Anna

Rzepecka

kl III b

Rola sakramentu Pokuty i Eucharystii w rodzinie.

Sakrament pokuty i jest jednym z siedmiu sakramentów Kościoła. Jest on koniecznym środkiem zbawienia dla wszystkich, którzy po chrzcie ciężko zgrzeszyli. Umożliwia on skuteczne odpuszczenie winy grzesznikowi mocą śmierci Jezusa Chrystusa, a przez to umożliwia ponowne korzystanie z sakramentów, zwłaszcza z Eucharystii .Sakrament ten można powtarzać.

Sakrament pokuty odgrywa ważną rolę w relacji do małżeństwa. Małżonkowie są zapraszani do czerpania ze źródła łaski, którą nieustannie daje Zbawiciel w sakramencie pokuty. Jeszcze przed zawarciem małżeństwa narzeczeni powinni do niego się przygotować przez sakramnet pokuty i pojednania. W Polsce wymaga się od narzeczonych wysłuchania odpowiednich nauk przedślubnych i odbycia dwukrotnie spowiedzi przedślubnej. Narzeczeni bowiem powinni wyrobić w sobie postawę szczerego nawrócenia do Boga i pojednania z nim. Pod wpływem sakramentu pokuty powinna nastąpić u narzeczonych przemiana ich życia. Ważną rolę odgrywa tu z pewnością odpowiedni spowiednik. Dobra wola zawarcia małżeństwa powinna opierać się na prawdzie i przebaczającej miłości. W małżeństwie nowożeńcy rozpoczną nowe wspólne życie, a sakrament pokuty jest cenną pomocą, aby je rozpocząć w sposób godny i w łasce uświęcającej. Dar Eucharystii stanowi dowód, że Jezus, Syn Boży i Syn Człowieczy, "do końca nas umiłował". Jedno i tylko jedno jest ostateczne źródło wszystkich naszych zniewoleń - nasze oddalenie się od Boga. Otóż nie ma na tej ziemi głębszego zbliżenia się do Boga niż poprzez autentyczne przyjęcie daru Eucharystii. Dzięki Eucharystii stajemy się realnie czymś jednym z samym Synem Bożym.

W życiu małżeńskim i rodzinnym sakrament pokuty ma również dużą rolę do spełnienia. Małżonkowie powinni ochoczo i szczerze poddawać się Bożej mocy oczyszczenia w sakramencie pokuty, aby ich związek nie doznawał „skazy czy zmarszczki, lecz by był święty i nieskalany”. Sakrament pokuty stoi na straży jedności i wierności małżeńskiej, broniąc przed zdradą i niosąc jej przebaczenie. Sakrament pokuty jest więc też sposobem na osiągnięcie doskonałości małżeńskiego życia. Przeżywanie roku liturgicznego i uroczystości kościelnych i rodzinnych powinno być poprzedzone korzystaniem z Bożego miłosierdzia. Również wzajemne wybaczanie sobie, powiązane z sakramentem pokuty ma większą wewnętrzną moc do odbudowania więzi miłości. Gdy małżonkowie wspólnie przystępują do sakramentu pokuty, to wypełniają wolę Chrystusa, wzbogacają się łaską, korzystają z kierownictwa duchowego, a przez to łatwiej realizują swoje małżeńskie powołanie.

Orędzie wolności zawiera w sobie sam już nawet główny dzień eucharystyczny, niedziela. Stanowi ona nieustanne, odnawiające się co siedem dni, całodzienne przypomnienie, że człowiek należy do Boga i nie powinien się dać uwikłać w niewolę takich czy innych wartości, choćby nawet bardzo szacownych, bo to raczej one powinny mu służyć. Przed jednym tylko Bogiem godzi się człowiekowi zginać swoje kolana. Niedziela jako dzień zmartwychwstania Chrystusa Pana przypomina ponadto, że nie godzi się człowiekowi dać się zamknąć w niczym, co jest wyłącznie doczesne, jesteśmy bowiem stworzeni i powołani do życia wiecznego.

Tajemnica Eucharystii stanowi uobecnienie niepojętej miłości, jaką się jest napełnionym. Otóż kiedy uczestniczymy we Mszy Świętej, realnie zanurzamy się w tej niepojętej i najdoskonalej wolnej miłości, jaka na krzyżu wypełniała Pana Jezusa. Z jednej strony stajemy się wówczas odbiorcami tej miłości, z drugiej zaś strony, dzięki Eucharystii, buduje się w nas miłość podobna do tej, jaka była w naszym ukrzyżowanym Panu, miłość zmierzająca do utożsamienia się z wolnością.

Chrystus zaprasza nas na spotkanie z Sobą i we wspólnocie, obficie zastawia dla nas stół słowa i stół Eucharystii, chce razem z nami składać ofiarę Ojcu i wstawiać sie za nami. Jesteśmy wszyscy zaproszeni do stałej komunii z Chrystusem. Troska o wprowadzenie dzieci w pełne uczestnictwo w Eucharystii wzywa nas do dbania o to, by nie skomercjalizować uroczystości Pierwszej Komunii. Nie zawsze potrafimy dostrzec głębszy, duchowy wymiar Pierwszej Komunii, jako wejścia w pełne uczestnictwo we Mszy św. i życia od tej pory w tej wyjątkowej więzi z Chrystusem. Ogromną rolę odgrywa tutaj świadectwo nas wszystkich, nasz sposób uczestnictwa w Eucharystii, nasze częste przystępowanie do Komunii św., nasza adoracja Najświętszego Sakramentu.

Nie da się przecenić znaczenia Eucharystii dla budowania i rozwoju naszych duchowych domów, zwłaszcza Kościoła i rodziny. Na oddzielne omówienie zasługiwałaby rola Eucharystii w budowaniu rodziny, w kształtowaniu tego rodzaju miłości, która sprawia, że każdy z członków rodziny jest prawdziwie współgospodarzem wspólnego domu.