Wychowanie Opieka Profilaktyka


Wychowanie



Wg. Okonia - Świadomie organizowana działalność społeczna. oparta na stosunku wychowawczym między wychowawcą a wychowankiem, której celem jest wywoływanie zamierzonych zmian w osobowości wychowanka. Zmiany te obejmują zarówno stronę poznawczo-instrumentalną, związaną z poznaniem rzeczywistości i umiejętnością oddziaływania na nią, jak i stronę emocjonalno-motywacyjną, która polega na kształtowaniu stosunku człowieka do świata i ludzi, jego przekonań i postaw, układu wartości i celu życia. Proces wychowania uwarunkowany jest wieloma czynnikami. Wiąże się on przede wszystkim ze zrozumieniem przez jednostkę określonych norm społeczno-moralnych oraz nadanie tym normom - w zależności od jej uprzednich doświadczeń i gry motywów - znaczenia osobistego. Na jakość i głębokość zmiany składa się m. in. jakość norm, klarowność ich przekazu, stopień dokładności odbioru, zgodność lub niezgodność z dotychczasowymi przekonaniami jednostki, siła i trwałość przeżycia osobistego tych norm oraz ich życiowe zastosowanie. Proces i wyniki wychowania kształtują się pod wpływem:

  1. Świadomego i celowego oddziaływania odpowiedzialnych za wychowanie osób i instytucji (m. in. rodziców, nauczycieli, szkoły, organizacji społeczno-politycznych, i kulturalnych.

  2. Systemu wychowania równoległego, a zwłaszcza odpowiednio zorganizowanej działalności środków masowego oddziaływania.

  3. Wysiłków jednostki nad kształtowaniem własnej osobowości.

Wychowanie ma charakter historyczny, poczynając od epoki pierwotnej przechodzi ogromne przeobrażenie: we wspólnocie pierwotnej obejmowało tylko chłopców do lat 7, w następnych formacjach ekonomiczno-społecznych stopniowo tworzono instytucje wychowania dla coraz starszych roczników dzieci i młodzieży obojga płci; obecnie z działalnością wychowawczą, zorganizowaną celowo spotyka się człowiek przez całe swoje życie. W celach wychowania oraz ideałach wychowawczych poszczególnych epok wyraźnie odbijały się interesy warstw uprzywilejowanych, jak i w uwzględnianiu ideologii tych klas w procesach instytucjonalnego wychowania dzieci i młodzieży. Do podstawowych składników wychowania tradycyjnie zalicza się:


Pedagogika współczesna zalicza tu ponadto kształcenie politechniczne. Ze względu na ogromne znaczenie aktywności własnej wychowanka należałoby całość wychowania pojmować jako wychowanie przez działalność umysłową, społeczną, wytwórczą (prace), artystyczną i zdrowotną.


Wg. Muszyńskiego - to świadome i zamierzone urabianie osobowości według przyjętych wzorców w toku nawiązywania stosunków i interakcji społecznych.

Wg. Suchodolskiego - jest to przygotowanie człowieka do zadań jakie powstają w wyniku rozwoju współczesnej cywilizacji i jest ono zarazem przygotowaniem jednostki do życia.

Wg. Leksykonu PWN - jest to oddziaływanie na czyjąś osobowość jej formowanie, zmienianie i kształtowanie. Wyzwalanie w drugiej osobie bądź grupie społecznej porządanych stanów jak rozwój, samorealizacja czy wzrost samoświadomości, jest to efekt powyższych działań i procesów.

Wg. Jana Pawła II - w wychowaniu chodzi bowiem o to ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem, o to ażeby bardziej był, a nie tylko więcej miał, aby więc poprzez wszystko co ma, co posiada umiał bardziej i pełniej być człowiekiem tzn. ażeby również umiał bardziej być nie tylko z drugimi ale i dla innych.

Dla potrzeb psychologii - wychowanie to dynamiczny złożony układ wzajemnie od siebie zależnych procesów nadawania i odbioru wpływów zachodzących między jednostkami o zróżnicowanych specyficznych rolach, w których jedna jest dojrzałym wychowawcą, a druga mniej od niego dojrzałym wychowankiem. W celu zrealizowania w sposób względnie trwały jakiegoś mniej lub bardziej, ale i tak świadomie założonego przez wychowawcę projektu jego osobowości.




Opieka


Wg. Okonia - ogół działań podejmowanych przez odpowiednie instytucje lub osoby w celu zaspokojenia codziennych potrzeb oraz wszechstronnego rozwoju ich osobowości. Szczególnie intensywnej opieki wymagają dzieci pozostające w trudnych warunkach życiowych i wychowawczych, a więc dzieci, których rozwój jest zagrożony. Osoby lub instytucje sprawujące opiekę ponoszą odpowiedzialność moralną i prawną za powierzone ich opiece dzieci. Opieka nad dziećmi wiąże się z wychowaniem: wychowanie służ y aktywizacji i usamodzielnieniu jednostek pozostających pod opieką. Do instytucji zapewniających opiekę całkowitą zalicza się:

A do opieki częściowej:



Wg. Dąbrowskiego – jest opartym na odpowiedzialności kompensacyjnej ciągłym i bezinteresownym zaspakajaniem przez opiekuna opiekuńczych potrzeb podopiecznego.

Wg. Kelma – to działania podejmowane wobec osób ze względu na faktyczne lub potencjalne zagrożenie ich istnienia, przy braku lub ograniczonych możliwościach przezwyciężenia własnymi siłami tych osób.

Wg. Radlińskiej - jako dział względnie trwała, dostarczanie brakujących środków. Źródłem opieki są: -zjawiska niekorzystnego wpływu na rozwój czł., -zaburzenia psychofizyczne, -brak sprawności i wykształcenia, -samotność, -złe nałogi. Specyficzna cecha opieki: przejęcie przez opiekuna odpowiedzialności za losy podopiecznego, osoby niezdolnej do samodzielnego i odpowiedzialnego funkcjonowania, czego skutkiem jest ubezwłasnowolnienie podopiecznego.

Wg. Kamińskiego - jest czynnością świadczona w tych sytuacjach życiowych, w których ludzie dotknięci nieszczęśliwym układem wydarzeń nie umieją, albo nie mają dość sił by samodzielnie przezwyciężać zaistniałe trudności.

Wg. Kawuli - dział opieki, która odbywa się w sytuacji potencjalnego zagrożenia życia i rozwoju, podczas której niezbędne są działania ratownicze, kompensacyjne lub interwencyjne jak w sytuacjach normalnych, wymagających organizacji optymalnych warunków dla wszechstronnego rozwoju. Główne Funkcje opieki - zapewnienie jednostce lub grupie możliwości pełnego rozwoju, w tym zaspokojenie potrzeb.

Wg. Dąbrowskiego - działania podejmowane na rzecz innej osoby, które poprzedzone są dogłębną analizą jego potrzeb- diagnoza. Celem tych działań jest pomoc w zaspokojeniu jego potrzeb w ramach trwałego i ciągłego stosowania opieki.

Wg. Wysockiej - opieka społ. ogranicza liczbę podopiecznych, nie jest powszechna, nie propaguje swych instytucji. Działanie instytutów odbywa się na dokładnej diagnozie.





Socjalizacja



Wg. Okonia - ogół działań ze strony społeczeństwa, zwłaszcza rodziny, szkoły i środowiska społecznego, zmierzających do uczynienia z jednostki istoty społecznej, tj. umożliwiania jej zdobycia takich kwalifikacji, takich systemów wartości i osiągnięcia takiego rozwoju osobowości, aby się mogła stać pełnowartościowym członkiem społeczeństwa. Ogół zmian zachodzących w jednostce pod wpływem oddziaływań społecznych, umożliwiających jej stopniowe stawanie się pełnowartościowym członkiem społeczeństwa.


Wg. Muszyńskiego - to ogół wpływów środowiskowych wpływających na jednostkę, w wyniku których nabywa ona zdolności do życia w społeczeństwie i pełnienia w nim powszechnie obowiązujących ról.

Wg. Szczepańskiego - proces przekształcenia biologicznego organizmu noworodka w aktywnego uczestnika życia społecznego i kulturalnego.

Wg. Parson - wyrobienie w jednostce obowiązku i umiejętności koniecznych w przyszłym pełnieniu ról dorosłych.

Wg. Durkheima - polega na przejmowaniu istniejącej instytucji ( sposobu myślenia, działania) człowieka jako podmiot oddziaływań społecznych.




Profilaktyka


Wg. Okonia - ogół działań zapobiegających niepożądanym zjawiskom w rozwoju i zacofywaniu się ludzi. W medycynie sprowadza się do zapobiegania chorobą, propagowania zasad racjonalnego żywienia, hartowania organizmu, prawidłowego łączenia pracy z wypoczynkiem oraz stwarzania innych warunków sprzyjających rozwojowi organizmu, w pedagogice - do zapobiegania powstawaniu u dzieci niepożądanych przyzwyczajeń i postaw, błędów w uczeniu się lub wad postawy ciała; w pewnym znaczeniu każde pożądane oddziaływanie pedagogiczne jest jednocześnie działaniem profilaktycznym, wytwarzając bowiem jakieś wartościowe cechy, jednocześnie zapobiega powstawaniu cech niepożądanych lub ich utrwaleniu.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Opieka Wychowanie Socjalizacja Profilaktyka
OPIEKA WYCHOWANIE SOCJALIZACJA PROFILAKTYKA
III rok- profil zawodowy wychowawcza- laboratorium - profil zawodowy sylabus, syllabusy semestr 6
podstawowe związki wychowania z opieką
Socjologia wychowania-egzamin, Profilaktyka społeczna i resocjalizacja
plan dzialan wspierajacych wypelniony, wychowanie-i-opieka
Wychowanie a opiekaTAK, 8
Wychowanie a opieka, Wprowadzenie do pedagogiki
karta indywidualnych potrzeb ucznia wypelniony, wychowanie-i-opieka
Uchwala rady pedagogicznej innowacja pedagogiczna, wychowanie-i-opieka
Teorie wychowania-sciaga, Profilaktyka społeczna i resocjalizacja
karta indywidualnych potrzeb ucznia, wychowanie-i-opieka
Korygowanie zaburzonych zachowań ucznia wychowanka – programy profilaktyki szkolnej i programy terap
przyklad pisma do sadu rodzinnego, wychowanie-i-opieka
Informacja o gotowosci szkolnej wzor wypelnienia, wychowanie-i-opieka
notatka ze zdarzenia wypadkowego w przedszkolu, wychowanie-i-opieka
zawiadomienie rodzicow o spotakaniu zespolu, wychowanie-i-opieka
wychowanie i opieka w rodzinie, Zarządzanie Zasobami Ludzkimi
powolanie zespolu nauczycieli i specjalistow, wychowanie-i-opieka