Scenariusz zajęć z dnia 1. 06. 2000
Cel zajęć.
rozwijanie dyspozycji twórczych
odreagowanie emocji i napięć
nauka rozwiązywania problemów środowiskowych
ułatwianie kontaktu z otoczeniem rówieśniczym i w grupie terapeutycznej
samoświadomość- siebie i swego ciała
Rozpoczęcie zajęć- zabawa „Poznajmy się”.
3. Piosenka „Stoi pociąg na stacji”
4. Zabawa- „Sylwetki” (4 grupy)
Cel- dzieci uczą się dostrzegać różnice w swoim wyglądzie.
Materiały- duże arkusze papieru, kredki lub flamastry.
Dziecko kładzie się na arkuszu. Ktoś inny odrysowuje jego postać. Dziecko, które leżało uzupełnia rysunki dorysowując szczegóły np.: oczy, ubranie, inne szczegóły twarzy itp.
Omówienie rysunków.
Zgadywanie kto jest kim na rysunku. Dziecko, które odgadnie siebie na rysunku podchodzi i wymienia jakąś cechę, która jest wg niego wyjątkowa (coś co robi dobrze, co lubi, jak wygląda). Można poprosić inne dzieci, które pomogłyby odnaleźć tę pozytywną cechę. Czy kształt sylwetek jest taki sam? Jaki? Jakie są różnice (miny, kolor oczu, ubrania, włosów nosa)?
Zabawa „Przepychanka”.
Cel- odreagowanie napięć i emocji agresywnych.
Na pewno znacie uczucie, kiedy się na kogoś złościcie. Chętnie uderzylibyście go, albo posiłowalibyście się z nim. Podczas tej gry będziecie mieć możliwość stoczenia z kimś pojedynku. Najpierw pokażę wam na czym polega zabawa (dzieci, kto chce podchodzą po kolei do prowadzącego i siłują się z nim. Prowadzący pyta czy ostatnio kogoś rozzłościł a ten ktoś ma ochotę zmierzyć się z prowadzącym. Potem siłuje się on najpierw z jednym dzieckiem potem zdwoma i z trzema).
Rozmowa o zabawie.
Co przyszło wam do głowy podczas gry? Kto zgłosił się do gry? Czy sprawiała wam ona przyjemność? Ja też opowiem co czułem podczas trwania zabawy.
Teraz dzieci przepychają się w parach. Każde dziecko przepycha się z tym, z którym ostatnio nie był w najlepszych stosunkach.
Czy jesteście zadowoleni z tej gry? Dlaczego wybraliście właśnie tego partnera? Dlaczego byliście na niego źli? Czy partner dał z siebie wszystko?
Przepychanie odbywa się najpierw rękoma ułożonymi nad głową, potem biodrami, plecami itp.
Pierwsza cz. zabawy w kalambury- odgadywanie haseł związanych z nazewnictwem zwierząt, zawodów, dyscyplin sportowych.
Cel- rozwijanie dyspozycji twórczych.
Propozycja- dzieci siedzą w czterech grupach i oglądają poszczególne hasła pokazywane przez kolegów za pomocą pantomimy. Dzieci otrzymują słodki upominek za prawidłowo odgadnięte hasło, która motywuje dzieci do koncentracji uwagi nad zadaniem.
Zabawa „Co by było gdyby...”
Cel- zabawa pomaga dzieciom w pogłębianiu świadomości rozmiarów własnego ciała i w rozpoznawaniu różnych form ruchu. Kształtowanie i rozwijanie wyobraźni.
Dzieci spacerują po sali nie rozmawiając ze sobą. Najpierw spacerują całkiem normalnie. Teraz stają. „Wyobraźcie sobie, że jesteście o pół metra wyżsi niż w rzeczywistości. Teraz spacerujcie tak jakbyście byli wysocy, o pół metra wyżsi”. Pół metra niżsi.
Grubsi o cztery razy. „Jak się poruszacie gdy jesteście wielcy i grubsi o cztery razy”?
Cztery razy chudsi. „Wyobraźcie sobie, że wcale nie macie mięśni. Jak będziecie się poruszać?”
„Stańcie i wyobraźcie sobie, że wasze nogi są ze sprężyn. Jak się będziecie poruszać? Poruszajcie się jak człowiek sprężynowy”
Ciało ze szkła, bardzo kruche.
Ciało z gumy.
Ciało z żelaza a stawy zardzewiałe.
Ciało z miękkiego puchu.
„Zatrzymajcie się. Teraz spacerujcie tak jakby poruszał się najwolniejszy człowiek świata”
...Najszybszy człowiek świata poruszający się niczym wyścigówka albo błyskawica...
Wracamy na swoje miejsca.
Druga cz. zabawy w kalambury.
Piosenka- „Kiedy w piątek słońce świeci”.
„Stokrotka”.
Zabawa „Zatruwacz”.
Cel- patrz pkt.5.
„Wyobraźcie sobie osobę, której nie za bardzo lubicie lub która was ostatnio zezłościła. Otwórzcie teraz oczy i namalujcie tę osobę. Wybierzcie kolor, który wyrazi jak mocno jesteście źli na osobę, o której pomyśleliście”.
Trzecia zabawy w kalambury.
zabawa ruchowa ze śpiewem.
Cel- usprawnienie koordynacji wzrokowo- słuchowej, ćwiczenie koordynacji uwagi.
Odprężenie.
Cel- dzieci uczą się jak rozładować lżejsze napięcia.
„Połóżcie się na podłodze i zamknijcie oczy. Skoncentrujcie się na tym jakie wasze ciało jest w dotyku... Jak bardzo wasze ciało i wasz ciężar gniecie podłogę... Które części ciała są napięte a które rozluźnione...Teraz skupcie i pomyślcie nad tym miejscem, które jest napięte...Które to miejsce?... A teraz napnijcie to miejsce jeszcze mocniej...a teraz zwolnijcie. Powtórzcie to samo kilka razy...Otwórzcie oczy i usiądźcie prosto”.
Scenka sytuacyjna „On i ona”.
Cel- wyrażanie przeżyć, które są trudne w przekazie słownym, aktywacja emocjonalna i twórcza dziecka, rozróżnianie i uświadomienie pozytywnych zjawisk i zachowań od złych i negatywnych społecznie, nauka rozwiązywania problemów społecznych, rozwijanie dyspozycji twórczych.
Omówienie.
o czym było przedstawienie
opisz chłopca
opisz złe towarzystwo
wymień pozytywne i negatywne zachowania chłopca i towarzystwa
czy złe zachowania są często spotykane (na ulicy, w szkole, w domu)
czy dobre zachowania jak np. zerwanie z nałogami i złymi przyzwyczajeniami są trudne do zrealizowania w codziennym życiu
co można zrobić by pozytywnych zachowań było coraz więcej
zachęcenie do wdrożenie w życie pozytywnego modelu relacji między chłopakiem a dziewczyną oraz pozytywnych zachowań