PSYCHOLOGIA ROZWOJU CZŁOWIEKA

ZAGADNIENIA DO EGZAMINU.

1. Przedmiot psychologii rozwojowej. Tradycyjne i współczesne ujęcie rozwoju człowieka. Definicje rozwoju. Przedmiot i obszar rozwoju. Cel i sens rozwoju. Istota rozwoju: kierunkowość i postępowość. Kierunki rozwoju: obiektywizacja poznania, samoświadomość, autonomizacja działania. Zmiany ilościowe i jakościowe w rozwoju.. Główne problemy psychologii rozwojowej: dziedziczność czy środowisko, natura czy wychowanie, dojrzewanie czy uczenie się, ciągłość czy brak ciągłości, kumulacja czy transformacja, lokalność czy globalność. Teorie natywistyczne i enwironmentalistyczne. Teorie rozwoju jedno-, dwu- i wieloczynnikowe. Cechy biologiczne stanowiące podłoże psychiki. Mechanizmy i czynniki rozwoju. Procesy: wzrastanie, dojrzewanie, uczenie się, socjalizacja. Periodyzacja życia ludzkiego,.

Kluczowe pojęcia: filogeneza, antropogeneza, ontogeneza, zachowania filogenetyczne i ontogenetyczne, okresy krytyczne i sensytywne, podatność i odporność, gotowość uwarunkowana dojrzewaniem, akceleracja rozwoju, kryzys rozwoju, tempo i rytm rozwoju, cechy dziedziczne, wrodzone, płodowe, konstytucjonalne, genotyp, fenotyp, zmiany intraindywidualne i interindywidualne.

Minimum to rozumienie pojęć kluczowych.

Treść wykładu można wzbogacić lekturą artykułu E. Stanisławiak: Rozwój człowieka jako przedmiot badań psychologicznych. [W:] J. Stypułkowska (red.). Problemy rozwoju i wychowania. Warszawa 2004. Wyd. Naukowe Medium (zamieszczonego w ekstranecie. Do przeczytania)

2. Okres prenatalny. Narodziny. Noworodek. Podstawowe wiadomości z genetyki zapłodnienia. Problem niepłodności i jej leczenie. Badania prenatalne (inwazyjne i nieinwazyjne). Rozwój w poszczególnych okresach życia w łonie matki, ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju zmysłów. Pamięć okresu prenatalnego. Sygnały zbliżającego się porodu. Stadia porodu. Nieprawidłowości w przebiegu porodu. Faza noworodka (ocena stanu noworodka, tryb życia, zmiany fizyczne, odruchy, praca zmysłów, zdolności ruchowe). Teratogeny i ich rodzaje. Zasady wpływu. Okresy szczególnej wrażliwości. Ciąża mnoga. Bliźnięta mono- i dyzygotyczne. Specyfika wychowania bliźniąt.

Minimum to umiejętność udzielenia odpowiedzi na pytania: co istotnego dzieje się w kolejnych fazach okresu prenatalnego; co pamiętamy z tego okresu; co to są teratogeny i na czym polega ich wpływ, czy można wskazać okresy szczególnej wrażliwości na wpływ teratogenów, jakie są odruchy bezwarunkowe specyficzne dla pierwszych miesięcy życia i kiedy zanikają, jakie parametry określają stan noworodka (np. waga, długość, skala Apgar, budowa ciała, tryb życia, proporcje ciałą, czynność oddechowa, praca serca; jak pracują zmysły noworodka.

Treść wykładu należy wzbogacić lekturą (B. Harwas-Napierała i J. Trempała: Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów życia. T. 2. Rozdziały 1 i 2.

3. Wczesne dzieciństwo. Wybrane aspekty rozwoju w okresie wczesnego dzieciństwa. Rozwój postawy i lokomocji, rozwój chwytu i manipulacji. Rozwój emocjonalno-społeczny. Relacja przywiązania. Rozwój poczucia własnego Ja wg M. Lewisa. Czynniki sprzyjające odkryciu własnej odrębności: świadomość stałości przedmiotów, świadomość własnego ciała, doświadczenie sprawstwa, poczucie własności.

Ważna jest umiejętność przedstawienia podstawowych zmian zachodzących w tym okresie w wyodrębnionych dymensjach, umiejętność wskazania głównych osiągnięć rozwojowych.

Pojęcia kluczowe: postawa, lokomocja, rodzaje chwytu, manipulacja specyficzna i niespecyficzna, ufność podstawowa, socjalizacja, kompetencje społeczne, relacja przywiązania (rodzaje przywiązania ujawniane w sytuacji badania przy pomocy Obcej Sytuacji), fazy przywiązania, lęk przed rozstaniem.

Minimum to umiejętność udzielenia odpowiedzi na pytania: kiedy dziecko zaczyna pełzać, raczkować, chodzić, siedzieć, stać, budować wieżę z klocków, kiedy pojawia się chwyt prosty, dłoniowo-łokciowy, nożycowy, pęsetkowy; jakie są objawy przywiązania bezpiecznego, unikającego, ambiwalentnego, dezorganizacji przywiązania, kiedy pojawia się uśmiech, reakcja witania, uśmiech selektywny, lęk przed obcymi, co to jest ja subiektywne, obiektywne, kategorialne, egzystencjalne.

Treść wykładu należy wzbogacić lekturą (B. Harwas-Napierała i J. Trempała: Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów życia. T. 2. Rozdziały 1 i 2)

4. Średnie dzieciństwo. Wiek przedszkolny. Wiek przejściowy. Rozwój postawy i lokomocji, rozwój chwytu i manipulacji (głód ruchu). Zmiana środowiska – wyjście z domu; zmiana form działania – z działań dostosowanych do względnie niezmiennych, konkretnych i fizycznych warunków do zmieniającej się sytuacji społeczno-kulturowej, zmiana sposobu działania – od działania spontanicznego do reaktywnego; od relacji z rodzicami do relacji z rówieśnikami (krótkotrwałe przyjaźnie); zmiany w formie i częstotliwości napadów agresji: agresja fizyczna najpierw nasila się, a potem słabnie, agresja słowna staje się coraz częstsza.

Minimum to umiejętność wykazania, co potrafi 6 – latek; w czym przejawia się gotowość do podjęcia nauki w szkole.

Treść wykładu należy wzbogacić lekturą tekstu o dojrzałości szkolnej (zamieszczonego w ekstranecie. Do przeczytania)

5. Późne dzieciństwo. Odnajdywanie się w pracy i w nauce. Bogactwo umiejętności motorycznych, w tym manipulacyjnych. Równowaga między uwagą mimowolną i dowolną. Osiągnięcia w zakresie analizy wzrokowej i słuchowej. Względna równowaga emocjonalna.

Minimum to umiejętność wskazania głównych osiągnięć rozwojowych tego okresu
(z wykorzystaniem wiedzy pochodzącej z wykładów analizujących rozwój w zakresie poszczególnych dymensji w ujęciu podłużnym.

6. Rola aktywności zabawowej. Natura zabawy, jej rodzaje i funkcje. Teorie zabawy (nadmiaru energii, wytchnienia, ćwiczenia przygotowawczego, funkcji zastępczej, atawistyczna, katarktyczna, przyjemności funkcjonalnej). Zmiany zachodzące wraz z wiekiem w zabawie dziecięcej. Istota zabaw paluszkowych i ich znaczenie. Znaczenie zabaw tematycznych.

Kluczowe pojęcia: zabawa vs praca, rodzaje zabawy: paluszkowa, manipulacyjna, konstrukcyjna, ruchowa, dydaktyczna, tematyczna; fazy rozwoju zabawy: eksploracji, zabawki, zabawy, marzeń.

Minimum to umiejętność udzielenia odpowiedzi na pytania: jakie są główne założenia poszczególnych teorii zabawy, rodzaje zabaw i ich znaczenie, rola zabawy tematycznej, jak zmienia się zabawa wraz z wiekiem.

7. Rozwój aktywności rysunkowej dziecka. Fazy rozwoju rysunku w ujęciu
   S. Szumana. Kryzysy w twórczości rysunkowej. Wskaźniki talentu plastycznego.

Pojęcia kluczowe: bazgrota, schemat, schemat prosty, schemat wzbogacony, głowonóg, głowotułowie, koloryt realistyczny, rysunek poschematyczny, ideoplastyka, fizjoplastyka.. Ważna jest umiejętność posługiwania się podstawowymi wskaźnikami poziomu rozwoju rysunku: perspektywa (pasowa, liniowa, topograficzna, kulisowa), wymiarowość, dojrzałość schematu, kolorystyka, proporcje.

Minimum to umiejętność udzielenia odpowiedzi na pytania: kiedy pojawiają się bazgroty, czym są bazgroty, jakie funkcje pełnią, kiedy pojawiają się mikrobazgroty, głowonogi, głowotułowia, kiedy dziecko potrafi odwzorować koło, kwadrat, trójkąt, romb, jak rozwija się umiejętności posługiwania się perspektywą (pasową, kulisową, topograficzną, liniową) i proporcjami, kiedy pojawia się ornamentyka, kolor realistyczny, na jaki wiek przypada ideoplastyka, a na jaki fizjoplastyka, kiedy pojawia się kryzys w twórczości, jak zapobiegać kryzysowi, jakie są wskaźniki talentu plastycznego.

8. Rysunkowe metody poznawania dziecka. Analiza rysunku jako metoda diagnostyczna. Znajomość techniki Rysunku Rodziny

Ważna jest umiejętność posługiwanie się podstawowymi wskaźnikami relacji uczuciowej w rodzinie.

Minimum to umiejętność udzielenia odpowiedzi na pytania: czego wskaźnikiem jest: kolejność rysowania, odległości między postaciami, powiększania i zmniejszanie postaci, pominięcie postaci, zdobienie postaci, pojawianie się dużych obiektów rozdzielających postacie, pojawianie się dodatkowych dzieci, nadużywania czerni, czerwieni, szarości, w jakim wieku Rysunek Rodziny jest najbardziej diagnostyczny, jak prowadzi się badanie.

9. ROZWÓJ MYŚLENIA /w koncepcji J. Piageta/. Okresy rozwoju. Pojęcia asymilacji i akomodacji. Niezmienniki. Metoda badania rozwoju pamięci S. Szumana.

Umiejętność przedstawienia koncepcji Piageta.

Pojęcia kluczowe związane z teorią Piageta: adaptacja, akomodacja, asymilacja, organizacja, schemat poznawczy; myślenie sensoryczno – motoryczne, konkretne, przedoperacyjne, wyobrażeniowe, prelogiczne, synpraktyczne, magiczne, operacyjne, abstrakcyjne, operacja konkretna, operacja formalna, transdukcja, interioryzacja, odwracalność myślenia, funkcja symboliczna, egocentryzm, centracja – decentracja, pojęcie stałości, niezmienniki.

Minimum to umiejętność udzielenia odpowiedzi na pytania: czym różni się asymilacja od akomodacji, jakie są podstawowe okresy rozwoju myślenia (i na jaki wiek życia przypadają); co jest podstawowym materiałem myślenia w tych okresach; jaka jest ich specyfika; w jakim wieku pojawiają się poszczególne rodzaje reakcji okrężnych (związanych z ciałem dziecka i z przedmiotami), kiedy pojawia się pojęcie stałości przedmiotu, intencjonalność, tożsamość jakościowa, odwracalność myślenia, pojęcia stałości liczby, masy, ciężaru i objętości, inkluzja klas, pojęcie prawdopodobieństwa; na czym polega egocentryzm dziecięcy, kiedy pojawia się teoria umysłu, czyli zrozumienie, że inni ludzie myślą inaczej oraz wiedza na temat sposobów funkcjonowania innych umysłów, co jest wcześniejsze, co późniejsze: myślenie transdukcyjne, indukcyjne, dedukcyjne; kiedy stajemy się zdolni do rozumowania kombinatorycznego, co jest wcześniejsze: posługiwanie się symbolami czy znakami.

10. ROZWÓJ MORALNY. Koncepcja Piageta.

Pojęcia kluczowe: anomia, heteronomia moralna, realizm moralny, autonomia moralna, egocentryzm, konformizm, obiektywistyczna odpowiedzialność, sprawiedliwość immanentna, konwencjonalizm, pryncypializm moralny, relatywizm (racjonalizm), idealizm.

Umiejętność przedstawienia koncepcji Piageta i jego metody badań (metoda kliniczna, historyjki, zdolność rozróżnienia kolejnych stadiów rozwoju.

Minimum to umiejętność różnicowania faz rozwoju moralnego i wykazanie się rozumieniem kluczowych pojęć.

11. ROZWÓJ PAMIĘCI I UCZENIA SIĘ. Podejście tradycyjne, poznawcze
    i ekologiczne. Rozwój pamięci autobiograficznej.

Pojęcia kluczowe: wskaźniki pamięciowe, podejście tradycyjne, poznawcze, ekologiczne, staregia pamięciowa, rodzaje strategii, deficyty strategiczne, metapamięć, wrażliwość metapamięciowa, poziomy przetwarzania informacji.

Ważna jest umiejętność wskazania podstawowych zmian zachodzących w rozwoju pamięci
z uwzględnieniem tradycyjnych wskaźników: zakresu pamięci, wierności, gotowości, trwałości, tempa uczenia się, jak i zmian zachodzących w zachowaniach strategicznych, metapamięci i sposobach kodowania informacji.

. UWAGA! Temat do samodzielngeo przygotowania na podstawie zamieszczonego w materiałach artykułu E. Stanisławiak: Rozwój pamięci [W:] J. Stypułkowska (red.). Problemy rozwoju i wychowania. Warszawa 2004. Wyd. Naukowe Medium (w ekstranecie. Do przeczytania)

12. Wybrane teorie rozwoju. Koncepcja rozwoju psychospołecznego Erika Eriksona. Etapy rozwoju. Charakterystyka uwzględniająca: rodzaj kryzysu, zadanie rozwojowe, cnotę, znaczące relacje i umiejętności. Stany tożsamości wg J. Marcii.

Pojęcia kluczowe: kryzys psychospołeczny, cnota, tożsamościowe moratorium, rozproszenie tożsamości, tożsamość tymczasowa, osiągnięcie tożsamości.

13. Wybrane teorie rozwoju. Teoria rozwoju psychoseksualnego Z. Freuda. Założenia. Podstawowe pojęcia. Stadia rozwoju: oralne, analne, falliczne, faza latencji, genitalne.

Pojęcia kluczowe: id, ego, superego, świadomość, podświadomość, nieświadomość, mechanizmy obronne, instynkt życia, instynkt śmierci, pojęcie seksualności, strefy erogenne, libido, typy osobowości: oralno-bierny, oralno-sadystyczny, produktywny, analno-retencyjny, analno-ekspulsywny, falliczny, falliczno-narcystyczny, kompleks Edypa, kompleks Elektry.

Minimum to wykazanie rozumienia podstawowych założeń koncepcji i umiejętność scharakteryzowania poszczególnych etapów rozwoju.

14. Wybrane teorie rozwoju. Psychologia indywidualna Alfreda Adlera. Założenia. Pojęcie: poczucia niepełnowartościowości i dążenia do mocy (kompensacji). Cele życia. Styl życia. Rola pozycji wśród rodzeństwa.

Ważna jest umiejętność przedstawienia specyfiki rozwoju i wychowania dziecka najstarszego wśród rodzeństwa, najmłodszego, średniego oraz jedynaka.

Minimum to wykazanie rozumienia podstawowych założeń koncepcji i specyfiki rozwoju wynikającej z kolejności narodzin (w oparciu o treść wykładu).

15. Wybrane teorie rozwoju. Teorie uczenia się. Warunkowanie klasyczne. Warunkowanie instrumentalne. Teoria społecznego uczenia się A. Bandury. Zasady uczenia się przez obserwację. Uwarunkowania efektywności. Kary i nagrody w wychowaniu, rodzaje, sposoby i zasady stosowania, uwarunkowania skuteczności, konsekwencje. Ekonomia żetonowa. Warunek grupowy. Zabawa w dobre zachowanie. Metoda C. Sutton.

Kluczowe pojęcia: warunkowanie klasyczne, warunkowanie instrumentalne, uczenie się przez obserwację, naśladownictwo, modelowanie, identyfikacja, kary i nagrody, internalizacja ,atrakcyjność, wiarygodność.

Treść wykładu należy wzbogacić lekturą artykułu E. Stanisławiak: Wychowanie przez dawanie przykładu. [W:] J. Stypułkowska (red.). Problemy rozwoju i wychowania. Warszawa 2004. Wyd. Naukowe Medium (zamieszczonego w ekstranecie. Do przeczytania)

16. ADOLESCENCJA. Dorastanie jako dojście do dojrzałości. Pokwitanie. Problemy wieku dorastania. Konflikty. Mity i prawda o okresie adolescencji. Przyczyny przekory młodzieńczej w ujęciu Piageta, Adlera, Jakobsona. Rozwój światopoglądu. Ścieżka uzależnień. Zadania życiowe. Zasady wychowania młodzieży wg I. Obuchowskiej.

Pojęcia kluczowe: okres burzy naporu, skok pokwitaniowy, pierwszorzędne i drugorzędne cechy płciowe, przekora młodzieńcza, bunt młodzieńczy i jego rodzaje, kryzys autorytetu rodziców, nihilizm i cynizm młodzieńczy, romantyzm, potrzeba wielkich czynów i przygody.

17. DOROSŁOŚĆ. WCZESNA DOROSŁOŚĆ. Wkraczanie w dorosłość. Zadania rozwojowe. Podstawowe zmiany w rozwoju fizycznym, poznawczym i społecznym. ŚREDNIA DOROSŁOŚĆ. Zadania rozwojowe. Podstawowe zmiany w rozwoju fizycznym, poznawczym i społecznym. PÓŹNA DOROSŁOŚĆ. Biologiczny i psychologiczno-podmiotowy wymiar starzenia się. Teorie starzenia się. Podstawowe zmiany w rozwoju fizycznym, poznawczym i społecznym. Mądrość ludzi starych

W trakcie wykładu zostaną wypunktowane najważniejsze zagadnienia. W przygotowaniu tych tematów szczególnie przydatna jest lektura tomu 2 „Psychologii rozwoju człowieka” pod red. B. Harwas – Napierały i J. Trempały.

Literatura podstawowa

Przetacznik-Gierowska M., Tyszkowa M. (1996, 2004). Psychologia rozwoju człowieka. Zagadnienia ogólne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Harwas-Napierała, B., Trempała J. (red.). (2000, 2004). Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów życia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Harwas-Napierała, B., Trempała J. (red.). (2002, 2004). Psychologia rozwoju człowieka. Rozwój funkcji psychicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. (zwłaszcza rozdział 1)

4