4) ćw. Uzupełniające

• Gry i zabawy ruchowe

• Elementy taneczno – ruchowe

• Elementy ćwiczeń utylitarnych – pogranicze sztuk walki, wojskowych i samoobronnych.

• Ćwiczenia korekcyjne

Zadania:

Kształcenie ruchów utylitarnych, życiowo-sportowych, słuchu i psychiki. Nauka elementów poszczególnych dyscyplin sportowych. Elementy techniczne gier. Ćwiczenia korekcyjne o charakterze profilaktycznym i naprawczym-> ćw. Zapobiegające.

1. W prowadzeniu zajęć porządkowo-dyscyplinujących, musimy uwzględnić:

• Miejsce ćwiczeń-sala, korytarz, basen itp.

• Rodzaj i liczbę przyrządów i przyborów do prowadzenia zajęć

• Rodzaj i liczbę ćwiczących – w przypadku os. Niepełnosprawnych ocena możliwości poruszania się. Zapoznanie się ze wskazaniami i przeciwwskazaniami danej osoby.

• Zaplanowanie ustawienia i zmiany przyrządów w trakcie lekcji.

• Zbiórka, sprawdzenie obecności, zapoznanie z tematem zajęć.

Rodzaje zbiórek:

• Z małymi dziećmi

  • Forma zajęć zabawowa

  • Zbiórka w koło/ „płotek”- szereg

• Z dorosłymi:

  • Na luzie, ale panujemy nad grupą

  • Po połowie lekcji – natężenie ćw. Maleje. Tętno wyjściowe = tętno końcowe.

Ćwiczenia kształtujące są to ćwiczenia za pomocą, których możemy wpływać na prawidłowy rozwój organizmu, równomierny rozwój układu mięśniowego, kształtowanie prawidłowej postawy prawidłowych ruchów i rozwój cech motorycznych. Ćwiczenia kształtujące zawierają ruchy wymyślone rzadko stosowane w życiu codziennym, są ukierunkowane na daną część ciała określoną gr. Mięśniową, czy bezpośrednie działanie w obrębie danej jednostki chorobowej. Ćw. Kształtujące będą dotyczyć:

• Ćw. Szyi

• Tułowia

• Rąk

• Nóg

Mogą to być ćw. Wolne, czyli ćwiczący sam ze sobą, ćw. Z przyborami, na przyrządach, ze współćwiczącym. Ćw. Wolne są najczęściej ćwiczeniami czysto kształtującymi, dodanie oporu zewnętrznego, bądź też obciążenie ciała ćwiczącego, zmienia charakter tych ćwiczeń na wzmacniające.

Opis ćwiczenia kształtującego wolnego

W opisie należy uwzględnić następujące elementy:

1. Pozycja wyjściowa

2. Rodzaj ruchu pod względem anatomicznym oraz charakter i rodzaj ruchu (określenie – wznos/przenos/wymach i część ciała, która ma ćwiczyć.

3. Kierunek i amplituda ruchu (góra/ przód/bok/tył – droga po jakiej ma się odbywać ruch czyli wznos bokiem w górę)

4. Kolejność wykonywania ruchu (dotyczy wyszczególnienia części ciała) – ruch części ciała w 1 tempie

5. Tempo w jakim mają zachodzić poszczególne ruchy – powinno być odzwierciedlone w zapisie jak i objaśnieniu danego ćwiczenia. W objaśnieniu – ruch np. przyśpieszony. W objaśnieniu – ton, rytm liczenia, intonacja.

6. Pozycja końcowa – taka sama do pozycji wyjściowej – powrót.

1. Podział pod względem anatomicznym ćw. Kształtujących

2. Podział pod względem sprzętu

Ćwiczenia siłowe

Są to ćwiczenia, które powodują przyrost siły skórczu mięśni. Ćw. Izometryczne – wykonywana praca statyczna, wystąpi zmiana napięcia mięśniowego, bez zmiany długości mięśnia. Ćw. Dające szybki przyrost masy mięśniowej.

Ćwiczenia z dużym obciążeniem

Ćw. Może być obciążone poprzez użycie odpowiednich przyrządów lub też obciążone własnym ciałem ćwiczącego. Np. wspinanie się po linie.

Ćwiczenia które małej masie nadają duże przyśpieszenie

Ćwiczenia z hantlami, piłkami lekarskimi, gumami

Ćwiczenia siłowo – gibkościowe

Będą to ćwiczenia zwiększające zakres ruchomości w stawach poprzez wzmocnienie odpowiednich grup mięśniowych. Czyli gibkość stawów powinna być w odp stosunku do siły mięśniowej. Powinny być poprzedzone rozgrzewką, a zakończone ćw rozluźniającymi lub/i rozciągającymi dla danej gr mięśniowej.

Ćwiczenia rozluźniające

Są to ćwiczenia w których mięśnie powinny ulec rozluźnieniu i ich napięcie zmaleć. Powinien to być ruch świadomy, czyli należy nauczyć się napinania mięśni i ich rozluźniania.

Wskazania odnośnie ćw rozluźniających:

Zmniejszenie uczucia bólu, który w trakcie ćw mógłby doprowadzić do wzrostu niepotrzebnego napięcia mięśniowego. Konieczność odpoczynku mięśni po intensywnej pracy. Ćw rozluźniające powinny być prowadzone we wszystkich rodzajach ćw zbiorowych – oprócz ćw w wodzie.

Rozluźnienie mięśni nauczamy pokazując różnicę między Skórczem, a rozkurczem. Ćw rozluźniające w wygodnych pozycjach ze specjalnym psychicznym zaangażowaniem potęgującym moment rozluźnienia nazywamy ćw. Relaksacyjnymi.

Ćwiczenia koordynacyjne

Każdy ruch złożony wymaga koordynacji mięśniowo – nerwowej. Przejawem dobrej koordynacji jest wykonanie ruchu plynnie i rytmicznie. Brak koordynacji nazywamy dyskoordynacją. Jej przyczynami mogą być:

• Choroby układu nerwowego – osłabienie mięśni i czucia

• Zwiększone napięcie mięśniowe

• Ból

• Długotrwałe unieruchomienie

• Ograniczenie ruchomości w stawach

• Blizny pooperacyjne

• Procesy starzenia się

• Wzmożona pobudliwość

• Lęk

• Brak koncentracji

Wskazówki metodyczne do ćw koordynacyjnych:

• Skupienie uwagi

• Powtarzanie ruchów

• Precyzja wykonywania ruchów

• Ruch dobrze wyjaśniony i pokazany

• Prawidłowa korekta ruchów

• Obserwowanie wykonywanych ruchów