga znacznych nakładów na reklamę i marketing.

W ramach włoskiej polityki wspierania przedsiębiorczości wprowadzone zostały kompleksowe punkty obsługi przedsiębiorców - Sportello Unico (tzw. okienka dla przedsiębiorców). W nich przedsiębiorca może uzyskać bieżące informacje dotyczące zakładania firmy oraz załatwić wszelkie potrzebne do tego dokumenty. Punkty takie prowadzą z reguły izby handlowe.

Rozliczenia VAT

Z danych zebranych przez ekspertów Accreo Taxand wynika również, że standardowa stawka VAT we Włoszech wynosi 20 proc. Dodatkowo obowiązuje również obniżona stawka 10-proc., mająca m.in. zastosowanie do dostaw żywych zwierząt, określonych rodzajów paliw, świadczenia usług cateringowych. Natomiast preferencyjna stawka 4-proc. stosowana jest m.in. do dostaw książek i prasy, a stawka zerowa stosowana m.in. w przypadku eksportu towarów, świadczeniu niektórych międzynarodowych usług lub usług związanych z międzynarodowym handlem. Co do zasady deklaracje VAT składane są w rozliczeniu miesięcznym lub kwartalnym.

http://www.podatki.biz/sn_autoryzacja/logowanie.php5/artykuly/podatki-na-swiecie-wlochy-podnosza-vat-do-22_16_21138.htm?idDzialu=16&idArtykulu=21138

http://www.majora.com.pl/dzialalnosc-gospodarcza-w-ue/wlochy