1 slajd

Rolnictwo ekologiczne -jest to system gospodarowania polegający na aktywizowaniu mechanizmów przyrodniczych przez stosowanie naturalnych środków zapewniających trwałą żyzność gleby zdrowotność roślin i zwierząt oraz wysoką jakość biologiczną produktów

„Produkować – nie niszcząc gleby, żywić – nie szkodząc konsumentom” takie jest obecnie zadanie rolnictwa ekologicznego, którym zainteresowany jest cały świat.

ankieta

2. produkty ekologiczne: spożywamy jajka, jabłka, kukurydze, truskawki Polacy jedzą coraz więcej produktów ekologicznych i przekonują się do nich. Wadą jest ich zbyt duża cena jak dla przeciętnego Polaka, gdyby cenę obniżyć byłby większy zbyt na produkt ekologiczne.

3. Główne założenia rolnictwa ekologicznego

Jest to system zarządzania gospodarstwem

i produkcją żywności, który:

Łączy najkorzystniejsze dla środowiska praktyki:

Wysoki stopień różnorodności biologicznej

Ochronę zasobów naturalnych

Wytwarzanie przy wykorzystaniu substancji naturalnych

Zapewnienia swobodny przepływ produktów ekologicznych:

4. Akceptowane skutki wdrażania rolnictwa ekologicznego

Prowadzenie działalności społecznie akceptowanej

Zmniejszenie produkcji

Zwiększenie zatrudnienia

Zmniejszenie obciążenia środowiska

Zaufanie konsumentów do produktów rolnictwa ekologicznego

5.Zakazuje:

stosowania GMO

stosowania promieniowania jonizującego

stosowania mineralnych nawozów azotowych

chowu zwierząt poliploidalnych(

Poliploidalność danego organizmu świadczy o tym, że gatunek ten jest dość młody z ewolucyjnego punktu widzenia i powstał na skutek krzyżowania się diploidalnych osobników Potomstwo powstałe w wyniku tego krzyżowania miało podwojoną liczbę chromosomów. Dla zwierząt poliploidyzacja ma zwykle skutki letalne (śmiertelne) lub jest powodem występowania poważnych zaburzeń. Istniejące nieliczne gatunki poliploidalne

upraw hydroponicznych(Hydroponika to inaczej "uprawa roślin w wodzie" bez wykorzystania tradycyjnych doniczek z ziemią.Podstawowym plusem jest możliwość rzadszego podlewania roślin, co przydatne jest szczególnie jeżeli często wyjeżdżamy. W łatwy sposób możemy ustalić poziom nawożenia i nie potrzebujemy specjalnych podłoży i ziemi do uprawy roślin. Wraz z wyeliminowaniem tradycyjnej ziemi, unikamy możliwości przeniesienia wraz z ziemią szkodników i chorób roślin. Dzięki sterylności podłoża, ta forma uprawy jest doskonała do pomieszczeń, w których musi być utrzymany wysoki poziom czystości i higieny (np. w szpitalach).

6.Akceptowane skutki wdrażania rolnictwa ekologicznego

Prowadzenie działalności społecznie akceptowanej

Zmniejszenie produkcji

Zwiększenie zatrudnienia

Zmniejszenie obciążenia środowiska

Zaufanie konsumentów do produktów rolnictwa ekologicznego

7. Produkcja roślinna W gospodarstwie ekologicznym dąży się do zrównoważenia produkcji roślinnej i zwierzęcej tak, by osiągnąć równowagę paszowo - nawozową. Dopuszczalne nawozy to kompost, obornik, gnojówka, mielone skały i nawozy zielone.

W ekologicznej uprawie roślin bierzemy pod uwagę:

1. Uprawę roli  i ogólne zasady uprawy roli.

– głębokie spulchnianie i płytkie odwracanie;
– stosowanie agregatów w celu ograniczenia liczby przejazdów;
– dążenie do uzyskania na polach całorocznej okrywy roślinnej.

 Uprawa roli wykonana prawidłowo stwarza warunki do optymalnego wzrostu i rozwoju roślin. Na zdrowotność roślin korzystny wpływ mają terminowo i właściwie przeprowadzone zabiegi pielęgnacyjne.

2. Gospodarkę nawozową.

Celem nawożenia w rolnictwie ekologicznym jest dostarczenie składników pokarmowych organizmom glebowym i stworzenie optymalnych warunków dla rozwoju roślin. Aby poprawić żyzność i podnieść aktywność biologiczną gleby, należy przede wszystkim w odpowiednim płodozmianie uprawiać rośliny motylkowe oraz rośliny głęboko korzeniące się. Podstawowe nawozy organiczne muszą być wytworzone we własnym gospodarstwie.

 Podstawowe nawozy w rolnictwie ekologicznym to:

- obornik;
- kompost;
- gnojówka;
- woda gnojowa;
- nawozy zielone.

 Nawozy uzupełniające:

- nawozy mineralne: nawozy potasowe (kainit, karnalit, patentkali, sylwin, kalimagnezja, siarczan potasu;nawozy wapniowe (dolomit, kreda pojezierna, kreda łąkowa, mariel); maczka bazaltowa; maczka fosforytowa; boraks; gips; bentonit; popiół drzewny;
- nawozy organiczne: mączka z kości, krwi, rogów, pierza; mączka rybna, odpadki rzeźne, płynne i stałe odpadki z własnego gospodarstwa, makuchy, kora drewna i trociny;
- torf;
- osady z naturalnych zbiorników  wodnych; muł, minerały ilaste(perlit, wernikulit);
- preparaty na bazie: glonów morskich( Bio – algeen); podłoża z uprawy grzybów (np. Radivit); mikroelementó (np. Bio Trissol);

Wykaz nawozów i środków poprawiających właściwości gleby zakwalifikowanych do stosowania w rolnictwie ekologicznym prowadzi Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach.
Aktualną listę można znaleźć na stronie internetowej http://www.iung.pulawy.pl/odpady/wykaz.htm

3. Płodozmiany.
W gospodarstwie ekologicznym płodozmian utrzymuje optymalną zawartość próchnicy i żyzność gleby, zapobiega nadmiernemu rozwojowi choroby i szkodników oraz nie dopuszcza do niekontrolowanego rozwoju chwastów. Aby płodozmian spełniał swoje funkcje musi spełnić następujące warunki:

- rotacja powinna być długa (co najmniej czteroletnia);
- musi obejmowac międzyplony;
- w plonie głównym powinny znajdowac sie rośliny motylkowe.

4. Materiał siewny i dobór odmian.

Materiał siewny powinien pochodzić z gospodarstwa ekologicznego i nie może zawierać czynników chorobotwórczych i spełniać standardy. Wykaz materiału siewnego i rozmnożeniowego wyprodukowanego metodami ekologicznymi można znaleźć na stronie internetowej:

http://www.piorin.gov.pl/akt/wykaz%20nasion.htm

5. Ograniczenie zachwaszczenia.

W rolnictwie ekologicznym ograniczenie zachwaszczenia realizowane jest poprzez działania zapobiegawcze: prowadzenie we właściwy sposób płodozmianu, czyszczenie materiału siewnego, odpowiedni dobór odmian roślin uprawnych, uprawę międzyplonów, ściółkowanie gleby, stosowanie poprawnej agrotechniki, wykonywanie zabiegów pielegnacyjnych.

6. Ochronę roślin.

Ograniczanie  wystepowania chorób u roślin i zwalczanie szkodników może przebiegać poprzez stosowanie zasad z punktu 5. Jeżeli zastosowanie powyższych zasad nie przynosi efektu to można wtedy wykorzystać biologiczne środki ochrony roślin dopuszczone do stosowania w rolnictwie ekologicznym lub można też sporządzić samodzielnie preparaty grzybobójcze i owadobójcze. Wykaz środków ochrony roślin zakwalifikowanych do stosowania w rolnictwie
ekologicznym prowadzi Instytut Ochrony Roślin  w Poznaniu dostępne na stronie
http://www.ior.poznan.pl/Organizacja/wykaz-eko.htm

8.Produkcja zwierzęca-Zwierzęta w gospodarstwie ekologicznym muszą być żywione paszami gospodarskimi i utrzymywane w warunkach, które odpowiadają ich naturalnym potrzebom. Konieczne jest zagwarantowanie wszystkim gatunkom możliwość ruchu przez cały rok, a także stosowanie naturalnej ściółki.

Ekologiczna produkcja zwierzęca jest działalnością związaną z ziemią. Zwierzęta muszą mieć dostęp do obszarów swobodnego wypasu i wybiegów a liczba zwierząt na jednostkę powierzchni jest ograniczona. Produkcja zwierzęca musi być zintegrowana z produkcja roślinną, a wszelkie formy zanieczyszczeń ograniczone do minimum.

 Produkty zwierzęce mogą być sprzedawane jako ekologiczne, gdy zwierzęta są chowane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego.

Przy doborze gatunków i ras w rolnictwie ekologicznym należy brać pod uwagę ich możliwość przystosowania się do miejscowych warunków, witalność i odporność na choroby.

Pochodzenie zwierząt
 • Gatunki i rasy należy dobierać tak, by uniknąć problemów zdrowotnych np. wynikających z intensywnego ich użytkowania (syndrom stresu u świń, syndrom PSE, zawały serca, samoistne ranienie, ciężkie porody). Należy w pierwszej kolejności wybierać rasy miejscowe.
 • Zwierzęta powinny pochodzić z chowu ekologicznego. Jeżeli organ kontrolny wyrazi zgodę, przy odnowie lub odbudowie stada, można zakupić inne zwierzęta, jeżeli zwierzęta chowane metodami ekologicznymi nie będą  dostępne oraz w przypadku braku  wysokiej śmiertelności zwierząt, wynikającej z warunków zdrowotnych lub innej klęski żywiołowej.
 • Do gospodarstwa można także wprowadzić maksymalnie 10% dorosłych koni i bydła oraz 20% dorosłych świń, owiec i kóz rocznie z gospodarstw hodowlanych – samic w celu odnowienia stada, ale tylko w przypadku braku zwierząt hodowlanych, pochodzących z chowu ekologicznego i po zatwierdzeniu przez jednostkę kontrolna.
 • Powyższe udziały procentowe nie mogą mieć zastosowania w gospodarstwach posiadających mniej niż 10 sztuk bydła i koni oraz 5 sztuk świń, owiec lub kóz.
• W gospodarstwach tych wolno wprowadzić nie więcej niż 1 sztukę hodowlaną z innego chowu niż ekologiczny, dla każdego gatunku rocznie.

 Żywienie zwierząt

Pasza powinna zapewnić produkcję wysokiej jakości, a nie maksymalne zwiększenie produkcji. Powinna jednocześnie spełnić wymagania żywieniowe zwierząt znajdujących się na różnych etapach rozwoju i ma być pozyskana w gospodarstwie, lub w razie braku takiej możliwości, z innych gospodarstw lub przedsiębiorstw ekologicznych. Do 30 % dawki a w przypadku pasz wytworzonych we własnym gospodarstwie do 60% dawki, może pochodzić z upraw w trakcie przestawiania.

Podstawą żywienia młodych ssaków musi być naturalne mleko najlepiej mleko matki.

Nie wolno stosować w żywieniu zwierząt:

- antybiotyków;

- kokcydiostatyków;

- substancji leczniczych

- promotorów wzrostu

- substancji przeznaczonych do symulacji wzrostu lub produkcji.

 Nie wolno stosować pasz, materiałów paszowych, mieszanek paszowych, dodatków do pasz, dodatków technologicznych, używanych w produkcji pasz i niektórych produktów stosowanych w żywieniu zwierząt z wykorzystaniem organizmów genetycznie modyfikowanych lub produktów z nich pozyskanych.

Nie wolno stosować wymuszonego tuczu!

 Leczenie zwierząt

 Zapobieganie chorobom zwierzat w gospodarstwie ekologicznym opiera się na czterech podstawowych zasadach:

- wybóre odpowiednich ras lub szczepów zwierząt,

- stosowanie zasad chowu odpowiadających wymaganiom danego gatunku
  sprzyjającym odporności na choroby i zapobieganiu infekcjom,

- stosowaniu wysokiej jakości pasz, regularnym dostępie do wybiegów i  otwartych pastwisk, sprzyjającym naturalnej odporności immunologicznej zwierzęcia,

- zapewnieniu odpowiedniej obsady zwierząt – unikania nadmiernego stłoczenia i związanych z tym problemów zdrowotnych.

9. środowisko- Gospodarstwa ekologiczne powinny znajdować się w nieskażonym środowisku, a więc z dala od źródeł zanieczyszczeń (przemysł, drogi).Troska o środowisko wyraża się przez utrzymywanie bogactwa roślinności miedz, łąk, pastwisk, zakładanie i pielęgnację zadrzewień śródpolnych, ochronę strumieni i oczek wodnych, ograniczenie skażeń gleby i wody

10. kontrola i certyfikacja

1. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, jako organ upoważniający jednostki certyfikujące do prowadzenia kontroli i wydawania certyfikatów,
2. Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych sprawuje nadzór nad jednostkami certyfikującymi oraz nadzór nad produkcją ekologiczną,
3. Inspekcja Handlowa współpracuje z IJHAR-S przy sprawowaniu nadzoru nad jednostkami certyfikującymi oraz produkcją ekologiczną, w zakresie wprowadzania do obrotu detalicznego produktów wymienionych w art. 1 ust. 2 lit. a lub b rozporządzenia nr 834/2007,
4. Inspekcja Weterynaryjna współpracuje z IJHAR-S przy sprawowaniu nadzoru nad jednostkami certyfikującymi oraz produkcją ekologiczną, w zakresie produktów wymienionych w art. 1 ust. 2 lit. c rozporządzenia nr 834/2007,
5. Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa współpracuje z IJHAR-S przy sprawowaniu nadzoru nad jednostkami certyfikującymi oraz produkcją ekologiczną, w zakresie produktów wymienionych w art. 1 ust. 2 lit. d rozporządzenia nr 834/2007.
6. Upoważnione jednostki certyfikujące akredytowane w zakresie rolnictwa ekologicznego, zgodnie z Normą PN-EN 45011 „Wymagania ogólne dotyczące działania jednostek prowadzących systemy certyfikacji wyrobów”.
11.Funkcjonowanie systemu kontroli i certyfikacji w rolnictwie ekologicznym jest podstawowym gwarantem dla konsumenta, że środki spożywcze znajdujące się na rynku wyprodukowane zostały zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi rolnictwa ekologicznego i są wolne od zanieczyszczeń, takich jak: pozostałości środków ochrony roślin i hormonów, a podczas ich produkcji nie stosowano nawozów sztucznych i organizmów zmodyfikowanych genetycznie.

12. Jak założyć rolnictwo ekologiczne>- Każdy rolnik posiadający wykształcenie rolnicze i minimalny zakres wiedzy o rolnictwie ekologicznym może zgłosić swoje gospodarstwo do przekształcenia.

Należy wtedy zrezygnować ze stosowania nawozów sztucznych, chemicznych pestycydów, syntetycznych hormonów wzrostu, które są zastępowane nawozami organicznymi, naturalnymi nawozami mineralnymi oraz biopreparatami.

Proces przestawiania na metody ekologiczne trwa minimum dwa lata, podczas których dokonuje się odpowiednich badań gleb i materiału roślinnego w celu zbadania stopnia zanieczyszczenia środowiska i na tej podstawie ocenia się, czy stan środowiska pozwala na produkcję ekologiczną.

Gospodarstwo takie powinno być także przyjazne dla środowiska, a więc powinno posiadać własne szambo, oczyszczalnie ścieków, zbiorniki na gnojówkę; chów zwierząt, hodowla roślin i przetwórstwo muszą być prowadzone metodami ekologicznymi.

13.C.D Jeżeli gospodarstwo spełnia wszystkie wymogi nadawany jest mu certyfikat, który ważny jest jeden rok i przedłużany jest po corocznej ocenie.

Certyfikat może być wydany przez: POLSKIE TOWARZYSTWO ROLNICTWA EKOLOGICZNEGO PTRE lub Stowarzyszenie Producentów Żywności Metodami Ekologicznymi EKOLAND.

Gospodarstwo posiadające certyfikat może używać znaku PTRE lub EKOLANDU do oznaczania swoich produktów, co jest dla konsumenta gwarancją, iż zostały wytworzone metodami ekologicznymi.

14. Akty prawne obowiązujące od 01.01.2009: Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91

-Rozporządzenie Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 05 września 2008 roku ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady( WE) 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli

15. Program rolnośrodowiskowy

Program rolnośrodowiskowy to jeden ze schematów pomocowych, zawartych w Programie Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013, który polega na realizacji określonych działań w ramach pakietów rolnośrodowiskowych. Działania te zmierzają do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich oraz do zachowania różnorodności biologicznej na tych terenach.Cele:
Poprawa środowiska przyrodniczego i obszarów wiejskich, w szczególności:
1) przywracanie walorów lub utrzymanie stanu cennych siedlisk użytkowanych
rolniczo oraz zachowanie różnorodności biologicznej na obszarach wiejskich;
2)promowanie zrównoważonego systemu gospodarowania;
3)odpowiednie użytkowanie gleb i ochrona wód;
4) ochrona zagrożonych lokalnych ras zwierząt gospodarskich i lokalnych
odmian roślin uprawnych. W celu uzyskania zamierzonego efektu środowiskowego, program rolnośrodowiskowy powinien być realizowany przynajmniej przez kilka lat – dlatego jest to zobowiązanie wieloletnie, w którym przyjęto 5-letni okres realizacji.

Warunki udziału w programie rolnośrodowiskowym: Rolnik może uczestniczyć w programie rolnośrodowiskowym jeśli:
-posiada kopię certyfikatu zgodności wymaganego przepisami o rolnictwie ekologicznym lub dokument poświadczający, że jego gospodarstwo rolne znajduje się w okresie przestawiania na produkcję rolniczą metodami ekologicznymi lub dokumenty poświadczający, że gospodarstwo rolne jest objęte planem kontroli, wydane przez upoważnioną jednostkę certyfikującą,

-gospodaruje na powierzchni co najmniej 1ha użytków rolnych

-posiada numer ewidencyjny nadany przez ARiMR,

-zobowiąże się do uczestnictwa w programie przez okres 5 lat a powierzchnia jego nie ulegnie zmniejszeniu,

-ma przygotowany przy pomocy doradcy rolnośrodowiskowego 5 letni plan działania,

-złoży w biurze powiatowym ARiMR wniosek o przyznanie płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt,

-zobowiąże się do stosowania zwykłej dobrej praktyki rolniczej na całym obszarze gospodarstwa.

16. Wysokości płatności rolnośrodowiskowych:

-Uprawy rolnicze (bez certyfikatu zgodności) – 800 PLN/ha
-Uprawy rolnicze (z certyfikatem zgodności) – 750 PLN/ha;
-Trwałe użytki zielone (bez certyfikatu zgodności) – 330 PLN/ha;
-Trwałe użytki zielone (z certyfikatem zgodności) – 260 PLN/ha;
-Uprawy warzywne (bez certyfikatu zgodności) – 1540 PLN/ha;
-Uprawy warzywne (z certyfikatem zgodności)– 1300 PLN/ha;
-Uprawy zielarskie (bez certyfikatu zgodności) – 1150 PLN/ha;
-Uprawy zielarskie (z certyfikatem zgodności) – 1050 PLN/ha;
-Uprawy sadownicze + jagodowe (bez certyfikatu zgodności) – 1800 PLN/ha;
-Uprawy sadownicze + jagodowe (z certyfikatem zgodności) – 1540 PLN/ha;
Pozostałe uprawy sadownicze + jagodowe (bez certyfikatu zgodności) – 800 PLN/ha;
Pozostałe uprawy sadownicze + jagodowe pozostałe (z certyfikatem zgodności) – 650 PLN/ha.

Wyższe koszty produkcji bez certyfikatu wynikają z kosztów dostosowania warunków do zasad produkcji ekologicznej, uwzględniają straty powstałe na skutek uzyskania niższych plonów w początkowych latach (do 3 lat) przestawiania produkcji rolnej z konwencjonalnej na ekologiczną oraz stanowią rekompensatę za brak możliwości sprzedaży produktów za wyższą cenę tak jak w przypadku sprzedaży produktów ekologicznych tzn. pochodzących z produkcji certyfikowanej.

17. Stawki dotacji na dofinansowanie kosztów kontroli gospodarstw rolnych
w roku 2009.

- Dla gospodarstw do 10 ha - 400 zł Krajowa Stacja Chemiczno - Rolnicza

-Dla gospodarstw o powierzchni powyżej 10 ha do 996 zł Regionalny Oddział ARiMR z działania „uczestnictwo rolników w systemach jakości żywności”

18.

19. Akwakultura – forma gospodarki ludzkiej, mająca na celu zwiększenie pozyskiwania żywności (rzadziej innych produktów) ze środowiska wodnego; polega na hodowli wybranych rodzajów organizmów wodnych, głównie zwierzęcych, w naturalnych lub sztucznych zbiornikach wodnych – słodko- lub słonowodnych

Zakres działania w rolnictwie ekologicznym
Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007

Produkty rolne, w tym pochodzących z akwakultury:

a) żywe lub nieprzetworzone produkty rolne

b) przetworzone produkty rolne przeznaczone do spożycia

c) pasze

d) wegetatywny materiał rozmnożeniowy i nasiona do celów uprawy

20. Produkty myślistwa i rybactwa pochodzące od dzikich zwierząt nie są uznawane za produkcję ekologiczną.

21. Certyfikat zgodności z wymaganiami rolnictwa ekologicznego może otrzymać

-Gospodarstwo rolne

-Gospodarstwo produktów z akwakultury

-Przetwórnia ekologicznych produktów rolno spożywczych

-Hurtownie prowadzące obrót ekologicznych produktów rolno – spożywczych i pasz

-Importer ekologicznych produktów rolno spożywczych

-Punkt skupu np. produktów dziko rosnących ze zbiorów naturalnych

-Zbierający produkty dzikorosnące ( w tym wodorostów i ich części)

-Przetwórnia pasz

22. Oznakowanie produktów ekologicznych

Na etykiecie powinny się znaleźć następujące informacje:
-nazwa produktu łącznie z odniesieniem do metody produkcji ekologicznej – sugerującym nabywcy, że produkt ten lub jego składniki zostały uzyskane zgodnie z zasadami produkcji ekologicznej,

-nazwa i adres producenta,

-data produkcji,

-okres przydatności do spożycia,

-inne, wymagane w zakresie znakowania środków spożywczych,

-nazwę jednostki certyfikującej i numer identyfikacyjny nadany jednostce przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

23. oznakowanie

-Producent może umieścić na etykiecie produktu takie informacje jak:

-swoje logo lub organizacji,

-logo jednostki certyfikującej,

-logo Unii Europejskiej przewidziane wyłącznie

-dla produktów rolnictwa ekologicznego,

-napis: Rolnictwo ekologiczne – System kontroli WE,

-nr certyfikatu rolnictwa ekologicznego producenta.

24. loga

25. Powierzchnia upraw rolnych, liczba gospodarstw oraz przetwórni ekologicznych znajdujących się w systemie rolnictwa ekologicznego w podziale na województwa w 2010 r.

26. tabela i 3 wykresy

województwo	Powierzchnia upraw rolnych (ha)	Liczba ekologicznych gospodarstw	Liczba przetwórni ekologicznych
Dolnośląskie	39 781,83	1248	11
Kujawsko-pomorskie	7661,70	340	13
Lubelskie	34754,60	2013	36
Lubuskie	36376,21	839	5
łódzkie	7656,53	436	16
Małopolskie	20908,16	2183	27
Mazowieckie	44748,16	2013	47
Opolskie	2724,09	83	3
Podkarpackie	37950,43	2127	22
Podlaskie	42692,44	2040	6
Pomorskie	23222,19	665	15
Śląskie	4443,57	243	13
Świętokrzyskie	12216,36	1255	10
Warmińsko-mazurskie	76768,57	2288	10
wielkopolskie	31346,57	791	36
Zachodnio-pomorskie	1000215,10	2392	23
razem	518527,10	20956	293

27. Zagrożenia dla rozwoju rolnictwa ekologicznego w Polsce

-Zmieniające się prawo UE i krajowe

-Trudności w planowaniu długoterminowym

-Wielość podmiotów zaangażowanych w proces

-Małe tradycje rolników w prowadzeniu gospodarstw ekologicznych

-Brak wyspecjalizowanych ośrodków doradczych, szkoleniowych i konsultingowych

-Formalne podejście ARiMR w przyznawaniu płatności

-Mała promocja rolnictwa ekologicznego np. przez samorządy

28. Szanse rozwoju rolnictwa ekologicznego

-Zapewniony swobodny obrót produktami w UE

-Wysokie dotacje do upraw i kontroli

-Duży popyt mała podaż na produkty ekologiczne

-Dynamiczny rozwój rolnictwa ekologicznego

-Możliwości specjalizacji, rozwoju i harmonizacji z agroturystyką

-Ekologiczna edukacja społeczeństwa

29. Porównanie rolnictwa ekologicznego z konwencjonalnym(tabela) Rolnictwo konwencjonalne - sposób gospodarowania ukierunkowany na maksymalizację zysku uzyskanego dzięki dużej wydajności roślin i zwierząt, którą uzyskuje się w wyspecjalizowanych gospodarstwach, stosujących technologie produkcji oparte na dużym zużyciu środków produkcji i małych nakładach

KONWENCJONALNE	EKOLOGICZNE
Produkcja średniej jakości biologicznej	Produkcja wysokiej jakości biologicznej
Zła jakość przechowalnicza	Dobra jakość przechowalnicza
Maksymalizacja plonów	Plon optymalny
Znaczna chemizacja	Zaniechanie chemizacji
Skażenie środowiska	Ochrona gleb i wody
Jakość przypadkowa	Produkcja najwyższej jakości
Produkcja nie podlega kontroli	Produkcja podlega kontroli

30. podsumowanie

• należy podkreślić, że w rolnictwie ekologicznym podstawą ochrony roślin jest przede wszystkim profilaktyka. Należy dążyć do uzyskania wysokiego poziomu równowagi ekologicznej agroekosystemów. Ludzie coraz częściej szukają i coraz chętniej kupują ekologiczną żywność, a unijne dopłaty do takiej produkcji są bardzo atrakcyjne.
  
  Z Unii Europejskiej, średnio do każdego ekologicznego gospodarstwa w naszym regionie trafia dziesięć tysięcy złotych rocznie. W okresie przestawiania się na rolnictwo ekologiczne, czyli w ciągu dwóch lat, unijne dopłaty są większe. Później, gdy rolnik ma już ekologiczny certyfikat - nieco maleją, ale wtedy najczęściej każdy ma już stałych klientów i zbyt.