Temat I: My się zimy nie boimy

1 dzień

Uroki zimy

Wycieczka w pobliże przedszkola. Charakterystyczne cechy krajobrazu zimowego. Dośw. Czy śnieg jest czysty?

Opow. historyjki obrazkowej „Czy śnieg jest czysty” Odczytanie ostrzeżenia „Nie jedz śniegu! Nawet najbielszy śnieg jest brudny. Przekonałeś się o tym”. Wprowadzenie litery w – podr. s. 30 -31

Bałwankowa rodzina – nauka piosenki

Moje wrażenia z zimowego spaceru – rysowanie na kartkach o kształcie gwiazdek

Zabawa na powietrzu ze śniegiem: chodzenie po śladach, rzut śnieżkami do celu

2 dzień

Skąd się bierze śnieg?

Wyjaśnienie dzieciom zasad powstawania śniegu, podkreślenie roli pokrywy śnieżnej (dla roślin)

Wysłuchanie wiersza H. Szayerowej ”Co rzec można o śniegu” Wzbogacanie słownictwa o zwroty odpow. na pyt. Co robi śnieg?

Gdzie więcej, gdzie mniej – właściwe stosowanie znaków , =, podr. s. 46 -47

Śniegowe gwiazdki – wycinanie gwiazdek z papieru, naklejanie na ciemny karton (nocna śnieżyca)

Zabawa dydaktyczna: „Bałwanki”

3 dzień

Jaki może być bałwanek?

Zapoznanie z wierszem Ożogowskiej „Kto to?”, określenie za pomocą przym. cech charakteru i wyglądu postaci Kształcenie logicznego myślenia

Ćwiczenia w segregowaniu, przeliczaniu i określaniu ilości przedmiotów

Bałwankowa rodzina – dalsza nauka piosenki

Zabawa dydakt. „Kto ulepił bałwana?” – karta pracy

4 dzień Zimowa garderoba	Właściwy ubiór stosowny do pory roku	Słuchanie wiersza L. Wiszniewskiego „Gdy na dworze mróz” – rozmowa o aktualnej porze roku i stosownym ubiorze (karta pracy)	Utrwalenie umiejętności rozróżniania i prawidłowego nazywania kolorów		Zima – praca zespołowa, kolorowe szmatki, gazety, farby, mazaki itp.	Zabawa dydakt. „Śniegowe kule” – karta pracy
5 dzień Zimowe zagadki	Kojarzenie opisu słownego z przedmiotami	O jakim przedmiocie mówię – podawanie prawidłowej odpowiedzi za pomocą ruchu, rysunku własnego lub ilustracji	Część wspólna zbiorów – podr. s. 48-49	Bałwankowa rodzina – utrwalenie piosenki, opowieść ruchowa wysnuta z treści piosenki		Zabawa muzyczno – ruchowa „Śniegowe płatki”

Literatura

Co można rzec o śniegu – Halina Szayerowa

O śniegu można dużo:

że pada, że prószy, że kurzy... że nim miecie, że śnieg wali, że się kłębi, że kotłuje się, wiruje... i ziębi'

O śniegu można rozmaicie

śnieg skrzypi, śnieg skrzy się, śnieg sypie i spowija świat w senną baśniowość

O śniegu można - to i owo!

Ale co by się o śniegu nie rzekło, zawsze będzie brzmiało bardzo ciepło,

Ale jakim kto nie spojrzy na śnieg okiem, zawsze będzie pod śniegu urokiem

„Kto to?" - Hanna Ożogowska

Na podwórko już od rana dziwny gość zawitał.

Nie rusza się, nic nie mówi, o nic się nie pyta.

Twarz okrągła, nos - kartofel oczy - dwa węgielki,

szyi nie ma, nóg nie widać, a jak beczka wielki

Koszyk stary jak kapelusz ma na czubku głowy.

Któż to taki? Czy już wiecie? To bałwan śniegowy,

Gdy na dworze mróz – Ludwik Wiszniewski

Gdy na dworze mróz,

ciepłą czapkę włóż,

włóż wełniane rękawice

i chodź ze mną na ulicę.

Sanki z sobą weź.

Śnieg bielutki spadł..

Butki znaczą ślad.

Siadaj ze mną na saneczki!

Hop! Zjeżdżamy już z góreczki

Temat: II Pomagamy ptakom i zwierzętom
1 dzień Dokarmiamy ptaki	Uświadomienie dzieciom konieczności systematycznego dokarmiania zwierząt. Gromadzenie pokarmu dla ptaków	Opow. D. Niewola Głodna sikorka – rozmowa dlaczego i jak dokarmiać ptaki zimą - na podst. ilustracji i własnych przeżyć.		Gawron – nauka piosenki	Ptaki zimą – malowanie farbami	Zabawa ruchowa Ptaki do gniazd, Sikorka bez gniazdka
2 dzień Co wiem o ptakach?	Uporządkowanie i rozszerzenie wiadomości o ptakach	Rozumienie skutków ostrej zimy i długich opadów śniegu - rozmowa	Ile ptaków w karmniku – wprow. cyfry 6 – podr. s. 50-51			Ćwiczenia ortofoniczne: „Ptaki”
3 dzień Przyjaciel zza okna	Wyrabianie opiekuńczego stosunku do ptaków	Szukanie sposobów niesienia pomocy ptakom i zwierzętom w okresie zimy – pobudzanie do myślenia, nauka wiersza I. Suchorzewskiej „Dom dla ptaszków” (karta pracy)		Gawron – dalsza nauka piosenki	Karmidełka dla ptaków – wykorzystanie naturalnego tworzywa przyrodniczego
4 dzień Ogród zimą	Wdrażanie do opieki nad zwierzętami podczas trudnych zimowych dni	Ogród zimą – słuchanie opow M. Sawickiej – zapoznanie z ptakami przylatującymi do nas na zimę: gil, czeczotka Które ptaki lubią słoninkę – karta pracy	Ptaki w karmniku – dodawanie liczb naturalnych, wprow. znaku dodawania - podr. s. 52		Ptaki zimą – papieroplastyka – origami na bazie koła i kwadratu	Zabawa dydakt. Matematyczne bałwanki (karta pracy)
5 dzień Z pokarmem do paśnika	Rozpoznawanie i nazywanie ssaków żyjących w lesie	Wypowiedzi na temat dokarmiania zwierząt na podst.obserwacji, ilustracji oraz zagadek. Zapoznanie z pracą leśnika w czasie zimy		Gawron – utrwalenie piosenki, zabawa ruchowa		Zabawa ruchowa Wróbelki

Literatura

Dorota Niewola „Głodna sikorka"

Byta zima. Na placu leżała gruba warstwa śniegu i Jaś idąc do przedszkola brnął w olbrzymich zaspach. Za­trzymał się, ulepił kulkę, rzucił ją daleko przed siebie i właśnie wówczas dostrzegł coś kolorowego. Jakaś żótto-niebieska odrobinka uparcie drążyła w śniegu dziurkę.

- Spójrz, mamusiu, to sikorka modra. Co ona robi? - spytał.

- Może szuka Jakiegoś robaczka? Pewno chciałaby coś zjeść.

- Przecież nic nie znajdzie - martwił się chłopiec.

Ale sikorka o tym nie wiedziała. Była głodna. Tak głodna, że aż słyszała burczenie w swoim brzuszku. Nie jadła już prawie drugi dzień. Uniosła do góry łebek i zobaczyła szybującą w górze swoją siostrzyczkę.

- Leć ze mną - ćwierkał ptaszek. - Znalazłam prawdziwą restaurację. Owa restauracja to był karmnik, który stał w przedszkolnym ogrodzie. Ziarenka, kasza, słonina - to prawdziwa uczta dla wygłodniałych ptaków.

- Mniam, ale pyszności- - szepnęła uszczęśliwiona sikorka. - Już nie będę głodna.

Ale gdy przyfrunęła do karmnika - nic w nim nie znalazła.

- Przedszkolaki zapomniały - pomyślała.

Usiadła na parapecie okna i uderzyła dzióbkiem w szybę:

- Puk, puk... - jestem głodna.

- Puk, puk - dajcie jeść ptaszkom, puk, puk, puk-. Czy ją ktoś usłyszy?

Małgorzata Sawicka „Ogród zimą"

W zimie ogród wokół domu wyglądał całkiem inaczej niż w innych porach roku. Na trawniku tata wbił w ziemię słupek i ustawił na nim karmnik. Zlatywało się mnóstwo ptaków: ćwierkały, świergotały. Kiedy nie bawiliśmy się w śniegu, lubiliśmy obserwować ptaki przez kuchenne okno, gdzie też była ptasia stołówka. Na słonince zawisały sikorki, Najczęściej bogatki w czar­nych berecikach, żółtych kamizelkach i z czarnymi krawacikami, Czasem przylatywały modraczki w niebieskich czapeczkach albo czubatki ze śmiesznym czubkiem przy kapelusiku. Zawsze było pełno wróbli, które dokładnie wydziobywały wszystkie ziarenka i okruszki. Czasem w karmniku zjawiała się sroka lub kawka, a wtedy małe ptaszki podnosiły taki wrzask, że słyszeliśmy je przez zamknięte okno. Pewnego dnia wysoki jałowiec wyglądał tak, jakby zakwitł czerwonymi i bladoróżowymi kwiatami. Ale nie, to nie kwiaty. To przecież ptaki!

- Mamo co siedzi na jałowcu?

- Gile - mówi mama. - Gile i raniuszki. Tak, obok napuszonych gili w czerwonych kamizelkach siedzą raniuszki - bladoróżowe pomponiki z długimi, czarnymi ogonkami. A na sośnie dzięcioł w czerwonej czapeczce i spoden­kach. I dwie wiewiórki, które gonią się dokoła pnia, skaczą z gałęzi na gałąź i strącają śniegowe czapy. - Zaraz wszystkich nakarmimy! Pomożemy przetrzymać ciężką, mroźną zimę!

DOMEK DLA PTASZKÓW – Irena Suchorzewska

Dziś w przedszkolu, Krzyś i Tomek

Zmajstrowali ptaszkom domek.

Jest podłoga, jest i daszek, żeby się mógł schować ptaszek.

Jest tam miejsce na okruszki dla wróbelka, pośmieciuszki,

Jest i gwoździk na skwareczki dla łakomej sikoreczki.

Wielokierunkowa aktywność dzieci (styczeń 2004)
Temat: III Kocham babcię i dziadka
1 dzień Babcia i dziadek	Budzenie szacunku i miłości dla babci i dziadka	Wypowiedzi w związku z wierszem S. Karaszewskiego „Życzenia dla Babci i Dziadka”. Samorzutne wypowiedzi na temat babć. Wprowadzenie litery b – podr. s. 36-37		Rozpoznawanie dźwięków wysokich, średnich, niskich. Święto babci -nauka piosenki	Cechy charakterystyczne portretu. Wykonanie portretu babć i dziadków	Zabawa ruchowa: „Co robi babcia?”
2 dzień Twoje rodzinne drzewo	Uświadomienie dzieciom znaczenia „rodzina” miejsce jakie zajmuje w niej babcia i dziadek	Zapoznanie z treścią wiersza, wyrabianie szacunku dla ludzi starszych, wzmacnianie więzi emocjonalnej z rodziną	Kwiaty dla babci i dziadka – utrwalenie dodawania – podr. s. 53		Zaproszenie dla babci
3 dzień Zaczarowana babcia	Przyswajanie form grzecznościowych, oddzielenie wątków fantastycznego i realnego	Słuchanie opow. O. Hejna – doskonalenie sprawności umysłowych poprzez analizę wybranych treści		Święto babci -nauka piosenki	Upominek dla babci
Temat dnia	Społeczno –przyrodnicza i zdrowotna	Językowa i literacka	Matematyczna	Muzyczna	Plastyczna	Motoryczno – ruchowa (gry i zabawy ruchowe, ćwiczenia fizyczne)
4 dzień Smutna baba – jaga	Wpływ bajek na rozwój osobowości dziecka – postacie negatywne i pozytywne	Smutna baba – jaga wiersz J. Papuzińskiej do słuchania, ocena postaci baby – jagi, porównanie z postacią bajkową	Jaka to cyfra – kojarzenie symboli cyfr 1-6 z odpowiednią liczbą elementów (rozpoznawanie cyfr po słownym opisie)			Zabawa naśladowcza związana z treścią utworu
5 dzień Dla Babci	Uroczyste spotkanie z okazji Dnia Babci – montaż słowno - muzyczny

Literatura

Życzenia dla Babci i Dziadka – Stanisław Karaszewski
Nieczęsto nam się zdarza -oj, rzadka to jest gratka, być z bratem albo siostrą u babci i dziadka! Gdy tata ciągle w pracy, a mama jest zajęta, u dziadków najwspanialsze wakacje są i święta! Gdy tata w delegacji, a mama jeszcze w pracy, to babcia da kolację na starej, srebrnej tacy. A kiedy przyjdą strachy pod wieczór albo z rana, u kogo najbezpieczniej -u dziadka na kolanach!	A kiedy się pokłócę z mamą, siostrą lub bratem, to babcia nas pogodzi i dzięki babci za to! Kochamy nasze babcie i dziadków też kochamy, w Dniu Babci i w Dniu Dziadka życzenia Wam składamy: Dziękujemy wam dziadkowie, to bardzo Wam się chwali, żeście nam rodziców tak dobrze wychowali! Bez was smutny byłby świat! żyj nam babciu, żyj nam dziadku co najmniej dwieście lat!

Smutna baba – jaga – Joanna Papuzińska
Dom na kurzej łapce, skrzypi krzywa furtka. Przed domkiem na ławce baba-jaga smutna. Nikt nie lubi baby-jagi ani krztyny, nikt do baby nie przychodzi w odwiedziny. Nikt dzień dobry jej nie powie, gdy ją spotka, nikt się nigdy ni zatrzyma u jej płotka. Baba-jaga martwi się i smuci: - Ja już nie chcę z wszystkimi się kłócić! Czy są może takie czary albo zioła, Żebym miła się zrobita i wesoła?	Aż tu słyszy szeleszczą krzaki. Z łopatami idą pierwszaki! - Babo-jago wpuść nas do domu! My ci chcemy w ogródku pomóc! Wyrzucimy śmieci i chwasty, nasadzimy tu chryzantem strzępiastych. Baba-jaga się śmieje i śpiewa. i konewką grządki podlewa. I niedługo już ogródek jest czysty, a przy furtce nowy haczyk błyszczy. Już gotowe! I wszyscy po pracy polecieli na łopatach na spacer.

"Zaczarowana babcia" - O.Hejna

W pewnym domu była babcia, siwiuteńka, stara, cała ukryta za delikatną siatką zmarszczek. Cerowała dzieciom dziurawe pięty w pończochach, zaszywała im spodenki, prała i piekła pyszne ciasteczka. Czasem, stojąc przy oknie, patrzyła, jak dzieci biegają po podwórku i psocą. Było przedwiośnie. Z dachów spływały strumyczki, grały i dzwoniły o rynnę, chod­nik zmienił się w dno potoku, jezdnia w kałużę w tęczowe obrazki, słońce w karuzelę. Taki to był dziwny dzień. Babcia właśnie piekła szarlotkę i gdy tak stała przy oknie, szarlotka się przypaliła.

- Ach o wszystkim zapominam! - westchnęła babcia. - Stara już jestem. -l zrobiło się jej smutno.

- Gdybym tak znowu mogła być małą dziewczynką! Bo już, daję słowo, mam teraz same tylko utrapienia. -pomyślała.

l nagle podskoczyła w miejscu. Popatrzyła po sobie: małe nogi... czerwone sandałki! Zerknęła do lustra buzia okrągła, gładka. Płowa grzywka, sterczące z ciekawości uszy!

Zaczarowana babcia z zachwytem uniosła w górę ręce i krzyknęła: - Hura!

Wybiegła na dwór między dzieci i zaczęła z nimi dokazywać. Dzieci nawet nie spyta­ły, co to za dziewczynka., cieszyły się, że jest ich więcej, bawiły się w chowanego i w ber­ka a nieznajoma dziewczynka tak prędko biegała, że nikt nie mógł jej doścignąć.

-Ja chcę do babci! - przypomniał sobie nagle najmłodszy Franek, gdy został berkiem i miał gonić dzieci. A zaczarowana babcia przestraszyła się, by przypad­kiem naprawdę nie poszedł do domu.

- Nie odchodź. Zrobimy sobie huśtawkę!

Przytoczyła z chłopakami pieniek do rąbania drzewa. Położyli na nim deskę i była huśtawka. Na jeden koniec deski wszedł Franek i Jula z Józkiem, na drugi Bohdan z nieznajomą dziewczynką. Dziewczynka odbijała się od ziemi i wzlatywali wysoko, wysoko, aż płowa grzywka podskakiwała jak jasny obłoczek. Zaczarowana babcia aż piszczała i krzyczała z radości! Nagle deska się złamała i wszyscy znaleźli się na ziemi- Franek zaczął ryczeć. Majtki ma rozdarte, nos rozbity. Chłopaki się śmieją, a Julka szuka chustki, chce wytrzeć Frankowi nos.

Ale Franek wymyka się i już nie dając się nikomu zatrzymać, zbliża się do drzwi domu.

- Ja chcę do babci!

Starsi chłopcy także idą do domów, mówią, że są głodni. Zaczarowana babcia stoi i patrzy, jak odchodzą. Co robić? Przecież jest znów małą dziewczynką, ma ładne włosy, jedwabiste, z grzywką! l nogi silne, szczupłe, wesołe i buzię ma okrągłą i gładką! Chce się bawić i biegać, i krzyczeć. Nie stanowczo nie chce być znowu starą, zmęczoną, zapracowaną babcią. Ale przecież Franek...

- Ach jej, przecież nawet obiadu nie ma!

Skoczyła na równe nogi - aż grzywka podfrunęła do góry jak obłoczek - i popę­dziła do domu. Prześcignęła dzieci, sama Już nie wie Jak... I zanim otworzyły się drzwi, stała się znowu siwiuteńka...

- Chodźcie! Nabiegałyście się dosyć. Właśnie przed chwila upiekłam szarlotkę. Trochę przypaliłam, ale na pewno da się zjeść i. tak...

Nalała dzieciom wody do mycia, A potem, kiedy opychały się szarlotką, zszy­wała rozdarte majtki Franka i szyjąc, leciutko kiwała siwą głową. Coś do siebie szeptała, ale głośno nic nie powiedziała. Swoją tajemnicę ukryta za delikatną siateczką zmarszczek.

Temat: IV Zabawy i sporty zimowe

1 dzień Sporty zimowe

Bezpieczne i kulturalne zachowanie w czasie zabaw i sportów zimowych

Rodzaje sportów zimowych. (ilustracje, film video) Zagadki dotyczące sprzętu zimowego Wprowadzenie litery c – podr. s. 38-39

Zabawy rytmiczne, nauka piosenki Sanna

2 dzień Dobre maniery i bezpieczeństwo podczas zabaw zimowych

Zachowanie bezpieczeństwa, obserwowanie sytuacji na obrazkach i ocena zachowań

Wypowiedzi na temat: Kto nie przestrzegał dobrych manier w czasie jazdy na łyżwach?

Wprowadzenie liczby i cyfry 7 – podr. s. 54

Kolorowanie rysunku wg podanego wzoru

Ćwiczenia graficzne – zabawy na łyżwach

3 dzień Zimowy sprzęt sportowy

Rozumienie znaczenia pojęć: koleżeństwo, uczynność. Rodzaje sprzętu sportowego

Historyjka obrazkowa do opow. M. Jaworczakowej Czyje sanki najlepsze – wyciąganie wniosków przyczynowo – skutkowych. Odgadywanie nazw sprzętu sportowego (karta pracy)

Dni tygodnia - podr. s. 56-57, dodawanie w zakresie 7

Zabawa ruchowa: „Mistrz sportu”

4 dzień Konkursy i zabawy na śniegu

„Kto ulepi najładniejszego bałwanka?" - dzieci z zasłoniętymi oczami starają się zamocować marchewkowy nos i oczy do ulepionego bałwana. „Kto ulepi najładniejszą budowlę śniegową?" - można wykorzystać kolorowe szybki (zamrożona woda z farbą). Zabawa śnieżkami - dla bezpieczeństwa dzieci nie rzucają śnieżkami w kolegów, tylko do tarczy lub organizujemy konkurs „Kto dalej rzuci?". Czyje sanki najdalej pojadą? „Po śladach" - dziecko przewodnik chodzi po świeżym śniegu, a każde następne stara się iść tylko po jego śladach. „Przeskocz kulę!" - dzieci lepią średniej wielkości kule i przeskakują je. Kule te można wykorzystać do slalomu lub jako tor przeszkód. Toczenie kul - dzieci wydeptują dróżkę na mały pagórek. W połowie drogi nauczy­ciel ustawia bramkę. Każde dziecko przygotowuje sobie dwie dość duże kule. Dzieci ostrożnie kolejno wchodzą na pagórek i toczą kule w dół, przez bramkę Zabawę można powtarzać.