KONSPEKT LEKCJI Z GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ nr. 5
Temat: Wzmocnienie mięśni pośladkowych i brzucha za pomocą gier i zabaw korekcyjnych
Data: 12.06.2014
Miejsce : Sala gimnastyczna
Klasa: III a
Płeć ćwiczących: mieszana
Liczba Ćwiczących : 14
Tok lekcji | Nazwa i opis ćwiczenia. | Czas. | Uwagi organizacyjno- metodyczne. |
---|---|---|---|
Część wstępna Czynności porządkowo- dyscyplinujące Przyjmowanie Prawidłowej postawy. Zabawa ożywiająca. Część główna Ćwiczenie elongacyjne. Ćwiczenie mięśni piersiowych i rąk. Ćwiczenie mięśni grzbietu Ćwiczenia równoważne Ćwiczenie nóg i mięśni pośladkowych. Ćwiczenia oddechowe Ćwiczenie mięśni grzbietu i brzucha. Ćwiczenie mięśni brzucha. Zwisy Ćw. elongacyjne m. brzucha, m.stóp. CZ. KONCOWA Cw. Oddechowe Czynności porządkowo- dyscyplinujące |
Zbiórka w dwuszeregu, podanie tematy lekcji, policzenie cwiczących i nie ćwiczących. Zachęcenie do uczestniczenia w lekcjii Przyjmowanie prawidłowej postawy: stanie tyłem do drabinki, pięty, pośladki i głowa dotykają drabinki(stopy na szerokość pięści, ustawione równolegle, pośladki napięte, brzuch wciągnięty, barki cofnięte do tyłu, szyja wyciągnięta, wzrok skierowany przed siebie. Krok do przodu, próba samodzielnej korekcji postawy. Powrót do pozycji wyjściowej. „Berek słupek” Wyznaczony berek biega za uciekającymi dziećmi, starając się dotknąć kogoś, tym samym przekazać mu swoją rolę. Uciekający, aby uchronić się przed schwytaniem przyjmuje pozycję „słupka”, czyli właściwej postawy. „Dotknij laski w staniu” Dzieci ustawione jedno za drugim w odstępie jednego kroku. Nauczyciel trzyma laskę w górze na takiej wysokości, aby dziecko, wyciągając się w górę na palcach, mogło oburącz dotknąć laski. Dzieci kolejno podchodzą do prowadzącego i starają się dotknąć laski. „Pastowanie podłogi” Siad klęczny, ręce na woreczkach. Tułów pochylony nisko do przodu. Na sygnał dzieci pastują podłogę, czyli wysuwają ręce w przód i w tył. „Ukłony” Klęk prosty, ręce w skrzydełka(w rękach woreczki).Na hasło „Ukłon” dzieci wykonują skłon tułowia z położeniem woreczków jak najdalej na podłodze Marsz po sali z woreczkiem na głowie, ręce w bok. „Ślizgacze” Z jednej strony sali wyznacza się linię startu, po drugiej stronie linię mety. Uczestnicy zabawy kładą się na plecach na swoich kocykach przed linią startu – głowami do linii mety. Nogi są ugięte, ręce trzymają bliższy głowy brzeg kocyka. Na sygnał dzieci odpychają się nogami od podłogi i ślizgami zdążają do mety. W czasie ślizgu łokcie i głowa powinny leżeć na kocyku. Ruchy odpychające nóg powinny być przemienne – raz prawą, raz lewą nogą. „Zdmuchnij świeczkę” Siad skrzyżny, ręce w „skrzydełka”.Na hasło „zdmuchnij świeczkę” dzieci obracają głowę raz w prawo, raz w lewo – naśladując zdmuchnięcie świeczki.Wykonują przy tym głęboki wdech i wydech. „ Nie daj się trafić” Zawodnicy dobrani są w trójki. Dwóch z nich kładzie się na brzuchu na podłodze, twarzami do siebie w odległości 2-3m. Jeden z nich trzyma piłkę. Trzeci siada między nimi bokiem w siadzie prostym, z rękami opartymi za sobą o podłogę tak, aby jego łydki znajdowały się na linii łączącej głowy leżących. Na sygnał leżący zawodnicy toczą po podłodze na zmianę do siebie piłkę i starają się trafić w nogi zawodnika siedzącego. Zawodnik broni się przed trafieniem unosząc w górę wyprostowane nogi(nie wolno mu opierać się łokciami o podłogę). Po 20 podaniach piłki następuje zmiana zawodników w trójce. Wygrywa ten zawodnik, który najmniej razy dał się trafić. „Mycie nóg” Dzieci siedzą z nogami ugiętymi, ręce oparte za sobą o podłogę, tułów wyprostowany, przed stopami leży krążek. Na hasło „włóż nogi do wody” dzieci stawiają stopy na krążku. Na kolejne hasło „wyjmij nogi” dzieci podnoszą je w górę, „otrząsają z wody”, przenoszą do rozkroku i opierają o podłogę obok krążka. „ Podania piłki w parach” przed drabinkami, w odległości 2 do 3 m, wyznacza się linię rzutów. Zawodnicy w drużynach dwuosobowych ustawiwją się przed drabinkami. Jeden z pary stoi tyłem do drabinki z piłka między stopami, trzymając rękami szczebel dosiężny. Partner z drużyny stoi naprzeciwko przed linią rzutów. Na sygnał nauczyciela stojący przy drabince, unosząc nogi rzuca piłkę z powietrza. Partner po złapaniu piłki toczy ją po podłodze do stojącego przy drabince zawodnika. Ten chwyta piłkę stopami i ponownie rzuca. Sędziowie liczą poprawne podania piłki stopami. Potem następuje zmiana ról zawodników w parach. marsz po obwodzie Sali wdech-wznos RR bokiem w góre, wydech-opust RR bokiem w dół Zbiórka, podsumowanie lekcji, pochwalenie najlepiej ćwiczących. |
2min 2min 3min 2 min 2min 2min 1 min 4 min 2min 5 min 4min 10min 2 min |
N XXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXX Forma : frontalna Metoda : zadaniowo naśladowcza N- koryguje uczniów Forma: frontalna Metoda: zabawowo-klasyczna N: wyznacza obszar do poruszania się Metoda : zadaniowo ścisła Forma : frontalna N : trzyma laskę Metoda : bezpośredniej celowości ruchu Forma : frontalna N: pilnuje bezpieczeństwa Metoda : bezpośredniej celowości ruchu Forma : frontalna N: pilnuje bezpieczeństwa Metoda – zadaniowo- ścisła Forma – frontalna N- koryguje błędy Metoda : Zabawowo – klasyczna Forma : frontalna N : sędziuje, pilnuje bezpieczeństwa Metoda : bezpośredniej celowości ruchu Forma : frontalna N : koryguje błędy, dba o bezpieczeństwo Metoda : zabawowo – klasyczna Forma : frontalna N : pilnuje bezpieczeństwa Metoda : bezpośredniej celowości ruchu Forma : frontalna N : koryguje błędy, dba o bezpieczeństwo Metoda : zabawowo – klasyczna Forma : frontalna N : koryguje błędy, dba o bezpieczeństwo Forma: frontalna Metoda: zadaniowo ścisła N: pokazuje ćw. N XXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXX |