Psychologia relacji

Psychologia relacji międzyludzkich - Psychologia stosunków międzyludzkich

Nawiązywanie relacji międzyludzkich to nieodzowna potrzeba i część naszego życia i codzienności, to także wielka przyjemność, która pozwala czerpać satysfakcję z udanych związków międzyludzkich, ale także i bardzo potrzebna najważniejsza praktyczna umiejętność społeczna, która pozwala nam normalnie funkcjonować w społeczeństwie - w grupie społecznej, osiągać swoje, innych i wspólne cele i zaspokajać tym samym różne nasze ważne potrzeby oraz realizować się osobiście i zawodowo i służyć innym.

Przy pierwszym kontakcie i pierwszym wrażeniu ustala się emocjonalny poziom relacji. Jeśli masz okazję poznać kogoś nowego uśmiechnij się i okaż dobrą wolę życzliwego kontaktu. Najpierw powiedz parę słów o Sobie, aby stworzyć atmosferę zaufania - przedstaw się, powiedz kim jesteś, skąd jesteś i co tu robisz. Nawiąż naturalną relację. Szukaj jakichś podobieństw między Wami - tego co Was łączy (zainteresowania, praca zawodowa, postawy, przekonania, poglądy, idee, wierzenia, wartości czy nawet marzenia), dzięki którym poczujecie się dobrze w swoim towarzystwie - wspólnego punktu zaczepienia rozmowy w danej sytuacji. Takie werbalne i niewerbalne podobieństwo na zasadzie dopasowania jest kluczem do nawiązania właściwej, dobrej, naturalnej, ciekawej, wartościowej i inspirującej relacji - zbudowania poczucia więzi społecznej, akceptacji, aprobaty, uczucia bliskości i jedności interpersonalnej czy wspólnoty społecznej grupy np. koleżeńskiej czy zawodowej.

Można ten sposób właściwej komunikacji - to narzędzie pozytywnego wpływu na relację opisać obrazowo na przykładzie modelu komunikacji obcokrajowca w innym kraju, który chce nawiązać dobry kontakt i relację z obcokrajowcami i poprzez to osiągnąć swoje cele np. zapoznać nowe osoby w dyskotece - musi on tu oczywiście używać ich języka, aby nawiązać prawidłowo relację i być dobrze zrozumianym, odebranym i zaakceptowanym w grupie. Mało tego musi kontekst słowny dostosować i dopasować adekwatnie do mowy ciała i dyktatu sytuacji oraz realiów kulturowych i społecznych obcego kraju, aby był dobrze zrozumiany, upodobniony, dopasowany do reszty grupy i odebrany jako "swój" w grupie odmiennej kulturowo lub w relacji 1 na 1. Niejako zsynchronizowany z nią, czy zharmonizowany.

Zachowuj podczas konwersacji równowagę werbalną i niewerbalną z drugą stroną dialogu, aby kontakt był naturalny, miły i skuteczny. Bądź delikatny, serdeczny, wrażliwy i dbały o potrzeby i emocje innych.

Tak więc, aby z drugą osobą dobrze się zrozumieć, być przez nią akceptowalnie odebranym i nawiązać dobrą - zdrową relację na podobnym poziomie dopasuj swój język komunikacji werbalnej i niewerbalnej do poziomu drugiej strony, z którą nawiązujesz i podtrzymujesz relację, jeśli Ci na niej oczywiście zależy z jakiś powodów. Ponieważ wiadomo, że najlepiej czujemy się z osobami przy których nie musimy grać - być kimś innym, zakładać jakiś dziwnych sztucznych masek i zmieniać swojego naturalnego sposobu bycia, ale możemy być sobą i jesteśmy przez nie takimi akceptowani jako normalne "swojaki".

Ważniejsze jest bowiem i zdrowsze zachowanie własnej tożsamości i naturalnego sposobu bycia niż małostkowa chęć przypodobania się komuś za wszelką cenę i ukrycia swojej prawdziwej tożsamości z powodu np. jakiś niskich pobudek np. niedowartościowania czy kompleksu poczucia niższości, braku samoakceptacji dla swoich cech, swojej naturalnej osobowości czy z powodu kryzysu tożsamości lub chęci niezdrowej i nieetycznej manipulacji... czy rywalizacji, wywyższania się lub chęci wkupienia się w łaski, zdobycia uznania, aprobaty, akceptacji czy prestiżu i popularności w grupie... lub dla innych celów.

Mamy prawo być sobą i powinniśmy być sobą i postępować w zgodzie z własnym wnętrzem i tożsamością czyli naturalnie, bo właśnie wtedy postępujemy etycznie, godnie, prawidłowo, zdrowo i jesteśmy w porządku i w zgodzie z samym sobą i otoczeniem.

W relacji interpersonalnej występuje zawsze nadawca werbalnego i niewerbalnego komunikatu, kierowany swoimi motywami zachowania i intencjami oraz odbiorca treści, komunikatu, który odkodowuje i interpretuje nasze intencje i motywy zachowania.

Aby być skutecznym rozmówcą należy znaleźć i ustalić wspólną płaszczyznę komunikacji i relacji na poziomie duchowym, psychicznym, emocjonalnym i intelektualnym, aby obie strony kontaktu interpersonalnego czuły się naturalnie i nieskrępowanie, odczuwały komfort i zadowolenie ze wzajemnego kontaktu i relacji, aby był on naturalny oraz dawał poczucie wolności osobistej, bezpieczeństwa emocjonalnego, bezwarunkowej i bezinteresownej akceptacji i satysfakcję obu stronom podczas kontaktu interpersonalnego.

Szukaj ludzi podobnych do siebie na swoim poziomie i wyżej, których lubisz i z którymi chciałbyś spędzać czas czy współpracować, dzięki którym mógłbyś się rozwijać w różnych interesujących Cię kierunkach. Życzliwych Tobie, które nie będą Cię osądzać, tylko od których dostaniesz potrzebne wsparcie i pomoc. Nie zapominaj tutaj o ludziach, słabszych od Ciebie, którzy natomiast potrzebują Twojego wsparcia i pomocy w różnych dziedzinach - na tym właśnie polega miłość do drugiego człowieka i społeczna wymiana dobra okazywana w takim właśnie akcie służenia innym, swoją wiedzą, doświadczeniem, umiejętnościami, talentami, predyspozycjami i powołaniem, które każdy z nas posiada.

Tak właśnie wygląda zdrowy model wymiany interpersonalnej - dobra duchowego i intelektualnego oraz praktycznego między ludźmi.

Zainicjuj z nimi kontakt (np. uśmiechnij się życzliwie i serdecznie, zażartuj, bądź powiedz szczery komplement pokazujący Twoje uznanie, spytaj jak ma na imię, skąd jest, co tutaj robi lub co robi w życiu, czym się zajmuje itp.)

Pytania na "przełamanie pierwszych lodów" w relacjach z drugim człowiekiem: jak się masz? skąd jesteś? co tutaj robisz?jak Ci leci w życiu? czym się zajmujesz w życiu? jak spędzasz wolny czas? jakie masz pasje, marzenia? dawno się nie widzieliśmy i nie rozmawialiśmy, co u Ciebie? czy jesteś zdrowy? jak się czujesz? czy jesteś szczęśliwy?

Nawiąż relację i zasiej ziarno:) Zainspiruj, zaciekaw i zaintryguj czymś...:) Wzbudź w ten sposób u drugiej osoby pragnienie otwarcia się na Ciebie:) Daj jej dużo optymizmu, wiary i motywacji, jakiś impuls, sygnał, inspirację i motyw, który pokaże im korzyści i zachęci - zmotywuje do działania - uświadomi potrzeby i ważne pragnienia jednostki i pokaże, że są one możliwe do zrealizowania. Miej wzgląd na różne potrzeby i oczekiwania innych.

Jeśli będziesz chciał kogoś wyciągnąć z "dołu" będziesz musiał wykonać ogromną pracę, aby pomóc drugiemu człowiekowi zmienić jego sposób myślenia na otwarty, pozytywny, możliwościowy - pozbawiony samoograniczających przekonań. Pod warunkiem, że on sam będzie chciał coś zmienić w swoim życiu i stać się człowiekiem bogatym przede wszystkim wewnętrznie - duchowo i intelektualnie. Jeśli szczerze zainteresujesz się kimś i wesprzesz go - pomożesz mu się zmienić na lepsze tzn. że jesteś Wielkim człowiekiem i prawdopodobnie staniesz się jego przyjacielem:)

W trakcie rozmowy inicjuj różne tematy, aby podtrzymać Wasz wspólny dialog oraz wykorzystuj informację dodatkową i zwrotną, którą Ci podpowiada i przekazuje rozmówca do zadawania kolejnych pytań, które on prawdopodobnie chciałby usłyszeć. Stosuj także tzw. samoujawnianie (oczywiście w granicach rozsądku), które zbliża ludzi do siebie, buduje zaufanie, uczucie bliskości, więź i jedność interpersonalną. Powodem tego jest otwarcie się, szczerość, prostota i prawda, którą przekazujmy. Powoduje to odbiór naszej osoby jako podobnej "swojaka" z którym mogą się utożsamić inni i czuć swoje podobieństwo do nas, co udziela im bardzo ważnego dla nich i dla nas - dla naszych wspólnych relacji, społecznego wsparcia jako osób podobnych do nas i przez to pozwala im bezpieczniej i lepiej czuć się z nami i z samym sobą. Upewnia to ich we właściwej postawie społecznej, wartościach i przekonaniach, którą sobą reprezentują, dodaje pewności, akceptacji, aprobaty i wiary w siebie. (działa tu także psychologiczna reguła dowodu społecznej słuszności).

Przekazuj swoje naturalne inspiracje, które Ci w danej chwili przychodzą do głowy i dziel się nimi, bo tylko wtedy w danym momencie mają one sens, bo są w kontekście do dyktatu sytuacji i okoliczności oraz są potrzebne do przeprowadzenia skutecznego dialogu, wywarcia pozytywnego wpływu oraz zaintrygowania i zaciekawienia rozmówcy, a także zbudowania przyjaznej atmosfery oraz swobody i "luzu" w rozmowie.

Korzystaj w rozmowie z poczucia humoru:) Humor odblokowuje pewne hamulce psychiczne - rozładowuje napięcie i rozluźnia atmosferę, zbliża ludzi do siebie i przykuwa uwagę. Powoduje, że podwyższa się poziom endorfiny i serotoniny w naszym mózgu - hormonu szczęścia:) Daje on uczucie dobrego nastroju, szczęścia, spokoju wewnętrznego, równowagi psychicznej i zadowolenia, co naturalnie poprawia nastrój i uspokaja:) Duże poczucie humoru dają szczerze wypowiadane myśli, które nam w danej chwili przychodzą do głowy z inspiracji chwili i danej sytuacji, prawda, prostota komunikacji i przekazu informacji.

Bądź entuzjastyczny i radosny. Z entuzjazmem i radością reaguj na obecność innych, aby dobrze czuli się w Twoim towarzystwie. Bardzo miłe są jak wiemy np. radosne i entuzjastyczne przywitania. Czujemy się wtedy chciani i ważni dla danej osoby. Bądź entuzjastą tego co robisz, gdyż pozytywne emocje wpływają korzystnie na Twojego rozmówcę i Ciebie. Przekazywane niewerbalnie widoczne, odczuwane i zwerbalizowane słyszane emocje mają ogromny wpływ na zmysły Twojego rozmówcy i mogą skutecznie wywierać na niego dobry wpływ zmieniając jego uczucia, postawy, przekonania i sposób myślenia na pozytywny, otwarty i możliwościowy oraz akceptujący nas i aprobujący. Stosuj "głaski" - to ciepłe i przyjazne gesty i słowa, inaczej pozytywne wzmocnienie: szczery komplement, pochwała, zachęta, uznanie, które podwyższają jakość relacji i bardziej zbliżają do siebie strony kontaktu interpersonalnego, a nie krytyka i potępianie nie konstruktywne, które tylko psują relacje... Mów z przekonaniem o tym w co wierzysz. To wzbudza wiarygodność i zaufanie do Ciebie. Zachowuj postawę zwycięzcy i nigdy nie przyjmuj proszącego tonu, bowiem to Ty masz coś wartościowego do zaoferowania innym.W trakcie rozmowy zachowuj równowagę miedzy przekazywaną werbalnie treścią rozmowy - sensem, logiką, kontekstem, merytoryką, a formą, czyli emocjami i ekspresją - mową niewerbalną, postawą, spojrzeniem, mimiką twarzy, uśmiechem, pastelowym - ciepłym tonem głosu i odpowiednią intonacją poszczególnych słów oraz mocnym uściskiem dłoni. Na początku rozmowy i na końcu stosuj ciepły, przyjazny, pewny, silny uścisk dłoni - świadczący o Twojej postawie, sile charakteru, przyjaźni, afiliacji, otwartości na drugiego człowieka, pewności siebie i zdecydowaniu. Równocześnie z uściskiem dłoni stosuj przyjazne, ciepłe spojrzenie, świadczące o Twoich dobrych zamiarach i intencjach oraz afiliacji, czyli przyjaznych i ciepłych uczuciach skierowanych do do drugiej osoby.

Aby dobrze poprowadzić rozmowę zacznij od dobrych zamiarów i czystych intencji, wzbudzając przez to intuicyjne, instynktowne, emocjonalne zaufanie do drugiej osoby i w drugiej osobie do nas i spytaj ją na początku niezobowiązująco np: jak się miewasz?, skąd jesteś?, co tu robisz?, jakie masz hobby, zainteresowania? lub pracę?, czym się zajmujesz w życiu?, jak spędzasz wolny czas?, jaki sport uprawiasz...? Udziel mu swojego nim zainteresowania, wsparcia i pomocy: np. pokrzepienia, dania motywacji i wartościowej inspiracji, udzielenia wartościowej informacji, przekazania swojej wiedzy i/lub doświadczenia. Używaj naturalnej mocy słów, stosując zdrowe, budujące słownictwo - pamiętaj każde wypowiedziane i zabarwione emocjonalnie słowo ma znaczenie i wpływ na Ciebie i Twojego rozmówcę.



Traktuj każdego po prostu jak człowieka na zasadzie równości partnerskiej. Dopasuj się tematycznie do swojego rozmówcy - daj mu się "wygadać" , a następnie przejmij inicjatywę prowadzenia rozmowy i zainicjuj temat np. możliwości wspólnego spędzania czasu czy współpracy zawodowej.

Przede wszystkim daj się poznać drugiemu człowiekowi jako wartościowy partner - przyjaciel, na którego zawsze można liczyć i polegać, który jest spolegliwy i służy swoją radą, pomocą i wsparciem, czyli jest po prostu szczerze zainteresowany drugim człowiekiem. Ma przede wszystkim szczere chęci na poświęcenie mu swojego czasu i uwagi, podzielenie się swoją wiedzą i doświadczeniem oraz nauczenie czegoś nowego i dobrego.

Umiejętności społeczne i interpersonalne, postępowania i współpracy z innymi są to najcenniejsze umiejętności każdego człowieka, które warto rozwijać w codziennym życiu społecznym.Otwartość i umiejętność skutecznej komunikacji i porozumiewania się z innymi, w grupie i współpracy popycha pracę do przodu.

Zamknięcie się komunikacyjne i interpersonalne na innych, tworzy w nadawcy takiego komunikatu oraz w grupie niepotrzebne przykre napięcie emocjonalne i dyskomfort psychiczny. (powodują to negatywne myśli i odczucia oraz samoograniczające destrukcyjne przekonania).

Umiejętność nawiązywania zdrowych relacji, relacji przyjaźni, dzielenia się i wypełniania potrzeb innych ludzi, pomocy i służenia innym - współpracy (a nie odwetu > dominacji > izolacji), bycia dla innych i dawania siebie, współtworzenia z innymi jakiegoś wartościowego dobra poprzez budowanie swojego sukcesu na sukcesach innych i umiejętnego postępowania z innymi - to nie tylko według mnie, najważniejsze i najcenniejsze umiejętności społeczne ludzi sukcesu najlepiej radzących sobie w kontaktach z innymi.

Każda relacja z drugim człowiekiem powinna być oparta na zapewnieniu drugiej osobie podczas kontaktu interpersonalnego, bezwarunkowej i bezinteresownej akceptacji, która wspiera poczucie bezpieczeństwa emocjonalnego w rozmowie, zrozumienia innego punktu widzenia, tolerancji, afiliacji, szacunku, wyczuciu, otwartości, naszej wiarygodności i zaufaniu do nas, takcie i kulturze osobistej. Należy być dla innych przyjaznym, szczerym, naturalnym i pomocnym.

Nigdy nie żyw do siebie i innych negatywnych myśli i emocji np. urazów czy uprzedzeń, które wywołują określone niepożądane złe odczucia i emocje, działania i zachowania - to przede wszystkim działa destrukcyjnie na samego nadawcę takich komunikatów! i negatywnie wpływa na relacje z drugą osobą. Jesteśmy tym co myślimy, czujemy i robimy..., a więc myśl pozytywnie, a będziesz odczuwał pozytywne emocje i Twoje działanie tym samym będzie dobre i pozytywne:) Każda Twoja myśl i reakcja na innych ludzi, rzeczywistość, zdarzenia i sytuację w jakiej się znajdujesz oraz wynikające z tego uczucie to potencjalna siła, która realizuje się w Twoim życiu wewnętrznym, a potem zewnętrznym tworząc Twój los, Twoją rzeczywistość dobrą lub złą w zależności od tego co wybierzesz - Twojej świadomości, wyobraźni, tego w co tak naprawdę w duchu wierzysz i podejmowanych decyzji i wyborów.



Każda nasza dominująca myśl na której się koncentrujemy jest czymś realnym - jest siłą, która przyciąga do nas podobne rzeczy, ludzi, sytuacje i zdarzenia o których myślimy... - na tym polega "sekret" myślenia. A więc wykorzystujmy nasze myślenie świadomie i celowo dla ogólnego dobra i dobrych celów.

Każda myśl i uczucie utrzymywane w umyśle intensywnie przez dłuższy czas powoduje przyciąganie podobnych sytuacji, zdarzeń, rzeczy i ludzi w rzeczywistości, niezależnie czy są to dobre myśli czy nie, czy one nam się podobają czy nie... A więc badajmy nasze myśli i uczucia i myślmy i reagujmy pozytywnie, wybierając to co chcemy od życia.

Dziękuj, przepraszaj, nie osądzaj innych, nie oskarżaj innych, nie porównuj się z innymi, nie wywyższaj się wśród innych, bądź wyrozumiały i przebaczaj sobie i innym. Nie oceniaj innych po zewnętrznych pozorach, ale doceniaj tkwiący w nich ogromny potencjał w różnych dziedzinach oraz spójrz w ich wnętrze i pytaj o motywy ich zachowania, a nie oceniaj ich również po zewnętrznych pozorach. Akceptuj innych takimi jakimi są i nie żądaj by byli doskonali... Każdy z nas potrzebuje akceptacji... Bądź tolerancyjny, gdy ktoś jest inny od Ciebie, prezentuje inne postawy, sposób myślenia i sposób bycia, szczególnie wtedy, gdy ktoś ma inne zdanie od Twojego - ma prawo je mieć, gdyż jest innym człowiekiem - ma inną historię życia i ma prawo mieć w związku z tym inne doświadczenia życiowe i wiedzę - dla każdego prawdą jest ta, w którą on wierzy! Bowiem każdy musi swoją drogę przejść w życiu do pełnego zrozumienia siebie, innych i świadomego odróżnienia i wyboru między dobrą, a złą stroną życia, sensu i celu życia i różnych doświadczeń życiowych, szczególnie kryzysów, sytuacji trudnych i cierpienia oraz radzenia sobie szczególnie w takich chwilach ze sobą oraz w kontaktach z innymi w celu realizowania swoich i innych ważnych potrzeb i celów, także grupowych dla ogólnego społecznego dobra.

A więc, traktuj innych tak samo jak Ty byś chciał być przez nich traktowany:) Nie traktuj innych na zasadzie "kim oni są", tylko - kim byś chciał żeby byli, a uwierz mi zmienią się na Twoich oczach... :)

Reaguj pozytywnie:) i racjonalnie. Pamiętaj, że nie tyle ważne jest to co spotyka Cię w życiu - zdarzenia, sytuacje i rzeczywistość w jakiej się znajdujesz, co Twoja reakcja na nią. To ona tak naprawdę determinuje i tworzy Twoje przeznaczenie - Twój dobry lub zły los... - Twój osobisty sukces lub porażkę... Bądź silniejszy od warunków, w których przyszło Ci żyć, a nie uciekaj od nich... swoją postawą i dobrym przykładem zmieniaj i przekonuj do siebie otoczenie wokół Ciebie.

Ważna jest także umiejętność odróżniania iluzji od rzeczywistości... prawdy od kłamstwa, mądrości od głupoty i dobrego od złego... do tego potrzebna jest Ci intuicja, Twój głos wewnętrzny, wiedza i doświadczenie. Właściwie identyfikuj i interpretuj rzeczywistość, a nie oszukuj się sam oraz innych tkwiąc w iluzji...

Bądź także asertywny. Jest to jasne, konkretne, otwarte i szczere, bez "owijania w bawełnę" wyrażanie swoich opinii, chęci, potrzeb i uczuć - to alternatywa zachowania biernego (ucieczka i wycofanie), agresywnego (atakowanie i walka) i manipulatorskiego. Zamiast tego wykorzystuj umiejętność dyskutowania, argumentowania i negocjowania.



Prawa asertywności :

C zachowywać się tak jak chcesz, ale nie ranić innych i nie łamać ich praw

C mam prawo być sobą – jestem w porządku

C masz prawo być sobą – jesteś w porządku

C być kim chcesz i robić co chcesz

C prosić o to, czego chcesz – ale nie wymagać tego

C mieć i wyrażać swoje zdanie

C postępować nielogicznie i nie uzasadniać tego

C podejmować decyzje i ponosić ich skutki

C decydować, czy chcesz się angażować w problemy innych ludzi

C nie wiedzieć, nie znać, nie rozumieć

C popełniać błędy

C odnosić sukcesy

C zmieniać zdanie

C do swojej prywatności

C do samotności i niezależności

C zmienić się i korzystać ze swoich praw

C nie łamać praw innych ludzi

Wyjdź pierwszy z inicjatywą kontaktu z drugim człowiekiem. Jako pierwszy uśmiechnij się serdecznie i życzliwie do niego lub/i podaj przyjazną rękę:) pozdrów go:) Podziel się z nim dobrym słowem, np. inspirującą myślą, która w danej chwili przyjdzie Ci do głowy... np. powiedz szczery komplement, daj zachętę lub pochwałę. Wzbudź w drugiej stronie pragnienie otwarcia się na Ciebie, jeśli Ci z jakiegoś powodu na tym zależy oczywiście. Bądź optymistą i nie narzekaj!:) Sam się zdziwisz, ile nawiążesz w ten sposób nowych kontaktów międzyludzkich:), które zaowocują i zaprocentują w Twoim życiu:) Pogoda ducha będzie przyciągała do Ciebie dobre rzeczy i ludzi:)

Bardzo ważne w relacjach z innymi jest niwelowanie swoich "ślepych punktów". Są to słabe punkty naszej osoby, o których my nie wiemy, a które widzą i odbierają inni, które źle oddziaływują na innych. Poproś kogoś bliskiego, któremu ufasz i któremu na Tobie zależy, by poprzez uważną krytykę Twojej osoby pokazał i uświadomił Tobie Twoje "ślepe punkty", które mogą źle wpływać na Twoje relacje z innymi i odpychać innych od Ciebie. Niektóre ślepe punktu to np. nieprzyjemne zapachy, agresywne zachowania i reakcje na innych szczególnie, gdy ktoś nie zgadza się z Twoją opinią na jakiś temat, wrogość, antypatia, chowanie urazy, zrzędzenie, ciągłe narzekanie, przeklinanie innych, używanie przekleństw i nieprzyzwoitego słownictwa, ośmieszanie, osądzanie i obwinianie innych, brak szacunku dla innych, zarozumialstwo, sztuczne, nienaturalne zachowanie, ignorowanie i lekceważenie innych, wynoszenie się ponad innych, zmuszanie kogoś do czegoś i szantażowanie lub zastraszanie w przypadku gdy ktoś nie chce spełnić Twojej prośby, gadulstwo i przerywanie innym w trakcie rozmowy, brak umiejętności słuchania innych, niemiłe zachowanie, obrażanie innych i sprawianie by czuli się gorsi od nas i od innych, wrogi czy agresywny odwet, przemoc słowna i fizyczna, manipulanctwo, okłamywanie, obgadywanie, złe mówienie o innych - przedstawianie nie prawdy, plotkarstwo, wścibstwo, negatywny wpływ naszych nałogów i złych nawyków na innych i inne...

Mając nawet najlepsze predyspozycje i umiejętności, kompetencje społeczne i interpersonalne do nawiązywania udanych i satysfakcjonujących obie strony kontaktów międzyludzkich, postępowania z innymi i utrzymywania życzliwych relacji na poziomie współpracy, musimy sobie realnie uświadomić, i zdać sprawę, że pomimo to, nie każdy będzie do nas otwarty, miły, sympatyczny, uprzejmy, troskliwy, życzliwy, serdeczny, łagodny, wrażliwy, łaskawy dla nas itd. itp. i nie zawsze będzie między osobami kontaktu interpersonalnego zachodziła wieź społeczna i jedność myśli, przekonań, postaw, idei, wyznawanych wierzeń, wartości i uczuć.

Niektórzy ludzie, gdy my jesteśmy bardzo pozytywni w stosunku do innych i otwarci na innych, widząc to odsuwają się od nas, unikając wręcz nas, gdyż jesteśmy wyzwaniem dla nich, konkurencją i potępieniem dla ich cech - mogą być bowiem zazdrośni i/lub zawistni, antypatyczni czy nawet w skrajnych przypadkach wrodzy, ponieważ czują dyskomfort psychiczny w naszym towarzystwie, po prostu czują się przy nas gorsi ze względu na swoje niedowartościowanie, niski poziom obrazu własnej osoby i samooceny względem naszej osoby, porównując się z nami, ponieważ nie jesteśmy tacy sami jak oni, co nie udziela im psychologicznego społecznego wsparcia, aprobaty i akceptacji dla ich często marnego i samoogranicząjącego sposobu myślenia i zachowania... nie czując się z nami swojo - kompleks niższości, niedowartościowania czy poczucia niższej wartości...

Co jest smutne niektórzy odczuwają dopiero satysfakcję i "komfort psychiczny" sprowadzając nas do swojego poziomu... po to, żebyśmy nie byli lepsi od nich, a oni nie czuli się przez to gorsi w naszym towarzystwie, pod naszym wpływem, ale to nie są nasi przyjaciele

Jak być lubianym przez innych?



Czy wiesz, że sposób myślenia o świecie wpływa na twoje relacje z otoczeniem? Możesz wykorzystać tę wiedzę, by sprawić, żeby ludzie naprawdę cię lubili. Czy wiesz, że wcale nie musisz być duszą towarzystwa, by inni czuli się dobrze w twoim towarzystwie?



Polecamy: Jak tworzyć dobre relacje z innymi?

Jak znaleźć wspólny język?

Skuteczna komunikacja to "bycie zrozumianym". Chcesz, by inni bez trudu rozumieli twoje intencje? Jakie trzy elementy są kluczowe dla pomyślnej komunikacji? Przekonaj się, że sprawna komunikacja wcale nie jest trudna - wymaga tylko nieco starań.

Polecamy: Jak sprawnie komunikować się z ludźmi?

Chciałbyś porozumiewać się bez przeszkód?

Starasz się, ale w dalszym ciągu nie potraficie się zrozumieć? Prawdopodobnie niepowodzenia w komunikacji są rezultatem mylnego odczytania waszych intencji. Indywidualne doświadczenia, przyzwyczajenia i wzorce wyniesione z domu mogą osłabiać nasze zdolności słuchania i reagowania na komunikaty innych osób. Jakie czynniki przeszkadzają w komunikacji? Jak pokonywać takie przeszkody?

Polecamy: Jak pokonywać przeszkody w komunikowaniu się?

Zadbaj o atmosferę rozmowy

Powszechnie wiadomo, że dialog prowadzi się lepiej w przyjaznej, miłej atmosferze. Podczas rozmowy powinniśmy unikać skrajnych emocji, aby wymiana zdań nie zamieniła się w kłótnię. Jak sprawić, żeby każda rozmowa kończyła się obopólnym zrozumieniem? Oto kilka sposobów na kontrolowanie sytuacji.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ART Psychoterapia relacja z obiektem psychodrama zaburzenia odżywiana
Terapia psychodynamiczna a relacje międzyludzkie, Psychologia
psycho Relacje z pacjentem
Podstawy psychologiczne relacji z pacjentem, 1.Lekarski, IV rok, Psychiatria, Materiały
(z sieci) Psychologia relacji
Psychologia relacji czyli jak budowac swiadome zwiazki z partnerem dziecmi i rodzicami relboo(1)
PODSTAWY PSYCHOLOGICZNE RELACJI Z PACJENTEM SYLWIA
Psychologia relacji czyli jak budowac swiadome zwiazki z partnerem dziecmi i rodzicami relboo
Psychologia relacji czyli jak budowac swiadome zwiazki z partnerem dziecmi i rodzicami
Stephan Walter G , Stephan Cookie W Wywieranie wpływu przez grupy psychologia relacji str 149 177
Osobowość symbiotyczna w relacji z sobą i innymi ludźmi, Psychologia chomikuj, osobowość-charakterol