Awangarda

- związek z Wielką Awangardą w sztuce 1905 – 1930 -> wyklęty film spotyka się z wyklętym światem awangardy w sztuce

Film – idealny dla awangardy, ponieważ pozbawiony tradycji, konwencji, z masowym odbiorcą.

3 modele kina stworzonego przez awangardę (Alicja Helman):

1. Kino oparte na montażu jako głównym środku wyrazu, np. Rosjanie

2. Kino ekspresjonistyczne, które wykorzystuje plastykę i symboliczną wartość obrazu filmowego, np. Niemcy

3. Kino faktu, dokument, np. Flaherty – rzeczywistość – pokaż, co ukrywasz, Wiertow

Awangarda europejska

- lata 20. – Francja, Niemcy, Holandia, Belgia
- funkcjonowanie poza systemem, odrębny nurt
- film jest im potrzebny, aby wypracować środki wyrazu dla określenia odpowiednich tematów ze świata – modele.
- maksymalne zagęszczenie pomysłów formalnych i technicznej inwencji
- stosowanie środków językowych kina dla nich samych
- wariant kina poetyckiego, akcentującego subiektywność i osobisty ton wypowiedzi
- antytradycjonalizm – nowatorstwo – nowe ujęcie wybranych elementów tradycji przy zanegowaniu pozostałych

Kino i rzeczywistość

Kino bezpośrednie	Film imaginacyjny	Film abstrakcyjny
- najbliżej rzeczywistości - zasada mimetyczna - przedstawiciele: Floberty, Ruttman „Berlin symfonia wielkiego miasta”	- kino ekspresji deformującej – ekspresjonizm - surrealizm – sen -> idea buntu, pragnienia, koncepcja szalonej miłości - przedstawiciele: Louis Bunuel i Salvador Dali „Pies andaluzyjski” (3 zasadnicze tematy: miłość, śmierć religia), Louis Bunuel „Złoty wiek” Dulac „Muszla i pastor” Man Ray „Rozgwiazda” + filmy walczące, konstruktywistyczne – kino intelektualne, np. Eisenstein	- jak najdalej rzeczywistości - związek z dadaizmem, kubizmem - przedstawiciele: Leger „Balet mechaniczny”