TEATR POLSKI XX I XXI WIEKU NOTATKI

TEATR POLSKI XX I XXI WIEKU - NOTATKI II SEMESTR

02.10.2012r.

Lata 60/70 - Jarocki, Swinarski, Wajda.

Jarocki: teatr intelektualny; aktorzy w pełni wypełniali wizję reżysera; precyzja; wystawiał głównie polskie przedstawienia

Swinarski: teatr nie ma pouczać; każda postać "ma swoją prawdę", teatr skupia się na słowie, czerpanie z prywatnego życia aktorów; wystawił: "Dziady", "Wyzwolenie", niedokończony "Hamlet" (asystent: K. Lupa)

Mocno ukształtowała ich wojna.

ANDRZEJ WAJDA:

- ur. 1926r. - Suwałki

- studiował na ASP, kształcił się w szkole filmowej w Łodzi

- film -> "szkoła polska"

- inspirował się twórczością A. Wróblewskiego - malarstwo nacechowane emocjonalnie, wykraczające poza realizm

- najczęściej zatrudniani aktorzy: Zbigniew Cybulski, Bogumił Kobiela

1959r. - "Kapelusz pełen deszczu" - Teatr Wybrzeże

- grali tam m.in. Z.C. i B.K.

- przeniesienie "szkoły polskiej" do teatru, przeniesienie realizmu filmowego

- przedstawienie kameralne

- wyraźne napięcia, wyraziste gesty

1960r. - "Hamlet" - Teatr Wybrzeże (do Hamleta będzie podchodził 4x) -> ten raczej nieudany

1960r. - "Dwoje na huśtawce" - T. Ateneum w Wwie

- widzowie zasiadają po czterech stronach, bardzo blisko sceny

- role główne - Cybulski, Kępińska

- scena 61

- sukces

1963r. - "Demony" - T. Ateneum

- oniryczny teatr, operowy rozmach

- klapa (Wajda odszedł od filmowego klimatu)

1963r. - "Wesele" - Kraków

- po "Weselu" planuje zrobić 7-letnią przerwę od teatru

- bardzo wyostrzony konflikt "miasto - wieś"; poza tym dość wiernie odtworzony tekst

Powrót do filmu: "Popioły", "Wszystko...", "Brzezina", "Niewinni czarodzieje"

1970r. - "Play. Strindberg" - Teatr Współczesny w Wwie

- przestrzeń kameralna

- Łomnicki, Łapicki i inne gwiazdy

- scena - coś w rodzaju ringu, każdy akt zaczyna się od gongu

- Konstanty Puzyna: "przedstawienie godne gustu (?) cioci"

ZACZYNAJĄ SIĘ NAJWAŻNIEJSZE PRZEDSTAWIENIA, KTÓRE MAMY ZNAĆ:

1971r. - "Biesy" - Teatr Stary

- adaptacja A. Camus

- zaczyna się od spowiedzi Stawrogina (Jan Nowicki)

- emocjonalne odsłonięcie się aktorów

- scena pochylona w kierunku publiczności; podłoga - błoto

- tytułowe "Biesy" - maszyniści (inspiracja teatrem Muraku (?))

- fascynacja Japonią - trzech "aktorów" ubranych na czarno

- z czasem Biesy zaczynają dyrygować całą przestrzenią

- próba generalna - Kazimierz Fabisiak ma zawał serca; umiera - jego syn, Aleksander Fabisiak, stwierdza, że grają

- grane przez prawie 15 lat

- dużą rolę odgrywały monologi

1974r. - "Noc listopadowa" - Teatr Stary

- muzyka: Z. Konieczny

- didaskalia - śpiewane

- spektakl muzyczny

- bogowie - koturny, stroje operowe; świat ludzki - "zwyczajny", kameralny teatr

- przechodzenie pomiędzy nastrojami; bogactwo/kameralność

1976r. - "Emigranci" - Scena Kameralna w T. Starym

- Bińczycki, Stuhr

- bardzo przystrojone foyer - lampki, światła, feeria barw

- scena - szara, obskurna, jama , dziura

- spektakl zaczynał się projekcją filmową

- aktorzy zasłonięci tiulową zasłoną

Wajda zostawiał aktorom dużą swobodę. Wajda był też tym, który porządkuje.

1977r. - "Nastazja Filipowa" - na podstawie "Idioty"

- 27 publicznych prób; praca jako przedstawienie

- odbyły się mniej więcej 23 próby - nic nie wyszło xD

- Rogożyn - Nowicki; Myszkin - Radziwiłłowicz

- przedstawienie kameralne, tylko 2 aktorów, akcja w jednym pokoju

- brak zamkniętej struktury - przedstawienie trwało od 45min do 2h

- przestrzeń - dzisiejsza sala ze stolikami i krzesłami, która wtedy była magazynem

- obraz H. Holbeina z Chrystusem

- na wyjazdach też grano po polsku

- potem zrealizuje "Nastazję" [1989r.] w Japonii: mężczyzna gra kobietę, aktor zagrał po raz pierwszy mężczyznę (Myszkina), biała przestrzeń, podobieństwa z oryginałem, Myszkin zamienia się w Nastazję.

1978r. - "Z biegiem lat, z biegiem dni"

- potem serial TV

- w teatrze trwało 7h (czasami dzielone na trzy dni); oparte na utworach Zapolskiej, Bałuckiego, Przybyszewskiego itd.

- nawiązania do malarstwa, dulszczyzny, cyganerii

- brak sięgania do głębi

1981r. - "Hamlet" [III] ( II grany na dziedzińcu wawelskim)

- Ofelia - Segda; Hamlet - Radziwiłłowicz; Klaudiusz (?) -Stuhr

- znowu nieudany

[książka Walaszek mówi o "Hamletach"]

1989r. - "Hamlet" [IV] - duża scena T.S.

- Hamlet - Teresa Budzisz - Krzyżanowska (wg Wajdy najlepszy aktor, brak genderowych smaczków )

- aktorzy grają dla pustej widowni, widzowie oglądają przedstawienia zza kulis

- na koniec wchodzi Radziwłłowicz - Hamlet [historia Hamleta będzie odrywać się zawsze]

1984r. - "Antygona"

- współczesność: żołnierze Kreona - ZOMO

- Kreon - chce władzy; Antygona - chce wolności

1984r. - "Zbrodnia i kara"

- Porfiry - Stuhr; Raskolnikow - Radziwiłłowicz

- znowu mało przestrzeń (tam, gdzie "Nastazja"), szyby

- premiera i kilka pierwszych przedstawień grane, jak w Hamlecie [IV]

- na końcu otwiera się kurtyna, dym - Raskolnikow odchodzi na Syberię

Pozostałe przedstawienia:

1985r. - "Wieczernik"

1986r. - "Zemsta"

1991/1992 - "Wesele", "Mischima", "Klątwa" Wyspiańskiego, "Słomkowy kapelusz"

2004r. - "Makbet"

___________________________________________________________________________

09.10.2012r.

ADAM HANUSZKIEWICZ (ur. 1924r.):

- wielki repertuar polski i światowy w nowej formie

- czerpania z kultury popularnej

- zajmuje miejsce w Teatrze Narodowym w Wwie po Dejmku

- debiut - Teatr Nowy

- był przede wszystkim aktorem

- jeden z pierwszych (1957r.) reżyserów i dyrektorów Teatru TV

- krótkie sceny wyciągane z wielkich dzieł

- pracował w Teatrze Powszechnym w Wwie (Zbrodnia i kara, Wyzwolenie, Faust, Ksiądz Marek, itd.)

- wg innych widać w jego przedstawieniach aliterackość teatru

- mocne filmowe efekty (dzisiaj uznawane za kiczowate ^^)

- krytyka: efektowność, wystawianie "komiksów", występ estradowy

- teatr dla młodych, żywy, umuzyczniony

- zwiększona frekwencja w teatrze za jego rządów

- zatrudnia młodych aktorów po studiach

- "Nie-boska komedia", "Hamlet", "Makbet", "Balladyna", Norwid, "Rzecz listopadowa"

- muzykę do jego przedstawień robił m.in. Czesław Niemen - np. Dziady, Dostojewski

- pupilek władz

- sam rał wiele głównych ról, był narratorem i recytatorem

- największy hit - "Balladyna" i sławne Hondy

- 1981r. - "Samuel Zborowski", "O poprawie Rzeczpospolitej" - ten ruch nie spodobał się władzy

- grudzień 1982r. - zostaje zwolniony -> ostatnie przedstawienie: "Śpiewnik domowy" - manifestacja wolnościowa

- 01.01.1983r. - teatr przejmuje Jerzy Krasowski + Skuszanka (wcześniej związany z Teatrem Ludowym) - byli zapatrzeni we władzę

- 1985r. - pożar budynku teatru. Przejmują Teatr na Woli

- Hanuszkiewicz założył wcześniej Teatr Mały (teatr realistyczny)

- "Miesiąc na wsi" Turgieniew - stroje czechowowskie, przedstawienie bardzo realistyczne (kwitły krzewy i drzewa)

- 1975r. - "Białe małżeństwo"

- po kilku latach otrzymuje Teatr Nowy teatr postrzegany jako anachronizm (?))

Lata 70:

-nowe pokolenie reżyserów (nie pamiętają wojny)

- inna specyfika

- Jerzy Grzegorzewski, Helmut Kajzar, Izabela Cywińska, Maciej Prus (teatr intelektualny), Jan Maciejewski, Jerzy Zegalski, Roman Korczyński -> młodzi zdolni

- nie interesowało ich robienie karier

___________________________________________________________________________

16.10.2012r.

JERZY GRZEGORZEWSKI (1939-2005)

- wykształcenie plastyczne (Łódź) - mistrzowie: W. Strzemiński "patrzenie"; S. Fijałkowski - antyrealizm), nie dostał się na ASP w Wwie; projektowanie stroju

- nie obronił pracy magisterskiej

- zalicza się do grupy młodych-zdolnych

- potem studia reżyserskie (do 1966r.) w Wwie - Bohdan Korzeniewski (erudycja, teatr słowa, intelektualny)

- "Kaukaskie... Koło" Brechta - przedstawienie dyplomowe wystawione w Olsztynie

- pierwowzory dramatyczne które silnie plastycznie przekształca

- traktował widza bardzo poważnie; widz powinien znać tekst dramatu

- pierwsze przedstawienia w Olsztynie i Łodzi (Sen nocy letniej 1660; Irydion 1970; Wesele 1969, Czajka 1971, Balkon ?)

- unika teatru głośnego, który epatuje cielesnością, ekstatycznością

- 73/73 Ateneum -> Ameryka (73); Bloomurazalem (74)

- Wrocław - kierownik artystyczny Teatru Polskiego: Ślub [76]; Śmierć w starych dekoracjach [77]

- tematy: zła miłość (zakazana, niespełniona, pozostająca w sferze idei); śmierć (jako topos, śmierć cywilizacji, miasta, zbiorowości ludzkiej)

- sztuka jest podejmowaniem życia, życie jest karykaturą sztuki

- teatr nie jest miejscem doraźnej polityki (polityka zabija teatr)

- brak zabiegów kreacji jednej świadomości

- prawdziwy widz -> widz - partner

- całkowita dramatyzacja teatru

- nazywał siebie demiurgiem

- nie ma wielkiego teatru bez patosu

- nie ma klasycznej psycholoii postaci, eksponowanie pewnych cech, człowiek został rozbity

- G. był eksperymentatorem przestrzeni

- umieszczanie widzów w różnych miejscach ("Balkon" - na balkonie :D; "Ameryka" - widzowie innego przedstawienia jako scenografia; "Śmierć w starych..." - zaledwie 40/50 osób siedzi na granicy sceny - przedstawienie odbywa się na widowni; "Bloomurazalem" - zabawa z różnymi wariantami, widzowie chodzą za aktorami, którzy w końcu wychodzą z teatru i odjeżdżają taksówką)

- aktor jest absolutnie najważniejszy [Trela, Radziwiłłowicz]

- G. lubił wodewile (wystawił np. musicalowo "Grube ryby" Bałuckiego; "Jacuś" Offenbacha, "Żołnierz królowej Madagaskaru" -> sporo gagów, kolejka elektryczna, jaskrawe stroje)

- współpraca z Barbarą Hanicką i Stanisławem Radwanem (muzyka, która agrać nie może -> np. fragmenty instrumentów -> "Dziady" bębny; "Ślub" puzon, "Wesele" elementy fortepianów)

- "Sen nocy letniej" - scenografia z wielkimi łodziami, nigdy nie wykorzystywał natury, tylko jej przekształcenia

- wprowadzenie pantografów, skrzydeł samolotu

___________________________________________________________________________

- 1982r. - "Teatr Studio" w Wwie (Szajna odchodzi na emeryturę)

- 16 inscenizacji

- zaczyna od napisania scenariusza "Miasta, w którym liczy się mosty" (?), gdzie opierał się tekstami: "Ulisses", "Król Lear", "Śmierć w katedrze"; tematyka stanu wojennego

- "Pułapka" Różewicza, "Powolne ciemnienie malowideł", "Dona Juan" (w tłumaczeniu Radziwiłłowicza, "Dziady. Improwizacja"

___________________________________________________________________________

- Teatr Stary (1994) - "Dziady. 12 improwizacji": mieszanie elementów, cała Wielka Improwizacja; 5 pań Rollinson, wiele dekoracyjnych elementów

- "Opera za trzy grosze" Brechta - bardzo umuzycznione

___________________________________________________________________________

- dyrektor Narodowego Teatr w Wwie (1985r. - pożar)

- 19.11.1996r. - premiera "Dziady. 12 improwizacji"

- myślano, że dyrektorem zostanie K. Dejmek

- 19.11.1997r.- "Noc listopadowa": orkiestra wojskowa, dużo statystów

- zbiera najlepszych aktorów z Krk i Wwy (teatr gwiazdorski: Radziwiłłowicz, Trela, Globisz, Segda, Budzisz-Krzyżanowska, Englert, Malajkat, Zamachowski itd.)

- "dom Wyspiańskiego"

- konsekwentnie realizuje swoje założenia

- proponował współpracę Jarzynie, Warlikowskiemu, Miśkiewiczowi, Lupie, Trelińskiemu i Polańskiemu - wszyscy odmawiali; nie mogli się dogadać + starcie między starymi i młodymi

...

23.10.2012r. - c.d.

- był dyr. Teatru Narodowego przez 11 lat

- zespół - aktorzy "średniego" pokolenia

- M. Dziewulska - kierownik artystyczny/literacki (???); S. Radwan - kierownik muzyczny; A Kreuz-Majewski - scenograf (przedstawienia "operowe")

- teatr bardziej artystyczny niż polityczny

- współreżyserowali m.in. poprzedni dyr. Teatr Nar.: K. Dejmek - "Dialogus de Passione" - koturnowa, mniej brutalna wersja; A. Hanuszkiewicz - "Taniec śmierci" Strindberga, Erwin Axer: "Claud.." ? ( niezrealizowany)

- "Noc listopadowa" - zaczyna się od sceny z "Wyzwolenia" - metateatralny collage

-2000 - "Wesele" - bez żadnych innowacji, zero skrótów i eksperymentów

- "Halka Spinoza" - fascynacja kulturą niską (piosenki, cyganeria itd. ) + elementy kultury wysokiej (dylematy sztuki, artystyczne)

___________________________________________________________________________

- Scena na Wierzbowej - tu G. zrealizuje największe przedstawienia: Ślub, Operetka, Sędziowie, Morze i zwierciadło, Nieboska komedia"

- 1999 - Sędziowie - akcja rozgrywa się w żydowskiej karczmie, o której wspomina się w "Weselu"; Segda, Trela, Globisz

- 2000 - Operetka - akcja: "Jama Michalika"; o przemijaniu, śmierci, nieszczęściu; główni bohaterowie są tutaj starymi ludźmi - połączenie starości z elegancją (Gogolewski, Rożański)

- Duża scena - "Sen nocy letniej": żadnych znaków natury (łodzie); wszystko jest sztuczne i drewniane; w głębi grano na żywo na ksylofonach; sztuczne zachowania postaci

________

"Morze i zwierciadło"

- świat po Szekspirowskiej "Burzy"

- godzinne "wystąpienia" Prospera i Kalibana

- dzień wcześniej Warlikowski wystawiał gdzie indziej "Burzę"

- II część - Prospero (do Ariela) - Trela - abdykacja, wszystko przemija; Kaliban (do publiczności) - Radziwiłłowicz - wytatuowany

- G. umieścił elementy scenograficzne z poprzednich przedstawień (jego teatr dochodzi do schyłku)

- końcówka - zdemaskowanie teatru przez Ariela (otwarcie okna)

_____

- reżysera pozbywa się m.in. opinia publiczna + wykańcza go choroba

- przełom wieków - zmniejszenie liczby publiczności

- ataki Gazety Wyborczej (wygłaszane przez zwolenników Warlikowskiego i Jarzyny)

- "Didaskalia", "Dialog" itd. - uważano go raczej za "największego reżysera teatru w PL"

- rezygnuje sam; następca: Jan Englert

- G. wystawia w T.N. do śmierci: Hamlet [2003]; Duszyczka (rana w tunelu między jedną i drugą sceną, popisowa rola Englerta); Jacomo ? - nie został wystawiony, szatnia, otwarte próby; On. Drugi powrót Odysa (tekst napisany przez córkę Antoninę) - opowieść o samym G. (i jego problemie alkoholowym), ataki Pawłowskiego

- śmierć: 09.06.2005r.

___________________________________________________________________________

HENRYK TOMASZEWSKI (ur. 20.11.1919r.; zm. 23.09.2001r.)

- Wrocławski Teatr Pantomimy (lata 70)

- bardzo często wyjeżdżali

-T. - pochodzenie niemieckie - tylko babka była "Tomaszewska"

- 1938r. - matura; rodzice chcieli, by został kupcem

- nie wiadomo co działo się z nim podczas wojny i dlaczego wybrał mieszkanie w PL; ojciec umarł, matka i brat zostali w Niemczech

- po wojnie przyjechał do Krk; uczył się w Studiu Iwo Galla oraz w Studiu Baletowym ...? - talent

- 1948r. - Wrocław - zostaje tancerzem Opery Wrocławskiej - Diabeł w "Panu Twardowskim", Paw, Książę

- "Wirtuoz" (1955) - występuje z tą scenką na Międzynarodowym Festiwalu w Wwie - nagroda

- ludzie opowiadają mu o Marcelu Marceau

- rozmowa z Jakbuem Rodb...? - może wystawiać na scenie wrocławskiej

- inspiracje: Kurt [Jors], Marcel Marceau, Mary ...?, pantomima M. Reinhardta, taniec wyrazisty

___________________________________________________________________________

- Studium Pantomimy przy Teatrze Dramatycznym [1956]

- pierwszy program - 4 jednoaktówki oparte na materiale literackim: "Płaszcz", "Dzwonnika Notre Dame"

- eksperymentuje z przestrzenią za pomocą ciał aktorów; w "Dzwonniku..." emocje pokazane są poza daną postacią

- drugi program - podobnie

- 1961r. - przełom, powstanie swoistego stylu; dłuższe, rozbudowane programy

- Gilgamesz [68]; Odejście Fausta' Sen nocy listopadowej [71]; Spór o - Marivaux [78]; Hamlet

- oddawanie emocji, stanu duszy postaci

- forma teatralna pokazywana jako anegdota za pomocą ruchu (???)

___________________________________________________________________________

Podział Janiny Hery:

- okres fabularny

- okres puryzmu [od 61r.] - odnajdywanie poprzez ruch

- okres pantomimy pełnospektaklowej

___________________________________________________________________________

- "Ziarno i skorupa" (fragm. "Gabinetu osobliwości"): możliwość pantomimy bez historii; 2 osoby ubrane w trykoty, cieliste, półmaski; wzrost i umieranie

- Tomaszewski nie wyobrażał sobie całkowitej abstrakcji w balecie

___________________________________________________________________________

30.10.2012r. - c.d.

- Gilgamesz (68 - czas kontrkultury) - scenografia Kazimierz Wiśniak; współczesne realia, fabuła zachowana, klimat hippisowski

- Odejście Fausta (1970) - znowu hippisowsko, spektakl o pantomimie; młodzi ludzie - hippisi, Faust - starszy; tło: postacie z obrazów Boscha i Breugel'a); 7 grzechów głównych - wszyscy jesteśmy bezgrzeszni; noc Walpurgii - Hera: "orgia kostiumowa inspirowana Boschem"

- Pantomimę powinniśmy odczytywać jak słowa. Przedstawienia były bardzo estetyczne i ładne

- "Przyjeżdżam jutro" (1974) - oparte m.in. na "Bachantkach" Eurypidesa i "Teoremie" Passoliniego: człowiek jest z natury dwoisty

- "Spór o ?" - estetyka barokowa; wszystko było zabawą, grą' scenografia Wiśniaka; namiętności - zagrane, udawane; piękno, cudowność, odwołanie do świata zmysłów

-"Hamlet. Ironia i żałoba" (79) - pokazanie monologów Hamleta, znowu bogactwo wizualne, momentu skupienia i wyciszenia

- "Rycerze króla Artura": dużą rola sprzętów i rekwizytów ( w tym oczywiście Okrągły Stół -> wyrywanie jego części); pantomima coraz bardziej scenoraficzna

__________________________________________________________________________

Tomaszewski pracował także w teatrach dramatycznych:

- "Męczęństwo i śmierć Marat" (63?) - Teatr Polski w Poznaniu

- "Warszawianka" (7?) - Teatr Stary w Krk

- "Herakles i Hebe" - przedstawienie operowe grane najpierw na Wawelu, potem koło Ronda Mogilskiego

- 1999 - "Traktat o marionetkach" - T. Narodowy - Wwa: ostatni spektakl dramatyczny; śmierć marionetek - ucięcie nitek (Tomaszewski - kolekcjoner lalek - zbiór w Karpaczu)

- 1999 - "Tragiczne gry" Brucknera - na podstawie "Tedeum" (dramat się nie zachował) i "Śmierci lalki"

- ostatnie przedstawienia nie były wybitne

- coraz mocniejsze odwoływanie się do intelektu

- 1988r. - zrezygnował z prowadzenia Teatr Pantomimy we Wro; potem Kazimierz Januz Doniec, obecnie Zbigniew Szymczyk ?

________________________________________________________________________

Taniec współczesny, teatr tańca i balet:

- taniec wyrazisty, ekspresyjny

- wpływ Bauhausu

-1973r. - Poznański Teatr Tańca - Konrad Drzewiecki

- Drzewiecki w latach 50 zaczął tańczyć w zespołach baletowych

- Został poza granicami PL w 58r. - tańczy w baletach Ballanchine'a

- poznawał metodykę tańca jazzowego, etnicznego, poznawał techniki pantomimy

- 1963r. - wraz z Olgą Sawicką wracają; zostaje zatrudniony w Operze Poznańskiej i dostaje tam wolną rękę

- 1966r. - "Wariacje cztery na cztery": do tej pory taniec spojony z muzyką; tańczono boso i w ciszy

- 1967r. - "Adaggio" - tancerze tańczą, leżąc na scenie; światło padało tylko z góry - wielka ciemność

- 1967r. - "Tempus Jazz" - wprowadzenie tańca jazzowego

___________________________________________________________________________

!!! BRAK WYKŁADÓW - 06.11.2012r. i 13.11.2012r. !!!

___________________________________________________________________________

20.11.2012r.

Sytuacja teatru w czasie przemian politycznych i gospodarczych po 89r.:

- aktorzy i twórcy w 1989r. kandydują do Sejmu i Senatu

- akcja: Aktorzy RP - zachęcanie do sponsorowania życia kulturalnego

- Izabela Cywińska (reżyser, filmowiec) - Minister Kultury w rządzie T. Mazowieckiego

- budżet na kulturę spada z 2% do 0,7%

- Leszek Balcerowicz chciał, by kultura utrzymywała się sama

- Cywińska powołuje Radę Teatru przy Ministerstwie Kultury i Sztuki

________________________________________________________________________

Trzy grupy teatrów:

- 16 - dalej finansowane z budżetu państwa

- 32 - 50% finansowania

- reszta miała finansować się sama

___________________________________________________________________________

1991 - Ustawa o Organizowaniu i Prowadzeniu Działalności Kulturalnej

- kto może zostać podmiotem gospodarczym:

a) ministerstwo

b) samorządy

c) urzędy centralne

_________________________________________________________________________

1991 - premiera spektaklu "Metro" - Józefowicz + Stokłosa

- z własnego budżetu

- wynajmowali Teatr Dramatyczny

- grano rano i wieczorem - wielka popularność

- 1500 przedstawień

- zatrudniano mniejsze i większe gwiazdy

___________________________________________________________________________

Teatr Stary zaczyna sezon:

- "Ślub" Jarockiego - 10 - 12 przedstawień

- Bradecki mówi, że kończy się sezon

- dopiero wtedy Ministerstwo postanawia wziąć teatr pod opiekę

Teatry grają mało. 1989 - 1992 -> 40% mniej publiczności; 90% społeczeństwa w ogóle nie chodzi do teatru

___________________________________________________________________________

1993 -96 - koalicja SLD + PSL

- Kazimierz Dejmek (PSL) - Minister Kultury

- wzrastają dotacje na kulturę - 1% (Dejmek chciał 2%)

- jest wrogiem prywatyzacji w teatrach

- Teatr Narodowy - ma prezesa, nie ma sceny i zespołu, Dejmek chciał się tym zająć. Myślano, że to on zostanie dyr.; chciał go połączyć z operą; J. Pietkiewicz - dyrektor naczelny, biznesmen

- Kazimierz Kuc - planuje prezentowanie repertuaru narodowego, rezygnuje po 6msc - chciał zarządzać teatrem, a Pietkiewiczowi zostawić tylko sprawy finansowe

- 19.11.1996r. - "Dziady. 12 improwizacji" reż. Grzegorzewski. Brak zespołu.

- otwarcie dla polityków, usadzonych alfabetycznie. Nie zaproszono ludzi teatru (kilka wyjątków)

- 1997 - Noc listopadowa

_________________________________________________________________________

- Dejmek powołuje czasopisma patronackie Ministerstwa: Dialog, Literatura na świecie itd.

- powołuje również Tygodnik Kulturalny - nikt nie chce go kupować

- 1995r. - denominacja złotego

- 1994r. - Teatr Rozmaitości - Cieplak, Jarzyna nie będą chcieli pracować w T.N.

- 1998r. - nowy podział administracyjny (zmniejszenie liczby województw) - przekazanie teatrów władzom powiatowym

___________________________________________________________________________

2005 - Waldemar Dąbrowski (Minister Kultury) postanawia współprowadzić (nie być organem założycielskim!):

- Teatr Polski we Wro

- Olsztyn - Teatr Jaracza

- Białystok - opera

- Teatr Żydowski - Wwa

- Opera Wrocławska

- Bydgoszcz - opera

- Teatr Wielki - Poznań

- Teatr wybrzeże

(od 1999r. współprowadzi Teatr Gardzienice)

- dano szanse teatrom, które miały trudną sytuację

_____________________________________________________________________

Teatry impresaryjne - np. Teatr Stu

Teatry niezależne (studenckie) - finansowane przez miasto. 1996r. - 65; 20..? - 180 lub nawet 2x więcej

Większa ilość festiwali - ok. 300; lata 80 - kilkanaście

Po 1989r. zniknęły tylko teatry w Słupsku i Grudziądzu

_________________________________________________________________________

KAZIMIERZ DEJMEK (1924 - 2002)

- po 68r. nie mógł tworzyć w PL - reżyseruje poza granicami PL

- powrót po rewolucji 1980r.

Zostaje dyr. Teatr Polskiego w Wwie (Teatr Narodowy w tym czasie prowadzi Hanuszkiewicz)

- Fredro, teatr staropolski

- praca nad rzemiosłem teatralnym

- Dejmek staje się zachowawczym klasykiem

-rozbudza się jego działanie polityczne

Potępia bojkot aktorów w czasach stanu wojennego. Nie staje w obronie rozwiązanego ZASPu.

Przyjmuje jednak aktorów opozycyjnych.

Po objęciu stanowiska Ministra Kultury przestaje zarządzać Teatrem Polskim

- 1998r. - Dialogus di Passione w T.N.

- 2001r. - "Sen pluskwy" Teatr Nowy -> teatr polityczny wg Dejmka

- 2002r. - obejmuje Teatr Nowy w Łodzi, reżyseruje "Hamleta", ale umiera podczas pracy (3/4 przedstawienia było gotowe)

___________________________________________________________________________

27.11.2012r.

KRZYSZTOF WARLIKOWSKI (ur. 1962r.)

- od 1981r. - studiuje na UJ filologię romańską, historię, filozofię

- 1983r. - Francja - studia na dziejami teatru reckiego na Sorbonie

- 1989r. - studia na Wydziale Reżyseri, PWST Kraków

- W Paryżu (znalazłam info, że w Krk :P) poznaje Małgorzatę Szczęśniak

- asystent Lupy, jego ulubieniec

- na studiach tworzy już dojrzałę przedstawienia

- 1992 - "Auto da fe"

- 1992 - "Białe noce" wg F. Dostojewskiego - Jacek Poniedziałek, Anna Radwan -> widzi to Peter Brook - zaprasza W. do swojego teatru na warsztaty

- Pracują nad Peleasem i Melisandą - operą Debbusy (fortepian zamiast całej orkiestry, "wyluzowani" śpiewacy)

-1993r. - Teatr Stary - "Markiza O." Kleist - Spektakl źle przyjęty. "Lupizm". Markizę grała Radwan, Hrabiego - Poniedziałek. Podzielenie na małe scenki, duża doza irracjonalności, ciągłe wyciemnienie.

- tematy: odmieńcy kontra społeczeństwo; postać outsidera, próby ujawniania uczuć, "inne" ciało, które pojawia się w ciele kobiety

- 1993r. - propozycja wyreżyserowania spektaklu w Poznaniu - współpraca z Teatrem Nowym

- "Trucizna teatr" - Sierra: wątek walki życia i śmierci; konieczność, nieuniknioność śmierci; gra teatr - życie

- "kupiec wenecki" - Teatr Horzycy w Toruniu

- współpraca: Strechler, warsztaty w teatrze Bergmanna

Warlikowski vs. Jarzyna: zaczynali w tym samym czasie, lepszy start Jarzyny

-1995r.- "Roberto Zucco" - Teatr Nowy: z tyłu graffiti z Chrystusem Ukrzyżowanym; manifest niezgody na świat; motyw odmieńca; przedstawienie kontrowersyjne

- 1996 - "Zatrudnimy starego klauna" - Teatr Stary: opowieść o podstarzałych klaunach; znowu fala krytyki; praktycznie brak scenografii z wyjątkiem sceny cyrku

_________________________________________________________________________

18.11.1997r. - Wwa

- Grzegorz Jarzyna w Rozmaitościach "Bzik tropikalny" - transowość

- Warlikowski w Teatrze Dramatycznym "Elektra": scena pusta; chór kobiet - czarne suknie, białe chusty -> skojarzenia z wojną na Bałkanach; śpiewają w jęz. greckim - wytwarzanie mocnego napięcia; bałkańskie schematy melodyczne

_________________________________________________________________________

"Hamlet" - Tel Aviv; "Fenicjanki" - Izrael

Warlikowki omija polskie utowry. Wyjątek "Tancerz mecenasa Krajkowskiego" Gombrowicza na Festiwalu Gombrowiczowskim w 1997r.

1998r. - "Poskromienie złośnicy.

_________________________________________________________________________

1999r. - Jarzyna zatrudnia go w Rozmaitościach: Hamlet, Bachantki, Burza, Oczyszczeni

1999r. - "Hamlet" - Hamlet: kompletnie nieukształtowana postać, nie do końca pragnie zemsty, staje się elementem machiny

2001 - "Bachantki": scena stworzenia/zejścia na ziemię boga (Andrzej Chyra); jak rodzi się język, tak rodzi się Dionizos; Penteusz - Poniedziałek; starcie boga i człowieka; chór - dojrzałe aktorki, z początku dewotki?; zderzenie Dionizosa z Chrystusem; Agaue (Hajewska-Krzysztofik) - scena rozpoznania, zaburzenie przedstawienia, lament - psychologiczna maniera

2001 - "Oczyszczeni - wcześniej Wodziński - słabo aktorsko; poetyckość, metafora - przemoc i seks są przedstawiane "poetycko"; przeniesienie się w sferę wyobraźni; kontekst, sens - brutalne

2003 - "Burza" - możliwość pojednania tych, którzy zostali skrzywdzeni z tymi, którzy ich skrzywdzili; ostatnia scena - fałszywa zgoda; podczas ślubu wychodzą kobiety w strojach ludowych; próba wejśćia w obrzęd, w prawdę, próba spełnienia

2003 - "Dybug": dwie części - 1) zamieszkanie duszy w ciele ukochanego 2) -||- ofiary holocaustu; W. umiejscawia tu po raz pierwszy konkretny element dydaktyczny

2005 - Krum; 2007 - Anioły w Ameryce

W. zaczyna mówić o sprawach dla niego ważnych: wykluczenie, niesprawiedliwość, opresja kultury

Widz nie ma tak dużego pola manewru, jak wcześniej.

2008 - dyrekcja Teatru Nowego. Zabiera Jarzynie najlepszych aktorów.

2009 - Apolonia

2010 - Koniec

2011 - Opowieści afrykańskie

Nieustanne podróże.

___________________________________________________________________________

W czasie studiów na Sorbonie pojawiał się bardzo często w operze.

"Ifigenia w Taurydzie", "Persifal", "Król Roger" - opery wyreżyserowane przez W.

Praca nad operą - wytchnienie i radość. Muzyka - alternatywna rzeczywistość.

___________________________________________________________________________

04.12.2012r.

JAN KLATA (ur. 1973r.)

Od 7 roku życia grał w amatorskim teatrze prowadzonym przez jego matkę.

12 lat - "Słoń zielony" - wygrał konkurs w Teatrze Współczesnym, teatr absurdu, publikacja w Dialogu

Uczył się w LO Batorego, PWST w Wwie, potem Krk - pod opieką K. Lupy. Studiował z Jarzyną.

1996 - "Płatonow..." - miał wolną rękę w pracy nad jedną sceną.

Po studiach trudności związane ze znalezieniem pracy. Zostaje copywriterem + zaczyna pracę w TV Puls. Pisze również recenzje muzyczne.

Wrocław - festiwal Młodej Dramaturgii EURODRAMA (2002?) - "Uśmiech grejpruta"

K. chce teatru szybkiego, muzycznego, popkulturowego, bezpośredniego.

Kreował swój wizerunek reżysera z irokezem na głowie i różańcem w ręku.

Ambiwalencja jego pierwszych przedstawień.

___________________________________________________________________________

Do współpracy zaprasza go Wałbrzych:

"Rewizor" (2003) - przenosi akcję do lat 70, czasy Gierka:

- w oryginalnym tekście: korupcja, rozpasanie

- Portret Gierka zastępują portrety polityków działających po 89r.

- odwołania do współczesności

- scenografia i kostiumy z "epoki", tandeta

- oprócz aktorów profesjonalnych do współpracy zaprosił również bezrobotnych

- "Popkultura i polityka wchłonie każdy bunt"

- zaproszenie na festiwal Dialog

Teatr Współczesny - "Lochy Watykanu" 2004

"H." w Stoczni Gdańskiej - do hali dojeżdża się autobusem

"Córka Fizdejki" 2004:

- zderzenie Polaków i Niemców

- duża doza ironii

- czas wstępowania PL do UE

- znowu zatrudnia bezrobotnych

- scena mordowania - odwołanie do Bitwy pod Grunwaldem

- Wiesław Cichy - pantomima przedstawiająca losy PL - choreografia: Maćko Prusak

- ostatnia scena: lotnisko tylko i wyłącznie z salą odlotów

2004 - wojna starych z młodymi w teatrze - Klata się cieszy xD

Bardzo duża rola muzyki w jego przedstawieniach.

2005 - "Nakręcona pomarańcza" - Teatr Współczesny + Teatr Pantomimy

- oparte na filmie i książce

2006 - "Fanta$y" w Gdańsku - Teatr Wybrzeże

- współczesne blokowisko

- miejsce spotkań zakochanych

- córka Respektów zostaje sprzedana za 0,5 mln zł.

- pojawiają się rezerwiści śpiewający swój hymn

- przyjeżdżają żołnierze z USA

- jeden z nich uprawia seks z żoną Respekta (którą gra azjatycka tancerka go-go)

- muzyka: Czerwone maki pod Monte Cassino

- oburzenie krytyki

- spektakl kończy się śmiercią JP II - chwilowe zjednoczenie, bluźnierstwo

2006 - "Trzy stygmaty Palmera E..." Stary Teatr

- obsesja świętości Klaty

- narkotyki - wspólnie można przebywać w światach wydumanych

- Palmer - jest ich twórcą, odgrywa rolę boga

- wykorzystanie efektów laserowych

2006 - "Weź przestań" - Teatr Rozmaitości - konkurs dramatyczny - zaproszenie Jarzyny

- akcja: jedno z warszawskich przejść podziemnych

- miejsce naznaczone śmiercią Polaków w czasie powstania

- teraz mieszkają tu bezdomni itd.

- w pewnym momencie pojawia się "Jako taki Chrystus"

2006 - "Transfer" - Teatr Współczesny Wrocław

- wysiedlenia do Niemiec

- autentycznie relacje wysiedleńców

- Stalin + Roosevelt + Churchill - tworzą zespół rockowy -> Joy Division

- niezbyt dobrze przyjęte przez publikę

"Szewcy u bram" Rozmaitości; "Sprawa Dantona" - Wrocław

________________________________________________________________________

11.12.2012r.

GARDZIENICE - WŁODZIMIERZ STANIEWSKI

W.S.:

- studiował polonistyką na UJ

- warsztaty u Jasińskiego (wtedy hippie'zujący Teatr STU)

1970r. - "Spadania"

- jeden z najważniejszych spektakli studenckich

- antycypował to, co miało wydarzyć się na Wybrzeżu -> strajki

- Konstanty Puzyna: "wybitne przedstawienie"

- Grotowski widzi to przedstawienie, zaprasza do siebie Staniewskiego (czas parateatru; "Akropolis configuris" jest nadal grane; Grotowski wychodzi z teatru w 1970r.)

Grotowski zabiera kilka osób, które zostają zamknięte w ośrodku koło Wrocławia. Są przygotowywani przez aktorów Laboratorium - "akt przygotowania"

- W "kulturze czynnej" brać udział mieli zarówno aktorzy, jak i widzowie -> "Special project"

- Dwie grupy:

1) szerszy projekt (z R. Cieślakiem) - tworzono m.in. "Special project"

2) węższy projekt - Laboratorium interakcji, Uniwersytet Poszukiwań Teatru Laboratorium (tu działa Staniewski); "Ule", w których każdy może uczestniczyć

Włodzimierz Staniewski postanawia odejść w 1976r. po wyjeździe do Wenecji.

- potrzebował wymiernej pracy

- chciał tworzyć dzieła xD

- wyjeżdża do Lublina, działa z teatrami studenckimi

- prowadzi warsztaty

- 30 km od Lublina znajduje dwór (pałac + kaplica ariańska) i postanawia założyć tam swój teatr

"Spektakl wieczorny" w plenerze

- kluczem była myśl Bachtina

- scenki mogły być dowolnie komponowane

WYPRAWA - wsie wschod. i płd.-wsch. -> chce znaleźć nowe miejsce dla teatru

1) orszak :

- wyruszali aktorzy kilku współtowarzyszy podróży

- wozili za sobą cały dobytek w wózku

- parateatralne działania, śpiew

2) kompozycje teatralne:

- gdy docierano do wsi

- rozkładano się na głównym placu wsi

- rozchodzenie się po domach, rozmowy i zaproszenie na spektakl wieczorny

3) Spektakl wieczorny

Wyprawy do 3-4 dni:

- zapraszano przede wszystkim starych ludzi - na posiedzeniu oni byli najważniejsi

- różnie ich przyjmowano (często bardzo negatywnie)

Kolejne przedstawienie oparte na "Dziadach" Mickiewicza

- chciał osadzić je w kulturze wsi, opierając się m.in. na pieśniach

- premiera: 1981r.

- grane w salach na wyprawach (widz musiał podjąć wysiłek, żeby ich znaleźć)

- dramat ma strukturę muzyczną -> przedstawienie muzyczne

- "gusła" rozpięte w dwóch kierunkach:

1) człowiek mocno związany z cielesnością, z tym, co ziemskie

2) wertykalny kierunek działania, duchowość

"Żywot Protopopa Awakuma" - tekst oparty na XIIw. historii

- o rozłamie cerkwi prawosławnej

- tekst zbudowany z pieśni cerkiewnych

- wyprawy odbywały się właśnie na prawosławnym wschodzie

- bardzo mała przestrzeń teatralna - ok. 20/25 widzów.

- tekst śpiewany

Podczas stanu wojennego "Gardzienice" nie wyruszają w wyprawy - 2 lata.

Zwiększała się potrzeba powiększenia sali. W oficynie 4x większa.

"Carmina Burana"

- odwołanie do tekstów zachodnich: legenda Graala, manuskrypt Burana, Tristian i Izolda itd.

- ukradziono ławki z opuszczonego kościoła barokowego

- motyw koła fortuny

- mocne skojarzenia z kościołem

- wcześniej bohaterem jest grupa, ciżba - wyjście raz w ciągu życia na pierwszy plan

- tu mocno zarysowane sylwetki bohaterów

- temat: miłość erotyczna

- w tym czasie zachodzą w PL zmiany

Praca nad spektaklem: "Metamorfozy" (premiera 1997)

- oparte na "Złotym ośle" Apulejusza - proza komediowa

- kulminacyjna scena - okazywanie czci Izydzie, nie Dionizosowi

- razem z Marcinem Rychłym tworzą ścieżkę muzyczną w oparciu o antyczne zapisy

- Staniewskiego interesuje zderzenie pogaństwa z chrześcijaństwem

->>> tańczący Dionizos (tańcząca bachantka); cierpiący Chrystus (aktorka w koronie cierniowej, lament) -> Chrystus zaczyna tańczyć u boku Dionizosa

- początek zafascynowania antykiem

- Ifigenia w Aulidzie i Taurydzie

- Elektra - istotne przede wszystkim gesty rąk

- Rekonstrukcja antycznych gestów; muzyka i gesty wzajemnie się uzupełniają

___________________________________________________________________________

18.12.2012r.

TEATR TAŃCA:

- unia tańca i środków teatralnych, której efektem jest nowoczesna formuła

- skontrastowanie wobec baletu klasycznego

Konrad Drzewiecki: "Odwieczne pieśni", "Krzesany", "Pieśń o nocy"

Ewa Wycichowska od 1988r. dyrektorka teatru tańca w Poznaniu

- była primabaleriną w Łodzi

- otwiera teatr na innych choreografów - z całego świata ->> m.in. J. Przybyłowicz, J. Berg, M. Ek

- stara się przygotowywać choreografię w oparciu o źródło literackie

- 1989r. - "Faust goes rock" - rockowa muzyka

- 1999r. - "Plus/minus nieskończoność" scenografia M. Szczęśniak

- 2000r. - "Tango z Lady M."

- wykorzystywanie estetyki kampu, kicz

Jacek Przybyłowicz - Kibbutz Contemporary Dance Company

- 2003 - "Naszyjnik gołębicy" - połączenie Wschodu i Zachodu

- 2004 - "Barokko" - taniec dworski + taniec współczesny + elementy improwizacji

E. Wycichowska - organizacja warsztatów dla każdego poziomu zaawansownia

Atelier Polskiego Teatr Tańca - 8 -10 choreografii młodych; 2 z nich zostają włączone do stałego repertuaru

1987r. - Trójmiasto "Teatr ekspresji" - Wojciech Misiuro

- absolwent gdańskiego studia baletowego

- nie ma tu tancerzy ani mimów z teatru Tomaszewskiego, są za to sportowcy/kulturyści -> głównie studenci AWFu

- chciał stworzyć nowy język ciała

- budowanie przedstawienie przez pokazywanie procesu ukazania ruchu i obrazu ciała - zatrzymanie, powtórzenia

- rzeźba ciała na pierwszym miejscu

- korzystają czasami z estetyki kampu

- popkulturowe elementy

- 1998 - Umarli potrafią tańczyć

- 1988 - Dantończycy

- 1990 - Zoom

- ? - Miasto mężczyzn

Teatr przestaje istnieć w 2000r.

Leszek Bzdyl - założył teatr; Krzysztof Dziemaszkiewicz - tańczy do dziś; Bożena Elterman - prowadzi warsztaty; W. Misiuro - dalej tworzy choreografie

W Bytomiu Śląski Teatr Tańca - 1992 - Jacek Łumiński

- najlepszy z tego okresu

- inspiracje tańcem modern

- tradycje ludowe i chasydzkie w pierwszych przedstawieniach

- sztywny korpus, działanie na impulsach, dynamiczne praca nóg

- ruch zaczynał się od głowy (czyli od zachwiania równowagi) -> metoda: "tańca polskiego"

- z castingu wybrał amatorskich tancerzy (głównie młodych)

muzyka i ruch - gwałtowność, z przytupem :)

- przedstawienia mają opowiadać o współczesności; konflikt: jednostka - grupa

- "Mokosz" 1994; "W.K. 70" kilka lat później

- krąg muzyki folkowej

- z czasem wyostrzenie teamtyki -> 2008 - Przypowieść o maku/Panopticum - narkomania, teatr interwencyjny

- 2008 - Kroniki sąsiedzkie -> przemoc

- obecnie liczne afery, ostatnia premiera 2 lata temu

1994 - Festiwal Sztuki Tanecznej - najważniejszy festiwal w PL i znany w okolicach. Odbyła się również edycja krakowka.

1993 - Teatr Dada von Bzdülöw - Leszek Bzdulow i Katarzyna Chmielewska

- prawie 40 premier

- literackie konteksty

- "Peep-show"; "Zagłada ludu albo...", Gombrowicz itd.

- taniec i słowo prawie na równym poziomie

- "Święto wiosny" - najnowsze przedstawienie

- byli zapraszani do współpracy przez innych reżyserów, m.in. Cieplak

Lublin, Poznań -> "Polskie platformy tańca" - współcześnie istotne ośrodki

Wwa: "Towarzystwo Przetwórcze" - spektakl "Unknown"; widzowie z przepaskami na oczach; "Harakiri Farmers"

Krk: Barbara Bujakowska, Marcin Janus - połączenie ze sztukami video; Małgorzata Haduch - free dance, grupa międzynarodowa

__________________________________________________________________________

07.01.2013r.

TEATR LALEK I FORMY:

Dialog praw u Platona - figura marionety

Złota nić (nić rozumu) - główna nić, dotyka środka ciężkości lalki, jest jej podstawą

Żaden aktor nie potrafi zachowywać się jak marioneta i jak ona umierać - Kleist.

_________________________________

Teatr formy, figur, materii, łątek:

- do życia można pobudzić każdą materię

- nie musi mieć odnośników antropomorficznych

- spotkanie trzech różnych form: aktorów, widzów i ożywionych form

Dwie szkoły kształcące aktorów i reżyserów: Białystok (oddział PWST WWA), Wrocław

Wychodzi czasopismo: "Teatr lalek"

M. Baszkiel: "Teatr lalek po 1945r."

_______________________________________

W czasie wojny jedna z najpopularniejszych form teatralnych - podróżujący lalkarze działający w konspiracji.

Po wojnie sprawą teatru lalek zajęto się później; powstawały prywatne inicjatywy -> Władysław Jarema 1945r. (aktor teatru Cricot) - Teatr Groteska

- wyrósł w środowisku malarzy

- mała dotacja

"Cyrk Tarabumba" - przedstawienie dla dzieci i dorosłych

- w sali teatralnej zbudowano namiot cyrkowy. Poprawiło to akustykę

- lalki w cyrku - więcej możliwości

- grano w stylu gagów Ch. Chaplina

Wprowadzenie socjalizmu:

- zmiana profilu

- odwołanie Jaremy

- upaństwowienie teatru

- Henryk Ryl - nowy dyr. obecnie dyr. teatru lalek w Poznaniu)

”Pan stonka" - o zrzucaniu stonki przez Amerykanów

"Zielony mosteczek" - o budowaniu kołchozów w PL

Sztuki socrealistyczne - ciężkie do wprowadzenia w teatrze dla dzieci

Siergiej Obrazcov - Stanisławski wśród świata teatru lalek -> wyobraźnia dzieci się różni, od czasu do czasu można wprowadzić duchy, potwory itd.

Koniec lat '50 - po odwilży:

- dyr. ponownie Jarema

- malarze, z którymi współpracuje: Mikulski, Skarżyński, Bursz, Minticz

- teatr dla dzieci i dorosłych

- Teatr Maski i Lalki Groteska

- lalki robił Skarżyński

- grano: Ubu; Kartotekę, Operę Brechta i sztuki Mrożka

- Grtoeska wtedy bezkonkurencyjna

- Mikulski - etatowy scenograf

- Zofia Jarema - reżyseruje najważniejsze przedstawienia

1975r. Z. Jarema odchodzi na emeryturę. Potem również Skarżyński i Mikulski.

Freda Leniewicz - dyr. do 1990r.

Jan Polewka - powraca do gry dla dorosłych - "Miromagia"

Adolf Walczak - dyr. do dziś - powstaje scena dla dorosłych

_____________________

Teatr Arlekin w Łodzi

Teatr Lalka - Wwa - Jan Wilkowski, Adam Kilian -> "O ?, czyli jak góral dostał się do nieba"

Teatr Miniatura w Gdańsku - Tomaszuk, Słobodzianek (potem teatr Wierszalin) - koniec lat 90

_______________________________________________

Jan Dorman:

- tworzył przede wszystkim dla dzieci

- oparcie na zabawach dziecięcych (np. wyliczanki)

- współpraca z psychologami - badanie zachowań dzieci

- teatr rytualny, obrzędowy - głównie obrzęd ludowy

- Teatr w Sosnowcu, Teatr Dzieci Zagłębia - Będzin -> 1947r.

1968 - projekt: "Kaczka"

- współpraca z przedszkolami (2)

- dzieciaki dostają kaczki na kółkach - oswajają przedmiot, bawią się nim, ubierają; znika po jakimś czasie

- dzieci przychodzą do teatru - dwie kaczki występują na scenie w przedstawieniu "Kaczka i Hamlet"

- gra kaczka oswojona i obca dla danego przedszkola

- oddzielenie kaczek i świata teatralnego

- konfrontacja kaczek; zjeżdża "obcy" pingwin -> pogodzenie zwaśnionych stron

- przedstawienie trwało 30 min, Dorman twierdził, że nie należy urządzić dłuższych przedstawień

- podobny motyw z projektem: "Konik" - tam jednak dzieci działały już na scenie

Dorman sam odwiedział przedszkola

- motyw kurtynki i drzewka

- przez innych uważany za dziwaka

- po przedstawieniach przedszkolanki prowadziły rozmowy z dziećmi; dzieci również rysowały to, co zapamiętały z przedstawienia

___________________

Teatr Wierszalin - Białystok

- aktorstwo żywego planu

[ 1990 - Gdańsk "Miniatura" - "Turlaj groszek" -> dziecko jest niekochane, by go kochali zasadza wielkie drzewo, rodzice dalej go nie kochają, są pazerni na bogactwo ->>> przyczyna wyrzucenia Tomaszuka i Słobodzianka]

- lalki na równo z ludźmi, są dość toporne

-"Merlin", "Klątwa - lalki wrzucone do ognia

- teatr dla widzów dorosłych

_________________________

Teatr małe "i" - Wierzbicki

- teatr jednoosobowy

- operowanie światłem - puszczanie zajączków

- budowanie świetlnych światów

- rzadko występuje

"Teatr ognia i papieru" - Kwieciński

- palenie światów

- muzyka + ogień + od niedawna słowo

Białystok - aktorzy-performerzy -> "Kompania Doomsday"

- "Salome" grają najpierw różne aktorki, podczas tańca autodestrukcji ulega lalka z folii

- "Malaba Hotel"


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Notatki z Kornasia, notatki, Teatr polski XX i XXI wieku
Historia Polski XX i XXI wieku
Glowne nurty kultury XX i XXI wieku wyklady
Najważniejsze wydarzenia z historii Polski XX i XXI (1)
PEDAGOGIKA ZJAWISK XXI WIEKU notatki
Przeglad wydarzen poetyckich w polsce przelomu XX i XXI wieku, OPRACOWANIA
POLSKA MYŚL PEDAGOGICZNA XX I XXI WIEKU, SWPW wykłady - pedagogika
Funkcje rodziny polskiej początku XXI wieku, Szkoła - ped. rodziców
Glowne nurty, Materiały, Główne nurty XX i XXI wieku
ISLAMIZACJA FRANCJI NA PRZEŁOMIE XX I XXI WIEKU, Stosunki międzynarodowe
Hegemonia amerykańska na przełomie XX i XXI wieku
Austria i relacje polsko austriackie w XX i XXI wieku Polityka kultura gospodarka
pozimnowojenne dwudziestolecie 1989 2010 stosunki miedzynarodowe na przelomie xx i xxi wieku ebook
Zamach stanu czy rewolucja społeczna Październik 1917 w historiografi i przełomu XX i XXI wieku – wy
Europa na przełomie XX i XXI wieku

więcej podobnych podstron