1.DEFINICJE I ISTOTA ZABURZEŃ ZACHOWANIA:
Zaburzenia zachowania to zaburzenia psychiczne występujące w okresie dzieciństwa i dorastania (adolescencji). Zaburzenia zachowania mogą być diagnozowane, kiedy symptomy utrzymują się przynajmniej sześć miesięcy. Do objawów należą:
powtarzające się naruszanie praw innych ludzi oraz norm i zasad społecznych
tyranizowanie, straszenie (grożenie) i agresywne zachowania względem ludzi i zwierząt
zamierzone niszczenie czyjejś własności
Zachowania te mają negatywny wpływ na życie społeczne, szkolne, zawodowe.
Zaburzenia zachowania są powiązane z (zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia):
przedwczesną inicjacją alkoholową oraz seksualną
uzależnieniem od substancji psychoaktywnych
wyższymi wskaźnikami depresji, większą ilością myśli i prób samobójczych oraz samobójstw
złymi relacjami z rówieśnikami i dorosłymi
Charakterystyka zachowań eksternalizacyjnych i internalizacyjnych:
Zachowania eksternalizacyjne: rozwiązanie swoich problemów na zewnątrz. Agresja, opór, destrukcja. Charakteryzuje się słabą kontrolą przeżywanych problemów. Np. kłamie lub oszukuje, nie czuje się winny gdy coś zrobi złego, kradnie, przeklina, fizycznie atakuje innych, niszczy rzeczy, grozi, dokucza innym.
Zachowania internalizacyjne: rzutowanie swoich problemów do wewnątrz. To zachowania nadmiernie kontrolowane wyrażające się w wycofaniu, dysforii, lęku. Np. woli być sam niż z innymi, skryty, nieśmiały, mało aktywny, płaczliwy, smutny, wystraszony.
Typologia niedostosowania wg Stotta:
Zachowanie wrogie: to postawy wrogie. Wrogość- agresywność, przemoc. Wrogość to niezaspokojone potrzeby, frustracje. Zachowania mogą być przenoszone z konkretnej osoby na szersze środowisko.
Zachowanie bierne (zahamowanie): lęk lub unikanie nowych sytuacji, duże napięcie w sytuacji ekspozycji społecznej. Nadmierne poczucie kontroli prowadzi do bezradności i zależności.
Zachowania niekonsekwentne: zaburzenia uwagi, koncentracji, nadpobudliwości, niekonsekwencja w działaniu oraz natychmiastowa reakcja na bodźce co skutkuje nieprzemyślanymi zachowaniami.
Zachowanie aspołeczne: jednostki aspołeczne odznaczają się dużym okrucieństwem i brakiem przestrzegania elementarnych norm, są uczestnikami podkultur dewiacyjnych. Efekty resocjalizacyjne są w tym wypadku znikome.
2. PROCES SOCJALIZACJI I JEGO ZABURZENIA:
Definicja socjalizacji:
Socjalizacja: to proces nabywania przez jednostkę systemu wartości, norm, wzorów zachowań obowiązujących w danej zbiorowości.
Elementy procesu socjalizacji:
System wartości- wartością jest cynizm, wykorzystywanie innych
Normy- sprawować kontrolę, gdy nie wprowadza się norm może prowadzić do patologii, traci poczucie zaufania
Postawy- uprzedzenia: poznawczy, emocjonalny, behawioralny
Wzorce zachowań negatywne: modelowanie, naśladownictwo; postępuje tak jak chce, nie kontroluje swojego zachowania
Autorytet- sprzyjają socjalizacji
Młodzież psychopatyczna- nie pojawia się sumienie, uczucia wyższe
Młodzież opóźniona w rozwoju
Młodzież niedojrzała społecznie czy emocjonalnie
Instytucje socjalizujące- rodzina
3. PSYCHODYNAMICZNE TEORIE FUNKCJONOWANIA JEDNOSTKI I GRUPY:
Przyczyny zaburzenia w ujęciu Z. Freuda i E. Eriksona (etapy rozwoju):
Struktura osobowości Freuda: id, ego, superego. W każdym okresie życia pojawiają się specyficzne potrzeby. Jeśli nie zostaną zaspokojono to przerzucą się na dalszy etap życia. Gdy w jakiejś fazie rozwoju nie jest zaspokojona przyjemność z danej sfery lub przyjemność ta jest dana w nadmiarze może dojść do zafiksowania na tej fazie.
Faza oralna
Faza analna
Kompleks Edypa- chłopiec nieświadomie pragnie matki, lęk przed ojcem
Typ falliczny
Typ narcystyczny- potwierdzić męskość, mieć dużo kobiet, dużo dzieci lub nagromadzić majątek
Kompleks Elektry- córka nie potrafi konfliktować się z matką, będzie chciała nadmiernie być z kobietą
Stadium latencji- rozwija się ego, człowiek radzi sobie z popędami
Teoria osobowości Eriksona:
Kryzys ufność/ nieufność- poczucie bezpieczeństwa, gdy go nie dozna pojawia się zaburzenia np. snu, odżywiania
Kryzys autonomia- jeśli nie jest rozwiązany- wstyd i zwątpienie. Wykształca się kontrola nad własnym ciałem
Kryzys inicjatywa- poczucie winy, dziecko musi podporządkować się dorosłym
Kryzys produktywność- poczucie niższości- motywem jest uznanie rodziców za wykonanie zadania.
Typologia postaw według K. Horney: grupy postaw w relacjach społecznych
Ku ludziom- bycie osobą nadmiernie zależną od innych osób, jest się nadmiernie zazdrosnym
Przeciw ludziom- miłość traktowana jest jako trofeum, nie tworzą prawdziwych relacji, boją się wchodzić w kontakty bliskie
Od ludzi- unikanie innych osób w obawie przed utratą niezależności
Przyczyny zaburzeń w koncepcji psychologii egzystencjalnej (Frankl) i humanistycznej:
Zaburzenie Frankla: brak poczucia sensu życia, brak możliwości zrealizowania sensu życia. Są osoby, które nie mają sensu życia z dobrobytu.
Koncepcja Maslowa: przyczyną zaburzeń jest trwałe niezaspakajanie potrzeb
4. ZABURZONE FUNKCJONOWANIE JEDNOSTKI W TEORIACH UCZENIA SIĘ: KLASYCZNEGO, INSTRUMENTALNEGO I SPOŁECZNEGO:
Teoria społecznego uczenia się w ujęciu A. Bandury, cechy modela:
Uczenie się następuje gdy obserwator świadomie przygląda się jakiemuś zachowaniu i następnie umieszcza efekt obserwacji w pamięci długotrwałej. Bez względu na to, jak długo wspomnienie jest przechowywane, obserwator wie co należy zrobić.
Skierowanie uwagi na kluczowe elementy, tego czego ma się nauczyć
Zapamiętać dane zachowanie
Powtórzyć dane zachowanie lub je wykonać
Zewnątrzsterowność i wewnątrzsterowność:
Zewnątrzsterowność- Człowiek może być kierowany poprzez czynniki zewnętrzne, tj.: nacisk społeczny, rozkazy, sugestie, wskazówki innych ludzi, nagrody, kary. Osoba zewnątrzsterowana jest zwykle podporządkowana, zwykle jest lojalna wobec tych, którzy nią kierują; niezwykle posłuszna wobec władzy ale jednocześnie mało twórcza.
Wewnątrzsterowność- człowiek wewnątrzsterowny kieruje swoim zachowaniem samodzielnie. Jest aktywny, niezależny od innych ludzi, zdolny do podejmowania decyzji i brania za nie odpowiedzialności.
Wyuczona bezradność jako model wyjaśniający patologię zachowań:
Wyuczona bezradność- nie ma związku przyczynowego pomiędzy zachowaniem lub właściwościami jednostki a otrzymywanymi nagrodami lub karami
Płaszczyzna poznawcza- pojawia się przekonanie, że nie ma sytuacji, której możnaby kontrolować
Deficyty motywacyjne- osłabia się motywacja do działania
Deficyty emocjonalne- niski nastrój, depresja, smutek, apatia, lęk
Teorie roli społecznej:
Rola niejasna- nie wie jak ma postępować
Przeciążenie rolą- nie może sobie poradzić z obowiązkami, bądź są one za trudne
Role wzajemnie wykluczające się- z jednej strony mówią to…. A z drugiej to….
Role sprzeczne do cech osobowości lub wyznaczonych wartości- zmiana z osoby twardej w odpowiedzialną
Teoria naznaczenia społecznego: Zmierza do wyjaśnienia, dlaczego dane jednostki trwają w przestępczości oraz wynikiem jakiego procesu jest uznawanie przez społeczeństwo pewnych zachowań jako przestępczych. Według tej teorii to kontrola społeczna prowadzi do powstania dewiacji- zbłądzenie, odejście od właściwego kierunku.
5. INTERAKCYJNY MODEL FUNKCJONOWANIA SPOŁECZNEGO:
Zaburzenia komunikowania:
Styl niepartnerski- narzuca się własny punkt widzenia drugiej osobie
Poziom otwartości komunikowania się- wykorzystywanie wiedzy przez innych np. sekty
Zaprzeczanie- występuje z obawy przed zignorowaniem, ośmieszeniem
Usunięcia- ujawnianie części prawdziwych, usuwanie niewygodnych
Ekspresja zastępcza- wyrażanie uczuć i potrzeb wobec osób z którymi czujemy się bezpiecznie
Komunikaty niespójne- niespójność pomiędzy słownym wyrażaniem komunikatów a mową ciała
Grupa- dwie lub więcej osób wchodzi w bezpośredni kontakt, cel, normy i strukturę
Cechy grupy:
- wszyscy członkowie dążą do jakiegoś określonego celu
- każdy członek zajmuję określoną pozycję społeczną
- każda jednostka ma określone role i funkcje
- każdy z członków grupy posiada odrębność od innych grup czy zbiorowości
- grupa ma swoje miejsce skupienia (miejsce przebywania członków grupy)
Dynamika procesów grupowych:
Konformizacja- podporządkowanie się wartościom, poglądom, zasadom i normom postępowania obowiązującym w danej grupie społecznej
Rozproszenie odpowiedzialności- grupa ma tendencję do podejmowania skrajnych decyzji niż indywidualna osoba
Syndrom myślenia grupowego: własną grupę ocenia się lepiej niż swoją grupę; złudzenie, że większość członków myśli podobnie, wiara w moralność grupy prowadzi do nadmiernego optymizmu
Depersonalizacja- poczucie utraty własnej tożsamości.
Alienacja- wyobcowanie, poczucie utraty więzi z bliskimi, poczucie obcości w stosunku do siebie
Anomia- w społeczeństwie, w którym jednostka żyje jest chaos norm, załamanie struktur społecznych, prowadzi do wyobcowania
Bezrefleksyjne posłuszeństwo- podporządkowanie się normom społecznym bez refleksji nad ich sensem i celowością
6. WPŁYW SYTUACJI TRUDNYCH NAZACHOWANIE CZŁOWIEKA:
Rodzaje sytuacji trudnych:
konflikty: konflikt interpersonalny- między sobą oraz konflikt intrapersonalny- wewnątrz
zagrożenia: utracenie potrzeb, wprowadza emocje negatywne, stres
straty: utrata wartości
frustracje: osiągnięcie, zablokowanie jakiegoś celu
brak zaspokojenia potrzeb: potrzebuje czegoś ale nie może jej zaspokoić
stres przewlekły: potrzeby zaspokojone, poczucie posiadania
przymus: wywieranie presji, zaburzony rozwój społeczny człowieka
7. PSYCHOPATIE:
Osobowość antyspołeczna to zaburzenie struktury osobowości o charakterze trwałym. Zaburzenie to wiąże się z obecnością trzech deficytów psychicznych: lęku, uczenia się i relacji interpersonalnych. Osoby zwykle nie potrafią cierpliwie czekać na zaspokojenie swoich potrzeb, nie uznają autorytetów.
Źródła psychopatii:
biologiczne
psychofizjologiczne
niedostatecznie awersyjne pobudzenie emocjonalne
deficyty emocjonalne, psychospołeczne
Obraz kliniczny psychopatii:
Nieadekwatny rozwój sumienia
Zachowanie nieodpowiedzialne i impulsywne
Odrzucenie autorytetów
Nieumiejętność utrzymywania więzi
Płytkość emocji
Zaburzenia woli
Brak odpowiedzialności wobec innych
Rodzaje psychopatii:
-Psychopatia- genetyczne
-Charakteropatia- zmiany organiczne mózgu
-Socjopatia- wychowanie
Rozwój psychopatii:
Nieadekwatny rozwój sumienia- brak poczucia winy w sytuacjach gdy przekroczy się normy, brak poczucia strachu, nie okazuje litości, współczucia
Zachowania impulsywne i nieodpowiedzialne- pogarda dla innych, brak odpowiedzialności za swoje czyny, brak realistycznych celów, życie teraźniejszością
Brak autorytetów- nie potrzebują nikogo ani wzorców, oni żądzą swoimi regułami
Bardzo dobra umiejętność wykorzystywania i manipulowania innych
Nie umiejętność utrzymywania bliskich więzi z innymi- nie tworzą przyjaźni, wykorzystują innych
8. PSYCHOLOGICZNE WYZNACZNIKI PRZESTĘPCZOŚCI:
Przestępczość- zbiór czynów zabronionych ustawowo pod groźbą kary, a popełnionych na obszarze danej jednostki terytorialnej. Stanowi zagrożenie dla obowiązującego porządku prawnego oraz wyraża się we wzroście liczby osób, które popełniły przestępstwa w stosunku do ogółu ludności
Czynniki biopsychiczne w genezie zachowań przestępczych:
Organiczne uszkodzenia mózgu
Temperament
Korelaty osobowościowe
Psychopatie
Konflikty wewnętrzne lub rodzinne
Teoria kontroli W.C. Reckless`a:
Poczucie kontroli. „żeby stać się przestępcą trzeba być nieodpornym na pokusy”. Stopień odporności na pokusę- możliwość zarażenia się przestępczością.
Zewnętrzna: normy społeczne, kary, sankcje, oczekiwania społeczne, liczba przestępców zależy od kontroli zewnętrznej.
Wewnętrzna: wartości i normy, cele, plany życiowe, odporność na stres, poziom aspiracji
Teoria zintegrowanej przestępczości:
Ludzie nie potrafią kontrolować swojej impulsywności, rozumianej jako zespół cech charakteru. Charakter- cechy kształtowane w procesie socjalizacji np. impulsywność- czyli potrzeba natychmiastowego zaspokojenia swoich pragnień.
9. SAMOBÓJSTWA:
Samobójstwo: akt celowego, świadomego odebrania sobie życia.
Uwarunkowania:
Cechy psychologiczne: depresja, uraz psychiczny, nienawiść do siebie samego, zaburzenia osobowości
Czynniki społeczne: zagubienie, niepewność
Charakterystyczne cechy samobójstw młodzieży:
Rozwód, separacja rodziców
Doświadczenie samotności
Brak poczucia bezpieczeństwa
Odizolowanie
Wyobcowanie ze społeczeństwa
Wczesne doświadczenie stresów
Brak celu w życiu
Sygnały ostrzegawcze:
Groźby samobójcze
wypowiedzi ujawniające pragnienie śmierci
poprzednie próby samobójcze
nagłe zmiany w zachowaniu (izolacja, apatia, zmienność nastroju)
depresja (płacz, bezsenność, brak apetytu, poczucie beznadziejności)
kończenie załatwiania spraw (np. rozdawanie osobistej własności)
brak entuzjazmu, energii lub motywacji
poczucie smutku lub beznadziejności
poczucie zagubienia i pustki wewnętrznej, trudność z podejmowaniem decyzji
obniżenie poziomu osiągnięć szkolnych
niska samoocena lub poczucie winy
nadużywanie substancji psychoaktywnych
brak autorytetów
poczucie niepokoju lub fobii
perfekcjonizm, niepokój
Interwencja kryzysowa:
Przedyskutuj to otwarcie i szczerze
Wykaż się zainteresowaniem i wsparciem
Uzyskaj profesjonalną pomoc
10. ZJAWISKO SUBKULTUR:
Subkultura: określona grupa ludzi odznaczająca się odrębnością od dominującej kultury w zakresie norm i pewnych wartości.
Koncepcja Clowarda i Ohlina:
Podkultura przestępcza: powstaje tam gdzie już jest przestępczość, wartości dewiacyjne są normą dla danego obszaru, ludzie młodzi wiedzą w jaki sposób osiągnąć sukces, ale nie mają wzorców. Podczas napadów kradzieży nabywają umiejętności przestępczych.
Konfliktowa: hooliganie, nie chcą zaakceptować rzeczywistości w której są, nie mają wzorców pozytywnych do rozwiązywania problemów. Cechuje ich siła, brutalność, agresja, ból. Działają pod wpływem alkoholu lub narkotyków.
Wycofania: dla tych gdzie jest słaba kontrola, jest najniżej oceniana. Są to ludzie przegrani, w grupie uczą się jak zażywać narkotyki, wymieniają się informacjami. Wartością jest bycie, doświadczanie euforii.
Koncepcja Millera:
Subkultury wynikają z tradycji warstw społecznych, w których są pewne wartości do których trzeba dążyć. Np.:
Niezależność- odrzucenie wszelkich autorytetów
Przeznaczenia- zrzucanie odpowiedzialności na siły np. pech
Przeżywanie emocji- ryzykanctwo
Spryt- umiejętność manipulowania innymi
Twardość- siła, odwaga, odporność na ból, pogarda dla emocji
Koncepcja Cohena:
Ludzie, którzy mają problemy dogadują się ze sobą, oddziałowywują na siebie, stosują mechanizm obronnej prowokacji. Zachowują się w taki sposób, że wywołują krytykę społeczeństwa co potwierdza w nich przekonanie, że wszyscy są wobec nich wrodzy.
Cechy subkultury chuligańskiej:
Grupowa solidarność
Bezwzględne posłuszeństwo wobec sposobu postępowania oraz przywódcy
Wulgarny język
Wygląd zewnętrzny
Sposób zachowania się
Odcięcie się od obowiązujących norm moralnych i prawnych oraz brak poczucia winy w przypadku ich naruszania
Wspólne zainteresowania i dążenia
Narzucone czy ustalone normy
Więzi regionalnej, religijnej, klasowej czy etnicznej
Preferowanie wzorów odmiennych
11. UZALEŻNIENIA:
Uzależnienie: nabyta silna potrzeba wykonywania jakiejś czynności lub zażywania jakiejś substancji.
Kryteria zespołu uzależnienia:
Tolerancja na substancję psychoaktywna- zwiększa ilość przyjmowanej substancji
Osoba przyjmuje więcej i częściej substancje niż początkowo zamierzała
Potrzeba zaprzestania przyjmowania środka
Kontynuowanie używania środka pomimo świadomości problemów z tym związanych
Poświęca dużo czasu i energii na zdobycie środka
Porzuca lub ogranicza dotychczasową aktywność
Przyczyny uzależnień w ujęciu psychoanalizy, psychologii behawioralnej, poznawczej:
Modele psychologiczne: nieświadome i niezrozumiałe treści (konflikty, wydarzenia) wyparte do nieświadomości i ujawniające się na zewnątrz w postaci symbolicznej
Behawioralne: nagrody i kary. Alkohol-dobre samopoczucie- łatwość w nawiązywaniu kontaktów
Poznawcze: kładą nacisk różne sposoby zachowania
Uzależnienie jako wyuczony wzór zachowania nawykowego, warunki środowiskowe wywołujące i podtrzymujące nadużywanie alkoholu:
Koncepcja Marlotta Gordona- uzależnienie to nawyk albo wyuczone zachowanie niedostosowania, ważne tu jest środowisko z jakiego się człowiek wywodzi, sytuacja w jakich znajduje się osoba ( w sytuacjach, w których osoba sobie nie radzi), ważna jest relacja otoczenia na picie i zachowania otoczenia po wypiciu. [gdy chłopak wraca do domu to ważna jest reakcja bliskich czy poniesienie za to jakiejś konsekwencji; to ma on przyzwolenie jakby na picie, później jak sytuacja się powtarza, wtedy pojawia się problem] Przekonanie o niskiej skuteczności własnych działań i przekonanie, że alkohol pomoże poradzić sobie w różnych sytuacjach.
Znaczenie procesów poznawczych i oczekiwań wobec alkoholu:
Procesy poznawcze kładą nacisk na różne sposoby zachowania jakie daje alkohol: pozytywne- chęć do działania, towarzyskość; negatywne- łagodzi cierpienie, ucieczka od problemów.
Oczekiwania: brak umiejętności interpersonalnych( asertywności, określenie planów, celów życiowych), brak umiejętności intrapersonalnych ( umiejętności wyrażania swoich uczuć i potrzeb).
Koncepcja Montiego:
Jest skutkiem nie radzenia sobie ze stresem, utrwalone i niekonstruktywne radzenie sobie ze stresem, stres traktowany jest jako nieumiejętność sprostowania oczekiwaniom społecznym czy brakiem możliwości.
Uwarunkowania uzależnień- współwystępowanie czynników biologicznych, psychologicznych i środowiskowych:
Uszkodzenia organizmu i choroby
Osobowość (niska samoocena)
Destrukcyjna orientacja życiowa
Deficyt umiejętności życiowych
Złe wyniki w szkole
Trwałe uszkodzenie ważnych relacji społecznych
Sytuacje stresu
Konflikt z rodzicami
Brak poczucia sensu życia
Brak zaangażowania religijnego
Ograniczenie poczucia odpowiedzialności
Systemy kontrolowania funkcjonowania u osoby uzależnionej:
Mechanizm nałogowej regulacji emocji: osoba, która pije doświadcza różnych stanów emocjonalnych, pojawia się pragnienie alkoholu; są odporne na stres, z emocjami nie dają sobie rady, wysokie poczucie cierpienia i bólu; wyuczyły się że alkohol daje pozytywne i przyjemne emocje.
Mechanizm iluzji i zaprzeczenia: uświadamianie sytuacji- negatywne emocje- regulacje emocji- picie- pozytywne emocje
Mechanizm rozproszenia i rozdwojenia JA: słabe i mocne strony Ja. Przed alkoholem widzi słabe, po spożyciu alkoholu tylko te dobre
Fazy uzależnienia od substancji psychoaktywnych:
Eksperymentowanie z substancjami psychoaktywnymi
Używanie okazjonalne
Nawyk- regularne branie narkotyków, potrzeba, brak kontroli brania narkotyków
Uzależnienie- bycie na Halu, brak systemu wartości
Społeczne aspekty zaburzeń występujące u dzieci alkoholików (DDA):
Pozbawione poczucie bezpieczeństwa
Lęk, chroniczne napięcie, stres
Brak stabilności porządku i ładu życiowego
Brak kontroli nad swoim życiem
Stałe poczucie niższej wartości i obniżone poczucie szacunku do siebie samego
Nadmiernie czujne, wpadają w depresje
Utrata kontaktu z rzeczywistością gdy powracają sceny z dzieciństwa
Zamknięcie w sobie, nie rozpoznanie uczuć, silne poczucie winy
Objawy współuzależnienia:
Nadmierne opiekowanie się osobą pijącą
Nadmierna kontrola daje poczucie bezpieczeństwa
Poczucie winy
Zaniedbywanie siebie
Nadmierna zależność od osoby uzależnionej
Duża tolerancja na nieprawidłowe relacje z innymi
12. SEKTY- PUŁAPKA ADOLESCENCJI:
Sekta: to grupa, w której sprawowany jest kult, nie zawsze religijny. Członkowie tej grupy podczas rekrutacji nowych wyznawców zostają istotne informacje o swej organizacji, posługując się oszustwem i stosując techniki manipulacyjne.
Uwarunkowania przynależności do grup kulturowych:
- studenci
- osoby samotne
- osoby sławne, bogate
- ci, którzy poszukują wartości duchowych
- kryzys w kościele np. molestowanie dzieci
- zjawisko alienacji i anomii
Rodzaje kontroli w sektach (psychomanipulacje):
Kontrola zachowania- jeżeli jest się w sekcie to ma się wszystko dawkowane, nie ma intymności, nie można zasnąć, manipulowanie przez kary, lęki, odżywianie
Kontrola informacji- wpierw są przekazywane informacje, które uniemożliwiają jasną ocenę sytuacji. Prawdę o sekcie poznaje się później. Na początku dostaje się książki, filmy, informatory, przerobione Biblie
Kontrola myśli- sekta wyrabia określone nawyki myślowe- tylko my jesteśmy prawdą, stosowanie hipnozy, naśladowanie Guru, medytacje
Kontrola uczuć- sekta zubaża świat uczuć, uniemożliwia zachowanie równowagi emocjonalnej. Z jednej strony bombarduje miłością co skłania do poświęceń, a z drugiej odwołuje się do poczucia winy i strachu
Kreowanie tożsamości członka sekty- zmiana imienia, nazwiska, zmienia system wartości, przekonań, poglądów, norm
Stadia kontroli:
Fascynacja czy „miodowy miesiąc”- rozmiękczanie, deprywacja lub przeciążenie psychiczne
Niszczenie poczucia bezpieczeństwa- kreuje się nową tożsamość, system nagród i kar, awansu, przeżyć mistycznych, indywidualnych spotkań z mistrzem
Budowanie nowej tożsamości- wycofanie się z normalnego życia, zerwanie kontaktu z rodziną, zmiana pracy czy też miejsca pobytu
Metody działania sekt:
Reżyserowana spontaniczność- spotykający się z członkami sekty ma wrażenie swobodnego kontaktu, poznawania nowych przyjaciół, tymczasem druga strona świadomie prowadzi werbunek
Manipulacja prawdą- grupa kultowa nie dopuszcza werbowanego do pełnej informacji o sobie, a nawet potrafi podsuwać fałszywe informacje
Bombardowanie miłością - wszyscy jesteśmy powołani do istnienia we wspólnocie miłości, a sekty potrafią imitować takie warunki, by uzależnić i skłonić do uznania doktryny grupy
Imitowanie doświadczenia mistycznego- stosując hipnozę, narkotyki czy oszustwo można wywołać w człowieku silne przekonanie o rzeczywistym kontakcie z bogiem danej grupy
Indoktrynacja - zmasowane i przekraczające zdolności kontrolne ofiary, przekazywanie doktryny sekty, w atmosferze absolutnej pewności racji grupy i totalnego błędu jej przeciwników
Niszczenie dotychczasowych wartości i relacji - łączących werbowanych z nie kultowym światem, przez oczernianie, nieuczciwą krytykę, doktrynalne obrzydzanie normalnych ludzkich spraw
Problemy psychiczno-duchowe, społeczne i fizyczne byłych członków kultów destrukcyjnych:
Psychiczno-duchowe- w sferze emocji zmiany nastroju, depresje, nerwowość, apatia, smutek, bezradność, rezygnacja, bezsilność, brak motywacji do działania, bierność
Społeczne- rozbite rodziny, niechęć do państwa, społeczności
Fizyczne- choroby weneryczne, gruźlice, choroby nie leczone. Jest zakaz interwencji medycznych
13. PRZYSTOSOWANIE SIĘ CZŁOWIEKA DO ŚRODOWISKA WIĘZIENNEGO:
Cechy sytuacji więziennej:
Ściśle przestrzegana hierarchia - członkowie grupy nieformalnej, którzy nie zajmują w grupie znaczącej pozycji są ściśle podporządkowani panującym w grupie zwyczajom, a wypełnianie poleceń ludzi z wyższych szczebli hierarchii jest ich obowiązkiem, nawet jeśli uważają je za bezsensowne
Podział na "ludzi" czyli grypsujących i "nieludzi" czyli całą resztę
Istnieje przywódca czyli "prowodyr"
Prowadzą działania destrukcyjne wobec zarządzeń administracji więziennej i działań resocjalizacyjnych
mają wyraźnie wrogi stosunek wobec funkcjonariuszy służby więziennej
Sposoby przystosowania się do sytuacji więziennej:
wycofanie
bunt
zadomowienie- pełne przystosowanie stosują ja więźniowie, dla których izolacja więzienna nie jest sytuacją wywołującą lęk i zagrożenie
konwersja
zimna kalkulacja
Psychologiczne następstwa izolacji więziennej:
Stygmatyzacja- daje się jednostce do zrozumienia, że należy bądź może należeć do przestępczej mniejszości społecznej
Standaryzacja- podlegają wszystkie bez wyjątku osoby skazane na karę pozbawienia wolności. Wynika on bezpośrednio z zawartych w regulaminie więziennym form postępowania ze skazanymi. Nakazują one uniformizację ubioru określają szczegółowymi przepisami ilość i rodzaj mienia prywatnego więźnia oraz przewidują dla wszystkich jednakowy sposób zaspokajania potrzeb podstawowych
Degradacja-człowiek pozbawiony wolności staje się przedmiotem degradacji tak ze strony administracji, jak i silniejszych więźniów. Na proces degradacji składają się sytuacje poniżenia, upokorzenia i znieważenia godności własnej
Depersonalizacja- konsekwencje izolacji, jak: zawieszenie na przyszłość planów osobistych dotyczących życia rodzinnego czy zawodowego, pozbawienie możliwości podejmowania dobrowolnej decyzji i brak potrzeby planowania działań codziennych, które formułuje ściśle administracja zakładu. Depersonalizacja oznacza ostatecznie mniej lub bardziej trwałe zmiany w osobowości więźniów, które dotyczą głównie obrazu samego siebie.
Prizoniazacja- skazany nabywa w miarę czasu trwania izolacji coraz większej wiedzy na temat specyficznych norm i wartości obowiązujących w społeczności więźniów i wykazuje coraz wyższy stopień ich przyswajania. Więzień uczy się specyficznych dla środowiska więziennego postaw i sposobów zachowania, rytuałów i zwyczajów dotyczących jedzenia, ubierania się, pracy czy odpoczynku, języka więziennego i sposobu zorganizowania zakładu karnego
Zaburzenia w zachowaniu się więźniów:
Emocjonalne
Nerwice
Choroby psychiczne
W sferze emocjonalnej